محمد سعیدی ابواسحقی؛ محمد رفیعی الحسینی
چکیده
به منظور مطالعه تاثیر تیمار سائیدگی (پولیش) بذر بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ارقام مختلف چغندرقند، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1400-1399 در آزمایشگاه و گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد انجام شد. فاکتور اول شامل پنج رقم مونوژرم چغندرقند (شکوفا، آرتا، آریا، سینا و اکباتان) و فاکتور دوم ...
بیشتر
به منظور مطالعه تاثیر تیمار سائیدگی (پولیش) بذر بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ارقام مختلف چغندرقند، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1400-1399 در آزمایشگاه و گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد انجام شد. فاکتور اول شامل پنج رقم مونوژرم چغندرقند (شکوفا، آرتا، آریا، سینا و اکباتان) و فاکتور دوم سه سطح پولیش بذر (شاهد، سائیدگی 10 درصد وزنی پوسته بذر و سائیدگی 30 درصد وزنی پوسته بذر) بود. در این مطالعه نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تاثیر رقم و اثر متقابل رقم و سائیدگی بر کلیه صفات معنی دار بود. مقایسه میانگین اثرات متقابل نشان داد که رقم آریا و تیمار 30 درصد سائیدگی بیشترین درصد جوانه زنی (5/83 درصد)، سرعت جوانه زنی(6/7 بذر بر روز)، را تولید نمود. این در حالیست که بیشترین شاخص بنیه طولی(18/10) مربوط به رقم اکباتان و تیمار 30 درصد سائیدگی بود. بیشترین وزن تر ساقه چه (25/0 گرم) و ریشه چه (053/0 گرم) مربوط به رقم شکوفا و بدون سائیدگی، بیشترین مقدار کلروفیل b (77/2 میلی‌گرم بر گرم وزن تر) مربوط به رقم آرتا و 30 درصد سائیدگی و بیشترین مقدار کلروفیل a (19/4 میلی‌گرم بر گرم وزن تر) در رقم شکوفا با 30 درصد سائیدگی مشاهده شد. به‌طور کلی با توجه به نتایج این پژوهش پولیش 30 درصد وزنی موجب بهبود خصوصیات جوانه‌زنی و رشدی بذر گیاه چغندرقند می‌گردد و در بین ارقام مورد آزمایش هم آریا بیش از سایر ارقام تحت تاثیر سائیدگی قرار می‌گیرد.
قربان خدابین؛ زین العابدین طهماسبی؛ امیرحسین شیرانی راد؛ اسماعیل بخشنده؛ مژده ‎سادات خیاط ‎مقدم؛ شهریار کاظمی؛ مهسا رفعتی آلاشتی؛ علی حیدرزاده
چکیده
به‌منظور بررسی اثرات تنش خشکی آخر فصل و محلول‌پاشی سولفاتروی و منگنز بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد ژنوتیپ‌های کلزا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل کرت خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی طی دو سال (97-1396 و
98-1397) در مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در دو سطح (آبیاری کامل (شاهد) و قطع ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثرات تنش خشکی آخر فصل و محلول‌پاشی سولفاتروی و منگنز بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد ژنوتیپ‌های کلزا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل کرت خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی طی دو سال (97-1396 و
98-1397) در مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در دو سطح (آبیاری کامل (شاهد) و قطع آبیاری از مرحله گلدهی) و چهار سطح محلول‌پاشی (شاهد، سولفاتروی، سولفاتمنگنز و کاربرد ترکیبی آنها با غلظت چهار گرم در لیتر) به‌صورت فاکتوریل در کرت‌های اصلی و ژنوتیپ‌های کلزا (نیما، KS7 و نیلوفر) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. محلول‌پاشی ترکیبی سولفات روی و منگنز در شرایط آبیاری کامل به ترتیب موجب افزایش 3 و 11 درصدی محتوای روغن دانه و کربوهیدرات محلول برگ نسبت به شاهد شد. از طرف دیگر در شرایط قطع آبیاری، محتوای روغن دانه و میزان پرولین برگ را نسبت به شاهد به ترتیب 9 و 2/5 درصد افزایش داد. ژنوتیپ نیلوفر در شرایط آبیاری کامل بیشترین میزان عملکرد دانه (5261 کیلوگرم در هکتار) را دارا بود که نسبت به ژنوتیپ KS7 و نیما، به‌ترتیب، به‌میزان 9 و 8/11 درصد بالاتر بود. ژنوتیپ نیما با 3371 کیلوگرم در هکتار در شرایط قطع آبیاری بیشترین عملکرد را داشت. به‌طورکلی، در هر دو تیمار آبیاری، کاربرد محلول‌پاشی همزمان سولفات روی و منگنز بر صفات فیزیولوژیک ژنوتیپ‌های موردبررسی بیشترین تأثیر را داشت، به‌طوری‌که در آبیاری کامل ژنوتیپ نیلوفر و در شرایط قطع آبیاری ژنوتیپ نیما قابل توصیه است.
مه لقا کیخا؛ مهدی دهمرده؛ عیسی خمری؛ زیبا سوری نظامی
چکیده
به‌منظور ارزیابی تاثیر زمان محلول‌پاشی و کود نانوذره کبالت بر شاخص‌های زراعی و کیفی لوبیا چشم‌بلبلی این تحقیق در سال زراعی 96-97 به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش در چهار سطح، شامل عدم کاربرد نانوذره کبالت، نانوذره با منشا -گیاهی، نانوذره ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی تاثیر زمان محلول‌پاشی و کود نانوذره کبالت بر شاخص‌های زراعی و کیفی لوبیا چشم‌بلبلی این تحقیق در سال زراعی 96-97 به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش در چهار سطح، شامل عدم کاربرد نانوذره کبالت، نانوذره با منشا -گیاهی، نانوذره با منشا شیمیایی و ترکیب نانوذره گیاهی و شیمیایی، به‌عنوان فاکتور اول و زمان محلول‌پاشی در دو سطح چهار و شش برگی) به‌عنوان فاکتور دوم بودند. تراکم کاشت لوبیا چشم بلبلی 20 بوته در مترمربع بود و آبیاری دو بار در هفته انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که زمان محلول‌پاشی و کاربرد کود نانوذره با منشا شیمیایی و گیاهی، اثر معنی‌داری بر تمامی صفات مورد بررسی داشتند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین، بیشترین میزان کلروفیل a (25/13 میکروگرم در گرم برگ)، کلروفیل b (50/7 میکروگرم در گرم برگ)، کاروتنویید (63/3 میکروگرم در گرم برگ)، همچنین ارتفاع بوته (84/34 درصد)، تعداد نیام در بوته (26/28 درصد)، عملکرد بیولوژیک (64/45 درصد)، عملکرد اقتصادی (10/59) نسبت به تیمار شاهد، آهن (26/0 پی-پی‌ام) و پروتئین برگ (46/14 پی‌پی‌ام)، از مرحله شش برگی و از کاربرد توام کود نانوذره کبالت با منشا شیمیایی و گیاهی به‌دست آمد. از نظر تمام صفات مورد اندازه‌گیری، به‌نظر می‌رسد کاربرد همزمان نانوذره کبالت به‌صورت شیمیایی و گیاهی، از طریق بهبود سیستم فتوسنتزی، افزایش دوام برگ و میزان فتوسنتز، منجر به افزایش عملکرد بیولوژیک و اقتصادی خواهد شد.
افسانه سلطان زاده؛ احمد قنبری؛ اسماعیل سیدآبادی؛ مهدی دهمرده
چکیده
جهت ارزیابی بعضی خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه کینوا (Chenopodium quinoa)، آزمایشی به صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 99-1398 در مزرعه پژوهشی دانشگاه زابل اجرا گردید. عامل اصلی ورمی‌کمپوست در سه سطح (صفر، پنج و 10 تن درهکتار) و عامل فرعی کود شیمیایی در چهار سطح (25، 50، 75 و 100 درصد) بود. نتایج ...
بیشتر
جهت ارزیابی بعضی خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه کینوا (Chenopodium quinoa)، آزمایشی به صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 99-1398 در مزرعه پژوهشی دانشگاه زابل اجرا گردید. عامل اصلی ورمی‌کمپوست در سه سطح (صفر، پنج و 10 تن درهکتار) و عامل فرعی کود شیمیایی در چهار سطح (25، 50، 75 و 100 درصد) بود. نتایج نشان داد اثر ساده ورمی‌کمپوست بر صفات مورفولوژیکی شامل ارتفاع بوته، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت معنی‌دار می‌باشد. همچنین اثر متقابل ورمی‌کمپوست و کود شیمیایی بر پروتئین و رنگدانههای فتوسنتزی معنی‌دار بود. بیشترین ارتفاع بوته (75/47 سانتیمتر)، وزن هزاردانه (56/2 گرم)، عملکرد دانه (64/1500 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (2/3953 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (%38) از کاربرد 10 تن ورمی‌کمپوست در هکتار و بالاترین میزان پروتئین و رنگدانههای فتوسنتزی از کاربرد تلفیقی 10 تن ورمی‌کمپوست و 50 درصد کود شیمیایی ( kg/ha25 اوره، kg/ha50 سوپرفسفاتتریپل و kg/ha50 سولفات پتاسیم) درهکتار حاصل شد. نتایج کلی تاثیر مثبت مصرف همزمان کود ورمی‌کمپوست و کود شیمیایی را بر خصوصیات مورفولوژیکی و شیمیایی کینوا نشان داد. بیشترین میزان پروتئین و رنگدانههای فتوسنتزی از تیمار 50 درصد کودشیمیایی و 10 تن ورمی‌کمپوست درهکتار به دست آمد. همچنین بیشترین ارتفاع بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت از مصرف 10 تن ورمی‌کمپوست در هکتار حاصل گردید. درحالت کلی استفاده تلفیقی از کودهای شیمیایی و ورمی‌کمپوست می‌تواند ضمن افزایش عملکرد کینوا باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی و در نتیجه کاهش آثار زیست‌محیطی ناشی از آنها گردد.
جلال قنبری؛ مرضیه بشارتی فر؛ غلامرضا خواجویی نژاد
چکیده
زیستگاه‌های طبیعی شیرین بیان به‌طور چشم‌گیری کاهش یافته در حالی‌که تقاضا برای آن در حال افزایش است. بذرهای شیرین بیان به دلیل خواب ثانویه تحمیل شده توسط پوسته سخت دانه سرعت جوانه‌زنی پایینی را نشان می‌دهند. در این مطالعه که در بهار 1400 در دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد، اثر متقابل خراش‌دهی با سولفوریک اسید (97-95 درصد به مدت 60 دقیقه) ...
بیشتر
زیستگاه‌های طبیعی شیرین بیان به‌طور چشم‌گیری کاهش یافته در حالی‌که تقاضا برای آن در حال افزایش است. بذرهای شیرین بیان به دلیل خواب ثانویه تحمیل شده توسط پوسته سخت دانه سرعت جوانه‌زنی پایینی را نشان می‌دهند. در این مطالعه که در بهار 1400 در دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد، اثر متقابل خراش‌دهی با سولفوریک اسید (97-95 درصد به مدت 60 دقیقه) با غلظت‌های جیبرلیک اسید (صفر، 100، 250، 500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد با وجود اینکه در بذور خراش‌دهی شده تفاوتی در جوانه‌زنی بین سطوح جیبرلیک اسید ملاحظه نشد، تیمار با غلظت 250 میلی‌گرم در لیتر جیبرلیک اسید در شرایط عدم خراش‌دهی جوانه‌زنی را 36 درصد نسبت به شاهد بهبود داد. در مقابل، با افزایش غلظت جیبرلیک اسید طول گیاهچه، ارتفاع ساقه، تعداد برگ، تعداد برگ مرکب، سطح برگ، وزن تر و خشک ساقه و ریشه افزایش و شاخص کلروفیل (SPAD) کاهش یافت. در نتیجه، خراش‌دهی شیمیایی، تیمار با جیبرلیک اسید 1000 میلی‌گرم در لیتر می‌تواند به طور مؤثری سرعت و یکنواختی جوانه‌زنی و همچنین رشد اولیه گیاه شیرین بیان را افزایش دهد.
عباس سلیمانی فرد؛ مانی مجدم؛ شهرام لک؛ مجتبی علوی فاضل
چکیده
کاربرد ازتوباکتر به عنوان جایگزین یا همراه مناسب کود شیمیایی نیتروژن با کارایی بالاتر نهاده‌ها در گیاه گلرنگ به عنوان یک گیاه سازگار به اقلیم‌های گوناگون از جمله راهکارهای کشاورزی پایدار است. بر این اساس به منظور بررسی تأثیر ازتوباکتر و کود شیمایی نیتروژن بر میزان جذب نیتروژن، نیتروژن دانه وکاه و کلش، شاخص‌های کارایی نیتروژن و ...
بیشتر
کاربرد ازتوباکتر به عنوان جایگزین یا همراه مناسب کود شیمیایی نیتروژن با کارایی بالاتر نهاده‌ها در گیاه گلرنگ به عنوان یک گیاه سازگار به اقلیم‌های گوناگون از جمله راهکارهای کشاورزی پایدار است. بر این اساس به منظور بررسی تأثیر ازتوباکتر و کود شیمایی نیتروژن بر میزان جذب نیتروژن، نیتروژن دانه وکاه و کلش، شاخص‌های کارایی نیتروژن و عملکرد دانه شش ژنوتیپ گلرنگ تحت شرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 95-1394 و 96-1395 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سرابله در استان ایلام اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ترکیبی از تلقیح بذر با ازتوباکتر همراه با مصرف کود شیمیایی اوره در چهار سطح (بدون مصرف هیچ منبع کودی (شاهد)، تلقیح بذر با ازتوباکتر، تلقیح بذر با ازتوباکتر+ 50 درصد نیتروژن از منبع اوره و 100 درصد نیتروژن از منبع کود شیمیایی اوره) و شش ژنوتیپ گلرنگ بود. نتایج تجزیه واریانس مرکب برای دو سال نشان داد که اثرات اصلی منبع کود نیتروژن و ژنوتیپ و همچنین اثر برهمکنش سال×منبع نیتروژن بر کلیه صفات اندازه‌گیری شده و شاخص‌های کارایی نیتروژن معنی‌دار بودند. نتایج مقایسه میانگین‌ها نشان داد که تیمار تلقیح با ازتوباکتر + 50 درصد کود شیمایی نیتروژن نسبت به تیمار 100 درصد مصرف کود شیمایی نیتروژن کارایی مصرف نیتروژن بالاتری داشت و نیز تفاوت معنی‌داری در عملکرد دانه بین این دو تیمار وجود نداشت، ژنوتیپ سینا با داشتن بیشترین عملکرد دانه و بالاترین کارآیی مصرف نیتروژن در مقایسه با سایر ژنوتیپ‌ها برای کشت در شرایط دیم منطقه مطلوب‌تر است.
