محمد صفری؛ مسعود ارغوانی؛ عزیزاله خیری
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی پاسخ‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه وتیورگرس (Chrysopogon zizanioides L. Roberty) به تنش کم‌آبی و کاربرد سالیسیلیک اسید در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. پس از شش ماه از کاشت نشای گیاهان در گلدان، سه سطح آب در دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و سالیسیلیک اسید (0، 1 و 2 میلی‌مولار) بهصورت آزمایش فاکتوریل ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بررسی پاسخ‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه وتیورگرس (Chrysopogon zizanioides L. Roberty) به تنش کم‌آبی و کاربرد سالیسیلیک اسید در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. پس از شش ماه از کاشت نشای گیاهان در گلدان، سه سطح آب در دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و سالیسیلیک اسید (0، 1 و 2 میلی‌مولار) بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرحی کاملآً تصادفی در سه تکرار به مدت شش هفته اعمال شد. سالیسیلیک اسید بهصورت هفتگی روی گیاهان محلول‌پاشی شد. بهطور کلی، تنش کم‌آبی سبب کاهش وزن خشک ریشه و شاخساره و میزان کلروفیل برگ‌ها شد. طول ریشه، میزان فنل کل، میزان پرولین و نشت یونی برگ‌ها با کاهش میزان آب در دسترس افزایش یافت. کاربرد سالیسیلیک اسید در تمامی صفات آثار منفی تنش کم‌آبی را بهبود بخشید. این اثر در تیمار 40 درصد آب در دسترس چشمگیرتر بود. در صفات وزن خشک ریشه و میزان فنل کل برگ‌ها، در تمام سطوح آب در دسترس تفاوت معناداری بین تیمارهای 1 و 2 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید مشاهده نشد، ولی در سایر صفات کاربرد 2 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید نتیجة بهتری دربرداشت، بهطوری که گیاهان در این تیمار وزن خشک شاخساره، پرولین و کلروفیل بیشتر و نشت یونی کمتری نسبت به تیمار 1 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید داشتند. بررسی غلظت‌های بالاتر این تنظیم‌کنندة رشد در افزایش تحمل به کم‌آبی گیاه وتیورگرس پیشنهاد میشود.
فریبا میقانی؛ محمدرضا کرمی نژاد
چکیده
آزمایشی بهصورت کرتهای خرد‌شدة نواری با دو عامل خاک‌ورزی: شخم و بدون شخم و علف‌کش: گلیفوزیت 6 لیتر در هکتار، توفوردی + ام‌سی‌پی‌آ 2 لیتر در هکتار، گلیفوزیت + توفوردی (6 + 2 لیتر در هکتار)، گلیفوزیت 3 لیتر در هکتار و تکرار بعد از رشد پیچک، توفوردی + ام‌سی‌پی‌آ 1 لیتر در هکتار و تکرار بعد از رشد پیچک، گلیفوزیت + توفوردی (3 + 1 لیتر در هکتار) ...
بیشتر
آزمایشی بهصورت کرتهای خرد‌شدة نواری با دو عامل خاک‌ورزی: شخم و بدون شخم و علف‌کش: گلیفوزیت 6 لیتر در هکتار، توفوردی + ام‌سی‌پی‌آ 2 لیتر در هکتار، گلیفوزیت + توفوردی (6 + 2 لیتر در هکتار)، گلیفوزیت 3 لیتر در هکتار و تکرار بعد از رشد پیچک، توفوردی + ام‌سی‌پی‌آ 1 لیتر در هکتار و تکرار بعد از رشد پیچک، گلیفوزیت + توفوردی (3 + 1 لیتر در هکتار) و تکرار بعد از رشد پیچک و شاهد بدون کنترل با سه تکرار، در مزرعة مؤسسة تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور در مشکین‌دشت کرج انجام گرفت. تراکم اندام هوایی پیچک 15، 30 و 45 روز پس از هر سم‌پاشی و وزن خشک آن 45 روز پس از آخرین سم‌پاشی، تعیین شد. بهار سال دوم، چغندرقند کشت شد و اثر علف‌کش‌ها بر عملکرد چغندرقند ارزیابی شد. بهترین تیمار برای کاهش تراکم پیچک، گلیفوزیت + توفوردی (6 + 2 لیتر در هکتار) بود. تیمار اخیر و دوز تقسیط‌شدة آن، سبب بیشترین کاهش وزن خشک پیچک نیز شدند. تفاوت معناداری بین تیمارهای شخم و عدم شخم از نظر اثر بر تراکم و وزن خشک پیچک مشاهده نشد. وزن خشک پیچک با عدم خاک‌ورزی کاهش بیشتر، و عملکرد چغندرقند با خاک‌ورزی افزایش بیشتری نشان داد. در مجموع، بهترین تیمار برای کاهش تراکم و وزن خشک پیچک، ابتدا گلیفوزیت + توفوردی (6 + 2 لیتر در هکتار) و سپس دوز تقسیط‌شدة آن بود.
سلمان عظیمی سوران؛ حسین امیر شکاری؛ امیرحسین شیرانی راد؛ جواد مظفری؛ محمدحسین فتوکیان
چکیده
به منظور بررسی اثر تنش خشکی آخر فصل بر صفات زراعی و کیفی ژنوتیپهای زمستانه کلزا در شرایط کاربرد سولفات آمونیوم، آزمایشی طی دو سال 95-1394 و 96-1395 به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به اجرا درآمد. عامل تنش در دو سطح (آبیاری معمول و قطع آبیاری ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تنش خشکی آخر فصل بر صفات زراعی و کیفی ژنوتیپهای زمستانه کلزا در شرایط کاربرد سولفات آمونیوم، آزمایشی طی دو سال 95-1394 و 96-1395 به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به اجرا درآمد. عامل تنش در دو سطح (آبیاری معمول و قطع آبیاری از مرحله غلاف دهی به بعد) و سولفات آمونیوم نیز در دو سطح (عدم کاربرد و کاربرد 150 کیلوگرم در هکتار در مرحله غنچه دهی کامل) به صورت فاکتوریل در کرت های اصلی و عامل ژنوتیپ های کلزا در پنج سطح، شامل چهار لاین BAL111، BAL119، BAL121، BAL128 و رقم نیما (به عنوان شاهد)، در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از میان ژنوتیپ های مورد بررسی، لاین BAL128 بیشترین عملکرد دانه (3904 کیلوگرم در هکتار) را داشته است که در مقایسه با تیمار شاهد 28 درصد افزایش دارد. بیشترین میزان روغن دانه (5/45 درصد) در سال دوم آزمایش و در شرایط آبیاری معمول حاصل شد. کاربرد سولفات آمونیوم نسبت به شرایط عدم کاربرد آن به میزان 5/2 درصد بر مقدار روغن دانه افزود. لاین BAL128 بیشترین درصد روغن دانه (2/44 درصد) را به خود اختصاص داد. در شرایط آبیاری معمولی، کاربرد سولفات آمونیوم باعث کاهش 8/22 درصدی میزان گلوکوزینولات شد، ولی همین میزان سولفات آمونیوم در شرایط قطع آبیاری باعث کاهش 2/17 درصدی میزان گلوکوزینولات شد.
