سالومه طاهری؛ طاهر برزگر؛ ولی ربیعی؛ حسین ربی انگورانی
چکیده
تنش شوری یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی می‌باشد که رشد و عملکرد گیاهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به منظور مطالعه اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات فیزیولوژیکی دو رقم ریحان تحت تنش شوری در آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل شوری کلرید سدیم در چهار سطح (صفر، ...
بیشتر
تنش شوری یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی می‌باشد که رشد و عملکرد گیاهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به منظور مطالعه اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات فیزیولوژیکی دو رقم ریحان تحت تنش شوری در آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل شوری کلرید سدیم در چهار سطح (صفر، 50، 100، 150 میلیمولار)، سالیسیلیک اسید در سه سطح (صفر، 25/0، 5/0 میلیمولار) و دو رقم ریحان (بنفش و سبز) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری، مقدار کلروفیل، کارتنوئید و محتوای نسبی آب برگ به طور معنیداری کاهش و مقدار پرولین، مقاومت روزنهای و درصد نشت یونی افزایش یافت. کاربرد سالیسیلیک اسید باعث افزایش مقدار کلروفیل، کارتنوئید و درصد محتوای نسبی آب برگ و کاهش مقدار پرولین، مقاومت روزنهای و درصد نشت یونی شد. بیشترین مقدار کلروفیل b (617/0 میلیگرم در گرم وزن تر برگ) و کم‌ترین درصد نشت یونی (4/30) در شرایط بدون شوری و کاربرد 5/0 میلیمولار سالیسیلیک اسید به ترتیب در ریحان سبز و بنفش حاصل شد. کم‌ترین میزان مقاومت روزنهای (8/7 ثانیه بر سانتیمتر مربع) و بیشترین مقدار پرولین (4/11 میکروگرم در گرم وزن تر برگ) در سطح 150 میلیمولار کلرید سدیم به ترتیب در ریحان بنفش و سبز مشاهده گردید. با توجه به نتایج، استفاده از سالیسیلیک اسید برای بهبود رشد گیاه در شرایط تنش شوری توصیه می‌شود.
جعفر حاجیلو؛ محمد اسد الهی؛ شبنم فخیم رضایی؛ غلامرضا دهقان
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگی‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوۀ دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوۀ هسته‌دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت‌پوشان وابسته به دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگی‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوۀ دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوۀ هسته‌دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت‌پوشان وابسته به دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل دو رقم هلو (‘انجیری مالکی’ و ‘کوثری’) و فاکتور دوم نفتالین استیک اسید در چهار سطح (صفر، 20، 40 و 60 میلیگرم در لیتر) بود که 14 روز بعد از تمام‌گل موقعی که قطر میوه‌چه‌ها 8 تا 12 میلی‌متر بود، بر روی درختان منتخب اعمال شد. نتایج نشان داد که همۀ تیمارها به‌جز شاهد به‌طور معناداری موجب تنک مؤثر میوه‌ها در هر دو رقم شدند، به‌طوری که رقم ‘کوثری’ درصد ریزش بیشتری داشت. همۀ غلظت‌های هورمون، سبب افزایش طول، قطر، ویتامین ث، pH، مواد جامد محلول کل در هر دو رقم شدند. میزان سفتی بافت میوه تفاوت معناداری بین شاهد و سطوح هورمون نشان نداد. در مورد هر دو رقم، بیشترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی میوه مربوط به تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت 40 میلیگرم بر لیتر بود، هرچند تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت‌های مختلف تأثیر معناداری بر محتوای فنول و فلاونوئید کل میوه نداشت. بنابراین، هورمون نفتالین استیک اسید موجب تنک مؤثر و افزایش بهبود کیفی میوه در هر دو رقم شد.