سحر بینش؛ غلام عباس اکبری؛ الیاس سلطانی؛ فاطمه امینی
چکیده
بهمنظور بررسی واکنش جوانهزنی بذور گیاه دارویی ریحان (.Ocimum basilicum L) به دما و تعیین دماهای کاردینال برای درصد و سرعت جوانهزنی، آزمایشی بهصورت تجزیهی مرکب در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و شش سطح دمایی (8، 15، 20، 25، 30 و35 درجهی سانتیگراد) در آزمایشگاه تکنولوژی بذر پردیس ابوریحان دانشگاه تهران به اجرا درآمد. در این تحقیق ...
بیشتر
بهمنظور بررسی واکنش جوانهزنی بذور گیاه دارویی ریحان (.Ocimum basilicum L) به دما و تعیین دماهای کاردینال برای درصد و سرعت جوانهزنی، آزمایشی بهصورت تجزیهی مرکب در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و شش سطح دمایی (8، 15، 20، 25، 30 و35 درجهی سانتیگراد) در آزمایشگاه تکنولوژی بذر پردیس ابوریحان دانشگاه تهران به اجرا درآمد. در این تحقیق 22 تودهی ریحان شامل تهران (سبز)، شهرری (سبز)، بیرجند (سبز)، بیرجند (بنفش)، شیراز (سبز)، زابل (سبز)، زاهدان1 (سبز)، زاهدان2 (سبز)، کرمانشاه (سبز)، پیشوا (سبز)، پیشوا (بنفش)، ملایر (سبز)، خاش (سبز)، تنکابن محلی (سبز)، اصفهان 2 (سبز)، اصفهان 2 (بنفش)، اصفهان 3 (سبز)، اصفهان 4 (سبز)، مشهد (سبز)، ناپولتا آمریکایی (سبز)، جینویس ایتالیایی (سبز) و سوئیس (سبز) مورد ارزیابی قرارگرفتند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس اثر دما، ژنوتیپ و اثرات متقابل آنها بر درصد و سرعت جوانهزنی در سطح 5 درصد معنی دار بود. بازهی دمای بهینه برای درصد و سرعت جوانهزنی بهترتیب 78/27-10/19و 89/29-32/20 درجهی سانتیگراد بهدست آمد. در اکثر تودهها بالاترین سرعت جوانهزنی در دمای 25 درجهی سانتیگراد مشاهده شد. بین تودههای مورد ارزیابی در این تحقیق، توده اصفهان 3 در همهی دماها بالاترین سرعت جوانهزنی را به خود اختصاص داد. نتایج آزمایش نشان داد که واکنش درصد و سرعت جوانهزنی به دما بهترتیب با تابع بتا و دوتکهای توصیف خوبی داشتند و با استفاده از این دو مدل میتوان دماهای کاردینال را برای ریحان تعیین کرد.
الهام نوذرپور؛ رضا توکل افشاری؛ الیاس سلطانی؛ ناصر مجنون حسینی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی واکنش سرعت جوانهزنی بذر بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) نسبت به دما و پتانسیل آب صورت گرفت. بذرها در دماهای 20، 23، 25، 27، 30 و 32 درجه سانتیگراد و پتانسیلهای خشکی صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0- و 8/0- مگاپاسکال در 3 تکرار در انکوباتور قرار داده شدند. این آزمایش در آزمایشگاه بذر پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، در سال 1393 انجام ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی واکنش سرعت جوانهزنی بذر بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) نسبت به دما و پتانسیل آب صورت گرفت. بذرها در دماهای 20، 23، 25، 27، 30 و 32 درجه سانتیگراد و پتانسیلهای خشکی صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0- و 8/0- مگاپاسکال در 3 تکرار در انکوباتور قرار داده شدند. این آزمایش در آزمایشگاه بذر پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، در سال 1393 انجام شد. دادهها با استفاده از طرح آماری تجزیه مرکب در قالب طرح کاملاً تصادفی در چند مکان آنالیز شدند. مدل دوتکهای جهت تعیین دماهای کاردینال استفاده شد. دمای پایه، دمای مطلوب و دمای سقف برای جوانهزنی بذر بادرنجبویه در شرایط عدم تنش خشکی بهترتیب 30/17، 9/30 و 35 درجه سانتیگراد بهدست آمدند. با کاهش پتانسیل آب دمای پایه بهتدریج افزایش یافت و در پتانسیل آب 8/0- مگاپاسکال به 25/21 درجه سانتیگراد افزایش یافت. دمای مطلوب با کاهش پتانسیل آب به 6/0- مگاپاسکال به حدود 28 درجه سانتیگراد کاهش یافت. بذرهای بادرنجبویه در دماهای 5، 10، 15 و 35 درجه سانتیگراد در هیچ سطح رطوبتی جوانه نزدند. مقدار ضریب تبیین برای مدل هیدروترمال تایم 55/0 بود. مقدار هیدروترمال تایم برابر با 41/71 مگاپاسگال درجه روز بود که براساس این مدل بذرهای بادرنجبویه برای جوانهزنی به 41/17 مگاپاسگال درجه روز نیاز دارند. نتایج این پژوهش میتواند برای مطالعات آتی در مورد بیولوژی و اکولوژی بذر گیاه بادرنجبویه مفید باشد.