علیرضا خداشناس
چکیده
بهمنظور ارزیابی عملکرد دانه ژنوتیپهای گندم دیم در دو تاریخ کاشت و تعیین ارقام مناسب برای کاشت با تأخیر، آزمایشی بهصورت کرتهای یکبار خردشده با سه تکرار طی دو سال زراعی 1396-1394 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی طرق در مشهد به‌اجرا درآمد. عامل اصلی تاریخ کاشت در دو سطح پاییزه و انتظاری و عامل فرعی ژنوتیپهای گندم در 16 سطح (14 رقم و دو ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی عملکرد دانه ژنوتیپهای گندم دیم در دو تاریخ کاشت و تعیین ارقام مناسب برای کاشت با تأخیر، آزمایشی بهصورت کرتهای یکبار خردشده با سه تکرار طی دو سال زراعی 1396-1394 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی طرق در مشهد به‌اجرا درآمد. عامل اصلی تاریخ کاشت در دو سطح پاییزه و انتظاری و عامل فرعی ژنوتیپهای گندم در 16 سطح (14 رقم و دو لاین امیدبخش) و شامل ارقام آذر2، آفتاب، اوحدی، باران، دهدشت، رصد، ریژاو، سبلان، سرداری، قابوس، کراسسبلان، کریم، کوهدشت و هما بود. نتایج نشان داد که زمان گلدهی ارقام متفاوت بود و در تاریخ کاشتهای موردبررسی هیچ‌یک از ارقام در دامنه دمایی مطلوب گلدهی را آغاز نکردند. از نظر عملکرد دانه نیز اختلاف معنیداری بین ژنوتیپهای موردبررسی وجود داشت و ارقام کریم و ریژاو بهترتیب با میانگین 1430 و 1326 کیلوگرم در هکتار بیشترین و ارقام اوحدی و رصد بهترتیب با میانگین 893 و 925 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرددانه را نشان دادند، تفاوت بیشترین و کمترین میزان عملکرد دانه حدود 60 درصد بود. براساس نتایج با تأخیر در کاشت، گلدهی ارقام فاصله بیشتری از شرایط مطلوب دمایی یافت و بنابراین تاریخ کاشت پاییزه توصیه میشود. همچنین برای کشت پاییزه، ارقام کریم و ریژاو و برای کشت انتظاری فقط ارقام بهاره نظیر کریم و آفتاب پیشنهاد میشود.
فاطمه قبادی؛ ناصر مجنون حسینی؛ مصطفی اویسی؛ غلام عباس اکبری
چکیده
جهت بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد برخی ارقام گلرنگ در استان البرز، آزمایشی بهصورت کرتهای دوبار خرد شده با سه فاکتور در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98-1397 و در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج اجرا شد. فاکتور اصلی سطوح آبیاری (معمول، ...
بیشتر
جهت بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد برخی ارقام گلرنگ در استان البرز، آزمایشی بهصورت کرتهای دوبار خرد شده با سه فاکتور در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98-1397 و در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج اجرا شد. فاکتور اصلی سطوح آبیاری (معمول، تا نیمه گلدهی و آبیاری تا آغاز پر شدن دانه)، فاکتور فرعی کود نیتروژن (100 و 50 د صد نیاز گیاه) و فرعی فرعی ارقام پدیده، پرنیان، گلدشت و گلمهر بودند. اثر فاکتورهای آبیاری، نیتروژن و رقم در صفات تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و زیست توده معنی‌دار بود. قطع آبیاری در مرحله آغاز دانه‌بندی و 50 درصد گلدهی به ترتیب منجربه کاهش 2/16 و 1/68 درصدی عملکرد دانه نسبت به آبیاری معمول گردید. با کاهش 50درصدی نیتروژن نسبت به تأمین کامل آن، عملکرد دانه 5/8 درصد و زیست توده 12 درصد کاهش یافت. برهمکنش سه‌گانه آبیاری، کود و رقم در صفات قطر ساقه و طبق معنی‌دار شد. رقم گلمهر بیشترین و رقم گلدشت کمترین قطر ساقه را در سطوح مختلف آبیاری و کود نشان دادند. برهمکنش سطوح آبیاری و نیتروژن نشان داد که با کاهش سطوح آبیاری، جذب نیتروژن نیز کاهش یافته و باعث کاهش تعداد دانه در طبق میشود با این وجود تأمین 100درصد نیاز نیتروژن درشرایط تنش خشکی مانع افت شدیدتر تعداد دانه در طبق میشود.
پروین طالبی؛ زهره جبارزاده؛ میرحسن رسولی صدقیانی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثرات کاربرد خاکی و محلول‌پاشی هیومیک اسید بر ویژگی‌های رشدی، گلدهی و جذب عناصر گل رز مینیاتور رقم هفت رنگ در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور هیومیک اسید در 4 غلظت (صفر، 500، 1000 و 2000 میلی‌گرم در لیتر) و نحوه کاربرد به دو صورت (کاربرد خاکی و محلول‌پاشی) با سه تکرار و دو مشاهده در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه، ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثرات کاربرد خاکی و محلول‌پاشی هیومیک اسید بر ویژگی‌های رشدی، گلدهی و جذب عناصر گل رز مینیاتور رقم هفت رنگ در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور هیومیک اسید در 4 غلظت (صفر، 500، 1000 و 2000 میلی‌گرم در لیتر) و نحوه کاربرد به دو صورت (کاربرد خاکی و محلول‌پاشی) با سه تکرار و دو مشاهده در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه، در سالهای 93-1392 انجام شد. نتایج آزمایش بیانگر تأثیر معنی‌دار هیومیک اسید بر صفات رویشی (مانند وزن تر و خشک برگ و قطر ساقه)، زایشی (مانند تعداد و قطر غنچه، قطر گل) و جذب عناصر غذایی گل رز مینیاتور رقم هفت رنگ بود. نتایج نشان داد که تیمار خاکی 2000 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید باعث بیشترین میزان جذب نیتروژن (425/8 میکروگرم در گلدان) و آهن (12476/8 میکروگرم در گلدان) در گیاه شد، اما میزان جذب روی در هیچ‌کدام از غلظت‌های اسید هیومیک معنی‌دار نشد. بیشترین میزان جذب مس نیز در تیمار محلول‌پاشی 1000 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید (342/46 میکروگرم درگلدان) به‌دست آمد. در جذب منگنز و پتاسیم نیز غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر بیشترین میزان جذب پتاسیم و منگنز را باعث شد. به‌طورکلی، می‌توان نتیجه گرفت که کاربرد هیومیک اسید در گیاه باعث افزایش جذب برخی عناصر ضروری و رشد گیاهان میشود.
کامبیز خوارزمی؛ رضا امیرنیا؛ جلال جلیلیان؛ مهدی تاجبخش شیشوان
چکیده
با توجه به نیاز بالای یونجه به آب، تحقیق در مورد نقش انواع کودهای آلی-زیستی و شیمیایی در تعدیل اثر تنش کم آبیاری حائز اهمیت می‌باشد، لذا این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوی در دو سال زراعی (1394 و 1395) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری }آبیاری در حد ...
