@article { author = {Hajilou, Jafar and Asadollahi, Mohammad and Fakhimrezaei, Shabnam and Dehghan, Gholamreza}, title = {Effect of Naphthalene acetic acid on thinning intensity, fruit qualitative and antioxidative characteristics of two peach cultivars}, journal = {Journal of Crops Improvement}, volume = {17}, number = {4}, pages = {867-880}, year = {2015}, publisher = {University of Tehran, College of Abureyhan}, issn = {2008-8337}, eissn = {2345-6957}, doi = {10.22059/jci.2015.55137}, abstract = {In order to determine the effects of Naphthalene acetic acid (NAA) on thinning intensive and fruit qualitative and anti-oxidant characteristics in two peach cultivars, an experiment was conducted in Research Station in Agriculture at the University of Tabriz in 2013 The experiment was arranged as factorial based on randomized complete block design in three replications in 'Anjiry  maleki' and 'Kosary' cultivars.  Treatments in four levels (0, 20, 40 and 60 ppm) after 14 days from full bloom when fruitlet diameter was 8-12 mm on selected branch was applied. Results showed that all treatments, caused effective thinning fruit in each two cultivars while in 'Kosary' cultivar abscission percentage was higher than 'Anjiry  maleki'. All hormone concentrations were caused increasing length, diameter, vitamin C, pH, total solution soiled (TSS) in two cultivars. Amount of the fruit firmness was not significantly between control and hormone levels. For the both studied cultivars, the highest antioxidant activity belonged to NAA treatment in 40 mg/L concentration. Although, the NAA treatment in different concentrations had no significant effect on total phenol and flavonoid contents of fruit juice, it was improved fruit quality and thinning intensive in two peach cultivars.      }, keywords = {Fruit drop,Fruitlet,fruit quality,Full bloom,treatment}, title_fa = {تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگی‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوه دو رقم هلو}, abstract_fa = {به‌منظور بررسی تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگی‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوۀ دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوۀ هسته‌دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت‌پوشان وابسته به دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل دو رقم هلو (‘انجیری مالکی’ و ‘کوثری’) و فاکتور دوم نفتالین استیک اسید در چهار سطح (صفر، 20، 40 و 60 میلی‌گرم در لیتر) بود که 14 روز بعد از تمام‌گل موقعی که قطر میوه‌چه‌ها 8 تا 12 میلی‌متر بود، بر روی درختان منتخب اعمال شد. نتایج نشان داد که همۀ تیمارها به‌جز شاهد به‌طور معناداری موجب تنک مؤثر میوه‌ها در هر دو رقم شدند، به‌طوری ‌که رقم ‘کوثری’ درصد ریزش بیشتری داشت. همۀ غلظت‌های هورمون، سبب افزایش طول، قطر، ویتامین ث، pH، مواد جامد محلول کل در هر دو رقم شدند. میزان سفتی بافت میوه تفاوت معناداری بین شاهد و سطوح هورمون نشان نداد. در مورد هر دو رقم، بیشترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی میوه مربوط به تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت 40 میلی‌گرم بر لیتر بود، هرچند تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت‌های مختلف تأثیر معناداری بر محتوای فنول و فلاونوئید کل میوه نداشت. بنابراین، هورمون نفتالین استیک اسید موجب تنک مؤثر و افزایش بهبود کیفی میوه در هر دو رقم شد. }, keywords_fa = {تمام‌گل,تیمار,ریزش,کیفیت میوه,میوه‌چه}, url = {https://jci.ut.ac.ir/article_55137.html}, eprint = {https://jci.ut.ac.ir/article_55137_72aea91a317995790ded265c13466ce9.pdf} }