دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
بررسی پاسخهای مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه کاهو در تلقیح با قارچ Piriformospora indica تحت تنش شوری
243
255
FA
سجاد
فتاحی
دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
sa.fatahi@gmail.com
مهدی
صیدی
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
saidim.490@gmail.com
محمد جواد
زارع
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
mjzarea@ymail.com
10.22059/jci.2017.60409
<strong>بهمنظور بررسی پاسخهای فیزیولوژیک و مورفولوژیک گیاهان کاهو تلقیح شده\نشده با قارچ <em>Piriformospora</em> <em>indica</em> تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه اجرا گردید. فاکتور اول شامل تلقیح یا عدم تلقیح بذور با قارچ و فاکتور دوم شامل سه سطح شوری آب آبیاری (آب معمولی با هدایت الکتریکی هشت دهم دسیزیمنس بر متر بهعنوان شاهد و آب شور با هدایت الکتریکی چهار و هشت دسیزیمنس بر متر) بود. تنش شوری به طور معنیداری اکثر صفات رشدی را کاهش داد و <em>P. indica</em> موجب تخفیف اثرات مضر شوری گردید. افزایش وزن تر شاخساره و سطح برگ برای گیاهان تلقیح شده با <em>P. indica</em> بهدست آمد. این گیاهان خسارت برگی کمتری در شرایط تنش نشان دادند. تلقیح با قارچ بهطور معنیداری حجم و طول ریشه را در مقایسه با گیاهان شاهد افزایش داد. گیاهان تلقیح شده دارای بیشترین غلظت پرولین، رنگدانههای فتوسنتزی و فعالیت آنزیم کاتالاز در برگ نسبت به گیاهان شاهد بودند. کمترین نشت یونی در گیاهان تلقیح شده با <em>P. indica</em> در هدایت الکتریکی 4 دسیزیمنس بر متر مشاهده شد. این نتایج بیانگر سودمندی قارچ <em>P. indica</em> در تولید گیاه کاهو تحت تنش شوری تا سطح چهار دسیزیمنس بر متر میباشد. اما، در شوری هشت دسیزیمنس بر متر تلقیح با این قارچ، نتایج مطلوبی در پی نداشت.</strong>
آنزیم کاتالاز,پرولین,تلقیح,خسارت شوری,نشت یونی
https://jci.ut.ac.ir/article_60409.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60409_621fd21dc5d73fea2a35635f06e72003.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
اثر محلولپاشی نانوکلات آهن بر فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و عملکرد گل ژنوتیپ های بابونه تحت تنش خشکی
257
271
FA
حمیده
آزاد قوجه بیگلو
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
hamidehazad26@gmail.com
براتعلی
فاخری
دانشیار گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
b_fakheri@yahoo.com
نفیسه
مهدی نژاد
استادیار گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
nmahdinezhad@uoz.ac.ir
قاسم
پرمون
دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
ghasem.parmoon@gmail.com
10.22059/jci.2017.60410
<strong>بهمنظور مطالعه اثر محلولپاشی نانوکلات آهن بر فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی شش ژنوتیپ بابونه تحت تنش خشکی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1393 انجام گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل، تنش خشکی (در دو سطح شاهد یا 90 درصد ظرفیت زراعی و 70 درصد ظرفیت زراعی)، نانو کلات آهن (در دو سطح شاهد و دو میلیگرم بر لیتر) و ژنوتیپ (اصفهان، شیراز، مشهد، اراک، کرمان و صفاشهر) بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی با توجه به ژنوتیپ اثرات متفاوتی بر فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی داشت. بهطوریکه، فعالیت آنزیمی در برخی ژنوتیپها افزایش و در برخی ژنوتیپها کاهش یافت. تنش موجب افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز، در ژنوتیپهای اراک، کرمان و صفاشهر، افزایش فعالیت پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در ژنوتیپهای اصفهان، مشهد، اراک و کرمان و افزایش فعالیت پلیفنل اکسیداز و گایاکول پراکسیداز در ژنوتیپهای شیراز و صفاشهر شد. بالاترین عملکرد گل نیز در ژنوتیپ اصفهان مشاهده گردید. بهطورکلی، میتوان گفت تنش موجب اثرات مخرب بر گیاه داشت و مصرف نانو کلات موجب افزایش تحمل گیاه به تنش شد و استفاده از ژنوتیپهای اصفهان و مشهد برای شرایط تنش مناسب بود.</strong>
آسکوربات پراکسیداز,تنش آبی,گایاکول پراکسیداز,گیاه دارویی
https://jci.ut.ac.ir/article_60410.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60410_0930b3beb3e60d302a2dfec28be45aec.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
اثر شاخص رسیدگی بر کیفیت میوه و روغن سه رقم زیتون منطقه رودبار
273
286
FA
محمود
قاسمنژاد
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
ghasemnezhad@guilan.ac.ir
حسین
میغانی
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران
hmeighani@ujiroft.ac.ir
سمیه
افتخاری
دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
sana1385@yahoo.com
10.22059/jci.2017.60412
<strong>به منظور بررسی اثر شاخص رسیدگی میوه بر خصوصیات کیفی روغن سه رقم زیتون ’زرد‘، ’روغنی-محلی‘ و ’آربیکین‘ شهرستان رودبار استان گیلان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1393 اجرا شد. میوههای هر رقم در شاخصهای رسیدگی 5/3، چهار و پنج برداشت و پس از استخراج روغن، خصوصیات کیفی و بیوشیمیایی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان ماده خشک، ارزش پراکسید، اسیدیته آزاد، ضریب خاموشی در دو طول موج 232 و 270 نانومتر با افزایش شاخص رسیدگی میوه بهطور معناداری افزایش یافت. درحالیکه میزان فنل و فلاونوئید کل، رنگیزههای کلروفیل و کاروتنوئید و فعالیت آنتیاکسیدانی روغن با افزایش رسیدگی میوه بهطور معناداری کاهش یافت. همچنین، بین ارقام مختلف زیتون از لحاظ تمامی صفات مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود داشت. در زیتون رقم ’روغنی-محلی‘ میزان فنل کل در شاخصهای رسیدگی 5/3، چهار و پنج به ترتیب با میانگین 27/941، 74/657 و 32/310 میلیگرم در کیلوگرم روغن بیشتر از سایر ارقام بود. اما، ارزش پراکسید بهعنوان یک صفت نامطلوب در روغن زیتون نیز در رقم ’روغنی-محلی‘ بالاتر بود. میزان فعالیت آنتیاکسیدانی در شاخص رسیدگی 5/3 و چهار بین ارقام زیتون متفاوت بود، ولی در شاخص رسیدگی پنج تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع، نتایج نشان داد که افزایش شاخص رسیدگی میوه با کاهش ترکیبات آنتیاکسیدانی و حساسیت روغن زیتون به فرآیند اکسیداسیون همراه است. بنابراین، روغن بهدست آمده از میوههای با شاخص رسیدگی 5/3 پایداری و ماندگاری بیشتری دارند.</strong>
