هادی شوریده؛ حیدر مفتاحی زاده؛ محدثه حیدرزاده؛ عبدالله یوسفی
چکیده
بهمنظور بررسی پاسخهای عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپهای گوار (Cyamopsis tetragonoloba L.) به آبیاری تکمیلی در شرایط دیم، مطالعهای دو ساله در قالب کرتهای نواری خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاههای تحقیقاتی شیروان، کهنهکند و محمدآباد خراسان شمالی در سالهای زراعی 1399-1398 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی پاسخهای عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپهای گوار (Cyamopsis tetragonoloba L.) به آبیاری تکمیلی در شرایط دیم، مطالعهای دو ساله در قالب کرتهای نواری خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاههای تحقیقاتی شیروان، کهنهکند و محمدآباد خراسان شمالی در سالهای زراعی 1399-1398 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل سطوح آبیاری در سه سطح دیم، دو آبیاری (پس از کاشت و زمان دانه‌بستن) و سه آبیاری (پس از کاشت، هنگام تشکیل غلاف و زمان دانه‌بستن) و فاکتور فرعی شامل ژنوتیپهای گوار در چهار سطح شامل سه ژنوتیپ RGC-1077،RGC-1036 ، RGC-1025 و توده محلی چابهار بود. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که بین ژنوتیپهای مختلف تفاوت معنیداری بهجز در صفت تعداد روز تا گلدهی وجود نداشت. از طرفی اثر تیمار آبیاری تکمیلی بر ویژگیهای عملکردی نسبت به شرایط دیم مشهود بود، اما تفاوت معنیداری بین دو و سه بار آبیاری تکمیلی مشاهده نشد. عملکرد دانه گوار در سال اول و دوم در منطقه آشخانه به میزان (5/750 و 1/219 کیلوگرم در هکتار) برتر از بجنورد و شیروان است. بیشترین عملکرد دانه (590 کیلوگرم در هکتار) در سال اول از تیمار دو بار آبیاری و در سال دوم (51/271 کیلوگرم در هکتار) از تیمار سهبار آبیاری بهدست آمد. در بین ژنوتیپهای آزمایشی بیشترین عملکرد دانه متعلق به ژنوتیپ RGC-1025 بود. بهطور کلی میتوان کشت گوار ژنوتیپ RGC-1025 را در منطقه آشخانه توصیه کرد.
محمود مرادی چگنی؛ احمد علی شوشی دزفولی؛ محمود توحیدی؛ مهدی صادقی؛ فربد فتوحی
چکیده
یکی از اقدامات مهم جهت دستیابی به ارقام متحمل به خشکی، غربال‌گری و انتخاب ارقام براساس عملکرد و صفات بیوشیمیایی می‌باشد. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی به‌روش کرتهای یک‌بار خردشده در سه تکرار طی دو سال زراعی (98-1396) در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی‌آباد دزفول انجام شد. در کرتهای اصلی رژیم‌های مختلف آبیاری براساس ...
بیشتر
یکی از اقدامات مهم جهت دستیابی به ارقام متحمل به خشکی، غربال‌گری و انتخاب ارقام براساس عملکرد و صفات بیوشیمیایی می‌باشد. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی به‌روش کرتهای یک‌بار خردشده در سه تکرار طی دو سال زراعی (98-1396) در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی‌آباد دزفول انجام شد. در کرتهای اصلی رژیم‌های مختلف آبیاری براساس 25، 50، 75 و 100 درصد نیازآبی و در کرتهای فرعی پنج رقم یونجه بغدادی، نیک‌شهری، یزدی، امید و مساسرسا مقایسه شدند. نتایج نشان داد تنش آبی ناشی از رژیم آبیاری باعث کاهش معنی‌دار عملکرد علوفه خشک و تغییرات معنی‌دار مقدار قند محلول، میزان گلوتاتیون پراکسیداز و میزان کاتالاز موجود در برگ یونجه شد، اما تأثیر معنی‌دار بر پروتئین کل محلول نداشت. برترین کلاس آماری عملکرد علوفه خشک هر چین به رقم بغدادی با تیمار تأمین 100 درصد نیاز آبی با عملکرد علوفه خشک 824/2 تن در هکتار و کمترین کلاس آماری نیز به رقم‌های یزدی و مساسرسا با آبیاری براساس 25 درصد نیاز آبی به‌ترتیب با عملکرد علوفه خشک 598/0 و 546/0 تن در هکتار تعلق داشت. بین رقم‌های مورد بررسی، رقم یزدی به‌دلیل پایداری عملکرد علوفه خشک و همچنین مقادیر بالای آنتی‌اکسیدان در برگ تحت تنش آبی، بهعنوان رقم متحمل به تنش آبی شناخته شد.
