محمودرضا سعیدی؛ یعقوب راعی؛ روح اله امینی؛ بهمن پاسبان اسلام؛ عسل روحی سارالان
چکیده
این پژوهش با هدف مطالعه اثر کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی بر خصوصیات رشدی، عملکرد و درصد اسیدهای چرب گیاه گلرنگ در کشت مخلوط با باقلا به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تبریز در دو سال زراعی 1393-1394 و 1394-1395 انجام شد. تیمارهای کشت خالص گلرنگ، خالص باقلا و مخلوط گلرنگ و باقلا با نسبت ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مطالعه اثر کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی بر خصوصیات رشدی، عملکرد و درصد اسیدهای چرب گیاه گلرنگ در کشت مخلوط با باقلا به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تبریز در دو سال زراعی 1393-1394 و 1394-1395 انجام شد. تیمارهای کشت خالص گلرنگ، خالص باقلا و مخلوط گلرنگ و باقلا با نسبت 1:1 و 2:1 به عنوان عامل اول و مصرف کود در چهار سطح عدم کاربرد کود، کاربرد 100 درصد کود شیمیایی (اوره+ سوپرفسفات تریپل)، مصرف تلفیقی 30 و60 درصد کود شیمیایی بعلاوه کودهای زیستی (ازتوبارور 1 و فسفات بارور 2) به عنوان عامل دوم بودند. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص کلروفیل برگ، ارتفاع و تعداد شاخه فرعی در بوته به سیستم کشت مخلوط 1:1 و مصرف تلفیقی 60 درصد کود شیمیایی بعلاوه کودهای زیستی تعلق داشت. همچنین کاربرد تلفیقی کود زیستی بعلاوه 60 درصد کود شیمیایی، عملکرد دانه، درصد روغن و اسیدهای چرب لینولئیک و لینولنیک را افزایش داد. بیشترین میزان نسبت برابری زمین در سیستم کشت مخلوط 1:1 به همراه مصرف تلفیقی کود زیستی بعلاوه 60 درصد کود شیمیایی حاصل شد. افت عملکرد واقعی کل در هر دو سال زراعی در همه کشتهای مخلوط بزرگتر از صفر بدست آمد که نشان میدهد سیستم کشت مخلوط نسبت به خالص نتیجه مثبتی بر عملکرد دانه داشت. در مجموع برای تولید گلرنگ با کمیت و کیفیت بهتر، کاربرد تلفیقی کودهای زیستی با شیمیایی در شرایط کشت مخلوط با باقلا، مناسب به نظر می رسد.
حسن موسی پور؛ احمد قنبری؛ محمدرضا اصغری پور
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات کشت مخلوط افزایشی زنیان و اسفرزه و تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان اسانس زنیان، درصد موسیلاژ در اسفرزه و کنترل علفهای هرز به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل، در سال 1392 اجرا گردید. تاریخ کاشت 20 دیماه و 20 بهمنماه در پلاتهای ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثرات کشت مخلوط افزایشی زنیان و اسفرزه و تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان اسانس زنیان، درصد موسیلاژ در اسفرزه و کنترل علفهای هرز به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل، در سال 1392 اجرا گردید. تاریخ کاشت 20 دیماه و 20 بهمنماه در پلاتهای اصلی و کشتهای خالص دو گونه زنیان و اسفرزه و نسبتهای کشت افزایشی (25، 50، 75 و 100 درصد اسفرزه به همراه 100 درصد زنیان) در پلاتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که تأخیر در کاشت سبب افزایش معنیدار میزان اسانس زنیان شد، ولی عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی، عملکرد اسانس و وزن هزاردانه زنیان با تأخیر در کاشت بهترتیب حدود 3/12، 7/13، 5/0 و 1/35 درصد کاهش نشان داد. تأخیر در کاشت اسفرزه نیز تأثیر معنیداری بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی نداشت. نسبتهای کشت مخلوط بهطور معنیداری باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد دو گیاه شد، بهطوریکه بیشترین عملکرد دانه زنیان (2303 کیلوگرم در هکتار) و اسفرزه (539 کیلوگرم در هکتار) از کشت خالص دو گیاه و کمترین ماده خشک علفهای هرز از تاریخ کشت 20 دیماه و نسبت کشت مخلوط 75 و 100 درصد اسفرزه + 100 درصد زنیان بهدست آمد. تیمار 50 و 75 درصد اسفرزه + 100 درصد زنیان را میتوان به عنوان تیمار برتر این مطالعه معرفی کرد، زیرا بالاترین نسبت برابری زمین از این تیمار حاصل شد.
مینا آقابابادستجردی؛ مجید امینی دهقی؛ محمدرضا چائی چی؛ زینب بساق زاده
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر سیستمهای مختلف کوددهی بر کیفیت علوفه و متابولیتهای ثانویۀ علوفهدارو در کشت مخلوط افزایشی یونجه و رازیانه، آزمایشی در سال زراعی 1389-90 بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ پژوهشی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. کرتهای اصلی دربرگیرندۀ سطوح مختلف ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر سیستمهای مختلف کوددهی بر کیفیت علوفه و متابولیتهای ثانویۀ علوفهدارو در کشت مخلوط افزایشی یونجه و رازیانه، آزمایشی در سال زراعی 1389-90 بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ پژوهشی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. کرتهای اصلی دربرگیرندۀ سطوح مختلف کود زیستی و شیمیایی فسفره در چهار سطح شاهد (عدم کوددهی)، کود زیستی (نیتروکسین و فسفات بارور 2)، کود تلفیقی (کود زیستی+ 50 درصد کود شیمیایی)، کود شیمیایی (سوپرفسفات تریپل) و کرتهای فرعی دربرگیرندۀ ترکیبهای کشت خالص یونجه، کشت خالص رازیانه، کشت مخلوط یونجه + 50 درصد رازیانه و کشت مخلوط یونجه + 100 درصد رازیانه بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار پروتئین خام از ترکیب یونجه + 50 درصد رازیانه در تیمار شاهد و بیشترین مادۀ خشک قابل هضم از یونجۀ خالص با دریافت کود تلفیقی بهدست آمد. کمترین درصد اسانس از ترکیب یونجه + 50 درصد رازیانه با دریافت کود تلفیقی بهدست آمد.