ارزش پراکسید,ترکیبات آنتیاکسیدانی,روغن زیتون,شاخص رسیدگی,فنل کل
https://jci.ut.ac.ir/article_60412.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60412_0de103f9e08a16c2fd4aa47cdb2925cc.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
اثر تنش کم آبی بر رشد، عملکرد، کیفیت میوه و کارآیی مصرف آب برخی تودههای خربزه بومی ایران
287
302
FA
نگار
حیدریان
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
n.haidary.68@gmail.com
طاهر
برزگر
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
tbarzegar@znu.ac.ir
زهرا
قهرمانی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
z.ghahremani@znu.ac.ir
10.22059/jci.2017.60413
<strong>بهمنظور بررسی اثر تنش کمآبی بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه برخی از تودههای خربزه ایرانی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1394 اجرا شد<strong>. </strong>تیمارهای آزمایشی شامل هشت توده خربزه (قلمقاش، روشی، زرکه، خاتونی، قبادلو، ریشبابا، گرکه، کالیار) و سه سطح آبیاری (40، 70 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) بود. نتایج نشان داد که تنش کمآبی بهطور معنیداری رشد و عملکرد میوه را کاهش داد. کمترین مقدار عملکرد (kg/ha 1/18223)، وزن متوسط میوه ( gr94/1057)، تعداد میوه در بوته (75/1)، سطح برگ ( cm<sup>2</sup>57/12) و بیشترین درصد وزن خشک برگ (21 درصد) در تنش کمآبیاری 40 درصد حاصل شد. بین تودهها نیز از نظر رشد و عملکرد و کیفیت میوه تفاوت معنیداری مشاهده شد. در همه تودهها با افزایش تنش کمآبی رشد و عملکرد کاهش یافت، ولی درصد وزن خشک برگ، مواد جامد محلول و کارایی مصرف آب افزایش یافت. بیشترین سطح برگ ( cm<sup>2</sup>79/410)، عملکرد (kg/ha 33/49881) و وزن متوسط میوه (gr 9/2270) در توده قلمقاش در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه مشاهده شد. حداکثر کارآیی مصرف آبی در تودههای خاتونی و قلمقاش در شرایط کمآبیاری 40 درصد نیاز آبی گیاه بهدست آمد. با توجه به نتایج، توده زرکه و ریشبابا بهترتیب با بیشترین (17/65 درصد) و کمترین (16/41 درصد) کاهش عملکرد در آبیاری 40 درصد نسبت به آبیاری معمولی بهترتیب حساسترین و متحملترین توده از لحاظ این صفت به تنش کمآبی بودند.<br /></strong>
سطح برگ,رشد بوته,کلروفیل,مواد جامد محلول,وزن میوه
https://jci.ut.ac.ir/article_60413.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60413_ff6dc64593fd03f4c266733c1bb2f61a.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
مطالعه کشت مخلوط روی ردیف یولاف و ماشک گلخوشهای در اهواز
303
317
FA
عادل
عموری
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکدﺓ کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
adelomory@yahoo.com
حبیب اله
روشنفکر
دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکدﺓ کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
h.roshanfeker@suc.ir
پیمان
حسیبی
دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکدﺓ کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
paymanhassibi@gmail.com
10.22059/jci.2017.60414
<strong>بهمنظور بررسی عملکرد و برخی ویژگیهای کیفی علوفه در کشت مخلوط روی ردیف یولاف و ماشک گلخوشهای، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبتهای مختلف کاشت 100:0، 70:30، 60:40، 50:50، 40:60، 30:70 و0:100 به ترتیب ماشک ـ یولاف بودند. کشت مخلوط به روش جایگزینی انجام گرفت. صفات مورد بررسی شامل عملکرد علوفه تر، خشک و پروتئین خام، درصد پروتئین خام، فیبر خام، خاکستر و کربوهیدراتهای محلول، ارتفاع بوته یولاف و ماشک و تعداد ساقه یولاف و ماشک بودند. بیشترین عملکرد علوفه تر (26/105 تن در هکتار)، خشک (47/29 تن در هکتار) و پروتئین خام (27/2 تن در هکتار) از نسبت 60 درصد یولاف و 40 درصد ماشک بهدست آمد. بیشترین درصد پروتئین خام (49/17 درصد)، بیشترین درصد خاکستر (37/7 درصد) و کمترین درصد فیبر خام (94/30 درصد) از کشت خالص ماشک حاصل شد. بیشترین درصد کربوهیدراتهای محلول (66/12 درصد) از نسبت 30 درصد یولاف و 70 درصد ماشک تولید شد. بالاترین نسبت برابری زمین برای عملکرد علوفه تر (26/1) و خشک (60/1) و نیز پروتئین (50/1) بهترتیب در تیمار 50 درصد یولاف + 50 درصد ماشک و 60 درصد یولاف + 40 درصد ماشک بهدست آمد. با توجه به نتایج بهدست آمده در این آزمایش بهنظر میرسد کشت مخلوط بذر یولاف و ماشک بهصورت ردیفی از لحاظ عملکرد کمی و کیفی، میتواند شیوهای مناسب و قابل توصیه نسبت به کشت خالص دو گیاه مذکور باشد.</strong>
ارتفاع بوته,پروتئین خام,عملکرد علوفه,فیبر خام,نسبت های کاشت
https://jci.ut.ac.ir/article_60414.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60414_4f6e50b59924d85782a9b045765cb218.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
تاثیر جدایه های برتر سودوموناس فلورسنت به عنوان کود بیولوژیک بر رشد و تغذیه گیاه ذرت
319
333
FA
پیمان
عباس زاده دهجی
استادیار، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج)، رفسنجان، ایران
p.abbaszadeh@vru.ac.ir
دیناالسادات
رضایی
کارشناس ارشد، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر (عج)، رفسنجان، ایران
dinarezaei68@yahoo.com
عبدالرضا
اخگر
دانشیار، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج)، رفسنجان، ایران
arakhgar@yahoo.com
علی اشرف
سلطانی
استادیار، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
ali_soltani_t@yahoo.com
10.22059/jci.2017.60415