بیشتر
با توجه به نیاز بالای یونجه به آب، تحقیق در مورد نقش انواع کودهای آلی-زیستی و شیمیایی در تعدیل اثر تنش کم آبیاری حائز اهمیت می‌باشد، لذا این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوی در دو سال زراعی (1394 و 1395) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری }آبیاری در حد ظرفیت زراعی (شاهد)، آبیاری در 80 درصد ظرفیت زراعی، آبیاری در60 درصد ظرفیت زراعی{ و منابع مختلف کودی در شش سطح }میکوریزا، نیتروکسین، ورمیکمپوست، کود مرغی، کود شیمیایی NPK (توصیه شده بر اساس آزمون خاک) و تیمار بدون مصرف کود (شاهد)} بود. نتایج تجزیه مرکب داده‌ها نشان داد که تیمار آبیاری اثر معنی‌دار بر عملکرد علوفه، کلروفیلa ، b و کلروفیل کل، پرولین، کارتنوئیدها، کربوهیدرات‌های محلول و فعالیت آنزیم پراکسیداز داشت. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد کود زیستی میکوریزا در شرایط آبیاری کامل عملکردی معادل کاربرد کود شیمیایی داشت ولی در هر دو شرایط کم آبیاری به طور میانگین منجر به افزایش 18/10 درصدی عملکرد علوفه در مقایسه با تیمار کاربرد کود شیمایی گردید. سایر تیمارهای کودی از نظر تأثیر بر عملکرد علوفه، روند متفاوتی در سطوح مختلف آبیاری نشان دادند بطوری‌که در شرایط آبیاری در 60 درصد ظرفیت زراعی تیمارهای کودی ورمیکمپوست، مرغی، شیمیایی و شاهد در یک گروه آماری قرار گرفتند. لذا با توجه به مضرات استفاده از کودهای شیمایی می‌توان کود زیستی میکوریزا را که دارای سودمندی اکولوژیکی و زیست محیطی می‌باشد در زراعت یونجه بکار برد.
جلال جلیلیان
چکیده
بهمنظور تعیین اثر شیب زمین بر عملکرد و برخی صفات زراعی گندم در سطوح مختلف تیمارهای کودی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده با طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در پیرانشهر، در سال 1390-91 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: شیب زمین در چهار سطح (شیب صفر، 3، 6 و 10 درصد) به‌عنوان کرتهای اصلی و ترکیبی از سطوح مختلف تیمارهای ...
بیشتر
بهمنظور تعیین اثر شیب زمین بر عملکرد و برخی صفات زراعی گندم در سطوح مختلف تیمارهای کودی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده با طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در پیرانشهر، در سال 1390-91 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: شیب زمین در چهار سطح (شیب صفر، 3، 6 و 10 درصد) به‌عنوان کرتهای اصلی و ترکیبی از سطوح مختلف تیمارهای کودی در پنج سطح (بدون کود، کاربرد کودهای زیستی (نیتروکسین)، دامی، شیمیایی (نیتروژن و فسفر) و تلفیقی (زیستی + دامی + شیمیایی)) به‌عنوان کرتهای فرعی درنظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه (67/7 تن در هکتار) در شیب صفر و کمترین آن (68/3 تن در هکتار) در شیب 10 درصد به‌دست آمد. در واقع، با افزایش درصد شیب زمین مقادیر مربوط به اجزای عملکرد گندم کاهش یافت که نتیجۀ این روند نزولی سبب کاهش 52 و 38 درصدی عملکرد دانه و بیوماس کل در گیاهان قرارگرفته در شیب 10 درصد نسبت به گیاهان شاهد شد. همچنین کاربرد تیمار کودی تلفیقی بیشترین تأثیر مثبت را بر صفات مورفولوژیک و اجزای عملکرد مورد بررسی گذاشت، به‌طوری‌که عملکرد دانه و بیوماس کل بهترتیب 58/12 و 58/13 درصد نسبت به گیاهان شاهد (بدون دریافت کود) افزایش یافت.
وحید رحیمی؛ مهدی محب الدینی؛ علیرضا قنبری؛ شیوا عزیزی نیا؛ مهدی بهنامیان
چکیده
بهمنظور بررسی روابط بین صفات مؤثر بر عملکرد ترتیزک، آزمایشی در قالب طرح لاتیس مربع با سه تکرار در مزرعة جهاد کشاورزی ایوانکی در سال 1395 انجام شد. نتایج تجزیة واریانس نشان داد اختلاف بین ژنوتیپ‌ها برای همه صفات معنا‌دار بود. همبستگی معناداری بین عملکرد و اغلب صفات وجود داشت. بیشترین همبستگی فنوتیپی مثبت بین صفت طول برگ و عرض ...
بیشتر
بهمنظور بررسی روابط بین صفات مؤثر بر عملکرد ترتیزک، آزمایشی در قالب طرح لاتیس مربع با سه تکرار در مزرعة جهاد کشاورزی ایوانکی در سال 1395 انجام شد. نتایج تجزیة واریانس نشان داد اختلاف بین ژنوتیپ‌ها برای همه صفات معنا‌دار بود. همبستگی معناداری بین عملکرد و اغلب صفات وجود داشت. بیشترین همبستگی فنوتیپی مثبت بین صفت طول برگ و عرض برگ به دست آمد (92/0). نتایج تجزیة رگرسیون نشان داد صفات طول برگ و تعداد دانه درخورجینک ساقه جانبی و اصلی بیشترین تأثیر را بر عملکرد در ژنوتیپ‌ها داشتند، به‌طوری‌که این سه صفت حدود 93 درصد تغییرات عملکرد را توجیه کردند و صفت طول برگ نخستین صفتی بود که وارد مدل شد و 91 درصد از تغییرات عملکرد را توجیه کرد. تجزیه علیت فنوتیپی نشان داد که صفت طول برگ بیشترین تأثیر مستقیم و مثبت را روی عملکرد داشت (81/6). طول برگ علاوه بر تأثیر مستقیم بر عملکرد، بر سایر صفات مورد بررسی نیز تأثیر مثبت و غیرمستقیم داشت. در تجزیة عاملی در مجموع سه عامل مستقل، حدود 70 درصد از تغییرات را توجیه کردند. عامل نخست متشکل از تعداد خورجینک در گیاه و تعداد دانه در خورجینک ساقة جانبی و اصلی بود که عوامل مرتبط با بذر نام‌گذاری شد. هدف از این تحقیق تعیین همبستگیهای فنوتیپی بین صفت عملکرد و اجزاء و صفات مرتبط با آن، برآورد آثار مستقیم و غیرمستقیم اجزای عملکرد بر عملکرد ترتیزک و سهم آنها در توجیه تنوع موجود بود.
