حجت صالح زاده؛ منوچهر قلی پور؛ حمید عباسدخت؛ مهدی برادران
چکیده
نیتروژن با افزایش عملکرد برگ، محتوای کلر و نیکوتین برگ و در مقابل، با کاهش محتوای پتاسیم برگ، تأثیر متضادی بر کمیت و کیفیت برگ توتون بهجای میگذارد. بهمنظور بهینهسازی غلظت (پیدا کردن غلظت تعادلی) نیتروژن در برگ، ساقه و ریشه توتون در جهت افزایش همزمان کمیت و کیفیت برگ توتون (محتوای پتاسیم بالا و نیکوتین متعادل و کلر کم) با استفاده ...
بیشتر
نیتروژن با افزایش عملکرد برگ، محتوای کلر و نیکوتین برگ و در مقابل، با کاهش محتوای پتاسیم برگ، تأثیر متضادی بر کمیت و کیفیت برگ توتون بهجای میگذارد. بهمنظور بهینهسازی غلظت (پیدا کردن غلظت تعادلی) نیتروژن در برگ، ساقه و ریشه توتون در جهت افزایش همزمان کمیت و کیفیت برگ توتون (محتوای پتاسیم بالا و نیکوتین متعادل و کلر کم) با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی دو آزمایش مزرعهای بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات توتون تیرتاش و ارومیه بهاجرا در آمد. تیمارها شامل دو منبع کود نیتروژن (اوره و نیترات آمونیوم) و چهار زمان مصرف (مصرف کل، دو سوم ، یک دوم و یک سوم نیتروژن قبل از نشاءکاری و مابقی در مرحله رشد سریع بوته) بود. در پنج مرحله شامل30، 50، 70، 85 و 100 روز بعد از نشاءکاری غلظت نیتروژن در برگ، ساقه و ریشه (ورودی مدل) بهطور جداگانه اندازهگیری شد. پس از برداشت، عملکرد برگ فرآوری شده و محتوای پتاسیم، نیکوتین و کلر (خروجی مدل) سنجیده شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری در منابع کودی وجود ندارد. بهترین الگو، مصرف دو سوم کود اوره و یک سوم کود نیترات آمونیوم قبل از نشاءکاری بود. مدل شبکه عصبی با یک لایه پنهان و ساختار 4-15-15 مناسب بود. متوسط مقادیر بهینه غلظت نیتروژن در برگ، ساقه و ریشه به ترتیب 06/3، 42/2 و 51/1 درصد بهدست آمد که در این غلظتها، افزایش همزمان پتانسیل عملکرد کمی و کیفی برگ وجود دارد که باید مورد توجه متخصصین بهزراعی قرار گیرد.
محسن سیلسپور؛ احمد گلچین؛ محمود رضا روزبان
چکیده
به منظور ارزیابی اثرات شوری بر رشد و غلظت عناصر غذایی پرمصرف در دو رقم زیتون، آزمایشی گلخانهای با پنج سطح شوری در بستر کشت بدون خاک انجام شد. در این آزمایش، نهالهای یکساله ارقام زیتون زرد و میشن، به مدت 5 ماه تحت 5 سطح شوری صفر، 4، 8، 12 و 16دسیزیمنس بر متر ناشی از کلرور سدیم قرار گرفتند. تیمار شوری 16 دسیزیمنس بر متر، وزن خشک ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثرات شوری بر رشد و غلظت عناصر غذایی پرمصرف در دو رقم زیتون، آزمایشی گلخانهای با پنج سطح شوری در بستر کشت بدون خاک انجام شد. در این آزمایش، نهالهای یکساله ارقام زیتون زرد و میشن، به مدت 5 ماه تحت 5 سطح شوری صفر، 4، 8، 12 و 16دسیزیمنس بر متر ناشی از کلرور سدیم قرار گرفتند. تیمار شوری 16 دسیزیمنس بر متر، وزن خشک کل ارقام میشن و زرد را به ترتیب 63 و 85 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داد. کاهش 25 درصدی عملکرد نسبی وزن خشک کل در رقم میشن و زرد به ترتیب در شوریهای 7 و 6/3 دسیزیمنس بر متر اتفاق افتاد. شوری باعث کاهش معنیداری در غلظت عناصر پر مصرف و افزایش معنیدار غلظت سدیم و کلر در ریشه و برگ هر دو رقم شد. شوری 16 دسیزیمنس بر متر، غلظت سدیم در برگ و ریشه را به ترتیب 1660و 679 درصد، و غلظت کلر در برگ و ریشه را به ترتیب 1069 و 506 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. در کلیه سطوح شوری، غلظت سدیم و کلر در برگهای رقم زرد به طور معنیداری بیشتر از رقم میشن بود. این نتایج نشان میدهد که رقم میشن به واسطه استفاده از سازوکار تدافعی ایجاد محدودیت در جذب و انتقال سدیم به بخشهای هوایی و نیز حفظ سطح مناسبی از پتاسیم در برگ، از تحمل به شوری بالاتری در مقایسه با رقم زرد برخوردار است و میتوان از آن به عنوان یک رقم متحمل یاد کرد.