<strong>بهمنظور بررسی تأثیر جدایههای باکتریایی بر پارامترهای رویشی و جذب عناصر غذایی در دو رقم ذرت سینگل کراس 704 و تریوی کراس 645، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در گلخانه دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان در سال 1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل چهار جدایه باکتری سودوموناس فلورسنت (P7، P15، P24، P29و شاهد (تلقیحنشده)) بود. نتایج نشان داد که استفاده از جدایههای 29p، 15p، 7p، 15p، 29p و 24p در مقایسه با شاهد (تلقیح نشده)، به ترتیب موجب افزایش وزن خشک اندام هوایی (9/42 درصد)، طول اندام هوایی (7/23 درصد)، سطح برگ (6/43 درصد)، کلروفیل (9/15 درصد)، وزن خشک ریشه (8/49 درصد) و حجم ریشه (53 درصد) در رقم سینگل کراس 704 شدند. کاربرد اکثر جدایههای مورد آزمایش جذب عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم را در رقم سینگل کراس 704 نسبت به شاهد بهطور معنیداری افزایش دادند. جدایههای مورد آزمایش جذب عناصر آهن، روی، مس و منگنز ساقه و ریشه رقم تریوی کراس 645 را نسبت به شاهد بهطور معنیداری افزایش دادند. بیشترین جذب روی ساقه و ریشه در رقم تریوی کراس 645 در تیمار با جدایه 29p مشاهده شد که جذب روی در ساقه و ریشه را به ترتیب 8/41 و 2/66 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. در سینگل کراس ۷۰۴ تمامی جدایهها تأثیر معنیداری بر جذب روی ریشه داشتند و در ساقه بیشترین افزایش جذب روی مربوط به 29 pبا 2/60 درصد افزایش نسبت به شاهد بود. در مجموع، یافتههای این پژوهش نشان داد که تلقیح ذرت با جدایههای منتخب نقش مهمی در افزایش رشد ذرت و میزان جذب عناصر غذایی توسط این گیاه داشت.</strong>
حجم ریشه,فسفر,کلروفیل,نیتروژن,وزن خشک ریشه
https://jci.ut.ac.ir/article_60415.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60415_9aa970206c1389a76ed54878521b8a8b.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
اثر سدیم نیتروپروساید بر تحمل به خشکی چچم چندساله در مرحله جوانهزنی و رشد اولیه دانهال
335
346
FA
رضا
محمدی
دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
raha.2121@yahoo.com
مسعود
ارغوانی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
arghavani@znu.ac.ir
سید نجم الدین
مرتضوی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
mortazavi@znu.ac.ir
میترا
اعلائی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
mitra.aelaei@znu.ac.ir
10.22059/jci.2017.60416
<strong>این پژوهش بهمنظور بررسی پاسخهای فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی چمن چچم چندساله (<em>Lolium perenne</em> L.) در مرحله جوانهزنی و رشد اولیه دانهال به تنش خشکی و کاربرد سدیم نیتروپروساید (رها کننده نیتریک اکساید) در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. بذور چمن به مدت شش ساعت در محلولهای صفر (آب مقطر)، 200، 400، و 600 مایکرومولار سدیم نیتروپروساید خیسانده شدند و جهت اعمال تنش خشکی، جوانهزنی و رشد اولیه دانهال در پتانسیلهای اسمزی صفر (آب مقطر)، 1-، 4- و 8- بار با استفاده از پلیاتیلن گلایکول 6000 انجام شد. به طور کلی با کاهش پتانسیل آب محیط، درصد جوانهزنی بذرها، طول شاخساره و ریشه و میزان کلروفیل و کاروتنوئید برگها کاهش و نشت یونی افزایش یافت. کاربرد 400 و 600 مایکرومولار سدیم نیتروپروساید در تمامی صفات اثرات منفی تنش خشکی را بهبود بخشید. البته، در مورد صفت نشت یونی در تمام سطوح پتانسیل آب، تیمار 600 مایکرومولار تفاوت معنیداری با تیمار شاهد نداشت، ولی تیمار 400 مایکرو مولار نشت یونی را کاهش داد. میزان پرولین برگها با کاهش پتانسیل آب افزایش یافت و گیاهان تیمار شده با سدیم نیتروپروساید پرولین بیشتری نسبت به گیاهان تیمار نشده داشتند. در مجموع در بین غلظتهای سدیم نیتروپروساید مورد مطالعه، بهترین نتیجه در گیاهان تیمار شده با 400 مایکرومولار سدیم نیتروپروساید بهدست آمد.</strong>
بذر,پلیاتیلن گلایکول,چمن,فیزیولوژیک,مورفولوژیک
https://jci.ut.ac.ir/article_60416.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60416_48345f5866988cca674498535c617c8f.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
کمّی سازی نمو برگ در ارقام مختلف گندم: II-تولید و زوال برگ در بوته در شرایط مزرعه
347
359
FA
جعفر
پوررضا
0000-0001-7647-7786
استادیار، گروه کشاورزی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران
j_pourreza@yahoo.com
افشین
سلطانی
استاد، گروه زراعت، دانشکده تولیدات گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
asoltani_99@yahoo.com
10.22059/jci.2017.60418
<strong>بهمنظور بررسی تولید و زوال برگ در بوته گندم، دو آزمایش مزرعهای در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 15 رقم گندم در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز، با عرض جغرافیایی 31 درجه و 16 دقیقة شمالی و طول جغرافیایی 49 درجه و 36 دقیقة شرقی و ارتفاع 151 متری از سطح دریا، در دو سال زراعی 86-1385 تا 87-1386 اجرا شد. نتایج نشان داد در مرحله اول تولید برگ، به ازای افزایش یک برگ در ساقه اصلی، 32/1 برگ به برگهای بوته اضافه شد. اما، بعد از تشکیل پنج برگ در ساقه اصلی (x<sub>0</sub>) و شروع پنجهزنی در گیاه، به ازای افزایش یک برگ در ساقه اصلی تقریباً پنج برگ به برگهای بوته در مرحله دوم افزوده شد. بررسی زوال و پیری برگها نشان داد که مشابه وضعیت تولید دو مرحلهای برگ در بوته، پیری برگها نیز در دو مرحله اتفاق افتاد در مرحله اول، کسر برگهای پیر در بوته به ازای هر یک درصد افزایش در کسر برگهای پیر روی ساقه اصلی 71/0 درصد افزایش نشان داد. این افزایش تا زمانی ادامه یافت که کسر برگهای پیر در ساقه اصلی به 28/0 رسید، به عبارت دیگر زمانی که 28 درصد برگهای ساقه اصلی پیر شدند. بعد از این در مرحله دوم، هر یک واحد افزایش در کسر برگهای پیر روی ساقه اصلی باعث 16/1 واحد افزایش در میزان برگهای پیر در بوته شد. اطلاع از ویژگیهای سطح برگ میتواند در اصلاح نباتات، مدیریت گیاهان زراعی و مدلهای شبیهسازی رشد و نمو گیاهان زراعی مفید باشد.</strong>
پیش بینی,درجه روز رشد,سطح برگ,کسر برگ پیر,مدل سازی
https://jci.ut.ac.ir/article_60418.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60418_d98ec057854ba1b7b6cc9a42ee1bdb91.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
تأثیر برخی تیمارهای پیش از کاشت بذری بر عملکرد و خصوصیات کیفی دانه تاجخروس زراعی
361
370
FA
سمیرا
مالکی خضرلو
دانشجوی دکتری، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
