مونا آروند؛ یوسف سهرابی
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر مدیریت تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی تحت سطوح مختلف آبیاری بر صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانه سیاهدانه، آزمایشی به‌صورت کرت‌های دوبار خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در بهار سال ۱۳۹۵ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان اجرا شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری به میزان ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه و ۷۰ ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر مدیریت تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی تحت سطوح مختلف آبیاری بر صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانه سیاهدانه، آزمایشی به‌صورت کرت‌های دوبار خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در بهار سال ۱۳۹۵ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان اجرا شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری به میزان ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه و ۷۰ درصد نیاز آبی گیاه به‌عنوان فاکتور اصلی و سطوح کودی شامل۱۰۰ درصد کودهای شیمیایی، ۸۰ درصد کودهای شیمیایی+ کودهای زیستی، ۶۰ درصد کودهای شیمیایی+ کودهای زیستی، ۴۰ درصد کودهای شیمیایی+ کودهای زیستی و عدم استفاده از کود به‌عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تحت شرایط آبیاری به میزان 70 درصد نیاز آبی گیاه غلظت پرولین، کربوهیدرات‌های محلول در آب و الکل و پراکسیداسیون لیپیدی افزایش یافت، اما مقادیر سایر پارامترهای فیزیولوژیک موردبررسی و عملکرد دانه کاهش پیدا کرد. تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی اثرات مثبتی بر صفات فیزیولوژیک موردبررسی و عملکرد دانه داشت، به‌طوری‌که بیشترین عملکرد دانه از تیمار تلفیق ۶۰ درصد کودهای شیمیایی+ کودهای زیستی (18/798 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد که نسبت به تیمار شاهد (بدون کود) 22/37 درصد افزایش نشان داد. با توجه به اثرات مثبت تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی بر پارامترهای فیزیولوژیک و عملکرد دانه، جایگزین‌کردن تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی به جای مصرف صرف کودهای شیمیایی پیشنهاد می‌شود.
مهدی صادقی راویز؛ نیما احمدی؛ ناصر صفایی؛ ایمان رحمانی هنزکی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر تیمار بخار متیل‌جاسمونات بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و عمر گلجایی گل بریده ژربرا (Gerbera jamesonii) رقم پینک الگانس، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در زمان بر پایة طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشکدة کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1392 انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر تیمار بخار متیل‌جاسمونات بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و عمر گلجایی گل بریده ژربرا (Gerbera jamesonii) رقم پینک الگانس، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در زمان بر پایة طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشکدة کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1392 انجام شد. تیمارهای آزمایشی به‌صورت تیمار بخار به مدت 24 ساعت و شامل غلظت‌های صفر، 1/0، 2/0، 3/0 میکرولیتر بر لیتر متیل‌جاسمونات به همراه 20 میکرولیتر بر لیتر اتانول و شاهد بود. شاخه‌های گل پس از برداشت و آماده‌سازی اولیه، در محلول نگهدارندة حاوی 200 میلی‌گرم بر لیتر 8- هیدروکسی کینولین سولفات و ساکارز سه درصد قرار داده شدند و سپس تیمار بخار روی گل‌ها اعمال شد. نتایج این پژوهش نشان داد که غلظت‌های مختلف متیل‌جاسمونات عمر گلجایی گل‌ها را به‌طور معناداری افزایش دادند. در مقایسه با شاهد و اتانول، بیشترین عمر گلجایی در گلهای تیمار شده با 2/0 میکرولیتر بر لیتر (67/15 روز) بهدست آمد. غلظت‌های مختلف متیل‌جاسمونات با تفاوت معناداری کمترین میزان پژمردگی گلبرگ را در مقایسه با شاهد و اتانول نشان دادند. تیمارهای متیل‌جاسمونات به‌طور معناداری از فعالیت آنزیمی آنتی‌اکسیدانی و میزان پروتئین بالاتر و میزان مالون دی‌آلدئید پایینتری نسبت به شاهد و اتانول برخوردار بودند.
