%0 Journal Article %T اثر کودهای زیستی بر عملکرد کمی و کیفی زنیان در سطوح مختلف آبیاری %J به زراعی کشاورزی %I دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان %Z 2008-8337 %A رضائی چیانه, اسماعیل %A جلیلیان, جلال %A ابراهیمیان, ال ناز %A سیدی, سیدمحمد %D 2015 %\ 09/23/2015 %V 17 %N 3 %P 775-788 %! اثر کودهای زیستی بر عملکرد کمی و کیفی زنیان در سطوح مختلف آبیاری %K ازتوباکتر %K اسانس %K سودوموناس %K عملکرد دانه %K قارچ مایکوریزا %R 10.22059/jci.2015.54385 %X به‌صورت کرت­های خردشده بر پایة طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه­­ای واقع در استان آذربایجان غربی - شهرستان نقده در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. سطوح آبیارﻯ در سه سطح (آبیاری بعد از 50 (شاهد)، 100 (تنش متوسط) و 150 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تنش شدید) و کودهای زیستی (قارچ مایکوریزا، ترکیب ازتوباکتر + فسفر بارور-2، مایکوریزا + ازتوباکتر + فسفر بارور-2 و شاهد) به­ترتیب به‌عنوان کرت­های اصلی و فرعی در آزمایش درنظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که با افزایش سطح آبیاری از 50 به 150 میلی­متر تبخیر از تشتک ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد زیستی، درصد و عملکرد اسانس زنیان به­طور معناداری کاهش یافت. در بین کودهای زیستی تیمار تلفیقی قارچ مایکوریزا + ازتوباکتر + فسفر بارور-2 نسبت به تیمارهای مصرف جداگانه بیشترین تأثیر را در افزایش صفات مطالعه‌شده داشتند. در هر یک از سطوح آبیاری (50، 100 و 150 میلی­متر تبخیر) بیشترین عملکرد دانه از تیمار کاربرد تلفیقی مایکوریزا + ازتوباکتر + فسفر بارور-2 (783 کیلوگرم در هکتار)، و کمترین عملکرد دانه از تیمار شاهد (400 کیلوگرم در هکتار) به­دست آمد.  %U https://jci.ut.ac.ir/article_54385_81a162be6f59287ea3dc126580fbf99c.pdf