s.maleki_kh@yahoo.com
مهدی
تاجبخش
0000-0002-2815-5472
استاد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ایران
m.tajbakhsh@urmia.ac.ir
10.22059/jci.2017.60419
<strong>بهمنظور ارزیابی اثر برخی پیشتیمارهای بذری بر عملکرد و خصوصیات کیفی دانه تاج خروس زراعی آزمایشی بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه در سال 1393 انجام گرفت. تیمارها شامل پیشتیمار بذری کود کبوتری (یک در 10)، ونیاز تغلیظ شده 39/68 درصد (سه در 1000)، کود نانو کلات سوپر میکرو کامل (سه در 1000)، آب مغناطیس، همیوپاتی x12 و شاهد بودند. بذرها به مدت هشت ساعت در تیمارهای ذکر شده غوطهور شدند، سپس به مدت 24 ساعت در دمای 25 درجه سانتیگراد به رطوبت اولیه رسانده شدند و جهت کشت به مزرعه منتقل شدند. نتایج نشان داد اعمال پیشتیمار آب مغناطیسی عملکرد بذر، عملکرد بیوماس، فسفر، درصد روغن، عملکرد روغن، اسیدهای چرب پالمتیک و استئاریک را بهترتیب 31/22، 71/17، 5/25، 6/20، 6/36، 7/12، 2/22 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین، در صفات اسیدهای چرب اولئیک و لینولئیک بیشترین میزان در کاربرد پیشتیمار نانو کلات بهدست آمد. اعمال تیمارهای پیش از کاشت بهدلیل افزایش درصد جوانهزنی، رشد گیاهچه و استقرار بهتر آن در مزرعه، شرایط بسیار مطلوبتر از آنچه در بستر بذر پس از کاشت حادث میشود را ایجاد میکنند. در تحقیق حاضر اعمال تیمارهای پیش از کاشت آب مغناطیس و نانو کلات از نظر حصول عملکرد و خصوصیات کیفی اثرگذاری بیشتری نسبت به سایر پیشتیمارها داشتند.</strong>
آب مغناطیسی,اسید چرب,روغن,کود کبوتری,نانو کلات
https://jci.ut.ac.ir/article_60419.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60419_d6768e942fc5b98df85f648841b84c6a.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
تأثیر همزیستی گونه های قارچ میکوریزا و شبه میکوریزا بر بهره وری آّب ذرت تحت سطوح مختلف آبیاری و فسفر در شرایط مختلف اقلیمی در استان مازندران
371
386
FA
شهریار
کاظمی
دانشجوی دکتری، گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
shahryarkazemi56@yahoo.com
اسفندیار
فرهمندفر
استادیار، گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
e.farahmand@sanru.ac.ir
همت اله
پیردشتی
0000-0002-1255-0371
دانشیار، گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
h.pirdashti@sanru.ac.ir
مجتبی
محمودی
استادیار، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
m.mahmoudip@areo.ir
ولی اله
بابایی زاد
گروه گیاهپزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری. ایران
v.babaeizad@sanru.ac.ir
10.22059/jci.2017.60420
<strong>بهمنظور بررسی برهمکنش قارچهای شبهمیکوریزا <em>Piriformosporaindica</em> و میکوریزا <em>Glomusmosseae</em> بر بهبود عملکرد دانه و بهرهوری آب در ذرت در سطوح مختلف آبیاری و فسفر، پژوهشی مزرعهای در سال زراعی 94-1393 در دو منطقه قراخیل (قائمشهر) و بایعکلا (نکا) بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمار آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه) در کرتهای اصلی و چهار سطح تلقیح (بدون تلقیح، تلقیح بذر با قارچ <em>گلوموس موسه</em>، تلقیح بذر با قارچ <em>پیریفورموسپورا ایندیکا</em> و تلقیح همزمان دو قارچ) بههمراه سه سطح کود فسفره (عدم مصرف، 50 و 100 درصد مورد نیاز گیاه) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. مطابق نتایج، تلقیح همزمان قارچها موجب افزایش معنیدار میزان عملکرد دانه در هر دو منطقه (بهترتیب 6/8 و 3/6 درصد برای ایستگاههای قراخیل و بایعکلا) گردید. در هر دو منطقه، همزیستی قارچهای میکوریزا و شبهمیکوریزا بهویژه تلقیح همزمان موجب بهبود قابلتوجه بهرهوری مصرف آب شد. همچنین، بیشترین تأثیر مثبت این همزیستی بر کارآیی مصرف آب در هر دو منطقه در شرایط آبیاری 50 درصد (بهترتیب 33/4 و 15/4 کیلوگرم بر مترمکعب) مشاهده شد. در مجموع، نتایج بیانگر همافزایی مطلوب این قارچها در بهبود بهرهوری آب ذرت بهویژه در شرایط کمآبیاری است.</strong>
پیریفورموسپورا ایندیکا,تلقیح بذر,عملکرد دانه,کارآیی آب,گلوموس موسه
https://jci.ut.ac.ir/article_60420.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60420_a5ca2e8f40bc51091e9e7a785976669d.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
تأثیر اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک بر عملکرد و کیفیت میوه خربزه "زرد جلالی" تحت تنش کمآبی
387
400
FA
زینب
عزیزی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
azizizeanab.93@gmail.com
طاهر
برزگر
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
tbarzegar@znu.ac.ir
زهرا
قهرمانی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
z.ghahramani@znu.ac.ir
10.22059/jci.2017.60422
<strong>بهمنظور مطالعه اثر اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک بر عملکرد، کیفیت میوه و کارایی مصرف آب خربزه توده "زرد جلالی" تحت تأثیر تنش کمآبی، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان، بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل محلولپاشی اسید هیومیک (صفر، 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر و اسید سالیسیلیک (5/0، 1 و 5/1 میلیمولار) و تیمار آبیاری در سه سطح (40، 70 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) بود. نتایج نشان داد که تیمار آبیاری تأثیر معنیداری بر عملکرد و کیفیت میوه داشت. کمترین وزن میوه (956/1 کیلوگرم)، تعداد میوه (5/1)، عملکرد بوته (91/2 کیلوگرم)، سفتی بافت میوه (67/4 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع)، محتوای کلروفیل (11/0 میلیگرم در صد گرم وزن تر) و بیشترین درصد گوشت میوه (75 درصد) و کارایی مصرف آب (43/16 کیلوگرم بر متر مکعب) در شرایط تنش کمآبی 40 درصد حاصل شد. همچنین، بیشترین تعداد میوه و عملکرد بوته در تیمار 75 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک حاصل شد و حداکثر درصد گوشت میوه (13/62 %) در اسید سالیسیلیک 5/1 میلیمولار بود. در مجموع، بیشترین عملکرد بوته (79/7 کیلوگرم) و مواد جامد محلول (31/11 %) در شرایط آبیاری100 درصد نیاز آبی گیاه بهترتیب با محلولپاشی 1 میلیمولار اسید سالیسیلیک و 25 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک حاصل شد. با توجه به نتایج، کاربرد اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک عملکرد و کیفیت میوه را در شرایط تنش تعدیل بخشیدند.</strong>