اسحق پورکرمی؛ مهدی دهمرده؛ محمد گلوی؛ عیسی خمری
چکیده
به منظور ارزیابی تاثیر نسبت های کشت مخلوط چای ترش (Hibiscus Sabdariffa L.) بر عملکرد و اجزاء عملکرد بادام زمینی (Arachis hypogea L.) در سطوح مختلف کود نیتروژن آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال زراعی 94-1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سطوح کود نیتروژن به عنوان عامل اصلی ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تاثیر نسبت های کشت مخلوط چای ترش (Hibiscus Sabdariffa L.) بر عملکرد و اجزاء عملکرد بادام زمینی (Arachis hypogea L.) در سطوح مختلف کود نیتروژن آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال زراعی 94-1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سطوح کود نیتروژن به عنوان عامل اصلی در چهار سطح (0، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) و سری های جایگزینی کشت مخلوط به عنوان عامل فرعی در پنج سطح شامل (خالص چای ترش، خالص بادام زمینی، 50 درصد چای ترش + 50 درصد بادام زمینی، 75 درصد چای ترش + 25 درصد بادام زمینی، 75 درصد بادام زمینی + 25 درصد چای ترش) بودند. بر اساس نتایج بدست آمده سطوح مختلف کود نیتروژن و آرایش کشت مخلوط بر تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، وزن صد دانه، عملکرد اقتصادی، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت بادام زمینی تاثیر معنی داری نشان داد. اثر متقابل تیمارهای آزمایشی بر عملکرد اقتصادی، بیولوژیک و شاخص برداشت معنی دار بود. بیشترین عملکرد اقتصادی بادام زمینی (33/5995 کیلو گرم در هکتار) از کشت خالص بادام زمینی و مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. نتایج نشان داد که بالاترین میزان نسبت برابری زمین در کشت مخلوط 75 % بادام زمینی بعلاوه 25 % چای ترش به دست آمد (73/1) که نشان دهنده سودمندی کشت مخلوط نسبت به تک کشتی بود.
آتنا قلی پور؛ مهدی قاجار سپانلو؛ محمد علی بهمنیار
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد کمپوست زبالۀ شهری و کود شیمیایی بر مقدار تجمع عناصر سنگین در خاک و گیاه برنج، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در سه تکرار و چهارده تیمار کودی، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سالهای زراعی 88-1378 اجرا شد. تیمارهای کودی شامل تیمار شاهد، تیمار کود شیمیایی، 15، 30 و 45 ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد کمپوست زبالۀ شهری و کود شیمیایی بر مقدار تجمع عناصر سنگین در خاک و گیاه برنج، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در سه تکرار و چهارده تیمار کودی، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سالهای زراعی 88-1378 اجرا شد. تیمارهای کودی شامل تیمار شاهد، تیمار کود شیمیایی، 15، 30 و 45 تن کمپوست بدون کود شیمیایی و 15، 30 و 45 تن کمپوست بههمراه مقادیر 25، 50 و 75 درصد کود شیمیایی بودند. کاربرد دوسالۀ کمپوست در خاک بر مقدار قابل جذب هیچ‌یک از عناصر سنگین افزایش معناداری نداشت، اما در ریشۀ گیاه برنج عنصر سرب، در اندام هوایی سرب، کادمیوم، نیکل و کروم و در دانۀ تنها کادمیوم افزایش معناداری در اثر کاربرد کمپوست نشان داد. در ضمن در تیمار 45 تن کمپوست زبالۀ شهری + 75 درصد کود شیمیایی حداکثر مقدار عناصر سنگین تجمع یافت. ازاینرو با کاربرد کمپوست زبالۀ شهری، مقدار فلز سنگین در خاک و گیاه افزایش یافت، اما غلظت آنها تا دو سال کمتر از محدودۀ سمیت عناصر مورد مطالعه بود.
دنیا بهروزی؛ مرجان دیانت؛ اسلام مجیدی هروان؛ محمد جواد میرهادی؛ علی شیرخانی
چکیده
خشکی یکی از مهمترین فاکتورهای محدودکننده تولید ذرت در جهان است. از طرفی کاربرد منابع و نهادههای تجدیدپذیر مثل ورمیکمپوست یکی از اصول کشاورزی پایدار است. بنابراین بهمنظور بررسی اثر کمآبیاری، کودهای شیمیایی و ورمیکمپوست آزمایشی بهصورت کرتهای دو بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و به‌مدت دو ...
بیشتر
خشکی یکی از مهمترین فاکتورهای محدودکننده تولید ذرت در جهان است. از طرفی کاربرد منابع و نهادههای تجدیدپذیر مثل ورمیکمپوست یکی از اصول کشاورزی پایدار است. بنابراین بهمنظور بررسی اثر کمآبیاری، کودهای شیمیایی و ورمیکمپوست آزمایشی بهصورت کرتهای دو بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و به‌مدت دو سال در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه در دو سال 1396 و 1397 انجام شد. تیمار آبیاری در سه سطح شامل آبیاری کامل، 80 درصد نیاز آبى و 60 درصد نیاز آبى به‌عنوان فاکتور اصلی و کود شیمیایی در دو سطح شامل مصرف 100 درصد مقدار توصیه‌شده براساس آزمون خاک و 50 درصد این میزان در کرتهای فرعی و سطوح مختلف کود ورمیکمپوست در سه سطح شامل صفر، سه و شش تن در هکتار در کرتهای فرعى فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که شاخص سطح برگ از آبیاری کامل تا 60 درصد نیاز آبی از 51/4 به 6/1 کاهش یافت. بیشترین میزان عملکرد علوفه تر (5/82 تن در هکتار) در تیمار آبیاری کامل و مصرف هم‌زمان 100 درصد کود شیمیایی و شش تن در هکتار ورمیکمپوست به‌دست آمد و کمترین میزان آن (1/30 تن در هکتار) مربوط به تیمار 60 درصد نیاز آبی، 50 درصد کودهای شیمیایی و عدم مصرف ورمیکمپوست بود. در همه سطوح آبیاری درصد پروتئین علوفه با استفاده از کود شیمیایی و ورمیکمپوست افزایش یافت و بیشترین درصد پروتئین علوفه (2/10 درصد) در تیمار آبیاری کامل و 100 درصد کود و شش تن هکتار ورمیکمپوست به‌دست آمد. براساس نتایج در تیمار آبیاری به میزان 60 درصد نیاز آبی و مصرف50 درصد کود شیمیایی، استفاده از ورمیکمپوست به میزان شش تن در هکتار نسبت به عدم مصرف، علوفه تر را 26/19 درصد و پروتئین را 9/6 درصد افزایش داد.
مجید مسلمی؛ حمیدرضا مبصر؛ نعمت اله صداقت؛ ایمان عشقی
چکیده
بهینه‌سازی مقدار مصرف کودهای نیتروژنه یکی از راهکارهای مهم مدیریتی برای بهبود عملکرد است. به منظور بررسی اثرات مقادیر و تنش نیتروژن طی دو سال بر خصوصیات مورفولوژیک و صفات زراعی برنج، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1388 و 1389 در مزرعه پژوهشی واقع در آمل اجرا شد. مقادیر نیتروژن در ...