دنیا بهروزی؛ مرجان دیانت؛ اسلام مجیدی هروان؛ محمد جواد میرهادی؛ علی شیرخانی
چکیده
آزمایش به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و به مدت دو سال در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه انجام شد. آب آبیاری در سه سطح آبیاری کامل، 80 درصد نیاز آبى و 60 درصد نیاز آبى به عنوان فاکتور اصلی و کود شیمیایی در دو سطح مصرف 100 درصد مقدار توصیه شده بر اساس آزمون خاک و 50 درصد ...
بیشتر
آزمایش به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و به مدت دو سال در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه انجام شد. آب آبیاری در سه سطح آبیاری کامل، 80 درصد نیاز آبى و 60 درصد نیاز آبى به عنوان فاکتور اصلی و کود شیمیایی در دو سطح مصرف 100 درصد مقدار توصیه شده بر اساس آزمون خاک و 50 درصد این میزان در کرت های فرعی و سطوح مختلف کود ورمی‌کمپوست در سه سطح (صفر، سه و شش تن در هکتار) در کرت‌های فرعى فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که شاخص سطح برگ از آبیاری عادی تا تنش خشکی شدید از 51/4 به 6/1 کاهش یافت. بیشترین میزان عملکرد علوفه تر (5/82 تن در هکتار) در تیمار آبیاری مطلوب و مصرف توأم 100 درصد کود شیمیایی و شش تن در هکتار ورمی‌کمپوست به دست آمد و کمترین میزان آن (1/30 تن در هکتار) مربوط به تیمار تنش شدید (60 درصد نیاز آبی) و عدم مصرف کودهای شیمیایی و ورمی‌کمپوست بود. در همه سطوح آبیاری درصد پروتئین علوفه با استفاده از کود شیمیایی و ورمی‌کمپوست افزایش یافت و بیشترین درصد پروتئین علوفه (2/10 درصد) در تیمار آبیاری کامل و 100 درصد کود و شش تن هکتار ورمی‌کمپوست به دست آمد. بر اساس نتایج به دست آمده کود ورمی‌کمپوست به میزان شش تن در هکتار توانست اثرات منفی تنش خشکی را کاهش دهد.
محمد نصری؛ زهرا کریمی؛ میثم اویسی؛ پورنگ کسرایی؛ حمیدرضا لاریجانی
چکیده
جهت بررسی اثر محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید بر ویژگیهای بیوشیمیایی آویشن، آزمایشی مزرعه‌ای به‌صورت اسپیلت پلات فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه ورامین در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. عامل اصلی، سطوح آبیاری (60 (نرمال) و 110 (تنش خشکی) میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر) و فاکتورهای فرعی نیز محلول‌پاشی ...
بیشتر
جهت بررسی اثر محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید بر ویژگیهای بیوشیمیایی آویشن، آزمایشی مزرعه‌ای به‌صورت اسپیلت پلات فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه ورامین در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. عامل اصلی، سطوح آبیاری (60 (نرمال) و 110 (تنش خشکی) میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر) و فاکتورهای فرعی نیز محلول‌پاشی سطوح مختلف سالیسیلیک اسید (سه سطح شاهد (صفر)، 25 و 50 میلی‌گرم بر لیتر) و جاسمونیک اسید (سه سطح شاهد (صفر)، یک و دو میلی‌گرم بر لیتر) بودند. بیشترین ارتفاع بوته (2/38 سانتیمتر)، وزن‌های تر و خشک شاخساره (3/7112 و 7/1778کیلوگرم در هکتار)، درصد متابولیت‌های ثانویه (اسانس 28/0 و تیمول 9/60 درصد) و غلظت سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید برگ و کمترین فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی آویشن باغی در تیمار آبیاری معمول همراه با محلول‌پاشی 50 و دو میلی‌گرم در لیتر سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید مشاهده شد. محلول‌پاشی همزمان سالیسیلیک و جاسمونیک اسید در شرایط تنش خشکی، به‌ترتیب با کاهش 70، 85 و 72 درصدی فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی SOD، CAT و GPX، باعث شد که آسیمیلاسیون تولیدی صرف تولید ماده خشک شود. بنابراین استفاده خارجی الیستورهای سالسیلیک و جاسمونیک اسید در شرایط تنش خشکی، در افزایش تولید گیاه آویشن می‌تواند مدنظر باشد.
مهرداد رسولی؛ علیرضا نوروزی شرف
چکیده
کاربرد ترکیب‌هایی که بتواند تحمل گیاهان را به تنش‌های محیطی از جمله شوری افزایش دهد حائز اهمیت است. برای ارزیابی تعدیل تنش شوری با استفاده از هیومیک اسید آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی گیاه دارویی گل راعی بومی ایران توده همدان (Hypericum perforatum L.) در آزمایشگاه کشت بافت دانشکده کشاورزی دانشگاه سیدجمال ...
بیشتر
کاربرد ترکیب‌هایی که بتواند تحمل گیاهان را به تنش‌های محیطی از جمله شوری افزایش دهد حائز اهمیت است. برای ارزیابی تعدیل تنش شوری با استفاده از هیومیک اسید آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی گیاه دارویی گل راعی بومی ایران توده همدان (Hypericum perforatum L.) در آزمایشگاه کشت بافت دانشکده کشاورزی دانشگاه سیدجمال الدین اسدآبادی در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح شوری (0، 50 و 100 میلی‌مول بر لیتر) نمک کلرید سدیم و چهار سطح اسید هیومیک (صفر، 25، 50، 100 میلی‌گرم بر لیتر) بود. بیشترین درصد (65/98%) و سرعت جوانه‌زنی (94/38) و طول ریشه (21/34 میلی‌متر) در تیمار 50 میلی‌مول بر لیتر هیومیک اسید و بدون شوری بدست آمد. بیشترین ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و کلروفیل کل مربوط به شرایط بدون تنش و هیومیک اسید با غلظت 100 میلی‌مول بر لیتر بود. بیشترین مقدار فنل در تیمار شوری 50 میلی‌مولار و هیومیک اسید با غلظت 50 میلی‌گرم بر لیتر بود. بیشترین میزان آنتی اکسیدان (77/99 میلی گرم بر گرم) و فلاونوئید کل (39/2 میلی گرم بر گرم) و کمترین میزان پراکسید هیدروژن (12/9 میکرو گرم بر گرم) در تیمار شوری 100 میلی‌مولار و هیومیک اسید با غلظت 50 میلی‌گرم بر لیتر به‌دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد اثر تعدیل کننده به‌ویژه کاربرد سطوح 50 میلی گرم بر لیتر هیومیک اسید می‌تواند بر فرآیندهای فیزیولوژیک و صفات رویشی گیاه گل راعی تحت تنش شوری اثر گذار باشد.
رحمت عباسی؛ میثم نامداری
چکیده
به‌منظور مطالعه رقابت گیاه سویا و کنجد در نسبت‌های مختلف کشت مخلوط به‌روش جایگزینی، آزمایشی به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبت‌های کاشت 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 (به‌ترتیب کنجد-سویا) بودند. نتایج نشان داد نسبت‌های ...
بیشتر
به‌منظور مطالعه رقابت گیاه سویا و کنجد در نسبت‌های مختلف کشت مخلوط به‌روش جایگزینی، آزمایشی به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبت‌های کاشت 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 (به‌ترتیب کنجد-سویا) بودند. نتایج نشان داد نسبت‌های مختلف کاشت اثر معنی‌داری بر درصد نیتروژن حاصل از تثبیت بیولوژیکی و کارآیی مصرف نور دارد. در بین نسبت‌های مختلف کاشت بیشترین مقدار تثبیت بیولوژیکی نیتروژن مربوط به مرحله 90 روز پس از کاشت بود و نسبت کاشت 75:25 و 25:75 به‌ترتیب با میانگین 59/75 و 67/42 درصد دارای بیشترین و کمترین میزان فعالیت بودند. علاوه بر مطالب مذکور بیشترین برآیند کارایی مصرف نور در کشت مخلوط مربوط به مرحله 120 روز پس از کاشت بود. در این مرحله برآیند کارآیی مصرف نور در نسبت‌های کشت 75:25 و 50:50 به‌ترتیب 03/2 و 92/1 گرم بر مگاژول در روز بود. بیشترین نسبت برابری زمین نیز متعلق به نسبت کاشت 50:50 (کنجد-سویا) با میانگین 12/1 بود. در نهایت افزایش کارآیی مصرف نور در نسبت کاشت 75:25 و 50:50 نقش مهمی در افزایش قابلیت تثبیت بیولوژیکی گیاه سویا و بهبود کارآیی کشت مخلوط داشت.
نعمت اله صداقت؛ عباس بیابانی؛ مرتضی نصیری؛ الهیار فلاح؛ ناهید فتحی
چکیده
آب نقش بسیار مهمی در گیاه برنج دارد و به‌منظور بررسی اثر روش‌های آبیاری و محلول‌پاشی عناصر غذایی بر عملکرد برنج، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و دو عامل شامل روش‌های آبیاری در سه سطح (غرقابی، تناوبی خشکی و رطوبت و اشباع) در کرت‌های اصلی و محلول‌پاشی با عناصر غذایی در شش سطح (شاهد، ...
بیشتر
آب نقش بسیار مهمی در گیاه برنج دارد و به‌منظور بررسی اثر روش‌های آبیاری و محلول‌پاشی عناصر غذایی بر عملکرد برنج، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و دو عامل شامل روش‌های آبیاری در سه سطح (غرقابی، تناوبی خشکی و رطوبت و اشباع) در کرت‌های اصلی و محلول‌پاشی با عناصر غذایی در شش سطح (شاهد، نیتروژن، نیتروژن + پتاسیم، نیتروژن + پتاسیم + روی، نیتروژن + پتاسیم + روی + بور و نیتروژن + پتاسیم + روی + بور + مولیبدن) در کرت‌های فرعی در سال 1397 در موسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران (آمل) روی رقم برنج کشوری اجرا شد. نتایج نشان داد که از نظر روش آبیاری، کود و برهمکنش آنها، عملکرد شلتوک و درصد آمیلوز در سطح احتمال یک درصد و سایر صفات کیفی در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار شد. بیشترین تعداد گلچه در خوشه (73/198)، دانه پر (15/167)، درصد آمیلوز (67/21 درصد) برای آبیاری اشباع حاصل شد. بالاترین عملکرد شلتوک با میانگین 07/6643 کیلوگرم در هکتار در آبیاری اشباع در شرایط محلول‌پاشی با نیتروژن + پتاسیم و آبیاری تناوبی خشکی و رطوبت در شرایط محلول‌پاشی با نیتروژن + پتاسیم + روی با میانگین 13/6163 کیلوگرم در هکتار نسبت به شاهد بدست آمد که به عنوان تیمار برتر در شرایط مشابه این تحقیق انتخاب شدند.
فاطمه دلاورنیا؛ فائزه زعفریان؛ رقیه حسن پور؛ همت اله پیردشتی
چکیده
به‌منظور ارزیابی توانایی گیاه سورگوم علوفه ای (Sorghum bicolor L.) در حذف فلز سنگین کادمیم به کمک بیوچار و باکتری سودوموناس پوتیدا آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال 1398 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، در شرایط گلخانه صورت گرفت. نتایج نشان داد که حضور کادمیم در بستر کشت گیاه سورگوم ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی توانایی گیاه سورگوم علوفه ای (Sorghum bicolor L.) در حذف فلز سنگین کادمیم به کمک بیوچار و باکتری سودوموناس پوتیدا آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال 1398 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، در شرایط گلخانه صورت گرفت. نتایج نشان داد که حضور کادمیم در بستر کشت گیاه سورگوم موجب کاهش وزن خشک ریشه و شاخساره شد. اما افزودن بیوچار و تلقیح سودوموناس پوتیدا به‌طور معنی داری موجب افزایش صفات مذکور شد. فاکتور تجمع زیستی ریشه و شاخساره از غلظت 25 تا 100 میلی‌گرم کادمیم روند افزایشی داشت. شاخص تحمل گیاه با افزایش غلظت کادمیم کاهش یافت؛ در حالی‌که استفاده از بیوچار و تلقیح باکتری سودوموناس پوتیدا (Pseudomonas putida) موجب افزایش این شاخص شد؛ به‌طوری‌که بیشترین شاخص تحمل (22/1) مربوط به تیمار کاربرد تلفیقی بیوچار و باکتری بدون استفاده از کادمیم بود که نسبت به عدم مصرف بیوچار و عدم تلقیح باکتری 22 درصد افزایش یافت. از آنجا که شاخص تحمل گیاه سورگوم علوفه ای در همه غلظت های کادمیم بزرگتر از 60/0 بود، لذا می‌توان این گیاه را در گروه تحمل بالا نسبت به تنش فلز سنگین کادمیم دستهبندی کرد و از سورگوم جهت گیاهپالایی کادمیم بهره جست.
محمد سعید حسنوندی؛ مصطفی حسین پور؛ اباذر رجبی؛ سید باقر محمودی؛ داریوش طالقانی؛ سعید صادق زاده حمایتی؛ قاسم پرمون
چکیده
پژوهش حاضر به‌منظور مقایسه ارقام جدید چغندرقند از نظر عملکرد کمی و کیفی در شرایط کشت پاییزه به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی‌آباد دزفول در سال زراعی 97-1396 به اجرا در آمد. این مطالعه شامل 22 رقم جدید داخلی و خارجی چغندرقند بوده که در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. صفات اندازه‌گیری ...