آبیاری,عملکرد میوه,کارایی مصرف آب,مواد جامد محلول,وزن میوه
https://jci.ut.ac.ir/article_60422.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60422_6326630210ce7d0f7219f736166a309c.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
اثر رژیمهای آبیاری و کاربرد اسیدهیومیک بر برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه دارویی خرفه در شرایط گلخانه
401
416
FA
سونا
مظفری
دانشآموخته کارشناسیارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
mozaffari_8766@yahoo.com
سارا
خراسانی نژاد
0000-0002-2786-4015
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
skhorasaninejad@yahoo.com
حسین
گرگینی شبانکاره
دانشجوی دکتری گیاهان دارویی، گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
h.shabankareh92@gmail.com
10.22059/jci.2017.60423
<strong>بهمنظور بررسی اثر رژیمهای آبیاری و کاربرد اسیدهیومیک بر برخی ویژگیهای بیوشیمیایی گیاه دارویی خرفه (<em>Portulaca</em> <em>oleracea</em> L.) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشکده تولیدگیاهی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 94 بهاجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح رژیمهای آبیاری (شامل 100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) و چهار سطح محلولدهی اسیدهیومیک (شامل 600، 400، 200 و صفر میلیگرم در لیتر) بودند. صفات مورد ارزیابی عبارت از پرولین، محتوای نسبی آب برگ، فنل، فلاونوئید، آنتیاکسیدان، قندهای محلول و کارتنوئید بودند. نتایج نشان داد افزایش میزان آبیاری سبب افزایش معنیدار فنل، فلاونوئید، آنتیاکسیدان، پرولین و قندهای محلول گردید. اثر تنش خشکی در بیشترین سطح، منجر به افزایش 09/1 درصدی پرولین و بهترتیب کاهش 183/0 و 53/6 درصدی کارتنوئید و محتواینسبی آب برگ نسبتبه شاهد گردید. اسید هیومیک نیز بر تمامی صفات مورد بررسی بهجز کارتنوئید اثر معنیدار داشت و این اثر در 400 میلیگرم در لیتر بهحداکثر خود رسید. اثر متقابل رژیم آبیاری و کاربرد اسیدهیومیک بهجز فنل برای سایر صفات موردبررسی معنیدار بود. محلولپاشی 400 میلیگرم در لیتر اسیدهیومیک بهترتیب در شرایط رژیم آبیاری 25 و 50 درصد ظرفیت زراعی موجب افزایش 34/12 درصدی آنتیاکسیدان و 9/36 درصدی قندهای محلول گردید. بهطورکلی نتایج این آزمایش، کاربرد 400 میلیگرم در لیتر اسیدهیومیک را در شرایط رژیم آبیاری با 25 درصد ظرفیت زراعی بهعنوان بهترین تیمار از لحاظ صرفهاقتصادی معرفی میکند، زیرا با مصرف کمتر آب و اسیدهیومیک، میتوان به همان میزان عملکرد متابولیتهای ثانویه که سطوح بالاتر کاربرد این تیمارها دارند، دست یافت.</strong>
اسیدهیومیک,خرفه,رژیم آبیاری,صفات بیوشیمیایی,صفات فیزیولوژیک
https://jci.ut.ac.ir/article_60423.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60423_32a82eadd675e68a7c74a3b20e3da4e2.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
مطالعه ویژگیهای مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی چمن آفریقایی تحت تأثیر کاربرد سدیم نیتروپروساید در شرایط تنش کم آبی
417
430
FA
سهیلا
طاهری
دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
s.taheri.2545@gmail.com
مسعود
ارغوانی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
arghavani@znu.ac.ir
سید نجم الدین
مرتضوی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
mortazavi@znu.ac.ir
10.22059/jci.2017.60424
<strong>این پژوهش به منظور بررسی پاسخهای مورفوفیزیولوژیکی چمن آفریقایی(<em>Cynodon dactylon</em> (L.) Pers) به تنش کمآبی و کاربرد سدیم نیتروپروساید در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. سه سطح آب قابل دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و سدیم نیتروپروساید (صفر، 250 و 500 میکرومولار) بهصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اعمال شدند. تنش کم آبی محتوای نسبی آب برگ و رشد شاخساره را کاهش داد. در صورتیکه رشد ریشه، نسبت ریشه به شاخساره، ظرفیت آنتی اکسیدانی، نشت یونی، پرولین، فنل کل، و میزان کلروفیل برگها با کاهش آب قابل دسترس خاک افزایش یافت. کاربرد سدیم نیتروپروساید از طریق افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان پرولین و کلروفیل برگها و همچنین کاهش نشت یونی، اثرات منفی تنش کمآبی را بهبود بخشید و این اثر در غلظت 500 میکرومولار واضح تر بود. از اینرو آزمایش غلظتهای بالاتر این ماده پیشنهاد می شود.</strong>
آب قابل دسترس,پرولین,رشد شاخساره,فنل کل,کلروفیل,نیتریک اکساید
https://jci.ut.ac.ir/article_60424.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60424_9b31badd78fc75948c3fddffe1792537.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
اثر محلول پاشی پوترسین بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه فلفل شیرین تحت تنش کمآبی
431
444
FA
بهنام
علیزاده
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
alizadeh-behnam@znu.ac.ir
زهرا
قهرمانی
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
z.ghahremani@znu.ac.ir
طاهر
برزگر
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
tbarzegar@znu.ac.ir
جعفر
نیکبخت
دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
nikbakht.jaefar@znu.ac.ir
10.22059/jci.2017.60425