سارا خراسانی نژاد؛ حسن سلطانلو؛ سیده ساناز رمضانپور؛ جواد هادیان؛ صادق آتشی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش آبی بر رشد، عملکرد و ترکیب اسانس برگ گیاه اسطوخودوس، آزمایشی گلدانی برپایۀ طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1393 انجام گرفت. تیمارهای تنش آبی شامل 100، 85، 70، 55 و 40 درصد ظرفیت زراعی بودند. نتایج تجزیه‌های آماری نشان داد تنش آبی اثر معناداری ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش آبی بر رشد، عملکرد و ترکیب اسانس برگ گیاه اسطوخودوس، آزمایشی گلدانی برپایۀ طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1393 انجام گرفت. تیمارهای تنش آبی شامل 100، 85، 70، 55 و 40 درصد ظرفیت زراعی بودند. نتایج تجزیه‌های آماری نشان داد تنش آبی اثر معناداری بر مؤلفه‌های رشدی، درصد و ترکیب اسانس داشت .با کاهش مقدار آب خاک، طول ساقه، وزن تر ساقه و وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه کاهش یافت و طول ریشه و درصد اسانس ابتدا افزایش و سپس کاهش پیدا کرد. کاهش مؤلفه‌های رشدی در سطح پنجم تنش (40 درصد ظرفیت زراعی) چنان بود که در این سطح بوته‌ها گل بسیار کمی تولید کردند. به همین منظور، برای ایجاد یکنواختی در نتایج آزمایش در همۀ تیمارها، برای بررسی فاکتورهای مربوط به اسانس، برگها تجزیه شدند که بیشترین درصد اسانس در شرایط رطوبتی 85 درصد بهدست آمد. مهم‌ترین ماده در ترکیب اسانس برگ اسطوخودوس، بورنئول است که با افزایش سطح خشکی مقدار آن افزایش زیادی نشان داد. همچنین کامفور که سبب کاهش کیفیت اسانس می‌شود، با افزایش سطح خشکی ابتدا کاهش و سپس افزایش یافت. ازاین‌رو میتوان نتیجه گرفت در سطوح اولیۀ تنش خشکی (85 درصد) درصد اسانس افزایش می‌یابد، ولی با شدیدتر شدن تنش (55 درصد) علیرغم کاهش در درصد اسانس تولیدشده، کیفیت اسانس افزایش خواهد داشت. بنابراین بهترین سطح تنش برای افزایش اسانس 85 و برای افزایش کیفیت اسانس 55 درصد ظرفیت زراعی است.
مهدی محمد زمانی؛ ولی ربیعی؛ محمد علی نجاتیان؛ مهدی طاهری
چکیده
پرولین و گلایسینبتائین از رایج‌ترین مواد آلی سازگارند که با تنظیم اسمزی و محافظت از غشا‌ها، پروتئین‌ها و آنزیم‌ها از تأثیرات مخرب تنش‌های اسمزی در گیاهان جلوگیری می‌کنند. براساس گزارش‌ها، با کاربرد خارجی این ترکیبات در گیاهان، تحمل آنها به خشکی را میتوان افزایش داد. بدینمنظور، این تحقیق به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های ...
بیشتر
پرولین و گلایسینبتائین از رایج‌ترین مواد آلی سازگارند که با تنظیم اسمزی و محافظت از غشا‌ها، پروتئین‌ها و آنزیم‌ها از تأثیرات مخرب تنش‌های اسمزی در گیاهان جلوگیری می‌کنند. براساس گزارش‌ها، با کاربرد خارجی این ترکیبات در گیاهان، تحمل آنها به خشکی را میتوان افزایش داد. بدینمنظور، این تحقیق به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار بر روی چهار رقم انگور ʼخوشناوʻ، ʼپیکانیʻ، ʼپرلتʻ وʼفلیم سیدلسʻ اجرا شد. تاک‌های تحت تنش خشکی با 70 درصد از آب مورد نیاز انگور آبیاری شدند. پرولین (10 میلی‌مولار) و گلایسینبتائین (15 میلی‌مولار) در چهار مرحله (پیش از گلدهی، گلدهی، غوره شدن و رنگ گرفتن خوشه‌های انگور) روی تاک‌ها محلول‌پاشی شد. نتایج نشان داد که مقدار پرولین و گلایسینبتائین درونی گیاه و فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و آسکوربات‌پراکسیداز در هر دو تیمار پرولین و گلایسینبتائین بهطور معناداری بیشتر از شاهد بود. بیشترین و کمترین مقدار پرولین به‌ترتیب در ارقام ʼفلیم سیدلسʻ و ʼپیکانیʻ ارزیابی شد، اما دیگر صفات اندازه‌گیری‌شده اختلاف معناداری در بین ارقام نشان ندادند. با توجه به نقش این آنزیم‌ها در از بین بردن گونه‌های فعال اکسیژن و همچنین نقش پرولین و گلایسینبتائین در فعال کردن آنتی‌اکسیدان‌ها، با کاربرد این دو اسمولیت میتوان تحمل انگور را در مقابل تنش خشکی افزایش داد.