بیشتر
پژوهش حاضر به‌منظور مقایسه ارقام جدید چغندرقند از نظر عملکرد کمی و کیفی در شرایط کشت پاییزه به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی‌آباد دزفول در سال زراعی 97-1396 به اجرا در آمد. این مطالعه شامل 22 رقم جدید داخلی و خارجی چغندرقند بوده که در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. صفات اندازه‌گیری شده شامل تعداد برگ در بوته، عملکرد ریشه، عیار قند، درصد شکر سفید، عملکرد شکر سفید، ضریب استحصال، میزان سدیم، پتاسیم و نیترات مضره، میزان قند ملاس و نسبت آلکالوئیدی بود. نتایج نشان داد، تمام صفات اندازه‌گیری شده در ارقام مورد بررسی دارای تفاوت معنی‌دار بودند. بالاترین عملکرد ریشه و عملکرد شکر تولیدی در ارقام کالاس و هانی با متوسط تولید 125 و 113 تن در هکتار ریشه و 5/13 و 6/13 تن در هکتار شکر سفید مشاهده شد. بالاترین عیار قند و درصد شکر سفید از رقم اسپارتا با میانگین‌های 75/15 و 63/13 درصد بدست آمد. بالاترین و پایین‌ترین ضریب استحصال شکر نیز مربوط به رقم اسپارتا (5/86 درصد) و رقم شریف ( 6/72 درصد) بود. دامنه تغییرات میزان سدیم از 54/1 تا 26/4، پتاسیم از 25/2 تا 95/3 و نیترات مضر نیز از 78/1 تا 22/3 میلی‌اکی والان بود. در مجموع پیشنهاد می‌شود جهت حصول حداکثر عملکرد ریشه و شکر از ارقامی مانند کالاس و هانی و یا سایر ارقامی که با این ارقام در یک گروه قرار میگیرند استفاده شود تا حداکثر درآمد برای کشاورز حاصل شود.
شهرام نظری؛ مریم حسینی؛ سجاد رحیمی مقدم؛ محمد محمدی
چکیده
به‌منظور تعیین تفاوت‌های فنولوژی برخی ارقام اصلاح‌شده برنج برای کاربرد در مدل‌های شبیه‌سازی گیاه زراعی، آزمایشی در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) در سال 1399 به‌صورت بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار آزمایش شامل شش رقم برنج (رش، آنام، گوهر، SA1، SA6 و M7) بود. نتایج نشان داد که بالاترین سرعت نمو در مرحله رشد ...
بیشتر
به‌منظور تعیین تفاوت‌های فنولوژی برخی ارقام اصلاح‌شده برنج برای کاربرد در مدل‌های شبیه‌سازی گیاه زراعی، آزمایشی در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) در سال 1399 به‌صورت بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار آزمایش شامل شش رقم برنج (رش، آنام، گوهر، SA1، SA6 و M7) بود. نتایج نشان داد که بالاترین سرعت نمو در مرحله رشد رویشی و مرحله پر شدن دانه در رقم آنام مشاهده شد. کمترین و بیشترین زمان لازم جهت شروع سبز شدن با سه و شش روز به‌ترتیب در ارقام آنام و گوهر بود. بیشترین مدت زمان لازم جهت دستیابی به حداکثر گلدهی و رسیدگی فیزیولوژیکی با 71 و 103 روز در رقم گوهر به-دست آمد. بالاترین طول دوره گلدهی با 19 و 20 روز به‌ترتیب در ارقام دیر رس رش و گوهر به‌دست آمد. بیشترین درجه روز رشد از شروع پر شدن دانه تا رسیدگی فیزیولوژیکی با 401 درجه روز رشد مربوط به رقم M7 مشاهده شد. بیشترین زمان دمایی تجمعی پیش از گلدهی با 1208 درجه روز رشد به‌ترتیب متعلق به رقم گوهر بود. بالاترین شاخص برداشت با 91/50 درصد در رقم گوهر به‌دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین وزن تک دانه تحت شرایط ایده‌آل با 030/0 گرم در ارقام گوهر و M7 مشاهده شد. نتایج به-دست آمده نشان داد که بالاترین ارتفاع بوته مربوط به رقم M7 با 150 سانتیمتر بود.
سعیده سادات کرمانی پوربقایی؛ مجید پوریوسف؛ علیرضا یوسفی؛ مسعود رفیعی
چکیده
به‌منظور ارزیابی عملکرد، اجزای عملکرد و صفات کیفی توده‌های بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) با کاربرد برخی مواد ضدتعرق در شرایط دیم در سال زراعی ۱۳۹۸- ۱۳۹۷ آزمایشی در دو منطقه کرج و خرم‌آباد اجرا شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور در سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل چهار توده بالنگوی شهری ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی عملکرد، اجزای عملکرد و صفات کیفی توده‌های بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) با کاربرد برخی مواد ضدتعرق در شرایط دیم در سال زراعی ۱۳۹۸- ۱۳۹۷ آزمایشی در دو منطقه کرج و خرم‌آباد اجرا شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور در سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل چهار توده بالنگوی شهری (کردستان، تکاب، نظرکهریزی و کلیبر)و فاکتور دوم شامل سه ماده ضدتعرق (کائولین با‌غلظت پنج درصد، کیتوزان با غلظت یک درصد و ایستا با غلظت 2درصد)و عدم کاربرد ماده ضدتعرق (شاهد)مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، اثر متقابل سه گانه توده، ماده ضدتعرق و مکان بر بیشتر صفات مورد بررسی معنی‌دار شد. در بین مواد ضدتعرق، کیتوزان بیشترین تاثیر را بر توده‌های کشت شده داشت و به ترتیب موجب افزایش 20، 4، 11، 18 درصدی عملکرد دانه، زیست‌توده، روغن و موسیلاژ نسبت به شاهد شد. همچنین توده‌های نظرکهریزی، کلیبر، کردستان وتکاب کشت شده در کرج به ترتیب بیشترین مقدار را در صفات مورد مطالعه تحت محلول‌پاشی با مواد ضدتعرق به خود اختصاص دادند. طبق بررسی‌های صورت گرفته در این پژوهش انتخاب توده مناسب با منطقه و استفاده از موادضدتعرق موجب افزایش عملکرد و اجزای عملکرد، صفات کیفی دانه بالنگوی شهری در شرایط کشت دیم گردید.
الهه حسینی ثانوی؛ بهرام عابدی؛ طاهره پروانه
چکیده
مطالعات زیادی در مورد تأثیر پایه و رقم بر صفات فیزیکوشیمیائی سیب صورت گرفته و نتایج تأثیرگذاری متفاوت این دو عامل را نشان داده‌اند. به منظور ارزیابی اثر سه پایه رویشی M9 ،M7 و MM106 بر برخی صفات کمی و کیفی میوه سیب ارقام "گلدن‌دلیشز" و "رددلیشز"، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در ...
بیشتر
مطالعات زیادی در مورد تأثیر پایه و رقم بر صفات فیزیکوشیمیائی سیب صورت گرفته و نتایج تأثیرگذاری متفاوت این دو عامل را نشان داده‌اند. به منظور ارزیابی اثر سه پایه رویشی M9 ،M7 و MM106 بر برخی صفات کمی و کیفی میوه سیب ارقام "گلدن‌دلیشز" و "رددلیشز"، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی مشهد در اواخر تابستان 1400 اجرا شد. صفات کمی و کیفی میوه شامل وزن، حجم، چگالی، طول، قطر، سفتی، اسیدیته، مواد جامد محلول، محتوای فنلی، فعالیت آنتی‌اکسیدانی و آنتوسیانین میوه در این آزمایش اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج بیشترین مقدار فنل کل (9/652 میلی‌گرم بر گرم وزن تر) و آنتوسیانین (9/35 میلی‌گرم بر گرم وزن تر) در ترکیب رقم "رددلیشز" روی پایه M9 مشاهده شد. رقم "رددلیشز" بیشترین قطر (64/78 میلی‌متر) و وزن میوه (9/166 گرم) را به خود اختصاص داد. بیشترین سفتی نیز در پایه M9 (64/5 کیلوگرم بر سانتیمتر مکعب) مشاهده شد. به طور کلی نتایج این تحقیق حاکی از تأثیر متفاوت برهمکنش پایه و رقم بر خصوصیات مورد مطالعه بود و بسته به هدف باغدار می‌توان ترکیبات پیوندی گوناگونی را توصیه نمود. ارقام بر روی پایه M9و MM106 با داشتن ترکیبات فنلی و آنتوسیانین زیاد از نظر فواید سلامتی به عنوان ترکیب پیوندی ارزشمند در شرایط آب و هوایی مشهد پیشنهاد گردید.
معصومه شنوایی زارع؛ محمد آرمین؛ حمید مروی
چکیده
امروزه استفاده از تعدیل کننده‌های تنش به عنوان یک راهکار مفید و کم‌هزینه برای کاهش اثرات تنش‌های محیطی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. به منظور بررسی اثر نوع تعدیل کننده مصرفی بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه در شرایط شور در دو تاریخ کشت متفاوت، آزمایشی به صورت کرت‌های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار ...
بیشتر
امروزه استفاده از تعدیل کننده‌های تنش به عنوان یک راهکار مفید و کم‌هزینه برای کاهش اثرات تنش‌های محیطی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. به منظور بررسی اثر نوع تعدیل کننده مصرفی بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه در شرایط شور در دو تاریخ کشت متفاوت، آزمایشی به صورت کرت‌های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار در دو سال 1397 و 1398 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی تاریخ کاشت (کشت رایج و تأخیری) به عنوان کرت اصلی و نوع تعدیل کننده تنش (شاهد، اسید سالیسلیک mM4 و 2، گلایسین بتائین mM 100 و 50 و سدیم نیتروپروساید μM 200 و 100) به عنوان کرت فرعی بودند. بالاترین تعداد غوزه در بوته در سال اول با محلول‌پاشی اسید سالیسلیک mM2 (10.1) و در سال دوم با محلول‌پاشی اسید سالیسلیک mM4 (7.58) به دست آمد. درحالی‌که در کشت رایج محلول‌پاشی با اسید سالیسلیک mM4 سبب افزایش عملکرد وش (45.6 درصد) شد اما در کشت تأخیری عملکرد وش واکنشی به نوع تعدیل‌کننده نشان نداد. در سال اول محلول-پاشی با سدیم نیتروپروسایدμM100 هم در کشت رایج و هم در کشت تأخیری بالاترین عملکرد الیاف را داشت اما در سال دوم محلول‌پاشی با اسید سالیسلیک mM2 عملکرد الیاف بیشتری را تولید کرد. در مجموع نتایج این آزمایش نشان داد بیشترین عملکرد وش در پنبه در شرایط شور در کشت رایج و محلول‌پاشی اسید سالیسلیک mM4 به دست می‌آید
مهدی کیخا ژاله؛ محمود رمرودی؛ محمد گلوی؛ احمد قنبری؛ حمید رضا فنایی
چکیده
به منظور ارزیابی تاثیر تنش خشکی و کاربرد پتاسیم بر عملکرد و ویژگیهای مورفیزیولوژیک گلرنگ (گلدشت) تحت شرایط آبیاری با آّب شور ( 6 دسی زیمنس بر متر)، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان زهک در سال زراعی 98-1397 اجرا گردید. تنش خشکی به عنوان کرت اصلی ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تاثیر تنش خشکی و کاربرد پتاسیم بر عملکرد و ویژگیهای مورفیزیولوژیک گلرنگ (گلدشت) تحت شرایط آبیاری با آّب شور ( 6 دسی زیمنس بر متر)، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان زهک در سال زراعی 98-1397 اجرا گردید. تنش خشکی به عنوان کرت اصلی در سه سطح 45 (شاهد)، 65 و 85 درصد تخلیه مجاز رطوبتی و مصرف پتاسیم به عنوان کرت فرعی در چهار سطح 0، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش معنی‌دار ارتفاع بوته، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و بیولوژیک و محتوی نسبی آب برگ گردید، ولی با کاربرد پتاسیم ویژگیهای فوق روند افزایشی معنی‌داری داشتند. عملکرد دانه در تیمار آبیاری پس از 45 درصد تخلیه رطوبتی (شاهد) نسبت به آبیاری پس از 85 درصد تخلیه رطوبتی 32/42 درصد افزایش داشت. تاثیر برهمکنش تنش خشکی و کود پتاسیم بر تعداد شاخه در بوته، وزن هزار دانه، شاخص کلروفیل برگ (SPAD)، محتوای کربوهیدرات‌های محلول و درصد روغن دانه معنی‌دار شد و بیشترین میزان آنها از تیمار آبیاری پس از 45 درصد تخلیه رطوبتی با کاربرد 225 کیلوگرم پتاسیم در هکتار حاصل گردید.
حامد حسن زاده خانکهدانی؛ مشهید هناره اشکه سو؛ سیده سمیه شفیعی ماسوله؛ محمدجواد زمانی
چکیده
با توجه به اهمیت غذایی بذر کدو آجیلی و ارزش تجاری آن، به‌منظور مقایسه عملکرد و اجزای عملکرد بذر ژنوتیپ‌های مختلف کدو آجیلی در کشت پاییزه استان هرمزگان، آزمایشی در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 30 ژنوتیپ کدو جمع‌آوری‌شده از شهرستان‌های مختلف استان آذربایجان غربی، گلستان و اصفهان در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب، طی ...
بیشتر
با توجه به اهمیت غذایی بذر کدو آجیلی و ارزش تجاری آن، به‌منظور مقایسه عملکرد و اجزای عملکرد بذر ژنوتیپ‌های مختلف کدو آجیلی در کشت پاییزه استان هرمزگان، آزمایشی در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 30 ژنوتیپ کدو جمع‌آوری‌شده از شهرستان‌های مختلف استان آذربایجان غربی، گلستان و اصفهان در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب، طی دو سال زراعی 99-1398 و 98-1397 اجرا شد. آماده‌سازی زمین در مرداد ماه و کشت بذور در اواخر شهریور ماه انجام شد. صفات مورد بررسی عبارت بودند از طول بوته، تعداد میوه در بوته، وزن میوه، طول و عرض میوه، عملکرد میوه، عملکرد دانه، وزن صد دانه، درصد بذرهای پوک، درصد مغز دانه نسبت به خود بذر و درصد تلخی مغز. بر اساس نتایج صفات مهمی نظیر عملکرد بذر، اندازه بذر، درصد پوکی و نیز نسبت مغز به کل بذر، ژنوتیپ‌های Kh6، Kh5، CP7-A، Kh2، انتخابی CP3، سلف CP4-B، سلف CP7-B، کدو تنبل اصفهان، CP4-E، O6، CP2-B و N2 از وضعیت مناسب‌تری نسبت به بقیه برخوردار بودند. با ارزیابی کلیه صفات مورد بررسی و همچنین بر اساس هزینه‌های تولید و سود خالص برداشتی، امکان کشت کدو آجیلی در منطقه میناب با استفاده از ژنوتیپ‌های جمع‌آوری شده از منطقه خوی شامل Kh6 و Kh5؛ ژنوتیپ‌های استان گلستان شامل CP7-A، سلف CP7-B، CP4-E و CP2-B و کدو تنبل اصفهان وجود دارد.