<strong>بهمنظور بررسی اثر محلول پاشی پوترسین و تنش کمآبیاری بر صفات رشدی، کیفیت و عملکرد فلفل شیرین(<em>Capsicuum annum </em>cv. Dimaz) آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1394 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و تیمار دوم شامل محلول پاشی پوترسین در چهار سطح (صفر (شاهد)، 5/0، 1 و5/1 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که تنش کمآبی باعث کاهش رشد رویشی و تعداد میوه، عملکرد و ویتامین ث میوه گردید. بیشترین میزان رشد رویشی، تعداد میوه، عملکرد و ویتامین ث میوه در آبیاری 100 درصد مواد جامد محلول میوه در تیمار 75 درصد نیاز آبی گیاه حاصل شد. کاربرد پوترسین رشد، عملکرد و کیفیت میوه را بهبود بخشید. بیشترین ارتفاع بوته (67 سانتی متر)، سطح برگ (28/5887 سانتی متر مربع)، کلروفیل کل برگ (2/2 میلی گرم در گرم بافت برگ)، وزن خشک بوته (41/29 درصد)، ویتامین ث (67/42 میلی گرم در 100 گرم بافت میوه) ، کلروفیل میوه (18/0 میلی گرم در گرم بافت میوه)، طول میوه (56/16 سانتی متر)، تعداد میوه (268)، عملکرد میوه در بوته (45/0کیلوگرم) و عملکرد در هکتار (98/9 تن) با محلولپاشی 5/1 میلیمولار پوترسین در شرایط آبیاری 100 درصد بهدست آمد. با توجه به نتایج، کاربرد 5/1 میلمولار پوترسین جهت بهبود رشد و عملکرد میوه فلفل شیرین در شرایط تنش کمآبی پیشنهاد میگردد.</strong>
پلی آمین,تعداد میوه,سطح برگ,عملکرد میوه,ویتامین ث
https://jci.ut.ac.ir/article_60425.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60425_973509b216316a8bd15a7b31c5ef59bb.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
تأثیر الگوهای کشت مخلوط بر برخی ویژگیهای کمی و کیفی علوفه گلرنگ و گاودانه در سیستمهای کشت پرنهاده و کمنهاده
445
460
FA
آذین
نجف آبادی
دانش آموخته دکتری، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
najafabadi_azin@yahoo.com
جلال
جلیلیان
0000-0002-6181-1320
دانشیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
j.jalilian@urmia.ac.ir
محمدرضا
زردشتی
استادیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
paidar1391@yahoo.com
10.22059/jci.2017.60427
<strong>بهمنظور بررسی کمیت و کیفیت علوفه در کشت مخلوط گلرنگ و گاودانه، این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال زراعی 94-1393 انجام شد. فاکتور اول شامل دو سیستم کاشت پرنهاده (شامل کاربرد کودهای شیمیایی نیتروژن، فسفر و مبارزه شیمیایی با آفات و علفهای هرز با استفاده از متاسیستوکس و گالانت) و کمنهاده (شامل کاربرد کودهای گاوی و بیولوژیک و عدم کاربرد هر نوع ماده شیمیایی) و فاکتور دوم شامل الگوهای کشت مخلوط گلرنگ و گاودانه با نسبت ردیفهای 2:2، 2:3، 2:4، 2:5 و کشت خالص دو گونه بود. نتایج نشان داد که وزنتر و خشک علوفه هر دو گیاه در کشت خالص نسبت به تمام الگوهای کشت مخلوط برتری داشت. الگوی کشت 2:4 در سیستم پرنهاده سبب افزایش درصد پروتئین خام و کاهش میزان فیبر خام در علوفه گلرنگ شد. سیستم کشت پرنهاده بیشترین ماده خشک قابل هضم و کربوهیدراتهای محلول را در گلرنگ (86/76 و 85/11 درصد) و گاودانه (38/61 و 31/16 درصد) دارا بود. بهطورکلی، با توجه به اینکه در علوفه گاودانه بیشترین میزان پروتئین خام و کربوهیدراتهای محلول و همچنین بالاترین نسبت برابری زمین در الگوی کشت 2:5 و در سیستم کشت کمنهاده به میزان 87/1 بهدست آمد؛ بنابراین الگوی کشت دو ردیف گلرنگ همراه با پنج ردیف گاودانه بهعنوان برترین الگو و سیستم کشت در ارتباط با صفات ذکر شده، توصیه میشود.</strong>
پروتئین خام,سیستم کاشت,کود آلی,نسبت برابری زمین,وزن تر و خشک علوفه
https://jci.ut.ac.ir/article_60427.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60427_5d85b929c7e56bf57edc1e6372f2b89d.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
اثر محلول پاشی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد اکوتیپ های مختلف زیره سبز تحت تنش خشکی
461
473
FA
مریم
منصوری
0009-0009-1245-263X
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم زراعی و اصلاح نباتات، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت، ایران
maryammansori@ut.ac.ir
غلامعباس
اکبری
0000-0003-0380-1156
دانشیار، گروه علوم زراعی و اصلاح نباتات، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت، ایران
ghakbari@ut.ac.ir
سید محمد مهدی
مرتضویان
دانشیار، گروه علوم زراعی و اصلاح نباتات، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت، ایران
mortazavian@ut.ac.ir
10.22059/jci.2017.60428
<strong>بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی نانوذرات دیاکسیدتیتانیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد تعدادی از اکوتیپهای زیرة سبز تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی بهصورت کرتهای دوبارخردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعهی پژوهشی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران واقع در شهرستان پاکدشت در سال زراعی94-1393به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش آبی در سه سطح (آبیاری کامل درحد ظرفیت زراعی مزرعه در تمام فصل رشد، تنش درحد 40 درصد ظرفیت زراعی درمرحلهی رشد رویشی و تنش درحد 40درصد ظرفیت زراعی در مرحلهی رشد زایشی گیاه)، محلولپاشی نانوذرات دیاکسیدتیتانیوم در سه سطح (صفر، 015/0 درصد و 03/0 درصد) و اکوتیپهای منتخب زیرةسبز از نه منطقه بودند. بر اساس این نتایج بیشترین عملکرد دانه را اکوتیپ اردکان یزد در شرایط آبیاری کامل و محلولپاشی نانوذرات با غلظت 03/0 درصد با میانگین 05/194 گرم در مترمربع بهدست آورد. در تنش مرحله زایشی بالاترین عملکرد دانه مربوط به اکوتیپ مانه خراسان شمالی در تیمار محلولپاشی 015/0 درصد با میانگین 45/89 گرم در مترمربع بود که نسبت به تیمار شاهد (عدم محلولپاشی) در همین شرایط 16درصد افزایش داشت. بین اکوتیپها نیز از نظر نوع واکنش به شرایط تنش خشکی اختلاف معنیداری در سطح یک درصد مشاهده گردید. بر اساس نتایج بهدست آمده استفاده از محلولپاشی نانوذرات دیاکسیدتیتانیوم با غلظت03/0 درصد توانست از آثار منفی تنش خشکی بکاهد و از افت شدید عملکرد دانه جلوگیری کند.</strong>
اثر متقابل,افت عملکرد,اکوتیپ,عملکرد بیولوژیک,وزن هزاردانه
https://jci.ut.ac.ir/article_60428.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60428_65f95512e0e93b2a0e2befdd7dd5ee7e.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
اثر کودهای زیستی و اسیدسالیسیلیک بر عملکرد و ویژگیهای کیفی گیاه دارویی اکلیلکوهی تحت رژیمهای کمآبی
475
491
FA
حسین
گرگینی شبانکاره
دانشجوی دکتری گیاهان دارویی گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علومکشاورزی و منابعطبیعی گرگان، ایران.