بیشتر
بهینه‌سازی مقدار مصرف کودهای نیتروژنه یکی از راهکارهای مهم مدیریتی برای بهبود عملکرد است. به منظور بررسی اثرات مقادیر و تنش نیتروژن طی دو سال بر خصوصیات مورفولوژیک و صفات زراعی برنج، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1388 و 1389 در مزرعه پژوهشی واقع در آمل اجرا شد. مقادیر نیتروژن در سه سطح (46، 69، 92 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره) به عنوان عامل اصلی و عامل فرعی شامل چهار سطح تنش یا عدم مصرف نیتروژن (T1= تنش در مرحله خوشهدهی کامل، T2= تنش در مرحله ظهور خوشه آغازین، T3= تنش در مرحله پنجهدهی و T4= تنش در مرحله نشاکاری) بود. نتایج نشان داد که تعداد دانه پر در خوشه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سال 1388 بیشتر از سال 1389 بود. عملکرد دانه در سال اول (25/450 گرم در مترمربع) بیشتر از سال دوم (1/395 گرم در مترمربع) بدست آمد. حداکثر شاخص برداشت در سال 1388 و با تنش نیتروژن در مرحله خوشهدهی کامل بدست آمد. بنابراین مصرف 69 کیلوگرم نیتروژن بصورت تنشی در هکتار با تنش نیتروژن در مرحله خوشهدهی کامل را می‌توان جهت تولید بالاترین عملکرد دانه پیشنهاد نمود.
آرزو دادرس نیا؛ اکبر فرقانی؛ بیژن مرادی؛ رضا فیفایی
دوره 11، شماره 2 ، آبان 1388، ، صفحه 41-47
چکیده
محلول پاشی ازت از مهمترین برنامه های کودی مرکبات در ایران به شمار می رود و نتیجه آن کاهش شستشوی نیترات می باشد. هدف از این تحقیق، تعیین بهترین غلظت محلول پاشی کود اوره روی درختان پرتقال تامسون ناول جهت رسیدن به حداکثر محصول در واحد سطح می باشد. محلول پاشی در سه غلظت ?/?، ?/? و ?/?درصد در طی دو مرحله با توجه به مقدار نیتروژن در کود اوره انجام ...
بیشتر
محلول پاشی ازت از مهمترین برنامه های کودی مرکبات در ایران به شمار می رود و نتیجه آن کاهش شستشوی نیترات می باشد. هدف از این تحقیق، تعیین بهترین غلظت محلول پاشی کود اوره روی درختان پرتقال تامسون ناول جهت رسیدن به حداکثر محصول در واحد سطح می باشد. محلول پاشی در سه غلظت ?/?، ?/? و ?/?درصد در طی دو مرحله با توجه به مقدار نیتروژن در کود اوره انجام شد. مرحله اول در فروردین ماه (??/?،?/?و ??/?درصد) و مرحله دوم در اواخر تیرماه (??/?، ??/? و ??/?درصد) انجام شد. تیمار اوره با غلظت ?/? درصد تأثیر معنی داری را در افزایش میانگین وزن میوه داشت. میانگین قطر میوه و نسبت درصد مواد جامد محلول در آب به اسیدیته به طور معنی داری تحت تأثیر تیمار اوره ?/? درصد قرار گرفت. تیمار اوره در غلظت ?/? درصد تأثیر معنی داری بر میزان ویتامین ث و نسبت طول به قطر نداشت. در مجموع تیمار کودی اوره با غلظت ?/? درصد با بهترین پاسخ در اکثر موارد اندازه گیری شده، به عنوان بهترین غلظت محلول پاشی معرفی گردید.
سعید دوازده امامی؛ محمدرضا جهانسوز؛ فاطمه سفیدکن؛ داریوش مظاهری
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1389، ، صفحه 41-47
چکیده
برای مقایسه اثر فصل کشت بر عملکردهای بیولوژیکی، بذر و اسانس بذر و اندام رویشی شوید، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1386-1385 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد و طی آن سه تیمار کشت پاییزه، بهاره و تابستانه مقایسه شدند. در این آزمایش از توده شوید اصفهان استفاده شد و کشت پاییزه این گیاه ...
بیشتر
برای مقایسه اثر فصل کشت بر عملکردهای بیولوژیکی، بذر و اسانس بذر و اندام رویشی شوید، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1386-1385 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد و طی آن سه تیمار کشت پاییزه، بهاره و تابستانه مقایسه شدند. در این آزمایش از توده شوید اصفهان استفاده شد و کشت پاییزه این گیاه موفق نبود. تفاوت وزن تر، وزن خشک، عملکرد اسانس اندام رویشی و ارتفاع گیاه در دو فصل دیگر کشت معنی دار بود (در سطح احتمال یک درصد). میزان ماده تر در کشت تابستانه و بهاره به ترتیب 4/5 و 7/3 و میزان ماده خشک 1/1 و 8/0 کیلوگرم در مترمربع و عملکرد اسانس اندام رویشی 2/10 و 3/5 میلی لیتر در مترمربع بود. در کشت بهاره و تابستانه، ماده Carvon به ترتیب با مقادیر 5/58 و 2/52 بالاترین درصدهای ترکیب اسانس را داشت.
فریبا میقانی؛ آژنگ جاهدی؛ سید محمد میروکیلی؛ پرویز شیمی؛ محمد علی باغستانی
چکیده
به منظور مطالعه اثر در کنترل شیمیایی علف‌های هرز پهن‌برگ مزارع یونجه تازه‌کاشت در همدان و یزد، پژوهشی در سال های 87-1386 انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 11 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارتند از علف‌کش‌های بنتازون (بازاگران) (SL 48%) به میزان 5/2، سه و چهار لیتر در هکتار، توفوردی‌بی (بوترس) (3/42% EC) به میزان ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثر در کنترل شیمیایی علف‌های هرز پهن‌برگ مزارع یونجه تازه‌کاشت در همدان و یزد، پژوهشی در سال های 87-1386 انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 11 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارتند از علف‌کش‌های بنتازون (بازاگران) (SL 48%) به میزان 5/2، سه و چهار لیتر در هکتار، توفوردی‌بی (بوترس) (3/42% EC) به میزان 5/2، 8/2، 1/3 و 5/3 لیتر در هکتار، ایمازتاپیر (پرسوییت) (SL 10%) به میزان 4/0، 7/0 و یک لیتر در هکتار و شاهد با علف هرز. طی سه چین، اثر علف‌کش‌ها بر وزن خشک یونجه و تراکم و وزن خشک علف‌های هرز بررسی شد. در یزد، توفوردی‌بی 5/3 لیتر در هکتار بهترین نتیجه را در کنترل علف‌های هرز داشت و باعث افزایش وزن خشک یونجه شد. همچنین غلظت‌های 5/3 و 8/2 لیتر در هکتار این علف‌کش تراکم و وزن خشک پنیرک و کاهوی وحشی را تا 100 و پیچک را تا 88 درصد کاهش داد. در همدان نیز توفوردی‌بی 5/3 لیتر در هکتار بهترین تیمار در کنترل علف‌های هرز و افزایش وزن خشک یونجه بود. غلظت‌های 5/3 لیتر در هکتار این علف‌کش تراکم و وزن خشک پیچک را 100 درصد کنترل کرد. در مجموع، توفوردی‌بی ضمن کنترل مطلوب اکثر علف‌های هرز پهن‌برگ، پیچک را نیز به نحو مطلوبی کنترل کرد و علف‌کش مناسبی برای مزارع یونجه بود.