ژیلا نظری؛ رئوف سید شریفی؛ حامد نریمانی؛ سارا محمدی کله‌سرلو
چکیده
به‌منظور بررسی تاثیر محدودیت آبی، کودهای زیستی و نانوسیلیکون برمحتوای اسمولیت‌های سازگار و صفات بیوشیمیایی تریتیکاله، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 99-1398 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح آبیاری آبیاری (آبیاری کامل به‌عنوان شاهد، ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تاثیر محدودیت آبی، کودهای زیستی و نانوسیلیکون برمحتوای اسمولیت‌های سازگار و صفات بیوشیمیایی تریتیکاله، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 99-1398 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح آبیاری آبیاری (آبیاری کامل به‌عنوان شاهد، قطع آبیاری در 50 درصد مراحل آبستنی ، محدودیت شدید آبی با قطع آبیاری در 50 درصد سنبله‌دهی)، کاربرد کودهای زیستی (عدم کاربرد به‌عنوان شاهد، کاربرد ورمی‌کمپوست، میکوریزا، کاربرد توام ورمی‌کمپوست و میکوریزا) و محلول‌پاشی نانوسیلیکون (محلول‌پاشی با آب به‌عنوان شاهد و محلول‌پاشی دو گرم در لیتر نانوسیلیکون) بود. نتایج نشان داد که کاربرد توام ورمی‌کمپوست، میکوریزا و محلول‌پاشی نانوسیلیکون تحت شرایط قطع آبیاری در مرحله آبستنی، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، پلی‌فنل‌اکسیداز، محتوای پرولین و قندهای محلول را به‌ترتیب 49.17، 50.64، 44.92 و 52.22 درصدی نسبت به عدم کاربرد ورمی‌کمپوست، میکوریزا و نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل افزایش داد. همچنین کاربرد توام ورمی‌کمپوست، میکوریزا و محلول‌پاشی نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل محتوای پراکسیدهیدروژن و مالون‌دی‌آلدهید را به‌ترتیب 55.34 و 53.64 درصد کاهش و عملکرد دانه را 59.52 درصد نسبت به شرایط عدم کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون تحت شرایط قطع آبیاری در مرحله آبستنی افزایش داد. به‌نظر می‌رسد کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون می‌تواند با بهبود صفات بیوشیمیایی، عملکرد دانه را در شرایط محدودیت آبی افزایش دهد.
فریناز انگوتی؛ حسن نورافکن؛ سکینه سعیدی سار؛ اسد اسدی؛ راهله ابراهیمی
چکیده
آزمایشی به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر صفات مورفولوژیکی گیاه دارویی گالگا در شرایط مزرعه‌ای در قالب طرح کاملh تصادفی بصورت فاکتوریل در سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه در طی سال زراعی 1398 انجام شد. تیمارها شامل محلول‌پاشی اسیدسالیسیلیک (5/0، 1، 2 و 3 میلی‌مولار در لیتر)، سطح ...
بیشتر
آزمایشی به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر صفات مورفولوژیکی گیاه دارویی گالگا در شرایط مزرعه‌ای در قالب طرح کاملh تصادفی بصورت فاکتوریل در سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه در طی سال زراعی 1398 انجام شد. تیمارها شامل محلول‌پاشی اسیدسالیسیلیک (5/0، 1، 2 و 3 میلی‌مولار در لیتر)، سطح کیتوزان (2/0، 4/0، 6/0 و 8/0 گرم در لیتر) و آب مقطر (به‌عنوان شاهد) بود. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی اثر معنی‌داری بر تمام صفات مورد ارزیابی، به جز ارتفاع بوته و وزن خشک برگ دارد. با افزایش غلظت کیتوزان و اسیدسالیسیلیک، میزان وزن تر و خشک ساقه کاهش یافت که بیشترین مقادیر در دو صفت مذکور در تیمارهای کیتوزان 4/0 و 2/0 گرم در لیتر و 1 و 5/0 میلی‌مولار در لیتر اسیدسالیسیلیک دیده شد. بیشترین تعداد برگ در غلظت 6/0 گرم در لیتر کیتوزان مشاهده شد. در مطالعه خصوصیات برگ و ریشه، کیتوزان با غلظت 2/0 و 4/0 گرم بر لیتر و در خصوصیات گل‌آذین، اسیدسالیسیلیک با غلظت 2 و 3 میلی‌مولار در لیتر موثرتر عمل نمودند. استفاده از غلظت‌های 4/0 و 2/0 گرم در لیتر کیتوزان نسبت به شرایط شاهد (عدم محلول‌پاشی) و استفاده از آب مقطر؛ اثر بهینه بیشتری بر صفات مورفولوژیکی گیاه دارویی گالگا داشت؛ که به خاطر داشتن اثر مثبت بر بیشتر خصوصیات رشدی گیاه به دلیل جذب سریع و دستیابی به عملکرد مطلوب در مسیر کشاورزی پایدار، افزایش عملکرد و در نهایت افزایش تولید متابولیت ثانویه گیاهان دارویی، توصیه می‌گردد.
محسن زعفرانیه؛ آرمان آذری
چکیده
این مطالعه درآزمایشگاه دانشگاه ولی عصر در سال 1399 در قالب طرح کاملإً تصادفی با چهار تکرار به منظور کمی سازی واکنش سرعت جوانه زنی گیاه گوار نسبت دما (تیمارهای دمایی 5، 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتی‌گراد) و تنش خشکی (پتانسیل آب 2،0/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0-، 1- مگاپاسگال ایجاد شده بوسیله پلی اتیلن گلایکول 6000) انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد که مدل بتا ...
بیشتر
این مطالعه درآزمایشگاه دانشگاه ولی عصر در سال 1399 در قالب طرح کاملإً تصادفی با چهار تکرار به منظور کمی سازی واکنش سرعت جوانه زنی گیاه گوار نسبت دما (تیمارهای دمایی 5، 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتی‌گراد) و تنش خشکی (پتانسیل آب 2،0/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0-، 1- مگاپاسگال ایجاد شده بوسیله پلی اتیلن گلایکول 6000) انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد که مدل بتا بهترین مدل برای توصیف تأثیر دما و پتانسیل آب بر سرعت جوانه‌زنی بود. با توجه به پتانسیلهای آب مختلف، محدوده دمای پایه، دمای مطلوب و دمای حداکثر برای جوانه‌زنی بذر گوار به ترتیب از 3/7 تا12، 1/22 تا 8/25 و 2/32 تا 36 درجه سانتی‌گراد برآورد شد. ساعت بیولوژیکی مورد نیاز در غلظت های مختلف پتانسیل آب از 24/43 تا 3/136 ساعت متفاوت بود. در مدل هیدروترمالتایم، ثابت هیدروترمالپتانسیل پایه آب و دمای پایه به ترتیب 3/268 مگاپاسگال درجه سانتی‌گراد در ساعت، 103/1- مگاپاسگال و 36/8 درجه سانتی‌گراد تخمین زده شد. از دادههای به دست آمده از این مدلها می‌توان در استقرار و مدیریت بهتر گیاه گوار برای کشت در مناطق مختلف استفاده نمود.
بابک عدولی؛ بیژن مرادی؛ محمد علی شیری؛ معصومه کیااشکوریان
چکیده
ترکیدگی قبل از برداشت میوه مرکبات نابسامانی فیزیولوژی می‌باشد که با کاهش مقدار محصول قابل عرضه به بازار، خسارت قابل توجهی را به تولیدکنندگان ارقام حساس وارد می‌کند. مدیریت درست تغذیه درختان و توجه ویژه به سه عنصر کلیدی پتاسیم، کلسیم و بور که در استحکام دیواره‌های سلولی و یکپارچگی پوست میوه نقش دارند، می‌تواند در کاهش شدت ترکیدگی ...
بیشتر
ترکیدگی قبل از برداشت میوه مرکبات نابسامانی فیزیولوژی می‌باشد که با کاهش مقدار محصول قابل عرضه به بازار، خسارت قابل توجهی را به تولیدکنندگان ارقام حساس وارد می‌کند. مدیریت درست تغذیه درختان و توجه ویژه به سه عنصر کلیدی پتاسیم، کلسیم و بور که در استحکام دیواره‌های سلولی و یکپارچگی پوست میوه نقش دارند، می‌تواند در کاهش شدت ترکیدگی مؤثر باشد. بر این اساس، آزمایشی به منظور بررسی اثرات محلول‌پاشی برگی نیترات پتاسیم یک درصد، نیترات کلسیم یک درصد و اسید بوریک نیم درصد در زمان پایان ریزش جودرو بر کاهش شدت ترکیدگی و برخی صفات میوه نارنگیʼپیجʻ در رامسر (پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری) طی دو سال 1397 و 1398 انجام گرفت. این پژوهش به صورت تجزیه مرکب در زمان شامل دو فاکتور سال‌های انجام آزمایش و تیمارهای مختلف محلول‌پاشی عناصر غذایی بود که در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که تیمارها به ویژه نیترات پتاسیم یک درصد شدت ترکیدگی قبل از برداشت میوه را کاهش داده و موجب افزایش محصول و بهبود صفات کمی و کیفی میوه شدند، اما در عین حال بر فعالیت آنزیم پلی‌گالاکتوروناز، تراکم سلولی گلگاه و قطر ناف بی‌اثر بوده‌اند. در نهایت، می‌توان محلول‌پاشی برگی عناصر غذایی به ویژه نیترات پتاسیم یک درصد را به عنوان روشی مؤثر برای کنترل ترک‌خوردگی قبل از برداشت و افزایش کمیت و کیفیت میوه نارنگی ’پیج‘ پیشنهاد کرد.
امیر میزانی؛ جعفر مسعود سینکی؛ شهرام رضوان؛ محمد عابدینی اسفهلانی؛ علی دماوندی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مطالعه پاسخ‌های فیزیولوژیک، رشدی و عملکرد کنجد به کاربرد نانو کود پتاسیم، کیتوزان و اسید فولویک تحت تنش خشکی، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سمنان به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل، خشکی به‌عنوان عامل اصلی (آبیاری کامل، قطع ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مطالعه پاسخ‌های فیزیولوژیک، رشدی و عملکرد کنجد به کاربرد نانو کود پتاسیم، کیتوزان و اسید فولویک تحت تنش خشکی، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سمنان به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل، خشکی به‌عنوان عامل اصلی (آبیاری کامل، قطع آبیاری در BBCH70 و 60 به‌ترتیب تنش متوسط و شدید) و نانو کود پتاسیم (صفر، 5/1 و 5/2 در هزار) و محلول‌پاشی (شاهد، کیتوزان، اسید فولویک، و 50 درصد کیتوزان+اسید فولویک) به‌عنوان عامل فرعی بودند. استفاده از نانو کود پتاسیم تحت شرایط نرمال و تنش، افزایش معنی‌دار کلروفیل b و کل، شاخص سطح برگ، تعداد کپسول، وزن هزار دانه و درصد روغن را در پی داشت. بیشترین عملکرد دانه در کاربرد 5/1 و 5/2 در هزار نانو کود به همراه اسید فولویک به‌تنهایی یا در ترکیب با کیتوزان (به‌ترتیب 2516، 5/2277، 6/2506 و 2/2313 کیلوگرم در هکتار) بود. بالاترین محتوای روغن در کاربرد 5/1 و 5/2 در هزار نانو کود تحت شرایط آبیاری نرمال بود که افزایش 2/13 و 4/15 درصدی داشتند. محلول‌پاشی اسید فولویک به همراه نانو کود پتاسیم تحت تنش شدید خشکی بیشترین فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز را نشان داد. به‌طور کلی نتایج نشان داد که کاربرد 5/1 در هزار نانو پتاسیم و محلول‌پاشی تلفیقی کیتوزان و اسید فولویک تحت خشکی شدید، با بهبود صفات فیزیولوژیک منجر به تعدیل اثرات منفی ناشی از خشکی و افزایش شاخص‌های رشدی، عملکردی و کیفی کنجد شد.
مونا آروند؛ یوسف سهرابی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر مدیریت تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی تحت سطوح مختلف آبیاری بر صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانه سیاهدانه، آزمایشی به صورت کرت‌های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در بهار سال ۱۳۹۵ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان اجرا شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری به میزان ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه و ۷۰ درصد ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر مدیریت تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی تحت سطوح مختلف آبیاری بر صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانه سیاهدانه، آزمایشی به صورت کرت‌های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در بهار سال ۱۳۹۵ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان اجرا شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری به میزان ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه و ۷۰ درصد نیاز آبی گیاه به‌عنوان فاکتور اصلی و سطوح کودی شامل۱۰۰ درصد کودهای شیمیایی، ۸۰ درصد کودهای شیمیایی + کودهای زیستی، ۶۰ درصد کودهای شیمیایی + کودهای زیستی، ۴۰ درصد کودهای شیمیایی + کودهای زیستی و عدم استفاده از کود به‌عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تحت شرایط آبیاری به میزان 70 درصد نیاز آبی گیاه غلظت پرولین، کربوهیدرات‌های محلول در آب و الکل و پراکسیداسیون لیپیدی افزایش یافت اما مقادیر سایر پارامترهای فیزیولوژیک مورد بررسی و عملکرد دانه کاهش پیدا کرد. تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی اثرات مثبتی بر صفات فیزیولوژیک مورد بررسی و عملکرد دانه داشت به طوری که بیشترین عملکرد دانه از تیمار تلفیق ۶۰ درصد کودهای شیمیایی + کودهای زیستی (18/798 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد که نسبت به تیمار شاهد (بدون کود) 22/37 درصد افزایش نشان داد. با توجه به اثرات مثبت تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی بر پارامترهای فیزیولوژیک و عملکرد دانه، جایگزین کردن تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی به جای مصرف صرف کودهای شیمیایی پیشنهاد می‌گردد.
