عزیزاله خندان میرکوهی؛ نغمه علیزاده کردستانی
چکیده
تولیدکنندههای گل شاخه بریده لیلیوم سوخ مورد نیاز خود را بهطور معمول وارد میکنند که منجر به خروج ارز قابل توجهی از کشور میشود. ازدیاد سوخ لیلیوم اغلب به روش فلسبرداری انجام میگیرد ولی تکثیر مداوم با این روش منجر به گسترش آلودگی و کاهش کیفیت میشود. بنابراین، در این پژوهش که طی سالهای 93-1392 در گلخانههای گروه علوم ...
بیشتر
تولیدکنندههای گل شاخه بریده لیلیوم سوخ مورد نیاز خود را بهطور معمول وارد میکنند که منجر به خروج ارز قابل توجهی از کشور میشود. ازدیاد سوخ لیلیوم اغلب به روش فلسبرداری انجام میگیرد ولی تکثیر مداوم با این روش منجر به گسترش آلودگی و کاهش کیفیت میشود. بنابراین، در این پژوهش که طی سالهای 93-1392 در گلخانههای گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد، امکان تولید سوخک از انواع قلمههای رویشی برگ، جوانه برگ و ساقه برگدار هیبرید اورینتال لیلیوم رقم ‘استارگزر’ (Lilium oriental hybrid cv. ‘Star Gazer’) تحت تیمار ماده تنظیمکننده رشد اکسین از نوع ایندول بوتیریک اسید (IBA) در پنج سطح 0، 250، 500، 750 و 1000 میلیگرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و نه قلمه در هر تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت اکسین تعداد برگ و میزان ریشهزایی در قلمه برگ کاهش یافت، درحالیکه این صفات در قلمه جوانه برگ و قلمه ساقه برگدار افزایش داشت.تعداد سوخک در قلمه برگ از 14 عدد در شاهد تا 21 عدد، در قلمه جوانه برگ از سه عدد در شاهد تا 20 عدد و در قلمه ساقه برگدار از یک عدد در شاهد تا 16 عدد به ترتیب در سطوح 250، 500 و 750 میلیگرم در لیتر اکسین، افزایش یافت و بعد از این سطوح روند نزولی مشاهده شد. هرچند ریشهزایی و تولید برگ جدید از قلمههای برگ با کاربرد اکسین کاهش یافت، ولی کاربرد اکسین با غلظت معینی برای تولید سوخک از هر سه نوع قلمه این گیاه لازم بود.