سمیه امرایی تبار؛ احمد ارشادی
چکیده
در این پژوهش آستانه تحمل به خشکی و رابطه بین برخی پاسخهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی دو پایه هستهدار کادامن و GF677 بررسی گردید. به همین منظور آزمایشی گلدانی در گلخانه به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. نهالهای ریشهدارشده یک‌ساله این دو پایه با افزودن مقادیر متفاوتی از پلیاتیلن گلیکول-6000 به ...
بیشتر
در این پژوهش آستانه تحمل به خشکی و رابطه بین برخی پاسخهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی دو پایه هستهدار کادامن و GF677 بررسی گردید. به همین منظور آزمایشی گلدانی در گلخانه به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. نهالهای ریشهدارشده یک‌ساله این دو پایه با افزودن مقادیر متفاوتی از پلیاتیلن گلیکول-6000 به محلول غذایی هوگلند در معرض تنش خشکی (1/0- (شاهد)، 6/0-، 1/1- و 6/1- مگاپاسکال) قرار گرفت. افزایش معنیدار نشت یونی و کاهش محتوای نسبی آب برگ در پایههای کادامن و GF677 به‌ترتیب در تنش خشکی 6/0- و 1/1- مگاپاسکال اتفاق افتاد. غلظت رنگیزههای فتوسنتزی و عملکرد کوانتومی فتوسیستمII (FV/FM) حساسیت کمتری به تنش داشته و در پایههای کادامن و GF677 به‌ترتیب در تنش خشکی 1/1- و 6/1- مگاپاسکال دچار کاهش معنیدار شد. کاهش در فتوسنتز، تعرق، CO2 زیر روزنهای و هدایت روزنهای در تنش خشکی شدید در پایه کادامن بسیار چشم‌گیرتر از GF677 بود. در تنش 6/1- مگاپاسکال، پایه GF677 با وجود کاهش قابلتوجه در تعرق، فتوسنتز خود را چندان کاهش نداد، درحالی‌که در پایه کادامن کاهش نسبی در فتوسنتز در تنش 6/1- مگاپاسکال به‌مراتب بیشتر از کاهش نسبی تعرق و CO2 زیر روزنهای بود و همین منجر به کاهش کارایی نسبی مصرف آب و هدایت مزوفیلی کادامن در مقایسه با GF677 شد. به‌نظر میرسد کاهش شدید فتوسنتز در پایه کادامن در کنار محدودیتهای روزنهای تا حد زیادی ناشی از محدودیتهای غیر روزنهای مانند آسیب به غشای سلولی و کاهش کلروفیل، کاروتنوئیدها و فلورسانس کلروفیل در این پایه است. یافتههای این پژوهش نشان داد که پایه GF677 تحمل بالاتری به تنش خشکی شدید نسبت به کادامن دارد.
محسن سعیدی؛ ماندانا آژند
چکیده
در این تحقیق اثر محدودیت منبع روی عملکرد دانه 12 رقم مختلف جو (‘ارس’، ‘افضل’، ‘جنوب’، ‘ریحان’، ‘زر جو’، ‘سرارود’، ‘صحرا’، ‘فجر 30’، ‘کارون’، ‘گرگان’، ‘ماکویی’ و ‘نصرت’) در دو سطح آبیاری شامل آبیاری در تمام مراحل رشدی براساس شرایط کشت آبی و تنش کمآبی پس از گرده‌افشانی ...