h.shabankareh92@gmail.com
سارا
خراسانی نژاد
0000-0002-2786-4015
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
skhorasaninejad@yahoo.com
10.22059/jci.2017.60421
<strong>بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف اسیدسالیسیلیک و کودهای زیستی بر ویژگیهای رشدی، عملکرد اسانس و غلظت عناصر گیاه دارویی اکلیل کوهی (<em>Rosmarinus</em> <em>officinalis</em>) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علومکشاورزی و منابعطبیعی گرگان بهاجرا درآمد. تیمارهای آزمایش در سه اسیدسالیسیلیک (صفر، پنج و 10 میلیگرمدرلیتر)، دو سطح کود زیستی (نیتروکسین و بیوفسفر) و چهار سطح رژیم آبیاری (40، 60، 80 و 100 درصد ظرفیتزراعی) لحاظ گردید. نتایج نشان داد که رژیم آبیاری سبب کاهش معنیدار ارتفاع بوته، وزن خشک گیاه، تعداد شاخهجانبی، عناصر نیتروژن، فسفر و عملکرد اسانس گردید. تیمار اسیدسالیسیلیک نیز بر تمامی صفات مورد بررسی اثر معنیداری داشت و بیشترین مقدار تمامی صفات بهجز فسفر گیاه از کاربرد نیتروکسین بدست آمد. کاربرد 10 میلیگرم در لیتر اسیدسالیسیلیک در شرایط رژیم آبیاری توانست اثرات منفی کمآبیاری را کاهش دهد و بیشترین میزان ارتفاع بوته، خشک گیاه، تعداد شاخهجانبی، نیتروژن و عملکرد اسانس از کاربرد نیتروکسین و آبیاری در 100 درصد ظرفیتزراعی حاصل شد. بیشترین عملکرد اسانس و مقدار فسفر گیاه از کاربرد کود زیستی نیتروکسین در تیمار آبیاری با 40 درصد ظرفیتزراعی و بیشترین میزان فسفر گیاه از کاربرد کود زیستی بیوفسفر در شرایط آبیاری کامل (100 درصد ظرفیتزراعی) حاصل شد. باتوجهبه نتایج این پژوهش بهنظر میرسد که استفاده از کودهای زیستی و اسیدسالیسیلیک در شرایط محدودیت رطوبت برای غلبه بر اثرات منفی تنش کمآبیاری میتواند مفید واقع شود.</strong>
تنش خشکی,تنظیمکننده رشد,شاخه جانبی,مورفولوژی,نیتروکسین
https://jci.ut.ac.ir/article_60421.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60421_43f25477193ffe17a503d3dffe2d0f64.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
تعیین مناسبترین الگو برای کشت دومنظوره علوفه و بذر یونجه براساس ارزش اقتصادی در منطقه زنجان
493
503
FA
محمد
رحمانی
کارشناس ارشد، موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، کرج، ایران.
m.rahmani@spcri.ir
محمد
اسماعیلی آفتابدری
کارشناس ارشد، بخش تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی زنجان، زنجان، ایران
aftabdari@yahoo.com
10.22059/jci.2017.60411
<strong>با توجه به اهمیت اصلاح الگوی کشت یونجه از طریق ترویج ایده کشت دومنظوره تولید بذر و علوفه یونجه، آزمایشی بهصورت کرتهای یکبارخردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی طی دوسال 1392 و 1393در استان زنجان اجرا شد. چهار الگوی کشت یونجه همدانی شامل بذرپاشی، کشت ردیفی با فاصلههای 25، 50 و 75 سانتیمتر در کرتهای اصلی و سه سطح مصرف بذر 10، 20 و 30 کیلوگرم در هکتار در کرتهای فرعی قرار گرفت. نتایج تجزیه مرکب نشان داد کشت با فاصله ردیف 25 و 50 سانتیمتر بیشترین علوفه خشک را تولید نمودند. مصرف بذر بین 20 تا 30 کیلوگرم تفاوت معنیداری در عملکرد علوفه خشک نداشتند و بیشترین علوفه خشک را تولید کردند. به لحاظ کیفی، درصد جوانهزنی بذر تحت تأثیر فاصله ردیف کشت و تراکم بوته قرار نگرفت ولی بذرهای حاصل از کشت 10 کیلوگرم بذر در هکتار، وزن هزار بذر بالاتری داشتند. به لحاظ اقتصادی بیشترین ارزش اقتصادی تولید دومنظوره از فاصله کشت 25 و 50 سانتیمتر و میزان مصرف 10و 20 کیلوگرم بذر در هکتار بهدست آمد. بر اساس این نتایج، ارزش اقتصادی حاصل ازکشت یونجه در ردیفهای50 سانتیمتری با مصرف 10 کیلوگرم بذر در هکتاربا کشت در ردیفهای نزدیکتر و مصرف بذر بیشتر تفاوت معنیداری نداشت و میتوان پیشنهاد نمود مزارع یونجه بذری با این الگو کشت شوند.</strong>
الگوی کشت,بذر گواهی شده,تراکم بوته,جوانهزنی,سودمندی
https://jci.ut.ac.ir/article_60411.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60411_de47bcc642df954f89ba1b67d89916fb.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
مطالعهی مزرعهای و میکروسکوپی خود و دگرناسازگاری دو اکوتیپ ارزشمند گلمحمدی
505
516
FA
غلامحسن
موحد
دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
110ghmovahed@gmail.com
نیما
احمدی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ahmadin@modares.ac.ir
احمد
معینی
دانشیار، گروه اصلاح نباتات، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
moieni_a@modares.ac.ir
امین
نصیری
دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
aminnasiri8893@gmail.com
10.22059/jci.2017.60426