شهرام نظری؛ مریم حسینی چالشتری؛ مهرزاد اله قلی پور
چکیده
به‌منظور بررسی اثر پرایمینگ (پیش‌تیمار) و پوشش‌دار کردن بذر بر خصوصیات رشدی و عملکرد دانه برنج آزمایشی دو ساله در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) طی سال‌های 1399 و 1400 اجرا شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل دو رقم برنج (هاشمی و گوهر) و پیش‌تیمار بذر ارقام برنج ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر پرایمینگ (پیش‌تیمار) و پوشش‌دار کردن بذر بر خصوصیات رشدی و عملکرد دانه برنج آزمایشی دو ساله در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) طی سال‌های 1399 و 1400 اجرا شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل دو رقم برنج (هاشمی و گوهر) و پیش‌تیمار بذر ارقام برنج در هفت سطح شامل پرایمینگ با کلرید کلسیم (5/22 گرم در یک لیتر آب در 24 ساعت)، 2- پرایمینگ با کلرید پتاسیم (5/22 گرم در یک لیتر آب در 24 ساعت)، 3- پرایمینگ با سولفات روی (غلظت 5/0 میلی مولار در 12 ساعت)، 4- هیدروپرایمینگ (48 ساعت)+پوشش‌دار کردن بذر با کلرید کلسیم، 5- هیدروپرایمینگ (48 ساعت)+پوشش‌دار کردن با کلرید پتاسیم، 6- هیدروپرایمینگ (48 ساعت)+پوشش‌دار کردن با سولفات روی و 7- هیدروپرایمینگ (48 ساعت به عنوان شاهد) بود. نتایج نشان داد بالاترین درصد و سرعت سبز شدن به‌ترتیب با 5/99 درصد و 23/0 بذر در روز تحت پرایمینگ با کلرید پتاسیم در رقم گوهر مشاهده شد. کمترین تعداد روز جهت رسیدن به 90 درصد سبز شدن در ارقام هاشمی و گوهر مورد بررسی تحت پرایمینگ با کلرید پتاسیم و کلرید کلسیم به‌دست آمد. بیشترین طول ریشه با 6/24 سانتیمتر در پرایمینگ با کلرید پتاسیم در رقم گوهر مشاهده شد. بالاترین وزن خشک ریشه در ارقام هاشمی و گوهر به‌ترتیب 14/2 و 9/4 گرم در پرایمینگ با کلرید پتاسیم به‌دست آمد.
حسنا فیاضی؛ ابراهیم زینلی؛ افشین سلطانی؛ بنیامین ترابی
چکیده
یکی از چالشهای مهم مرتبط با کشاورزی و امنیت غذایی، تغییر اقلیم جهانی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تغییر اقلیم در آینده بر عملکرد و بهره‌وری آب ذرت علوفه‌ای (Zea mays L.) در ایران انجام شد. برای پیشبینی تغییر اقلیم در آینده (2050 میلادی) از دو سناریوی RCP4.5 و RCP8.5 و از دادههای هواشناسی در سال‌های 1394-1380 به‌عنوان دوره مبنا استفاده ...
بیشتر
یکی از چالشهای مهم مرتبط با کشاورزی و امنیت غذایی، تغییر اقلیم جهانی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تغییر اقلیم در آینده بر عملکرد و بهره‌وری آب ذرت علوفه‌ای (Zea mays L.) در ایران انجام شد. برای پیشبینی تغییر اقلیم در آینده (2050 میلادی) از دو سناریوی RCP4.5 و RCP8.5 و از دادههای هواشناسی در سال‌های 1394-1380 به‌عنوان دوره مبنا استفاده شد. پتانسیل عملکرد با استفاده از مدل شبیه‌سازی گیاهی SSM-iCrop2 و بر اساس دستورالعمل گیگا برآورد شد و تغییرات اقلیمی برای هر سناریو در مدل شبیه سازی اعمال گردید. نتایج نشان داد که تغییر اقلیم بر اساس هر دو سناریو یاد شده تأثیر قابل اعتنایی بر پتانسیل عملکرد ذرت علوفه‌ای نسبت به شرایط فعلی ندارد و فقط موجب افزایشی معادل 9/0 و 6/1 درصد در دو سناریوی یاد شده نسبت به شرایط فعلی (6/85 تن در هکتار) خواهد شد. این نتیجه را می‌توان به چهارکربنه بودن این گیاه و در نتیجه عدم تأثیر افزایش CO2 بر رشد و عملکرد آن و همچنین باقیماندن دما در دامنه دماهای بهینه در بیشتر مناطق اقلیمی اصلی تولید ذرت علوفه‌ای در ایران نسبت داد. میزان بهره‌وری آب نیز در هر دو سناریو به میزان 4/0 و 6/1 درصد نسبت به شرایط فعلی (4/10 کیلوگرم بر مترمکعب) افزایش مییابد که دلیل احتمالی آن افزایش غلظت CO2 و بستهتر شدن روزنهها می‌باشد. همچنین، به دلیل آنکه تغییر چندانی در میزان آب مصرفی و تبخیر و تعرق مشاهده نشد می‌توان افزایش بهره‌وری آب در ذرت علوفه‌ای را به افزایش پتانسیل عملکرد نسبت داد.
سیداحمد کلانتراحمدی؛ جهانفر دانشیان؛ حبیب مبینی راد
چکیده
به منظور توسعه کشت زمستانه و بهبود برنامه تناوبی منطقه، آزمایشی در خصوص تاثیر تاریخ کاشت بر عملکرد دانه ارقام آفتابگردان به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار به مدت دو سال (95-1393) در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی‌آباد دزفول اجرا شد. تاریخ کاشت در چهار سطح (4 بهمن، 18 بهمن، 2 اسفند و 16 ...
بیشتر
به منظور توسعه کشت زمستانه و بهبود برنامه تناوبی منطقه، آزمایشی در خصوص تاثیر تاریخ کاشت بر عملکرد دانه ارقام آفتابگردان به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار به مدت دو سال (95-1393) در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی‌آباد دزفول اجرا شد. تاریخ کاشت در چهار سطح (4 بهمن، 18 بهمن، 2 اسفند و 16 اسفند ماه) در کرت‌های اصلی و ارقام شامل نه رقم (آذرگل، آرماویرسکی، برزگر، پروگرس، رکورد، شمس، فرخ، قاسم و گابور) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. تاخیر در تاریخ کاشت سبب کاهش طول دوره رشد و ارتفاع بوته ارقام مورد آزمایش شد. در سال اول آزمایش، رقم رکورد بیشترین تعداد دانه در طبق (17/684) در تاریخ کاشت اول را داشت و در سال دوم آزمایش نیز حداکثر تعداد دانه در طبق (47/767) به رقم رکورد در تاریخ کاشت سوم اختصاص یافت. بیشترین عملکرد دانه در سال اول (3850 کیلوگرم در هکتار) و دوم (4088 کیلوگرم در هکتار) به تاریخ کاشت اول (4 بهمن) و رقم آذرگل اختصاص یافت. با توجه به اینکه رقم آذرگل درتجزیه پایداری عملکرد دانه، کمترین میانگین رتبه را داشت، بعنوان رقمی با بالاترین عملکرد دانه در تمام تاریخ‌های کاشت، شناخته شد و پس از آن به ترتیب ارقام رکورد و آرماویرسکی قرار گرفتند. همچنین با توجه به اینکه رقم فرخ کمترین انحراف معیار را داشت، بعنوان پایدارترین رقم انتخاب شد.
مهرداد رنجبر؛ فردین صادق زاده؛ مصطفی عمادی؛ مهدی قاجار سپانلو؛ عبدالغفور احمدپور داشلی‌برون
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد انواع بیوچار و کود شیمیایی بر رشد، غلظت سیلیسیم و برخی عناصر غذایی ضروری نیشکر، آزمایشی به-صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه شرکت کشت و صنعت امام خمینی (ره) خوزستان در سال زراعی ۱۳۹۹ انجام شد. عوامل آزمایشی شامل انواع بیوچار (باگاس نیشکر، پوسته برنج، کاه برنج، کاه گندم و چوب نراد) ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد انواع بیوچار و کود شیمیایی بر رشد، غلظت سیلیسیم و برخی عناصر غذایی ضروری نیشکر، آزمایشی به-صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه شرکت کشت و صنعت امام خمینی (ره) خوزستان در سال زراعی ۱۳۹۹ انجام شد. عوامل آزمایشی شامل انواع بیوچار (باگاس نیشکر، پوسته برنج، کاه برنج، کاه گندم و چوب نراد) و کودهای شیمیایی (شاهد، نیتروژن، فسفر و پتاسیم) بود. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش تیمارهای بیوچار و کود شیمیایی بر غلظت سیلیسیم، فسفر و پتاسیم گیاه در سطح یک درصد و بر نیتروژن گیاه در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. همچنین اثر برهمکنش تیمارهای بیوچار و کود شیمیایی بر وزن تر و خشک گیاه در سطح یک درصد و بر ارتفاع گیاه در سطح پنج درصد معنی‌دار شد. بیشترین غلظت سیلیسیم گیاه مربوط به تیمارهای بیوچار کاه برنج به همراه نیتروژن، فسفر و پتاسیم و بیوچار کاه برنج به همراه نیتروژن و فسفر بود. تیمار بیوچار کاه برنج به همراه نیتروژن، فسفر و پتاسیم بیشترین غلظت نیتروژن و فسفر گیاه را به خود اختصاص داد که نسبت به شاهد غلظت نیتروژن را ۴۹ و غلظت فسفر را ۳۶ درصد افزایش داد. بیشترین ارتفاع و وزن تر گیاه مربوط به تیمار بیوچار کاه برنج به همراه نیتروژن، فسفر و پتاسیم بود. با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از بیوچار به همراه کودهای شیمیایی برای افزایش رشد و غلظت برخی عناصر غذایی نیشکر توصیه می‌گردد.
هنا عبوده؛ عبدالمهدی بخشنده؛ محمد رضا مرادی تلاوت؛ سید عطااله سیادت؛ سید امیر موسوی
چکیده
به منظور شناسایی ژنوتیپ‌های متحمل و حساس کلزا به تنش خشکی در مراحل انتهایی گلدهی تا 50 درصد خورجین‌دهی و خورجین‌دهی تا برداشت در شرایط مزرعه‌ای، آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1400-1399 در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سه سطح آبیاری ...
بیشتر
به منظور شناسایی ژنوتیپ‌های متحمل و حساس کلزا به تنش خشکی در مراحل انتهایی گلدهی تا 50 درصد خورجین‌دهی و خورجین‌دهی تا برداشت در شرایط مزرعه‌ای، آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1400-1399 در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سه سطح آبیاری (۱. شاهد (بدون قطع آبیاری)، ۲. قطع آبیاری در مرحله شروع گلدهی (کد فنولوژی 60) تا تشکیل 50 درصد خورجین (کد فنولوژی 75) و ۳. قطع آبیاری در مرحله تشکیل خورجین تا برداشت (کد فنولوژی 99)) در کرت‌های اصلی و فاکتور فرعی شامل 10 ژنوتیپ ( لانگ‌پاد، آرام، آر جی اس 003، جانکوم، سولار، هایولا 4815، مهتاب، جولیوس، آگامکس و سالا) بود. جهت گزینش مطلوب‌تر ژنوتیپ‌های متحمل کلزا می‌توان از شاخص‌های ذکر شده استفاده کرد. شاخص-های MP (میانگین بهره‌وری)، GMP (میانگین بهره‌وری هندسی) و STI(شاخص تحمل تنش) مناسب‌ترین شاخص‌های کمی تحمل به تنش خشکی در تیمارهای مورد مطالعه بود. بیشترین عملکرد دانه تیمار شاهد از ژنوتیپ هایولا 4815، لانگ‌پاد و سولار به ترتیب (8/2093 ، 1791 و 1700 کیلوگرم در هکتار) و کمترین از ژنوتیپ جانکوم (1/832 کیلوگرم در هکتار)، و در تنش گلدهی تا 50 درصد خورجین‌دهی بیشترین عملکرد دانه ژنوتیپ هایولا 4815 (9/1563 کیلوگرم در هکتار) و لانگ‌پاد (9/1150 کیلوگرم در هکتار) و کمترین از ژنوتیپ جانکوم و مهتاب به ترتیب با عملکرد دانه (540 ، 5/935 کیلوگرم در هکتار) بود.
بهروز دولت پرست؛ فرزاد حسین پناهی؛ عادل سی و سه مرده؛ حامد منصوری
چکیده
با توجه به اهمیت و ارزش آب و استفاده بهینه از نیتروژن در جهت حفظ بهره‌وری تولید و کاهش همزمان اثرات منفی زیست‌محیطی، دو آزمایش در سال‌های زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. آزمایشات به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف ...
بیشتر
با توجه به اهمیت و ارزش آب و استفاده بهینه از نیتروژن در جهت حفظ بهره‌وری تولید و کاهش همزمان اثرات منفی زیست‌محیطی، دو آزمایش در سال‌های زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. آزمایشات به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در 4 سطح (25 درصد (W1)، 50 درصد (W2)، 75 درصد (W3) و 100 درصد (W4) نیاز آبی گیاه) و سطوح مختلف کود نیتروژن به عنوان فاکتور فرعی در 4 سطح (25 درصد (N1)، 50 درصد (N2)، 75 درصد (N3) و 100 درصد (N4) نیاز نیتروژن گیاه) بودند. نتایج نشان داد که تمام صفات مورد مطالعه به جز صفت زمان رسیدن به بیشینه شاخص سطح خورجین تحت تأثیر اثرات اصلی و متقابل آزمایش قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار شاهد W4N4 (5069 کیلوگرم در هکتار) و کمترین عملکرد دانه مربوط به تیمارهای W1N1 وW1N2 به ترتیب به میزان 880 و 899 کیلوگرم در هکتار بود که نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 6/82 و 2/82 درصد کاهش نشان دادند. عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک تیمارهای W4N3 (4826 و 17589 کیلوگرم در هکتار) و W3N4 (4712 و 17657 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب با 25 درصد کاهش در مصرف نیتروژن و 25 درصد کاهش در مصرف آب نسبت به تیمار شاهد (W4N4) به عنوان تیمارهای برتر در این پژوهش در راستای ارتقاء بهره‌وری شناخته شدند.