بهنام کامکار؛ ام البنین گرزین؛ نفیسه خلیلی؛ محمدحسین قربانی
چکیده
آزیوش (Corchorus olitorius L.) یک گیاه دارویی باارزش بهشمار میرود که اولین بار در ایران در سال 1392 کشت و تولید شد. در این مطالعه، واکنش جوانهزنی این گیاه نسبت به دما (10، 15، 20، 25، 30، 35، 40، 45 و 50 درجۀ سانتیگراد) در آزمایشگاه بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1390 بررسی شد. اثر دما بر حداکثر درصد جوانهزنی (MGP)، سرعت جوانهزنی ...
بیشتر
آزیوش (Corchorus olitorius L.) یک گیاه دارویی باارزش بهشمار میرود که اولین بار در ایران در سال 1392 کشت و تولید شد. در این مطالعه، واکنش جوانهزنی این گیاه نسبت به دما (10، 15، 20، 25، 30، 35، 40، 45 و 50 درجۀ سانتیگراد) در آزمایشگاه بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1390 بررسی شد. اثر دما بر حداکثر درصد جوانهزنی (MGP)، سرعت جوانهزنی (R50)، یکنواختی جوانهزنی (GU)، زمان تا رسیدن به 10 (D10)، 50 (D50) و 90 (D90) درصد حداکثر جوانهزنی، درصد گیاهچۀ نرمال (NS%) و طول گیاهچه (LS) در سطح 1 درصد معنادار بود. همچنین واکنش جوانهزنی به دما تا رسیدن به 10، 50 و 90 درصد حداکثر جوانهزنی با استفاده از سه مدل رگرسیون غیرخطی (مدلهای دوتکهای، دندانمانند و بتا) ارزیابی شد و مدل بتا، مدل برتر تعیین شد. دماهای کاردینال در 50 درصد حداکثر جوانهزنی شامل دمای پایۀ 18/10 درجۀ سانتیگراد، دمای بهینۀ 31/37 درجۀ سانتیگراد، دمای سقف 50 درجۀ سانتیگراد و زمان بیولوژیک 56/13 ساعت بود. نتایج مدل بتا در برازش طول گیاهچه و درصد گیاهچۀ نرمال نشان داد ظهور گیاهچه در دامنۀ دمایی 11 تا 44 درجۀ سانتیگراد، بیشترین طول گیاهچه در دمای 34/35 درجۀ سانتیگراد و بیشترین درصد گیاهچههای نرمال در دمای 31 درجۀ سانتیگراد اتفاق افتاده است.
امیرحسن خدابخشی؛ بهنام کامکار؛ نفیسه خلیلی
چکیده
این تحقیق بهمنظور کمّیسازی واکنش سرعت جوانهزنی گیاه دارویی مرزه (hortensis L. Satureja) نسبت به دما و پتانسیل آب انجام گرفت. بدینمنظور، جوانهزنی این گیاه تحت تأثیر تیمارهای دمایی (12، 15، 20، 25، 30، 35، 37 و 40 درجۀ سانتیگراد) و پتانسیلهای آب (صفر، 1/0-، 3/0-، 5/0- و 7/0- مگاپاسکال) در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ...
بیشتر
این تحقیق بهمنظور کمّیسازی واکنش سرعت جوانهزنی گیاه دارویی مرزه (hortensis L. Satureja) نسبت به دما و پتانسیل آب انجام گرفت. بدینمنظور، جوانهزنی این گیاه تحت تأثیر تیمارهای دمایی (12، 15، 20، 25، 30، 35، 37 و 40 درجۀ سانتیگراد) و پتانسیلهای آب (صفر، 1/0-، 3/0-، 5/0- و 7/0- مگاپاسکال) در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1392 بررسی شد. نتایج نشان داد تأثیر دما، پتانسیل آب و اثر متقابل آنها بر حداکثر درصد جوانهزنی، سرعت در 50 درصد جوانهزنی و زمان رسیدن به 10، 50 و 90 درصد جوانهزنی معنادار بود. همچنین با کاهش پتانسیل آب، درصد و سرعت جوانهزنی کاهش یافت. با افزایش دما تا دمای 25 درجۀ سانتیگراد درصد و سرعت جوانهزنی افزایش و پس از آن کاهش یافت. با ارزیابی سه مدل رگرسیون غیرخطی شامل مدل دوتکهای، دندانمانند و بتا، مدل بتا به عنوان مدل برتر انتخاب و دماهای پایه، مطلوب و سقف به ترتیب 56/7، 98/23 و 40 درجۀ سانتیگراد و زمان بیولوژیک جوانهزنی در پتانسیل صفر (تیمار شاهد) 17/91 ساعت برآورد شد. دماهای کاردینال جوانهزنی بهطور معنادار تحت تأثیر پتانسیل آب قرار نگرفت، اما زمان بیولوژیک جوانهزنی به ازای کاهش یک مگاپاسکال پتانسیل آب، 64/17 ساعت افزایش یافت.