فروغ صیدپور؛ محمد سیاری؛ فردین قنبری
چکیده
گلایسین بتائین یکی از محافظتکنندههای اسمزی است که در پاسخ به تنشهای غیرزیستی در گیاه تجمع مییابد. آزمایشی برای بررسی اثر گلایسین بتائین در غلظت‌های صفر، 10، 20 و 30 میلی‌مولار با دو روش کاربرد خیساندن بذری و محلول‌پاشی برگی بر مقاومت به سرمازدگی گیاهچه‌های خیار رقم ‘سوپر دامینوس’ انجام گرفت. پس از تیمار گلایسین بتائین، ...
بیشتر
گلایسین بتائین یکی از محافظتکنندههای اسمزی است که در پاسخ به تنشهای غیرزیستی در گیاه تجمع مییابد. آزمایشی برای بررسی اثر گلایسین بتائین در غلظت‌های صفر، 10، 20 و 30 میلی‌مولار با دو روش کاربرد خیساندن بذری و محلول‌پاشی برگی بر مقاومت به سرمازدگی گیاهچه‌های خیار رقم ‘سوپر دامینوس’ انجام گرفت. پس از تیمار گلایسین بتائین، در مرحلة دو برگ حقیقی، گیاهچهها تحت تنش سرمایی با دمای 3 درجة سانتیگراد، بهمدت شش روز و هر روز بهمدت شش ساعت قرار گرفتند. تیمار گلایسین بتائین به‌طور مؤثری سبب افزایش پارامترهای رشدی و افزایش مقاومت به تنش سرمایی گیاهچه‌های خیار شد. کاربرد گلایسین بتائین با افزایش محتوای کلروفیل، پرولین و فعالیت آنتی‌اکسیدانی کل و کاهش نشت یونی، مالون دی‌آلدئید و پراکسید هیدروژن سبب کاهش صدمۀ سرمازدگی گیاهچهها شد. بیشترین مقاومت سرمایی در غلظت‌های 20 و 30 میلی‌مولار گلایسین بتائین با روش کاربرد بذری نسبت به کاربرد برگی بهدست آمد.
فریبرز حبیبی؛ محمد اسماعیل امیری
چکیده
فعالیت آنزیمی و واکنش‌های بیوشیمیایی دو پایة مرکبات [نارنج (Citrus aurantium L.) و پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)] به تنش شوریدرون‌شیشه‌ای بررسی شد. ریزنمونه‌های هر دو پایه به محیط کشت پرآوری جامد موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 9/8 میکرومولار بنزیل‌آدنین (BA) و 5/0 میکرومولار نفتالین‌استیک اسید (NAA) با غلظت‌های صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی‌مولار کلرید سدیم در 6 ...
بیشتر
فعالیت آنزیمی و واکنش‌های بیوشیمیایی دو پایة مرکبات [نارنج (Citrus aurantium L.) و پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)] به تنش شوریدرون‌شیشه‌ای بررسی شد. ریزنمونه‌های هر دو پایه به محیط کشت پرآوری جامد موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 9/8 میکرومولار بنزیل‌آدنین (BA) و 5/0 میکرومولار نفتالین‌استیک اسید (NAA) با غلظت‌های صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی‌مولار کلرید سدیم در 6 تکرار منتقل شدند. بعد از گذشت 6 هفته، نتایج نشان داد، پایة سطوح شوری و اثر متقابل آنها، بر تمام پارامترهای اندازهگیریشده اثر معنیداری داشت. فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان از قبیل: کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز، میزان پرولین، قندهای محلول و میزان مالون دی‌آلدئید (MDA) با افزایش سطح شوری در هر دو پایه افزایش یافت که میزان افزایش بهجز آنزیم پراکسیداز و MDA در پایة نارنج بیشتر از پایة پونسیروس بود. پروتئین کل با افزایش سطح شوری در هر دو پایه کاهش یافت. پایة نارنج پروتئین کل بیشتری نسبت پایة پونسیروس داشت. طبق نتایج بهدستآمده، پایة نارنج در شرایط درون شیشهای، مقاومتر از پایة پونسیروس به تنش شوری بود و تحمل بیشتری در سطوح بالای شوری داشت.