<strong>بهمنظور بررسی خود و دگرناسازگاری دو اکوتیپ کاشان و آذران گلمحمدی (<em>Rosa damascena </em>Mill.<em>.</em>) آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سالهای زراعی 92-1391 انجام گرفت. در این آزمایش پس از آزمون دانه گرده دوبار گردهافشانی مصنوعی با فاصله 24 ساعت انجام شد. بدین شکل که گردهی هر اکوتیپ برای گردهافشانی خود و اکوتیپ دیگر و گونه گل نسترن (<em>R. canina</em>) نیز بهعنوان گردهدهنده استفاده شد. تعیین خود و دگرناسازگاری به دو روش گردهافشانی کنترل شده و مطالعات میکروسکوپی انجام شد. نتایج گردهافشانی که حاصل بررسی درصد نمو، وزن، طول و عرض هیپ و میزان تشکیل بذر در هر هیپ بود نشان داد که دگرگردهافشانی اکوتیپها با گونه گل نسترن سازگار اما سایر تلاقیها ناسازگار بودند و همچنین تیمار دوبار گردهافشانی نتایج بهتری را نشان دادند. مطالعه میکروسکوپی نیز با نتایج مزرعهای مطابقت داشت و رشد لولهی گرده در خامه نشان داد که تنها لولهی گرده گونه گل نسترن توانست به انتهای خامه برسد. همچنین، از بین بهترین تیمارهای جوانهزنی غلظت 50 پیپیام اسید بوریک بعد از 24 ساعت و در تیمارهای رشد لوله گرده غلظت 200 پیپیام اسید بوریک انتخاب شدند. طبق نتایج بهدست آمده، انتخاب منبع گردهدهنده مناسب و تکرار دورههای گردهافشانی از عوامل موثر در ایجاد هیبرید در گلمحمدی میباشند؛ که تیمار دگرگردهافشانی کنترل شده با گرده گل نسترن با دوبار گردهافشانی، مناسبترین نتیجه را در فاکتورهای اندازهگیری شده نشان دارد.</strong>
تشکیل بذر,جوانهزنی,گردهافشانی,لوله گرده,ناسازگاری
https://jci.ut.ac.ir/article_60426.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60426_3b5dc0ad197a489bde0150c3667f6bc2.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
تأثیر نانو کودفسفات اصلاح شده با یک ترکیب آلی جدید بر خصوصیات کیفی دو نوع لوبیا
517
530
FA
مسلم
حیدری
0000-0001-5658-6328
دانشجوی دکتری، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
m_heydari4066@yahoo.com
نوشین
میر
استادیار، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه زابل، زابل، ایران
mir_n84@yahoo.com
سید محسن
موسوی نیک
0000-0002-4219-8292
دانشیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
mohsen_372001@yahoo.com.au
10.22059/jci.2017.60395
<strong>بهمنظور بررسی تأثیر نانوزئولیتهای عاملدارشده با دو ترکیب آلی در آزادسازی فسفر و اثر آن بر خصوصیات رشدی گیاه لوبیا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان همدان در سال 1393 به اجرا درآمد. تیمارهای کودی شامل P<sub>0</sub>(زئولیت بدون گروه عاملی (نمونه شاهد))، P<sub>1</sub>(زئولیت + لیگاند AcAcEN)، P<sub>2</sub>(زئولیت + با لیگاند (HED) وP<sub>3</sub>(سوپر فسفات تریپل) و همچنین دو نوع لوبیا شامل لوبیا قرمزرقم "درخشان" (<em>Phaseolus vulgaris</em>L.<em>)</em>و لوبیا چشمبلبلی ژنوتیپ"29005"(<em>Vigna unguiculata</em>L.<em>) </em>بودند. نتایج نشان داد که کاربرد کود نانوزئولیت عاملدارشده با لیگاند HEDبیشتر از دو کود زئولیتی دیگر موجب بهبود ویژگیهای کمی وکیفی گیاه لوبیا شده است. کود P<sub>2</sub> درخصوص عملکرد دانه و میزان جذب فسفات گیاه، نتایج بهتری را نسبت به کود سوپر فسفات تریپل نشان داد. علاوه بر این، میزان آبشویی فسفاته در این کود کمتر بود. نتایج کلی نمایانگر نقش مفید و مؤثر نانوزئولیت عاملدارشده با لیگاند HEDدر بهبود ویژگیهای رشدو خصوصیات کیفـی و کمی گیاه لوبیا بود.</strong>
خصوصیات رشدی,فسفر,کلروفیل,گیاه,لوبیا,نانوزئولیت
https://jci.ut.ac.ir/article_60395.html
https://jci.ut.ac.ir/article_60395_0d20932a2d02f2f4e319780f2c45385a.pdf
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
به زراعی کشاورزی
2008-8337
2345-6957
19
2
2017
08
23
برهمکنش کیتوزان و زئولیت بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ تحت تنش کم آبی
531
542
FA
قدرتعلی
طلایی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران
ghodratalitalaei@gmail.com
یونس
شرقی
استادیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران
sharghi@iiua.ac.ir
حسین
زاهدی
استادیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران
hzahedi2006@gmail.com
سید علی محمد
مدرس ثانوی
استاد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
modaresa@modares.ac.ir
سید علی
علوی اصل
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور البرز، کرج، ایران
dalialavi85@gmail.com
10.22059/jci.2016.56662
<strong>جهت کنترل خسارتهای تنش کمآبی بر گیاه زراعی گلرنگ به وسیلهی زئولیت و کیتوزان آزمایشی در مزرعهی تحقیقاتی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 92 بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش کمآبی{بدون تنش (آبیاری پس از 50 درصد)، تنش متوسط (آبیاری پس از 65 درصد) و تنش شدید (آبیاری پس از 80 درصد) تخلیهی رطوبت قابل دسترس}، زئولیت (عدم مصرف و 5/4 تن در هکتار) و محلولپاشی (بدون محلولپاشی، آبمقطر، اسید استیک 1 درصد،کیتوزان 05/0 درصد و کیتوزان 5/0 درصد) بودند.نتایج نشان داد تنش شدید عملکرد دانه را بهنصف مقدار حداکثر نسبت به شاهد کاهش داد ولی با کاربرد زئولیت و کیتوزان 05/0 این مقداربه 19 درصد تقلیل یافت. در شرایط عدم کاربرد زئولیت و تنش شدید، محلولپاشی کیتوزان 5/0 درصد، عملکرد روغن را حدود 63 درصد نسبت بهشاهد افزایش داد. عدم کاربرد زئولیت و کیتوزان 5/0، بیشترین تعداد طبق در مترمربع را نشان داد که نسبت بهکاربرد زئولیت و عدم محلولپاشی، 26 درصد بیشتر بود. لذا در شرایط کاربرد زئولیت و کیتوزان خسارات ناشی از تنش کمآبی بر گلرنگ کاهش یافته و رشد و عملکرد این گیاه افزایش خواهد یافت.</strong>
بذر,روغن,سطح برگ,عملکرد زیستی,وزن برگ
https://jci.ut.ac.ir/article_56662.html
https://jci.ut.ac.ir/article_56662_0b4d8b28f2bbd1bbd44ea53cb8db69f5.pdf