علی رضا عیوضی؛ رسول تاج الدین کوکیایی
دوره 12، شماره 2 ، آبان 1389، ، صفحه 51-62
چکیده
کشت دیرهنگام و کمبود نزولات آسمانی از مشکلات زراعت گندم در استان آذربایجان غربی به شمار میرود. بدین منظور آزمایشی جهت ارزیابی اثرات پیش تیمار بذر تحت شرایط آزمایشگاهی، گلخانه ای و مزرعه ای طی سال های 6-1385 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل که در آن ارقام زرین، شهریار، سرداری و آذر به عنوان فاکتور اول و پیش تیمارهای بذور شامل آب مقطر، پلی ...
بیشتر
کشت دیرهنگام و کمبود نزولات آسمانی از مشکلات زراعت گندم در استان آذربایجان غربی به شمار میرود. بدین منظور آزمایشی جهت ارزیابی اثرات پیش تیمار بذر تحت شرایط آزمایشگاهی، گلخانه ای و مزرعه ای طی سال های 6-1385 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل که در آن ارقام زرین، شهریار، سرداری و آذر به عنوان فاکتور اول و پیش تیمارهای بذور شامل آب مقطر، پلی اتیلن گلیکول 10 درصد، کلرید پتاسیم 5/2 درصد، اوره 10 درصد، ریزمغذی چهار درصد، سایکوسل و اکسین به غلظت های 1000 و 20 قسمت در میلیون و عدم پیش تیمار به عنوان فاکتور دوم تیمارهای آزمایشی را تشکیل دادند. بیشترین مقدار آب جذب شده مربوط به رقم شهریار با پیش تیمار آب مقطر بود. پیش تیمار تنظیم کننده های رشد اکسین و سایکوسل افزایش وزن بذر بیشتری داشتند. تجزیه واریانس صفات نشان داد که طول ساقچه و ریشچه و وزن خشک آنها، محتوی کلروفیل، میزان نیتروژن، عملکرد دانه و اجزای آن، ماده خشک کل و ارتفاع بوته اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال پنج درصد داشتند. کلیه پیش تیمارها در چهار رقم نسبت به شاهد از میزان جذب نیتروژن، عملکرد دانه و اجزای عملکرد بیشتری برخوردار بودند. پیش تیمار سایکوسل از بالاترین طول و وزن خشک ریشچه و ساقچه، عملکرد دانه و کمترین ارتفاع بوته برخوردار بود. در مقابل، پیش تیمار اوره برای صفات مرتبط با جوانه زنی تأثیر منفی داشت.
رئوف سید شریفی؛ میر ناصر سیدی؛ محمد ضعیفی زاده
دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 51-60
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر مقادیر مختلف کود نیتروژنه بر کارایی مصرف کود و عملکرد دانه ارقام کلزا، آزمایشی در سال زراعی 1386 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کود نیتروژن در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) به عنوان کرت های اصلی و ارقام کلزا در سه سطح (کلاور، اوپرا و اوکاپی) در کرت های فرعی ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر مقادیر مختلف کود نیتروژنه بر کارایی مصرف کود و عملکرد دانه ارقام کلزا، آزمایشی در سال زراعی 1386 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کود نیتروژن در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) به عنوان کرت های اصلی و ارقام کلزا در سه سطح (کلاور، اوپرا و اوکاپی) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر رقم و سطوح نیتروژن بر عملکرد دانه، دانه در نیام، نیام در بوته، وزن هزاردانه، شاخص برداشت و ارتفاع بوته معنی دار گردید. اثر متقابل رقم در سطوح نیتروژن نیز بر عملکرد دانه، دانه در نیام، نیام در بوته و ارتفاع بوته معنی دار گردید. مقایسه میانگین ها نشان داد که با افزایش سطح کودی عملکرد دانه افزایش یافت. بین ارقام مورد بررسی نیز تفاوت هایی از نظر عملکرد دانه وجود داشت، به طوری که بیشترین عملکرد دانه به رقم اوپرا با عملکردی معادل 18/1 تن در هکتار و کمترین آن به رقم اوکاپی با عملکردی معادل 78/0 تن در هکتار تعلق داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین عملکرد دانه، دانه در نیام، نیام در بوته وارتفاع بوته در کرت هایی به دست آمد که رقم اوپرا با 150 کیلوگرم کود نیتروژن به کار گرفته شده بود. کمترین آنها نیز در کرت هایی برآورد گردید که رقم اوکاپی بدون مصرف کود نیتروژن به کار برده شد. البته کاربرد 100 و 150 کیلوگرم از کود نیتروژن در رقم اوپرا عملکرد دانه مشابهی داشتند. کارایی مصرف نیتروژن تحت تأثیر رقم، سطوح نیتروژن و اثر ترکیب تیماری رقم در سطوح نیتروژن معنی دار گردید. مقایسه میانگین ها نشان داد که با افزایش نیتروژن مصرفی کارایی کود کاهش یافت و بین ارقام از این نظر تفاوت هایی وجود داشت. حداکثر کارایی (26/5 کیلوگرم بر کیلوگرم)، مربوط به کرت هایی بود که رقم اوپرا با سطح کودی 100 کیلوگرم در هکتار و حداقل آن (64/2 کیلوگرم بر کیلوگرم) مربوط به کرت هایی بود که رقم اوکاپی با سطح کودی 150 کیلوگرم در هکتار به کار برده شدند.
سجاد کردی؛ محمد اسکندری؛ علی فدوی؛ مهرشاد براری؛ مسعود رفیعی؛ علی اشرف مهرابی
چکیده
به منظور بررسی روش های مختلف کاربرد کود اوره و رطوبت دانه در زمان برداشت بر خصوصیات فیزیکی دانة ذرت ، آزمایشی به صورت کرت های نواری خرد شده در قالب طرح پایة بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی خرم آباد ، در سال 1389 ، اجرا شد. عامل افق ی روش کودده ی شامل محلول پاشی اوره و روش خاک مصرف اوره و عوامل عمود ی به صورت کرت های به عنوان ...