بیشتر
در این تحقیق اثر محدودیت منبع روی عملکرد دانه 12 رقم مختلف جو (‘ارس’، ‘افضل’، ‘جنوب’، ‘ریحان’، ‘زر جو’، ‘سرارود’، ‘صحرا’، ‘فجر 30’، ‘کارون’، ‘گرگان’، ‘ماکویی’ و ‘نصرت’) در دو سطح آبیاری شامل آبیاری در تمام مراحل رشدی براساس شرایط کشت آبی و تنش کمآبی پس از گرده‌افشانی بههمراه چهار تیمار مختلف محدودیت منابع فتوسنتزی شامل حذف برگ پرچم، حذف برگهای زیرین برگ پرچم، حذف ریشک و حذف فتوسنتز سنبله از زمان گرده‌افشانی بررسی شد. هر چهار تیمار محدودیت منبع سبب کاهش معنادار عملکرد دانه، وزن هزاردانه و تعداد دانه در سنبلۀ ارقام جو مورد بررسی شدند. در شرایط کنترل رطوبتی بیشترین کاهش عملکرد دانه مربوط به تیمار حذف برگهای زیرین برگ پرچم (6/27 درصد) بود. بیشترین و کمترین کاهش عملکرد دانه در شرایط تنش کمآبی نسبت به شاهد نیز مربوط به تیمارهای حذف فتوسنتز سنبله (32 درصد) و حذف ریشک (1/18 درصد) بود. حذف برگ پرچم در شرایط عدم تنش و تنش کمآبی سبب افزایش سرعت فتوسنتز در برگهای باقیمانده در مقایسه با شاهد به‌ترتیب به مقدار 8/28 و 8/10 درصد شد. احتمالاً محدودیت فتوسنتز سنبله در مقایسه با سایر منابع جاری فتوسنتزی، بیشترین کاهش را در شکلگیری عملکرد دانۀ ارقام جو دارد.
عبدالحسین رضایی نژاد؛ احمد اسماعیلی
چکیده
در این پژوهش، ویژگی‌های پس از برداشت هشت رقم رز شاخه‌بریده (‘والنتاین’، ‘کینگ‌پراید’، ‘پریمادونا’، ‘بلک‌باکارا’، ‘ویکتوری’، ‘پاپاگایو’، ‘رویال‌باکارا’ و ‘یلوآیلند’) در پاییز 1387 در اتاقی با دمای 20 درجة سانتی‌گراد، رطوبت نسبی 50 درصد و شدت نور 10 میکرومول بر مترمربع در ثانیه مطالعه شد. ...
بیشتر
در این پژوهش، ویژگی‌های پس از برداشت هشت رقم رز شاخه‌بریده (‘والنتاین’، ‘کینگ‌پراید’، ‘پریمادونا’، ‘بلک‌باکارا’، ‘ویکتوری’، ‘پاپاگایو’، ‘رویال‌باکارا’ و ‘یلوآیلند’) در پاییز 1387 در اتاقی با دمای 20 درجة سانتی‌گراد، رطوبت نسبی 50 درصد و شدت نور 10 میکرومول بر مترمربع در ثانیه مطالعه شد. نتایج حاکی از تفاوت بسیار معنادار در همة ویژگی‌های فیزیومورفولوژیکی اندازه‌گیری‌شده بین ارقام مورد مطالعه بود. ‘کینگ‌پراید’ با 7/17 روز بیشترین و ‘پاپاگایو’ با 4/9 روز کمترین عمر گل را نشان داد. بعد از ‘کینگ‌پراید’ ارقام ‘رویال‌باکارا’، ‘یلوآیلند’ و ‘بلک‌باکارا’ عمر بالایی داشتند. ‘یلوآیلند’ و ‘کینگ‌پراید’ بیشترین و ‘پاپاگایو’ کمترین قطر دمگل را داشتند. سریع‌ترین کاهش وزن تر در ‘پاپاگایو’ و کمترین کاهش در ‘کینگ‌پراید’ و ‘یلوآیلند’ اتفاق افتاد. همچنین، ‘کینگ‌پراید’ بیشترین جذب آب و ‘پاپاگایو’ بیشترین تعرق را نشان دادند. در ‘ویکتوری’ کمترین جذب آب و تعرق مشاهده شد اما بیشتر گل‌های آن به‌طور کامل باز نشد. همچنین، ‘کینگ‌پراید’ و ‘پاپاگایو’ به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تراکم روزنه بودند. به‌طور کلی، ارقامی که دارای قطر گل، قطر دمگل، وزن تر نسبی، مقدار جذب آب و تراکم روزنهای بالاتری بودند، عمر گل‌جایی بیشتری داشتند. در نهایت، ارقام ‘کینگ‌پراید’، ‘رویال‌باکارا’ و ‘یلوآیلند’ بهترین ارقام از نظر عمر گل‌جایی و ویژگی‌های پس از برداشت معرفی شد.