هادی شوریده؛ حیدر مفتاحی زاده؛ محدثه حیدرزاده؛ عبدالله یوسفی
چکیده
به‌منظور بررسی پاسخ‌های عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ‌های گوار (Cyamopsis tetragonoloba L.) به آبیاری تکمیلی در شرایط دیم، مطالعه‌ای دو ساله در قالب کرت‌های نواری خرد شده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه‌های تحقیقاتی شیروان، کهنه‌کند و محمدآباد خراسان شمالی در سال‌های زراعی 1399-1398 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل سطوح آبیاری ...
بیشتر
به‌منظور بررسی پاسخ‌های عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ‌های گوار (Cyamopsis tetragonoloba L.) به آبیاری تکمیلی در شرایط دیم، مطالعه‌ای دو ساله در قالب کرت‌های نواری خرد شده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه‌های تحقیقاتی شیروان، کهنه‌کند و محمدآباد خراسان شمالی در سال‌های زراعی 1399-1398 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل سطوح آبیاری در سه سطح: دیم، دو آبیاری (پس از کاشت و زمان دانه بستن) و سه آبیاری (پس از کاشت، هنگام تشکیل غلاف و زمان دانه بستن) و فاکتور فرعی شامل ژنوتیپ‌های گوار در چهار سطح شامل سه ژنوتیپ RGC-1077،RGC-1036 ، RGC-1025 و توده محلی چابهار بود. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که بین ژنوتیپ‌های مختلف تفاوت معنی‌داری به‌جز در صفت تعداد روز تا گلدهی وجود نداشت. از طرفی اثر تیمار آبیاری تکمیلی بر ویژگیهای عملکردی نسبت به شرایط دیم مشهود بود ولی تفاوت معنی‌داری بین دو و سه بار آبیاری تکمیلی مشاهده نشد. عملکرد دانه گوار در سال اول و دوم در منطقه آشخانه به میزان (5/750 و 1/219 کیلوگرم در هکتار) برتر از بجنورد و شیروان است. بیشترین عملکرد دانه (590 کیلوگرم در هکتار) در سال اول از تیمار دو بار آبیاری و در سال دوم (51/271 کیلوگرم در هکتار) از تیمار سه‌بار آبیاری به‌دست آمد. در بین ژنوتیپ‌های آزمایشی بیشترین عملکرد دانه متعلق به ژنوتیپ RGC-1025 بود. به‌طور کلی می‌توان کشت گوار ژنوتیپ RGC-1025 را در منطقه آشخانه توصیه کرد.
حمزه خانجانی افشار؛ مهرداد چائی چی؛ مجتبی جعفرزاده کنارسری؛ امین فرنیا
چکیده
به منظور ارزیابی تاثیر محلول پاشی پتاسیم و روی در مرحله گرده افشانی بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک در شرایط تنش رطوبتی در گیاه گندم، آزمایشی به صورت اسپلیت-فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی (RCBD) با سه تکرار طی دو سال 97 و 98 در مرکز تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و منابع طبیعی همدان اجرا گردید. عامل کرت اصلی شامل سطوح آبیاری (نرمال ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تاثیر محلول پاشی پتاسیم و روی در مرحله گرده افشانی بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک در شرایط تنش رطوبتی در گیاه گندم، آزمایشی به صورت اسپلیت-فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی (RCBD) با سه تکرار طی دو سال 97 و 98 در مرکز تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و منابع طبیعی همدان اجرا گردید. عامل کرت اصلی شامل سطوح آبیاری (نرمال و تنش رطوبتی) و عامل کرت فرعی شامل دو فاکتور محلول‌پاشی کودهای پتاس و روی بود. محلول‌پاشی کودها با استفاده از سمپاش دستی با در نظر گرفتن حجم دو لیتر آب برای هر کرت انجام پذیرفت. کود پتاس از منبع K2O (40 درصد) با احتساب 2 لیتر در هکتار در سه سطح 1) عدم مصرف، 2) محلول‌پاشی در ابتدای مرحله آبستنی، 3) محلول پاشی برگی بعد از گرده افشانی و کود روی محلول در آب (10 درصد) با احتساب 4 لیتر در هکتار در سه سطح 1) عدم مصرف، 2) محلول پاشی در ابتدای مرحله آبستنی، 3) محلول پاشی بعد از گرده افشانی استفاده گردید. نتایج تجزیه واریانس بیانگر وجود تفاوت معنی‌دار در سطح احتمال یک درصد بین تیمارها در تمام صفات مورد بررسی بود. تفاوت معنی‌داری (p < 0.01) در تمامی صفات مورد ارزیابی تحت شر ایط تنش و بدون تنش مشاهده گردید. مصرف توأم کود پتاسیم (K) و روی (Zn) در ابتدای مرحله آبستنی در مقایسه با شاهد، وزن هزار دانه (25 درصد)، وزن کل (29 درصد) و شاخص برداشت (21 درصد) را در شرایط تنش افزایش داد.
ابراهیم مرشدی؛ محمد حسین قرینه؛ احمد کوچک زاده؛ عبدالمهدی بخشنده
چکیده
آزمایشی جهت بررسی اثر باکتری های باسیلوس و سودوموناس بر عملکرد کمی و کیفی و راندمان مالت سازی ارقام مختلف جو در شرایط دیم در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ایلام در سال‌های زراعی 1396و 1397اجرا گردید. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل ارقام جو در ...
بیشتر
آزمایشی جهت بررسی اثر باکتری های باسیلوس و سودوموناس بر عملکرد کمی و کیفی و راندمان مالت سازی ارقام مختلف جو در شرایط دیم در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ایلام در سال‌های زراعی 1396و 1397اجرا گردید. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل ارقام جو در سه سطح (به‌رخ، گریس و سرارود1) به عنوان فاکتور اول و تلقیح بذر با سویه باکتری‌های محرک رشد و کود شیمیایی در 8 سطح (شاهد، کود کامل(بر اساس توصیه مزرعه ای)، باکتری سودوموناس، باکتری باسیلوس، ترکیب دو باکتری سودوموناس و باسیلوس، باکتری سودوموناس + نصف کود، باکتری باسیلوس + نصف کود و ترکیب دو باکتری سودوموناس و باسیلوس + نصف کود) به عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که همه‌ی صفات مورد بررسی (غیر از راندمان مالت‌سازی) علاوه بر اثرات اصلی، تحت تأثیر برهمکنش سال در رقم در باکتری قرار گرفتند، این در حالی بود که راندمان مالت سازی تحت تاثیر اثر متقابل رقم در باکتری قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بود که از نظر تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در واحد سطح و عملکرد دانه در هر دو سال، تیمار ترکیب باکتری‌ها + نصف کود در رقم گریس به‌ترتیب با میانگین‌های 31، 390، 5294 کیلوگرم در هکتار در سال اول و میانگین‌های 35، 400 و 6222 کیلوگرم در هکتار در سال دوم بالاترین مقدار را به خود اختصاص دادند. همچنین بالاترین راندمان مالت‌سازی(5/95 درصد) در تیمار ترکیب باکتری‌ها در رقم به‌رخ مشاهده شد.
حمید جباری؛ فرید گل زردی؛ فرناز شریعتی؛ هرمز اسدی
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی کمی و کیفی علوفه ارقام گلرنگ در سه زمان برداشت علوفه براساس مراحل نموی گیاه به صورت آزمایش کرت-های خرد شده در زمان در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی 1398- 1397 و 1399-1398 در مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. عامل اصلی شامل سه رقم گلرنگ (گلدشت، گل‌مهر و پرنیان) بود و سه زمان ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف بررسی کمی و کیفی علوفه ارقام گلرنگ در سه زمان برداشت علوفه براساس مراحل نموی گیاه به صورت آزمایش کرت-های خرد شده در زمان در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی 1398- 1397 و 1399-1398 در مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. عامل اصلی شامل سه رقم گلرنگ (گلدشت، گل‌مهر و پرنیان) بود و سه زمان برداشت علوفه (مراحل رشد سریع ساقه، شاخه‌دهی و گلدهی) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل نشان داد که اثر متقابل رقم×زمان برداشت بر عملکرد علوفه تر، ارتفاع بوته، کربوهیدرات‌های محلول در آب و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بالاترین عملکرد علوفه تر (52103 کیلوگرم در هکتار) با برداشت رقم گل‌مهر در مرحله آغاز گلدهی به‌دست آمد ولی بیشترین عملکرد ماده خشک در ارقام گل‌مهر و پرنیان مشاهده شد. در مرحله شاخه‌دهی بیشترین عملکرد ماده خشک به‌میزان 11900 کیلوگرم در هکتار حاصل شد و محتوی پروتئین خام در این مرحله 57/14 درصد بود. حداکثر و حداقل ارزش نسبی تغذیه‌ای (3/130 و 3/92 درصد) به‌ترتیب در علوفه ارقام گلدشت و گل‌مهر به ثبت رسید. براین اساس، از بین ارقام مورد بررسی رقم پرنیان و از بین مراحل رشد، برداشت علوفه در مرحله شاخه‌دهی به عنوان تیمار برتر برای دستیابی همزمان به حداکثر عملکرد و کیفیت علوفه گلرنگ معرفی می‌شود.
عباس خنامانی؛ عنایت الله توحیدی نژاد؛ غلامرضا خواجویی نژاد؛ جلال قنبری
چکیده
این آزمایش مزرعه‌ای در طول فصل رشد 1399 در دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. مقادیر کود نیتروژنه (عدم کاربرد، 50 و 100 درصد؛ به‌ترتیب صفر، 75 و 150 کیلوگرم اوره در هکتار) به‌عنوان عامل اصلی، تلقیح با باکتری محرک رشد (عدم تلقیح و تلقیح با Pantoea agglomerans) به‌عنوان عامل فرعی و سیستم‌های مختلف کشت مخلوط شنبلیله و سیاهدانه (100: 0، 75: 25، 50: 50 و 25: 75، 0: ...
بیشتر
این آزمایش مزرعه‌ای در طول فصل رشد 1399 در دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. مقادیر کود نیتروژنه (عدم کاربرد، 50 و 100 درصد؛ به‌ترتیب صفر، 75 و 150 کیلوگرم اوره در هکتار) به‌عنوان عامل اصلی، تلقیح با باکتری محرک رشد (عدم تلقیح و تلقیح با Pantoea agglomerans) به‌عنوان عامل فرعی و سیستم‌های مختلف کشت مخلوط شنبلیله و سیاهدانه (100: 0، 75: 25، 50: 50 و 25: 75، 0: 100) به‌عنوان عامل فرعی فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین زیست‌توده و کارایی مصرف نیتروژن گیاهان مورد بررسی از کوددهی 100 درصد و تلقیح با باکتری در تک‌کشتی حاصل شد. همچنین، LER کل با کوددهی (بین 51-28 درصد) و تلقیح (23 درصد) به‌طور معنی‌داری بهبود یافت و در الگوهای کشت 25: 75 و 50: 50 به‌ترتیب با مقادیر 732/1 و 688/1 مزیت بالاتری نشان داد. در مقابل، کاهش کوددهی به میزان 50 درصد در شرایط تلقیح باکتریایی، کارایی زراعی کود را به خصوص در تک‌کشتی شنبلیله افزایش داد. کوددهی، کارایی مصرف نیتروژن کل را افزایش داد و تلقیح در نسبت‌های بالای شنبلیله منجر به حصول بیشترین کارایی شد. نسبت کشت 25: 75 شنبلیله: سیاهدانه در شرایط کاربرد 150 کیلوگرم اوره و تلقیح با باکتری با LER حدود 2 بهترین ترکیب تیماری جهت حصول حداکثر بهره‌وری کلی بود. در موارد محدودیت در کاربرد کود نیز 50 درصد کوددهی و تلقیح با باکتری در همین نسبت کشت می‌تواند قابل توصیه باشد. تحقیق حاضر نشان می‌دهد که کاربرد تلفیقی باکتری و کوددهی می‌تواند کارایی کلی کشت مخلوط را افزایش دهد.
علی نادری عارفی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر کاهش فاصله ردیف از 75 سانتیمترِ رایج به 25 سانتیمتر و کشت در ردیف‌های بسیار باریک (Ultra Narrow Row; UNR) در سال 1398 آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در دو مکان آرادان (استان سمنان) و مرکز تحقیقات کشاورزی استان تهران در ورامین انجام شد. کرت اصلی عبارت بود از تاریخ کشت (1 خرداد و15 ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر کاهش فاصله ردیف از 75 سانتیمترِ رایج به 25 سانتیمتر و کشت در ردیف‌های بسیار باریک (Ultra Narrow Row; UNR) در سال 1398 آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در دو مکان آرادان (استان سمنان) و مرکز تحقیقات کشاورزی استان تهران در ورامین انجام شد. کرت اصلی عبارت بود از تاریخ کشت (1 خرداد و15 خرداد) و کرت‌های فرعی به رقمهای تیپ بسته پنبه شامل خورشید، کاشمر، ساجدی، حکمت و شاهد خرداد اختصاص یافت. نتایج نشان داد که اثر مکان بر صفات رویشی و زایشی کاملا معنی‌دار شد. کشت در ردیف‌های بسیار باریک در آرادان منجر به افزایش عملکرد گردید، اما در ورامین، نه تنها عملکرد افزایش نیافت، بلکه به علت رشد رویشی بیرویه و کاهش تعداد غوزه، عملکرد به شدت کاهش یافت. کاهش فاصله ردیف منجر به افزایش تعداد شاخهرویا، زایا و ارتفاع بوته گردید. در ورامین ارتفاع بوته همه رقمها بیش از 119 سانتیمتر شد. بالاترین عملکرد در این منطقه از کشت معمول رقم شاهد خرداد به دست آمد (3886 کیلوگرم در هکتار) که بیانگر برتری روش معمول نسبت به کاشت در ردیف‌های بسیار باریک است. در آرادان، بیشترین عملکرد از رقم خورشید به میزان 5/5702 کیلوگرم در هکتار در ردیف‌های باریک حاصل شد و پس از آن رقمهای کاشمر، ساجدی و حکمت قرار داشتند. این نتایج نشان می‌دهد که کشت رقمهای تیپ بسته، در ردیف‌های باریک سازگاری بیشتری با شرایط آرادان (استان سمنان) نسبت به ورامین دارد.