بیشتر
به منظور بررسی روش های مختلف کاربرد کود اوره و رطوبت دانه در زمان برداشت بر خصوصیات فیزیکی دانة ذرت ، آزمایشی به صورت کرت های نواری خرد شده در قالب طرح پایة بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی خرم آباد ، در سال 1389 ، اجرا شد. عامل افق ی روش کودده ی شامل محلول پاشی اوره و روش خاک مصرف اوره و عوامل عمود ی به صورت کرت های به عنوان شاهد و زمان برداشت ، SC و هیبرید 704 Jeta 600 ،Konsur 580 ،NS خرد شده، شامل فاکتور هیبرید، 3 هیبرید خارجی 640 رطوبت دانه در 30،20 و 40 درصد، بود. نتایج تجزیة واریانس نشان داد که بین تیمارهای رطوبت دانه در زمان برداشت به لحاظ صفات طول، چگالی توده، چگالی حقیقی و سطح ویژة دانه اختلاف معنی داری وجود دارد. رطوبت 20 درصد دانه نسبت به سایر تیمارهای رطوبت دانه در زمان برداشت برتری داشت. همچنین، اثر روش کوددهی بر عرض دانه و وزن هزار دانه معنی دار شد . نتایج 257 گرم) به روش خاک مصرف اوره اختصاص یافت . / 7 میلی متر) و وزن هزار دانه ( 38 / نشان داد که بیشترین میزان عرض دانه ( 81 در مقایسه با سایر هیبریدها به عنوان بهترین هیبرید از لحاظ خصوصیات فیزیکی توصیه می شود ، زیر ا بیشترین میزان Jeta هیبرید 266 گرم) را داراست که نشان دهند ة / 54 درصد) و وزن هزار دانه ( 57 / 1 گرم بر سانتی متر مکعب)، تخلخل ( 23 / چگالی حقیقی ( 71 کیفیت بالاتر این هیبرید است.
فروغ صیدپور؛ محمد سیاری؛ فردین قنبری
چکیده
گلایسین بتائین یکی از محافظتکنندههای اسمزی است که در پاسخ به تنشهای غیرزیستی در گیاه تجمع مییابد. آزمایشی برای بررسی اثر گلایسین بتائین در غلظت‌های صفر، 10، 20 و 30 میلی‌مولار با دو روش کاربرد خیساندن بذری و محلول‌پاشی برگی بر مقاومت به سرمازدگی گیاهچه‌های خیار رقم ‘سوپر دامینوس’ انجام گرفت. پس از تیمار گلایسین بتائین، ...
بیشتر
گلایسین بتائین یکی از محافظتکنندههای اسمزی است که در پاسخ به تنشهای غیرزیستی در گیاه تجمع مییابد. آزمایشی برای بررسی اثر گلایسین بتائین در غلظت‌های صفر، 10، 20 و 30 میلی‌مولار با دو روش کاربرد خیساندن بذری و محلول‌پاشی برگی بر مقاومت به سرمازدگی گیاهچه‌های خیار رقم ‘سوپر دامینوس’ انجام گرفت. پس از تیمار گلایسین بتائین، در مرحلة دو برگ حقیقی، گیاهچهها تحت تنش سرمایی با دمای 3 درجة سانتیگراد، به‌مدت شش روز و هر روز به‌مدت شش ساعت قرار گرفتند. تیمار گلایسین بتائین بهطور مؤثری سبب افزایش پارامترهای رشدی و افزایش مقاومت به تنش سرمایی گیاهچه‌های خیار شد. کاربرد گلایسین بتائین با افزایش محتوای کلروفیل، پرولین و فعالیت آنتیاکسیدانی کل و کاهش نشت یونی، مالون دیآلدئید و پراکسید هیدروژن سبب کاهش صدمۀ سرمازدگی گیاهچهها شد. بیشترین مقاومت سرمایی در غلظت‌های 20 و 30 میلی‌مولار گلایسین بتائین با روش کاربرد بذری نسبت به کاربرد برگی به‌دست آمد.
پیمان شریفی؛ فاطمه بناءکاشانی؛ ایرج اله دادی؛ غلام عباس اکبری
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر مالچ‌های زنده بر کنترل علف‌های‌هرز و عملکرد سیاه‌دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی بهصورت اسپیلت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال زراعی 98-97 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع بستر (معمول و کهنه)، نوع مالچ زنده (شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر مالچ‌های زنده بر کنترل علف‌های‌هرز و عملکرد سیاه‌دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی بهصورت اسپیلت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال زراعی 98-97 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع بستر (معمول و کهنه)، نوع مالچ زنده (شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum L.)، شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) و یونجه (Medicago sativa L.)) و زمان کاشت مالچ زنده (کاشت دو هفته زودتر و هم‌زمان با کاشت سیاه‌دانه) بودند. فاکتور اول در کرتهای اصلی و ترکیب فاکتورهای دوم و سوم در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد شنبلیله و یونجه با کاهش 40 درصدی تراکم و زیست‌توده علف‌های هرز نسبت به شاهد بدون مالچ زنده و وجین، از نظر کنترل علف‌های هرز موفق‌تر از شبدر برسیم بودند. همچنین بهمنظور دستیابی به بالاترین درصد صفات عملکردی سیاه‌دانه (02/83، 44/93 و 30/50)، بهترتیب تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول و وزن هزاردانه، نسبت به شاهد بدون مالچ زنده و وجین کامل، پیشنهاد میشود شنبلیله هم‌زمان با سیاه‌دانه کشت شود. درخصوص یونجه نیز پیشنهاد کشت پیش از سیاه‌دانه می‌باشد. بستر کشت کهنه نقش مثبت و معنیداری در کنترل علف‌های هرز و افزایش صفات عملکردی سیاه‌دانه نداشت.
محمود قاسم نژاد؛ رقیه قربانعلی پور؛ جواد فتاحی مقدم
دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 55-64
چکیده
زمان برداشت می تواند خصوصیات کیفی میوه کیوی را تحت تأثیر قرار دهد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، در سال 1388 انجام گرفت. کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتراسیون (TA)، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه های کیوی رقم ‘هایوراد’ برداشت شده با ...
بیشتر
زمان برداشت می تواند خصوصیات کیفی میوه کیوی را تحت تأثیر قرار دهد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، در سال 1388 انجام گرفت. کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتراسیون (TA)، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه های کیوی رقم ‘هایوراد’ برداشت شده با درجه بریکس مختلف پس از چهار ماه انبارداری در دمای 5/0 درجه سانتی گراد، بررسی شد. نتایج نشان داد که میوه های برداشت شده با درجه بریکس بالاتر (بیشتر از 5/6) کاهش وزن بیشتری در پایان انبارداری نشان دادند. همچنین، سفتی بافت این میوه ها به طور معنی داری در پایان انبارداری کاهش یافت. تأخیر در برداشت باعث افزایش میزان TSS و TSS/TA میوه ها در پایان دوره انبارداری گردید. نتایج نشان داد که تأخیر در برداشت میوه های کیوی تا درجه بریکس 5/8 و نه، به ترتیب باعث افزایش معنی دار فنل کل و ویتامین ث در پایان چهار ماه انبارداری در دمای 5/0 درجه سانتی گراد گردید و پس از آن کاهش یافت، اما میوه هایی که با درجه بریکس 5/6 و نه برداشت شده بودند، نسبت به دیگر زمان های برداشت ظرفیت آنتی اکسیدانی بالاتری داشتند. درمجموع، تأخیر در برداشت باعث افزایش ترکیبات آنتی اکسیدانی میوه کیوی گردید، اما کیفیت نگهداری میوه را کاهش داد.