مجید جعفر آقایی؛ امیر هوشنگ جلالی
چکیده
این مطالعه به مدت دو سال ( 1385 1386 ) در ایستگاه تحق یقات کشاورز ی کبوتر آباد اصفها ن برای بررس ی تأ ثیر سطوح مختلف آبیاری و تراکم ، بر عملکرد و اجز ای عملکرد دو رقم پنبه انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک ها ی میلی متر تبخیر تجمعی از تشت ک (I2) و 180 (I1) کامل تصاد فی با چهار تکرار اجرا شد. کرت های اصل ی را دو سطح آ بیاری ...
بیشتر
این مطالعه به مدت دو سال ( 1385 1386 ) در ایستگاه تحق یقات کشاورز ی کبوتر آباد اصفها ن برای بررس ی تأ ثیر سطوح مختلف آبیاری و تراکم ، بر عملکرد و اجز ای عملکرد دو رقم پنبه انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک ها ی میلی متر تبخیر تجمعی از تشت ک (I2) و 180 (I1) کامل تصاد فی با چهار تکرار اجرا شد. کرت های اصل ی را دو سطح آ بیاری 135 از مرحل ة گل دهی تا پا یان دور ة رشد تشک یل دادند و ترکیب تیماری دو رقم پنبه مهر و اولتان با فاصله روی ردیف 15،12 و A کلاس 18 سانتی متر (به تر تیب تراکم های 95،120 و 80 هزار بوته در هکتار) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد . نتایج نشان داد هر دو به تر تیب با عمل کردهای 2805 و 2745 ک یلوگرم وش در هکتار I رقم مهر و اولتان در تراکم 95 هزار بوته در هکتار در تیمار آ بیاری 1 و تراکم 95 هزار بوته در هکتار، رقم اولتان با تو لید I بالاترین مقدار عملکرد را نسبت به سا یر تیمارها تو لید کردند . در دور آ بیاری 2 2119 ک یلوگرم وش نسبت به سا یر تیمارها کمتر ین مقدار عملکرد را داشت . در هر دو رقم آزما یشی در تراکم 95 هزار بوته در هکتار، بین دو تیمار سطح آ بیاری تفاوت معنی داری از نظر وزن خشک برگ مشاهده نشد . نتایج پژوهش نشان داد آبیاری پس از مرحله و تراکم 95 هزار بوته در هکتار بر ای هر دو رقم A گل دهی تا پا یان دورة رشد بر حسب 135 میلی متر تبخیر از تشتک کلاس مطالعه شده پیشنهاد شدنی است.
امیر هوشنگ جلالی؛ پیمان جعفری
چکیده
به منظور بررسی تأثیر پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم هندوانه (Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum and Nakai) در شرایط شوری آب و خاک (به ترتیب 3/6 و 4/8 دسی زیمنس بر متر)، پژوهشی با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی شهرستان اردستان واقع در استان اصفهان طی سال های 1386 و 1387 انجام شد. سه رقم هندوانه ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم هندوانه (Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum and Nakai) در شرایط شوری آب و خاک (به ترتیب 3/6 و 4/8 دسی زیمنس بر متر)، پژوهشی با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی شهرستان اردستان واقع در استان اصفهان طی سال های 1386 و 1387 انجام شد. سه رقم هندوانه شامل ‘شوگر بیبی’، ‘چارلستون گری’ و ‘محبوبی’، کرت های اصلی و چهار سطح کود پتاسیم شامل صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار کرت های فرعی را تشکیل دادند. مصرف کود پتاسیم در مقادیر دو و سه برابر نسبت به شرایط معمول (بدون تنش شوری)، به ترتیب موجب 8/24 و 5/18 درصد افزایش عملکرد در دو رقم ‘چارلستون گری’ و ‘شوگر بیبی’ شد. بالاترین مقدار عملکرد 39112 کیلوگرم در هکتار با کاربرد 150 کیلوگرم پتاسیم در هکتار در رقم ‘چارلستون گری’ به دست آمد. در تمام مقادیر کاربرد پتاسیم، افزایش تعداد میوه در رقم ‘شوگر بیبی’ و وزن میوه در رقم ‘چارلستون گری’ از دلایل اصلی افزایش عملکرد در این دو رقم محسوب می‌شدند. با افزایش استفاده از کود پتاسیم، نسبت سدیم به پتاسیم در برگ‌ها از 61/0 به 33/0 و در ساقه‌ها از 81/0 به 4/0 کاهش یافت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد در شرایط تنش شوری، استفاده بیشتر از کود پتاسیم می‌تواند اثرات مضر شوری را کاهش دهد و عملکرد هندوانه را بهبود بخشد.