فاطمه سالارپورغربا؛ حسن فرحبخش
چکیده
امروزه، کاربرد اسید سالیسیلیک در افزایش مقاومت گیاهان به تنش خشکی افزایش یافته است. از این‌رو، جهت بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه رازیانه (Foeniculum Vulgare Mill.)تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان، به‌صورت کرت‌های خرد ده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار به مرحلة اجرا ...
بیشتر
امروزه، کاربرد اسید سالیسیلیک در افزایش مقاومت گیاهان به تنش خشکی افزایش یافته است. از این‌رو، جهت بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه رازیانه (Foeniculum Vulgare Mill.)تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان، به‌صورت کرت‌های خرد ده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار به مرحلة اجرا درآمد. تنش خشکی در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) فاکتور اصلی و غلظت اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0 و یک میلی مولار) فاکتور فرعی درنظر گرفته شد. محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک در مرحلة چهاربرگی و قبل از اعمال تنش خشکی انجام شد. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش معنادار ارتفاع، تعداد و طول میانگره در ساقة اصلی، عملکرد دانه و پروتئین برگ (به‌ترتیب 2/14، 4/2، 5/31، 51 و 5/23 درصد) و افزایش معنادار پراکسایش لیپید، پراکسید هیدروژن و ترکیبات فنلی برگ (6/66، 5/10 و 1/14 درصد) نسبت به شاهد شد. با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک به‌جز کاهش در پراکسایش لیپید و پراکسایش هیدروژن (8/31 و 7/13درصد)، افزایش معناداری در سایر صفات نسبت به تیمار شاهد دیده شد. اثر متقابل خشکی در اسید سالیسیلیک نیز بر طول میانگره در ساقة اصلی، پراکسایش لیپید و پروتئین معنادار بود. در نتیجه، اسید سالیسیلیک در غلظت 1 میلی‌مولار در رفع آسیب‌های ناشی از تنش خشکی نقش مؤثری دارد.
مینا آقابابادستجردی؛ مجید امینی دهقی؛ محمدرضا چائی چی؛ زینب بساق زاده
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر سیستم‌های مختلف کوددهی بر کیفیت علوفه و متابولیت‌های ثانویۀ علوفه‌دارو در کشت مخلوط افزایشی یونجه و رازیانه، آزمایشی در سال زراعی 1389-90 به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ پژوهشی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. کرت‌های اصلی دربرگیرندۀ سطوح مختلف ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر سیستم‌های مختلف کوددهی بر کیفیت علوفه و متابولیت‌های ثانویۀ علوفه‌دارو در کشت مخلوط افزایشی یونجه و رازیانه، آزمایشی در سال زراعی 1389-90 به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ پژوهشی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. کرت‌های اصلی دربرگیرندۀ سطوح مختلف کود زیستی و شیمیایی فسفره در چهار سطح شاهد (عدم کوددهی)، کود زیستی (نیتروکسین و فسفات بارور 2)، کود تلفیقی (کود زیستی+ 50 درصد کود شیمیایی)، کود شیمیایی (سوپرفسفات تریپل) و کرت‌های فرعی دربرگیرندۀ ترکیبهای کشت خالص یونجه، کشت خالص رازیانه، کشت مخلوط یونجه + 50 درصد رازیانه و کشت مخلوط یونجه + 100 درصد رازیانه بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار پروتئین خام از ترکیب یونجه + 50 درصد رازیانه در تیمار شاهد و بیشترین مادۀ خشک قابل هضم از یونجۀ خالص با دریافت کود تلفیقی بهدست آمد. کمترین درصد اسانس از ترکیب یونجه + 50 درصد رازیانه با دریافت کود تلفیقی بهدست آمد.
کیوان بهمنی؛ علی ایزدی دربندی؛ سید احمد سادات نوری
چکیده
رازیانه (Foeniculum vulgare Mill) گیاهی از خانوادة چتریان است که علاوه بر استفاده‌های دارویی، در مصارف تغذیه‌ای، تولید مواد آرایشی، عطر‌سازی، معطر‌کردن خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها کاربرد وسیعی دارد. با توجه به اهمیت بالای مقادیر و ترکیبات اسانس، محتوا و ترکیبات شیمیایی اسانس رازیانه‌های ایران بررسی شد. در این مطالعه 50 اکوتیپ رازیانه از مناطق ...
بیشتر
رازیانه (Foeniculum vulgare Mill) گیاهی از خانوادة چتریان است که علاوه بر استفاده‌های دارویی، در مصارف تغذیه‌ای، تولید مواد آرایشی، عطر‌سازی، معطر‌کردن خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها کاربرد وسیعی دارد. با توجه به اهمیت بالای مقادیر و ترکیبات اسانس، محتوا و ترکیبات شیمیایی اسانس رازیانه‌های ایران بررسی شد. در این مطالعه 50 اکوتیپ رازیانه از مناطق مختلف ایران جمع‌آوری شدند و در مزرعة تحقیقاتی پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، کشت و در سال‌های 1389 تا 1390 مطالعه شد. با تعیین مرحلة 70 درصد خمیری دانه که بیشترین مقدار اسانس قابل استحصال را دارد، محتوای اسانس آن‌ها در 2 سال متوالی و نیز ترکیبات شیمیایی اسانس آن‌ها بررسی شد. نتایج نشان داد که اکوتیپ‌های ساری، قزوین، چاهستان، کلیبر و حاجی‌آباد دیررس (176 روز تا 70 درصد خمیری)، الموت، دماوند، اردبیل، کوهین، گیوی، مغان، خاش، کاشان، مشکین‌شهر، خلخال، مرودشت و فزوه میان‌رس (131 روز تا 70 درصد خمیری دانه) و بقیة اکوتیپ‌ها زودرس (92 روز تا 70 درصد خمیری) بودند. به‌صورت میانگین هر 2 سال، اکوتیپ‌های رزن، فزوه، مرودشت، کاشان، ساری، کلیبر و اراک دارای محتوای اسانس بیش از 5/3درصد (به‌ترتیب با مقادیر 96/3، 69/3، 68/3، 66/3، 65/3، 65/3 و 54/3 درصد) بودند. نتایج بررسی ترکیبات شیمیایی اسانس با دستگاه GC-MASS نشان داد که بیشترین مقدار لیمونن مربوط به اکوتیپ سنندج، بیشترین مقدار فنچون متعلق به اکوتیپ ساری، بیشترین مقدار ترانس آنتول متعلق به اکوتیپ خاش و بیشترین مقدار متیل چاویکول متعلق به اکوتیپ کلیبر است. تأثیر اقلیم منطقة منشأ هر اکوتیپ بر خصوصیات مورد‌مطالعه، مشهود بود.