داود افیونی؛ امیر هوشنگ جلالی؛ رضا خاکپور؛ لیلی صفایی؛ توحید نجفی میرک؛ غلام علی اکبری
چکیده
بهمنظور ارزیابی تأثیر تاریخ‌های کاشت مختلف بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپهای گندم با عادت‌های گلدهی زمستانه، بینابین و بهاره، پژوهشی دوساله (1386-88) با استفاده از آزمایش کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان اجرا شد. سه تاریخ کاشت 20 مهر، و 10 و 30 آبان، عامل اصلی؛ ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی تأثیر تاریخ‌های کاشت مختلف بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپهای گندم با عادت‌های گلدهی زمستانه، بینابین و بهاره، پژوهشی دوساله (1386-88) با استفاده از آزمایش کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان اجرا شد. سه تاریخ کاشت 20 مهر، و 10 و 30 آبان، عامل اصلی؛ و 15 ژنوتیپ گندم، عامل فرعی را تشکیل دادند. میانگین عملکرد دانه در تاریخ‌های کاشت اول تا سوم بهترتیب 8495، 9156 و 6749 کیلوگرم در هکتار بود. در هر سه تاریخ کاشت، بیشترین و کمترین میانگین عملکرد دانه بهترتیب به گروه‌های بهاره و زمستانه تعلق داشت و صرف‌نظر از تاریخ کاشت، گروه ژنوتیپهای زمستانه، بینابین و بهاره، بهترتیب میانگین عملکرد 7519، 8267 و 8614 کیلوگرم در هکتار داشتند. در تاریخ کاشت 10 آبان، پنج ژنوتیپ بهارۀ M-81-13، بهار، پیشتاز، کویر و مرودشت، و رقم بینابین الوند بهترتیب با عملکرد دانۀ 10433، 10146، 10040، 9843، 9822 و 9813 کیلوگرم در هکتار برتر از ژنوتیپهای دیگر بودند و برای کشت در مناطق معتدل استان می‌توان آنها را توصیه کرد. کاهش تعداد سنبلۀ بارور و وزن هزاردانه، مهمترین اجزای عملکرد در واکنش به تأخیر کاشت بودند. براساس نتایج بهدست‌آمده، 10 آبان تاریخ کاشت بهینه در منطقه توصیه میشود.
محمدرضا مرادی تلاوت؛ زهره کاظمی؛ سید عطاء الله سیادت
چکیده
با هدف مطالعه واکنش فیزیولوژی و عملکرد کلزا (Brassica napus L.) به مصرف بور و گرمای ناشی از کشت‌های دیرهنگام، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، در سال زراعی 93-1392 اجرا گردید. تاریخ‌های کاشت (27 آبان، 12 آذر، 26 آذر و 9 دی) در کرتهای اصلی و سطوح مصرف ...
بیشتر
با هدف مطالعه واکنش فیزیولوژی و عملکرد کلزا (Brassica napus L.) به مصرف بور و گرمای ناشی از کشت‌های دیرهنگام، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، در سال زراعی 93-1392 اجرا گردید. تاریخ‌های کاشت (27 آبان، 12 آذر، 26 آذر و 9 دی) در کرتهای اصلی و سطوح مصرف بور (شاهد، 10 کیلوگرم بور در هکتار به صورت خاک‌کاربرد و محلول‌پاشی در مرحله هشت‌برگی و غنچه‌دهی) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. تاریخ کاشت تأثیری معنی‌دار بر محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشای سلول، فعالیت آنزیم پراکسیداز، شاخص سطح برگ، دمای سایه‌انداز، عملکرد دانه و ماده خشک کلزا داشت. مصرف بور اثر معنیداری بر شاخص سطح برگ، فعالیت آنزیم پراکسیداز و عملکرد داشت. کشت دیرهنگام سبب افزایش دما در مرحله گلدهی و کاهش معنی‌دار عملکرد دانه و ماده خشک گردید. با تأخیر در کاشت از 27 آبان تا 9 دی، عملکرد دانه به میزان 5/60 درصد کاهش یافت. مصرف خاکی بور، عملکرد دانه را به میزان 23 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. تنش گرما اثر کاهنده بر محتوی نسبی آب برگ، پایداری غشا و شاخص سطح برگ داشت. مصرف عنصر بور سبب افزایش معنی‌دار فعالیت آنزیم پراکسیداز و شاخص سطح برگ گردید. به‌طورکلی، بیشترین عملکرد دانه (7/4579 کیلوگرم در هکتار) از تاریخ کاشت 27 آبان ماه و مصرف خاک کاربرد 10 کیلوگرم بور در هکتارو کمترین عملکرد دانه (768 کیلوگرم در هکتار) از تاریخ کاشت نهم دی و بدون مصرف بور به‌دست آمد.
الهام رستگاری؛ شهاب مداح حسینی؛ آرمان آذری
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر رشد رویشی و عملکرد دانه خلر (LathyrusstivusL.) و ماشک گلخوشهای (ViciavillosaRoth.)، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه ولی عصر رفسنجان در سال زراعی 1392 انجام شد. دور آبیاری در چهار سطح (40، 60، 80 و 100 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاسA ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر رشد رویشی و عملکرد دانه خلر (LathyrusstivusL.) و ماشک گلخوشهای (ViciavillosaRoth.)، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه ولی عصر رفسنجان در سال زراعی 1392 انجام شد. دور آبیاری در چهار سطح (40، 60، 80 و 100 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاسA ) به عنوان عامل اصلی و نوع گیاه در دو سطح (خلر و ماشک گلخوشهای) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد 53 روز پس از کاشت، با افزایش سطح آبیاری محتوای آب نسبی برگ خلر بر خلاف ماشک گل خوشه‌ای کاهش نیافت، ولی 66 روز پس از کاشت کاهش یافت. هر چند بین سطوح 60، 80 و 100 میلیمتر تفاوت معنیداری وجود نداشت. سطح برگ و زیست‌توده اندام هوایی خلر و ماشک در اثر کمبود آب ناشی از افزایش سطح آبیاری به ترتیب 77 و 73 درصد کاهش یافت، ولی سطح برگ خلر در سطوح آبیاری چهار تا نه برابر بیش از ماشک بود، هر چند زیست‌توده اندام هوایی دو گیاه با هم تفاوت چندانی نداشت (1/1 و 2/1 گرم بر بوته در سطح آبیاری شاهد و 5/0 و 6/0 در سطح آبیاری 100 میلیمتر، به ترتیب برای ماشک و خلر). در نهایت، خلر برتری قابل توجهی بر ماشک گلخوشهای از لحاظ عملکرد و اجزا عملکرد داشت به گونه‌ای که عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته و تعداد نیام در بوته آن در سطح آبیاری 100 میلیمتر به ترتیب 8/4، 4/2، 7/3 و 2/3 برابر ماشک بود. به نظر می‌رسد که در صورت کاشت بهمنظور تولید علوفه هر دو گیاه تحمل نسبتاً خوبی به افزایش سطح آبیاری داشتند، ولی بهمنظور کاشت دانه، خلر بسیار بهتر بود و خشکی را بهتر تحمل کرد.