شهریار کاظمی؛ مهسا رفعتی آلاشتی؛ قربان خدابین
چکیده
به‌منظور بررسی اثر براسینواستروئید بر عملکرد و صفات فیزیولوژیکی ارقام مختلف کلزا تحت تنش خشکی آخر فصل، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل کرت خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج (ماهدشت) اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول‌پاشی براسینواستروئید (صفر ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر براسینواستروئید بر عملکرد و صفات فیزیولوژیکی ارقام مختلف کلزا تحت تنش خشکی آخر فصل، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل کرت خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج (ماهدشت) اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول‌پاشی براسینواستروئید (صفر و 1/0 میکرومولار) و آبیاری (معمول و قطع آبیاری از مرحله 50 درصد گلدهی) به‌صورت فاکتوریل در کرت‌های اصلی و ژنوتیپ‌های کلزا (نفیس، احمدی، اکاپی، نیما و نیلوفر) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. محلول‌پاشی براسینواستروئید در هر دو شرایط آبیاری کامل و قطع آبیاری موجب افزایش عملکرد دانه، کلروفیل و محتوای نسبی آب نسبت به شاهد شد. بالاترین مقدار کربوهیدرات محلول، پرولین برگ و درصد روغن در شرایط تنش خشکی و کاربرد براسینواستروئید حاصلشد که نسبت به شرایط کنترل به ترتیب 8/24، 5/16 و 5/2 درصد بیشتر بود. ایندرحالی بود که رقم اکاپی در شرایط قطع آبیاری بالاترین مقاومت روزنه‌ای (59/24 ثانیه بر سانتیمتر)، کمترین میزان کلروفیل (49/1 میکرومول در گرم وزن‌تر) و عملکرد دانه (5/1960 کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. رقم نیلوفر کمترین میزان مقاومت روزنه‌ای و بالاترین میزان کلروفیل، درصد روغن و عملکرد دانه را در هر دو شرایط آبیاری داشت. به‌طورکلی در هر دو تیمار آبیاری، کاربرد براسینواستروئید منجر به بهبود صفات فیزیولوژیک کلزا گردید.
مهسا رفعتی آلاشتی؛ شهریار کاظمی؛ مژده سادات خیاط مقدم
چکیده
تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل در کاهش عملکرد و کیفیت بذر کلزا می‌باشد. ارزیابی اثر کاربرد براسینواستروئید بر عملکرد دانه، محتوای روغن و پروفایل اسیدهای چرب ژنوتیپ‌های کلزا تحت تنش خشکی آخر فصل به عنوان هدف اصلی مطالعه حاضر در نظر گرفته شد. پژوهشی به صورت فاکتوریل کرتخردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی طی دو سال زراعی ...
بیشتر
تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل در کاهش عملکرد و کیفیت بذر کلزا می‌باشد. ارزیابی اثر کاربرد براسینواستروئید بر عملکرد دانه، محتوای روغن و پروفایل اسیدهای چرب ژنوتیپ‌های کلزا تحت تنش خشکی آخر فصل به عنوان هدف اصلی مطالعه حاضر در نظر گرفته شد. پژوهشی به صورت فاکتوریل کرتخردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی طی دو سال زراعی (1396-97 و 98-1397) در کرج اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل براسینواستروئید (صفر و 1/0 میکرومولار) و آبیاری (معمول و قطع آبیاری بعد از گلدهی) به صورت فاکتوریل در کرت‌های اصلی و ژنوتیپ‌های کلزا (نفیس، احمدی، اکاپی، نیما و نیلوفر) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. میزان اسید اولئیک و اسید لینولئیک در شرایط کاربرد براسینوستروئید به ترتیب در شرایط آبیاری کامل 7/0 و 11 درصد و در شرایط قطع آبیاری 1/1 و 4/6 درصد نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود. کاربرد براسینواستروئید در شرایط قطع آبیاری منجر به کاهش 14 درصدی اسید پالمیتیک نسبت به شاهد گردید. ژنوتیپ اکاپی در شرایط آبیاری به ترتیب بیشترین و کمترین اسید اروسیک و عملکرد دانه را داشت. این در حالی بود که تحت شرایط تنش خشکی بیشترین میزان عملکرد دانه (3/3112 کیلوگرمدرهکتار) و کمترین میزان اروسیک اسید (26/0درصد) مربوط به ژنوتیپ نیلوفر بود. کاربرد براسینواستروئید منجر به بهبود کیفیت اسیدهای چرب گردید و در هر دو شرایط آبیاری ژنوتیپ نیلوفر قابل توصیهاست.
سعیده سادات کرمانی پوربقایی؛ مجید پوریوسف؛ علیرضا یوسفی؛ مسعود رفیعی
چکیده
به‌منظور ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی توده‌های بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) کاربرد برخی مواد ضدتعرق در شرایط دیم در سال زراعی ۱۳۹۸- ۱۳۹۷ آزمایشی در دو منطقه کرج و خرم‌آباد اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور در سه‌تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل چهار توده بالنگوی شهری (کردستان، تکاب، ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی توده‌های بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) کاربرد برخی مواد ضدتعرق در شرایط دیم در سال زراعی ۱۳۹۸- ۱۳۹۷ آزمایشی در دو منطقه کرج و خرم‌آباد اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور در سه‌تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل چهار توده بالنگوی شهری (کردستان، تکاب، نظرکهریزی و کلیبر) و فاکتور دوم شامل سهماده ضدتعرق (کائولین با غلظت پنجدرصد، کیتوزان با غلظت یکدرصد و ایستا با غلظت 2درصد) و عدم کاربرد ماده ضدتعرق (شاهد) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد کاربرد مواد ضدتعرق موجب افزایش میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و پراکسیداز شد. ماده ضدتعرق ایستا نسبت به کائولین و کیتوزان بر فعالیت آنزیمها تأثیر بیشتری داشت. به طوریکه بیشترین میزان پراکسیداز و کاتالاز به ترتیب (39/0 و 51/0 واحد/ میلی‌گرم در پروتئین) از توده کردستان تحت تیمار ایستا و کشت در کرج بدست آمد. همچنین بیشترین عملکرد دانه و عملکرد زیست توده از تیمار با کیتوزان حاصل شد، که نسبت به شاهد به ترتیب (20- 4 درصد) افزایش داشت. براساس نتایج، استفاده از مواد ضدتعرق در شرایط کشت دیم کرج موجب بهبود صفات عملکرد و بیوشیمیایی مورد بررسی نسبت به شاهد شد.
فرزانه پایمرد؛ عبدالرحمان محمدخانی؛ علی نیازی؛ علیرضا شهسوار؛ محمدرضا نوری امامزاده ای
چکیده
تنش خشکی یکی از عوامل محدود کننده کشاورزی در بسیاری از مناطق دنیا به ویژه ایران است. درک مکانیسم اثر تنش خشکی بر واکنش‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ژنوتیپ‌ها، برای انتخاب و اصلاح ژنوتیپ‌های سازگار با شرایط ایران بسیار مفید می‌باشد. بدین منظور، پژوهش حاضر در سال‌های 98-1397 در پژوهشکده بیوتکنولوژی دانشگاه شیراز با هدف بررسی تأثیر ...
بیشتر
تنش خشکی یکی از عوامل محدود کننده کشاورزی در بسیاری از مناطق دنیا به ویژه ایران است. درک مکانیسم اثر تنش خشکی بر واکنش‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ژنوتیپ‌ها، برای انتخاب و اصلاح ژنوتیپ‌های سازگار با شرایط ایران بسیار مفید می‌باشد. بدین منظور، پژوهش حاضر در سال‌های 98-1397 در پژوهشکده بیوتکنولوژی دانشگاه شیراز با هدف بررسی تأثیر تنش خشکی بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نهال‌های دوساله انار رقم واندرفول در شرایط گلخانه انجام شد. آبیاری در چهار سطح 100 درصد (شاهد)، 75 درصد، 55 درصد و 35 درصد ظرفیت زراعی به مدت 50 روز انجام شد. آزمایش بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تنش کم‌آبی باعث افزایش میزان کارتنوئید، فلاونوئید، مالون دی‌آلدئید و پرولین گردید. محتوای نسبی آب برگ، ثبات غشاء سلول و میزان آنتوسیانین تحت تنش کم آبی کاهش یافت ولی در میزان کلروفیل کل و گلیسین بتائین بین سطوح مختلف آبیاری تفاوت معنی‌دار ایجاد نشد. میزان پراکسید هیدروژن (81 درصد) و همچنین فعالیت آنزیم-های آنتی اکسیدانی سوپراکسیداز دیسموتاز (480 درصد)، کاتالاز (96 درصد) و آسکوربات پراکسیداز (153 درصد) در تیمار 35 درصد در مقایسه با شاهد افزایش معنی‌داری نشان دادند. با توجه به نتایج این پژوهش مخصوصا افزایش میزان پرولین و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی در اثر تیمارهای کم‌آبی، مکانیسم‌های تحمل به خشکی در انار رقم واندرفول می‌تواند در ارتباط با تنظیم اسمزی فعال و همچنین سیستم فعال آنتی‌اکسیدانی آنزیمی و غیر آنزیمی در این رقم باشد.
محمد کشتگر خواجه داد؛ علی رضا سیروس مهر؛ عیسی خمری؛ خداد دهمرده
چکیده
کمبود آب یکی از مهمترین عوامل محدودکننده تولید در گیاهان زراعی است. پژوهش حاضر در سال زراعی 99-1398 به‌منظور بررسی اثر زمان‌های مختلف آبیاری و محلول‌پاشی هیومیک اسید بر صفات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد لوبیای سیاه به‌صورت کرت خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهر زهک استان سیستان و بلوچستان ...
بیشتر
کمبود آب یکی از مهمترین عوامل محدودکننده تولید در گیاهان زراعی است. پژوهش حاضر در سال زراعی 99-1398 به‌منظور بررسی اثر زمان‌های مختلف آبیاری و محلول‌پاشی هیومیک اسید بر صفات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد لوبیای سیاه به‌صورت کرت خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهر زهک استان سیستان و بلوچستان اجرا گردید. عامل اصلی سه تیمار آبیاری شامل آبیاری از کاشت تا مرحله برداشت (شاهد)، آبیاری از کاشت تا مرحله گلدهی و آبیاری از گلدهی تا برداشت و عامل فرعی شامل محلول‌پاشی چهار غلظت هیومیک اسید (صفر، یک، دو و سه در هزار) بود. در سطح آبیاری گلدهی تا برداشت ارتفاع، عملکرد تر و خشک علوفه، سطح برگ (در مرحله ساقه‌دهی و گلدهی)، رنگیزه‌های فتوسنتزی، غلظت نیتروژن، فسفر(3/3 درصد)، پتاسیم (6/20 درصد) و کلسیم برگ، عملکرد دانه (2/11 درصد) و زیست‌توده (2/60 درصد) کاهش ولی مقدار پرولین (8/31 درصد) نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. همچنین با افزایش سطوح هیومیک اسید مقادیر همه صفات مورد بررسی افزایش یافتند. مصرف هیومیک اسید بر صفات گیاه لوبیا سیاه در شرایط تنش خشکی اثر مثبت داشت به‌طوری که غلظت سه در هزار آن باعث کاهش اثرات نامطلوب کم‌آبی و بهبود صفات گیاه زراعی لوبیای سیاه شد. به‌طور کلی آبیاری کامل و کاربرد سه در هزار هیومیک اسید برای تولید لوبیا سیاه مناسب به‌نظر می‌رسد. در پژوهش‌های آتی کاربرد محلول پاشی و خاکی هیومیک اسید و رژیم آبیاری با مدیریت زراعی پیشنهاد می‌گردد.
فاطمه صمدزاده؛ علیرضا پیرزاد؛ حسین زینل زاده تبریزی
چکیده
تعیین آرایش کاشت و تراکم مناسب بوته باعث بهره‌وری بهتر از منابع و افزایش عملکرد در واحد سطح می‌گردد. در این راستا آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده نواری بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان) در سال زراعی 1399 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ردیف‌های کاشت 30، 45 و ...
بیشتر
تعیین آرایش کاشت و تراکم مناسب بوته باعث بهره‌وری بهتر از منابع و افزایش عملکرد در واحد سطح می‌گردد. در این راستا آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده نواری بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان) در سال زراعی 1399 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ردیف‌های کاشت 30، 45 و 60 سانتی‌متری به‌عنوان فاکتور عمودی و فاصله کاشت در پنج، هشت، 11 و 14 سانتی‌متری به‌عنوان فاکتور افقی بودند. براساس نتایج به‌دست آمده، با افزایش فاصله بین بوته‌ها روی ردیف کاشت، بیشترین تاریخ کاشت تا شروع گلدهی (25/47 روز)، طول دوره رشد (25/122 روز)، قطر ساقه (33/8 میلی‌متر)، تعداد شاخه فرعی (97/2 عدد) و طول کپسول (20/24 میلی‌متر) کنجد در فاصله کاشت بین بوته 14 سانتی‌متری مشاهده شد. فاصله ردیف‌های کاشت 45 نسبت به 30 سانتی‌متری، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه کنجد را به‌ترتیب به میزان 33، 50/18 و 16 درصد افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه، وزن تر و خشک بوته به‌ترتیب با 40/1455، 80/5021 و 73/1280 کیلوگرم در هکتار در فاصله ردیف کاشت 45 سانتیمتر مشاهده شد. نتایج کلی این آزمایش نشان داد آرایش کاشت کنجد رقم ناشکوفا با فاصله بین بوته 14 سانتیمتر و فاصله بین ردیف کاشت 45 سانتیمتر با استفاده بهینه از منابع محیطی برای کشت کنجد در دشت مغان مناسب بوده و بنابراین قابل توصیه برای کشاورزان منطقه است.
