فائزه سمندری بحرآسمان؛ آناهیتا رشتیان؛ آفاق تابنده ساروی؛ مجتبی سلیمانی ساردو
چکیده
هدف: با توجه به اهمیت گیاه دارویی آویشن باغی (.Thymus vulgaris L) و اثر عصاره جلبک دریایی و سالیسیلیک‌اسید در افزایش مقاومت به خشکی در مراحل مختلف رشد، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت در سال 1399 انجام شد.روش پژوهش: تیمار خشکی در سه سطح 100 درصد ظرفیت زراعی (شاهد)، 50 درصد ظرفیت ...
بیشتر
هدف: با توجه به اهمیت گیاه دارویی آویشن باغی (.Thymus vulgaris L) و اثر عصاره جلبک دریایی و سالیسیلیک‌اسید در افزایش مقاومت به خشکی در مراحل مختلف رشد، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت در سال 1399 انجام شد.روش پژوهش: تیمار خشکی در سه سطح 100 درصد ظرفیت زراعی (شاهد)، 50 درصد ظرفیت زراعی و 35 درصد ظرفیت زراعی و فاکتوردوم پرایمینگ بذر و نشا‌ها شامل صفر (شاهد)، 1 درصد حجمی عصاره جلبک، 5/3 درصدحجمی‌عصاره‌جلبک، 1 میلی‌مولار سالیسیلیک‌اسید، 2میلی‌مولار سالیسیلیک‌اسید و ترکیب عصاره جلبک و سالیسیلیک‌اسید، درنظرگرفته شد.یافته ها: نتایج پرایمینگ بذر نشان داد فاکتورهایی چون سرعت جوانه‌زنی، طول ریشهچه و ساقهچه و وزن ریشهچه و ساقهچه در اثر تیمارها در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنیداری داشت و در تیمار تنش خشکی 35 درصد ظرفیت زارعی پرایمینگ سالیسیلیک‌اسید با بهبود شش صفت نسبت به شاهد بهترین عملکرد را داشت. هم‌چنین نتایج محلول‌پاشی گیاهچه ها نشان داد بیش‌ترین وزن‌تر اندام‌های هوایی گیاهچه ها در تیمار ترکیبی عصاره جلبک به اضافه سالیسیلیک‌اسید حاصل شد.نتیجه گیری: نتایج کلی نشان می‌دهد که پرایمینگ و محلول‌پاشی با سالیسیلیک‌اسید بهتر از عصاره جلبک بر مقاومت به خشکی گیاه مؤثر بوده و البته تیمار هم‌زمان سالیسیلیک‌اسید و عصاره جلبک و تیمارهای ترکیبی عصاره جلبک با غلظت بالاتر توانسته اند در مرحله رویشی مقاومت گیاه به خشکی را افزایش دهند.