@article { author = {Montazeri Takhti, Nasimeh and Khajoei Nejad, Gholam Reza and Arvin, Mohammad Javad}, title = {Response of barley cultivars to chemical treatments of salicylic acid and selenium under drought stress in field condition}, journal = {Journal of Crops Improvement}, volume = {18}, number = {2}, pages = {431-441}, year = {2016}, publisher = {University of Tehran, College of Abureyhan}, issn = {2008-8337}, eissn = {2345-6957}, doi = {10.22059/jci.2016.56579}, abstract = {Effects of drought stress and chemical treatments was studied on growth and developmental traits of four barley cultivars using a split- split plot design (RCBD) in Agricultural Research Farm, Kerman University in 2013-14. Main plots consisted of irrigation (control and drought stress after flowering), sub-plots consisted of four barley cultivars (ʻNosratʼ, ʻAfsalʼ, ʻYousofʼ and ʻUH12 lineʼ) and sub-sub plot consisted of control, salicylic acid (0.5 mM) as seed soaking, foliar spray at anthesis and seed soaking + foliar spray) and also foliar spray with selenium (40 mg/l using sodium selenate). Drought stress significantly decreased chlorophyll index (10 percent), thousand grain weight (19 percent), grain yield (20 percent), biological yield (11 percent) and harvest index (12 Percent). On the contrary, salicylic acid increased plant height, length of spike and awn, chlorophyll index, thousand grain weight, grain yield, biological yield and harvest index. Foliar spray of plants with sodium selenate increased selenium contents of grains in all cultivars. However, it could be concluded that salicylic acid improved plant performance under normal and drought conditions and selenate application enriched barley grains, and therefore those treatments are commercially recommended.}, keywords = {Drought,Foliar spray,Grain yield,Growth and Development,Sodium selenate}, title_fa = {واکنش ارقام جو به تیمارهای شیمیایی سالیسیلیک اسید و سلنیوم تحت تنش خشکی در شرایط مزرعه}, abstract_fa = {به منظور بررسی اثر تنش خشکی و تیمارهای شیمیایی بر خصوصیات رشد و نمو چهار رقم جو، آزمایشی به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان، طی سال‌های 93-1392 اجرا شد. عامل اصلی شامل: آبیاری (شاهد و قطع آبیاری بعد از گلدهی) و عامل فرعی شامل چهار رقم جو ʼنصرتʻ، ʼافضلʻ، ʼیوسفʻ، ʼلاین 12ʻUH و عامل فرعی شامل: شاهد، سالیسیلیک اسید با غلظت 5/0 میلی‌مولار (خیساندن بذر، محلول‌پاشی در مرحله گرده‌افشانی، خیساندن بذر و محلول‌پاشی) و محلول‌پاشی گیاهان با سلنیوم در مرحله پر شدن ساقه (40 میلی‌گرم در لیتر از منبع سلنات سدیم) بودند. تنش خشکی موجب کاهش معنی‌دار شاخص‌ کلروفیل (10 درصد)، وزن هزار‌‌دانه (19 درصد)، عملکرد دانه (20 درصد)، عملکرد بیولوژیک (11 درصد) و شاخص برداشت (12 درصد) گردید. در مقابل سالیسیلیک اسید به‌طور معنی‌داری افزایش ارتفاع بوته، طول ریشک و سنبله، شاخص کلروفیل، وزن هزار‌دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت را به همراه داشت. محلول‌پاشی گیاهان با سلنات موجب افزایش معنی‌دار غلظت سلنیوم در دانه تمام ارقام نسبت به تیمار شاهد گردید. طبق نتایج حاصل، کاربرد سالیسیلیک اسید موجب بهبود رشد گیاه در هر دو شرایط تنش و بدون تنش می‌گردد و کاربرد سلنیوم نیز موجب غنی‌سازی دانه جو‎‎‌‏‍‎‎‎ می‌گردد. بنابراین، استفاده از این دو ماده جهت بهبود کمی و کیفی محصول جو توصیه می‌گردد.}, keywords_fa = {رشد و نمو,سلنات سدیم,عملکرد دانه,کم‌آبی,محلول‌پاشی}, url = {https://jci.ut.ac.ir/article_56579.html}, eprint = {https://jci.ut.ac.ir/article_56579_1cb8829ceb512924ae891060f0b4b8fa.pdf} }