رئوف سید شریفی؛ رضا سید شریفی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر کاربرد نیتروژن استارتر، پوتریسین و نانوسیلیکون برعملکرد و برخی صفات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک نخود دیم، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه‌ای نزدیک شهراردبیل در سال 1400 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی نیتروژن استارتر (عدم کاربرد به‌عنوان شاهد، کاربرد 20 و40 کیلوگرم ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر کاربرد نیتروژن استارتر، پوتریسین و نانوسیلیکون برعملکرد و برخی صفات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک نخود دیم، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه‌ای نزدیک شهراردبیل در سال 1400 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی نیتروژن استارتر (عدم کاربرد به‌عنوان شاهد، کاربرد 20 و40 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره)، محلول‌پاشی پوتریسین (محلول‌پاشی با آب به‌عنوان شاهد، کاربرد 5/0 و 1 میلی‌مولار پوتریسین) و نانوسیلیکون (محلول‌پاشی با آب به‌عنوان شاهد، کاربرد 25 و 50 میلی‌گرم درلیتر) را شامل می‌شدند. مقایسه میانگین‌ها نشان داد بالاترین سطح از کاربرد نیتروژن، پوترسین و نانوسیلیکون محتوای کلروفیل a، b، کلروفیل کل و پرولین را به‌ترتیب 139، 137، 138 و 80 درصد نسبت به عدم کاربرد آنها افزایش داد. بالاترین سطح پوترسین و نانوسیلیکون، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و پراکسیداز و عملکرد دانه را به‌ترتیب 40 و 3/16 و 6/16 درصد در مقایسه با عدم کاربرد پوترسین و نانوسیلیکون افزایش داد. حداکثر عملکرد کوانتومی (به‌ترتیب 4/17، 8 و 5/15درصد) و فعالیت آنزیم پلی‌فنل اکسیداز (به‌ترتیب 17، 9 و 21 درصد) در بالاترین سطح از مصرف نیتروژن، پوترسین و نانوسیلیکون بدست آمد. به نظر می‌رسد کاربرد نیتروژن، پوتریسین و نانوسیلیکون می‌تواند به‌دلیل بهبود صفات فیریولوژیکی و بیوشیمیایی، عملکرد نخود دیم را افزایش دهد.
فائزه حیدری؛ جلال جلیلیان؛ اسماعیل قلی نژاد
چکیده
این تحقیق به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه به-صورت گلدانی اجرا شد. فاکتور اول تنش شوری با آب دریاچه ارومیه در سه سطح (صفر، 16 و 32 دسی‌زیمنس بر متر) و فاکتور دوم نانوکود در پنج سطح (پتاسیم، روی، کلسیم، سیلیسیم و عدم برگ‌پاشی) بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار ...
بیشتر
این تحقیق به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه به-صورت گلدانی اجرا شد. فاکتور اول تنش شوری با آب دریاچه ارومیه در سه سطح (صفر، 16 و 32 دسی‌زیمنس بر متر) و فاکتور دوم نانوکود در پنج سطح (پتاسیم، روی، کلسیم، سیلیسیم و عدم برگ‌پاشی) بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار ارتفاع بوته، وزن خشک برگ و گل‌آذین به‌ترتیب از تیمار بدون تنش شوری و شوری 32 دسی‌زیمنس بر متر حاصل شد. تنش شوری 32 و 16 دسی‌زیمنس بر متر در مقایسه با شاهد به‌ترتیب پروتئین خام (5 و 3 درصد)، درصد کربوهیدرات قابل حل در آب (15 و 14 درصد)، درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (23 و 7 درصد)، درصد فیبر خام (10 و 5 درصد) و درصد فیبر نامحلول در شوینده خنثی (20 و 5 درصد) را افزایش داد در حالی‌که به‌ترتیب موجب کاهش خاکستر کل (27 و 17 درصد) و ماده خشک قابل هضم (22 و 8 درصد) شد. محلول‌پاشی با نانوکودها در مقایسه با شاهد ویژگیهای مورفولوژیک مورد مطالعه را افزایش داد. همچنین ویژگیهای کیفی مطلوب علوفه مانند پروتئین خام، خاکستر کل، ماده خشک قابل هضم و درصدکربوهیدرات قابل حل در آب علوفه کینوا را بهبود بخشید و ویژگیهای کیفی نامطلوب مانند درصد فیبر نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی و درصد فیبر خام را کاهش داد. بنابراین برای افزایش کیفیت علوفه کینوا و تعدیل اثرات تنش شوری، محلول‌پاشی با نانوکودهای مختلف به‌ویژه نانوکود کلسیم توصیه می‌گردد.
محمد جباری اورنج؛ حسین مقدم؛ محمدرضا جهانسوز؛ علی احمدی؛ بابک متشرع زاده
چکیده
به منظور بررسی اثر آبیاری، تاریخ کاشت و کود های زیستی بر صفات فنولوژیک، عملکرد و برخی صفات کیفی گیاه کینوا به عنوان گیاهی جدید، آزمایشی در مزرعه ای واقع در شهرستان بیله سوار استان اردبیل در دو سال زراعی (1400-1398) به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور های آزمایش شامل آبیاری در ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر آبیاری، تاریخ کاشت و کود های زیستی بر صفات فنولوژیک، عملکرد و برخی صفات کیفی گیاه کینوا به عنوان گیاهی جدید، آزمایشی در مزرعه ای واقع در شهرستان بیله سوار استان اردبیل در دو سال زراعی (1400-1398) به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور های آزمایش شامل آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله غنچه دهی و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه) به عنوان فاکتور اصلی، تاریخ کاشت در سه سطح (5 مرداد، 20 مرداد و 5 شهریور ) به عنوان فاکتور فرعی و چهار سطح کود زیستی نیتروژنه (بدون تلقیح بذر، تلقیح بذر با ازتوباکتر، تلقیح با آزوسپیریلوم و تلقیح با مخلوط ازتوباکتر و آزوسپیریلوم) به عنوان فاکتور فرعی فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کاربرد آبیاری کامل با تاریخ کاشت 5 مرداد و تلقیح توام کود های زیستی باعث افزایش طول مراحل فنولوژیک و وزن هزار دانه گردید. از نظر شاخص برداشت، تیمار آبیاری کامل با تاریخ کاشت 5 شهریور و تلقیح توام کود های زیستی، از لحاظ درصد پروتئین و میزان ساپونین دانه قطع آبیاری در مرحله غنچه دهی با تاریخ کاشت 5 مرداد و تلقیح توام کود های زیستی بهترین نتیجه را داشته و بیشترین عملکرد بیولوژیک (620 گرم بر متر مربع) و عملکرد دانه (97/304 گرم بر مترمربع) از تیمار آبیاری کامل با تاریخ کاشت 20 مرداد و تلقیح توام کود های زیستی به دست آمد.
رضا صادقی؛ مصطفی میرزایی؛ عسگر عباداللهی؛ ارسلان جمشیدنیا؛ مجید قربانی جاوید
چکیده
شب پره هندی Plodia interpunctella Hübner (Pyralidae) یکی از آفات مهم محصولات انباری در ایران می باشد که برای کنترل آن از سموم شیمیایی تدخینی استفاده می‌شود. استفاده از اسانس های گیاهی و ترکیبات آن به دلیل خطرات کم روی پستانداران می‌تواند جایگزین مناسبی برای سموم مرسوم تدخینی باشد. در این تحقیق، مرگ و میر، مهارکنندگی آنزیم آلفا آمیلاز و میزان پروتئین ...
بیشتر
شب پره هندی Plodia interpunctella Hübner (Pyralidae) یکی از آفات مهم محصولات انباری در ایران می باشد که برای کنترل آن از سموم شیمیایی تدخینی استفاده می‌شود. استفاده از اسانس های گیاهی و ترکیبات آن به دلیل خطرات کم روی پستانداران می‌تواند جایگزین مناسبی برای سموم مرسوم تدخینی باشد. در این تحقیق، مرگ و میر، مهارکنندگی آنزیم آلفا آمیلاز و میزان پروتئین کل لارو شب پره هندی تحت تاثیر عصاره گلبرگ زعفران با آنتوسیانین بالا در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. غلظت‌های مورد استفاده شامل 500، 690، 1000، 1380 و 2000 پی پی ام بودند که طی زمان‌های 24 و 48 ساعت در چهار تکرار علیه لاروهای سن پنجم آفت استفاده شدند. مقدار غلظت کشنده پنجاه درصد (LC50) عصاره گلبرگ زعفران روی لارو شب پره هندی بعد از 24 و 48 ساعت به‌ترتیب برابر با 950/2244 و 828/1434 پی پی ام برآورد شد. فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز در لارو سن پنجم شب‌پره هندی تحت تاثیر تیمارهای عصاره گلبرگ زعفران اختلاف معنی‌داری با شاهد داشت. بیشترین میزان فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز لارو آفت تحت تاثیر عصاره گلبرگ زعفران برابر با 1/83 درصد و میزان مهارکنندگی آنزیم مذکور نیز برابر با 8/21 درصد ارزیابی شد که اختلاف معنی‌داری با شاهد داشتند. علاوه بر آن، میزان پروتئین در لاروهایی که تحت تاثیر این عصاره قرار داشتند با گروه‌های شاهد تفاوت معنی‌داری داشت. بنابراین، با توجه به سمیت تدخینی و فعالیت بازدارندگی آنزیم آلفا آمیلاز لاروهای شب‌پره هندی، عصاره گلبرگ زعفران می‌تواند جهت انجام تحقیقات تکمیلی در راستای مدیریت آفت مذکور مورد توجه قرار گیرد.
مجتبی کبودخانی؛ هادی سالک معراجی؛ کیوان آقائی؛ افشین توکلی
چکیده
دانه کینوا در تأمین غذای انسان نقش مهمی داشته و یکی از گیاهان متحمل به شوری است. به‌منظور بررسی تأثیر تنش شوری بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد ارقام کینوا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1399 تحت شرایط گلخانه‌ای اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه رقم کینوا (Q 26, Titicaca و Giza 1) و سه سطح شوری (صفر، ...
بیشتر
دانه کینوا در تأمین غذای انسان نقش مهمی داشته و یکی از گیاهان متحمل به شوری است. به‌منظور بررسی تأثیر تنش شوری بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد ارقام کینوا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1399 تحت شرایط گلخانه‌ای اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه رقم کینوا (Q 26, Titicaca و Giza 1) و سه سطح شوری (صفر، 15، 30 دسی‌زیمنس بر متر) بود. در شرایط تنش شوری صفاتی مانند رنگیزه‌های فتوسنتزی، محتوای نسبی آب برگ و عملکرد دانه کاهش ولی نشت یونی، پرولین، مالون دی‌آلدئید، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز افزایش یافت. رقم Q 26 بالاترین محتوای کارتنوئید، کلروفیل a، محتوای نسبی آب برگ، پروتئین‌های محلول، پرولین و فعالیت آنزیم کاتالاز را نسبت به ارقام دیگر داشت. رقم Titicaca مقدار مالون دی‌آلدئید و نشت یونی پائین‌تری نسبت به ارقام Q 26 و Giza 1 داشت که بیانگر کمترین خسارت وارده به غشاءهای سلولی است. رقم Giza 1 نیز کلروفیل b و کارتنوئید بالاتری نسبت به دو رقم دیگر داشت. احتمالاً رقم Q 26 و Giza 1 به‌ترتیب، مقاوم‌ترین و حساس‌ترین ارقام به تنش شوری باشند. با توجه به نتایج به‌دست آمده پیشنهاد می‌گردد که در صورت امکان آزمایش در شرایط خاک شور مزرعه نیز تکرار گردد تا اطلاعات جامع‌تری حاصل شود.
عارفه مزروعی؛ کرامت الله سعیدی؛ زهرا ایزدی؛ عبدالرحمان محمدخانی
چکیده
از آنجایی که محصولات باغبانی برداشت شده قابلیت فساد‌پذیری بالایی دارند، بکارگیری فنون و روش‌های مناسب جهت افزایش ماندگاری به منظور استفاده در تمام فصول سال و همچنین صادرات ضروری است. پژوهش حاضر در سال 1400-1399 با هدف بررسی اثرات درون‌پاشی اسانس مرزه بختیاری با کیتوزان بر خصوصیات حسی و کیفی دانه انار در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار ...
بیشتر
از آنجایی که محصولات باغبانی برداشت شده قابلیت فساد‌پذیری بالایی دارند، بکارگیری فنون و روش‌های مناسب جهت افزایش ماندگاری به منظور استفاده در تمام فصول سال و همچنین صادرات ضروری است. پژوهش حاضر در سال 1400-1399 با هدف بررسی اثرات درون‌پاشی اسانس مرزه بختیاری با کیتوزان بر خصوصیات حسی و کیفی دانه انار در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار شامل نسبت‌های وزنی- وزنی اسانس به کیتوزان (1:1، 1:2 و 1:3) در دو سطح پاشش اسانس مرزه بختیاری (3/0 و 6/0) به همراه 2 شاهد قبل و بعد از اعمال تیمارها با 3 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد انجام شد. نتایج نشان داد که بهترین وضعیت ظاهری دانه‌های انار در نسبت 6/0 -1 کیتوزان به اسانس و بهترین مزه دانه‌های انار در تیمارهای 3/0 -2 و 3/0 -3 مشاهده گردید. در تیمار اسانس قطر هاله ضد میکروبی مربوط به قارچ 2 میلی‌متر و در نسبت 1:2 اسانس به کیتوزان 5/5 میلی‌متر نشان داده شد. بیشترین بازده درون‌پوشانی و کوچک‌ترین اندازه ذره مربوط به نسبت 1:2 بود. میزان بازده در نسبت‌های 1:3 (1/55 درصد) و نسبت 1:1 (2/51 درصد) نشان داده شد. کمترین پتانسیل زتا در نسبت 1:3 و بیشترین میزان در نسبت 1:1 حاصل گردید. به طور کلی، با پوشش‌دهی دانه‌های انار و انتخاب غلظت مناسب اسانس مرزه بختیاری همراه با پوشش کیتوزان (3/0 –1 و 3/0 -2)، می-توان زمان ماندگاری، بازارپسندی و کیفیت تغذیه‌ای دانه انار را به میزان مناسب و قابل توجهی حفظ کرد.