شهریار کاظمی؛ اسفندیار فرهمندفر؛ همت اله پیردشتی؛ مجتبی محمودی؛ ولی اله بابایی زاد
چکیده
بهمنظور بررسی برهمکنش قارچهای شبهمیکوریزا Piriformosporaindica و میکوریزا Glomusmosseae بر بهبود عملکرد دانه و بهرهوری آب در ذرت در سطوح مختلف آبیاری و فسفر، پژوهشی مزرعهای در سال زراعی 94-1393 در دو منطقه قراخیل (قائمشهر) و بایعکلا (نکا) بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. ...
بیشتر
بهمنظور بررسی برهمکنش قارچهای شبهمیکوریزا Piriformosporaindica و میکوریزا Glomusmosseae بر بهبود عملکرد دانه و بهرهوری آب در ذرت در سطوح مختلف آبیاری و فسفر، پژوهشی مزرعهای در سال زراعی 94-1393 در دو منطقه قراخیل (قائمشهر) و بایعکلا (نکا) بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمار آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه) در کرتهای اصلی و چهار سطح تلقیح (بدون تلقیح، تلقیح بذر با قارچ گلوموس موسه، تلقیح بذر با قارچ پیریفورموسپورا ایندیکا و تلقیح همزمان دو قارچ) بههمراه سه سطح کود فسفره (عدم مصرف، 50 و 100 درصد مورد نیاز گیاه) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. مطابق نتایج، تلقیح همزمان قارچها موجب افزایش معنیدار میزان عملکرد دانه در هر دو منطقه (بهترتیب 6/8 و 3/6 درصد برای ایستگاههای قراخیل و بایعکلا) گردید. در هر دو منطقه، همزیستی قارچهای میکوریزا و شبهمیکوریزا بهویژه تلقیح همزمان موجب بهبود قابلتوجه بهرهوری مصرف آب شد. همچنین، بیشترین تأثیر مثبت این همزیستی بر کارآیی مصرف آب در هر دو منطقه در شرایط آبیاری 50 درصد (بهترتیب 33/4 و 15/4 کیلوگرم بر مترمکعب) مشاهده شد. در مجموع، نتایج بیانگر همافزایی مطلوب این قارچها در بهبود بهرهوری آب ذرت بهویژه در شرایط کمآبیاری است.
رئوف سید شریفی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر نانواکسید روی و تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشدی و رایزوبیومی بر عملکرد و برخی ویژگیهای زراعی سویا، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعۀ دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1392 اجرا شد. تیمارها شامل محلولپاشی با نانواکسید روی در چهار سطح (صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 گرم بر لیتر) و ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر نانواکسید روی و تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشدی و رایزوبیومی بر عملکرد و برخی ویژگیهای زراعی سویا، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعۀ دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1392 اجرا شد. تیمارها شامل محلولپاشی با نانواکسید روی در چهار سطح (صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 گرم بر لیتر) و پنج سطح تلقیح (عدم تلقیح بذر با باکتری بهعنوان شاهد، تلقیح بذر با برادی رایزوبیوم جاپونیکوم، تلقیح توأم با برادی رایزوبیوم و آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین OF، تلقیح توأم بذر با برادی رایزوبیوم و سودوموناس پوتیدا، تلقیح بذر با رایزوبیوم + سودوموناس + آزوسپریلیوم) بودند. بیشترین ارتفاع بوته، وزن صددانه، تعداد گره در بوته و عملکرد دانه، مقادیر بیوماس کل (530 گرم در متر مربع)، سرعت رشد محصول (48/9 گرم بر متر مربع در روز)، سرعت رشد نسبی (1/0 گرم بر گرم در روز) در محلولپاشی 9/0 گرم در لیتر نانواکسید روی در تلقیح توأم بذر با باکتریهای محرک رشد و ریزوبیومی و کمترینِ آنها در حالت عدم تلقیح بذر و عدم مصرف نانواکسید روی بهدست آمد. بهمنظور افزایش عملکرد و برخی ویژگیهای زراعی سویا، 9/0 گرم در لیتر نانواکسید روی در تلقیح توأم بذر سویا با باکتریهای محرک رشد و رایزوبیومی باید بهکار برده شود.
وحیده خالق نژاد؛ فرهاد جباری
چکیده
بهمنظور ارزیابی تأثیر تلقیح بذر با باکتریهای ریزوبیوم و ریزوباکتریهای تحریککنندة رشد گیاه (PGPR) بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود زراعی (Cicer arietinum L.) رقم ‘آرمان’، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سال 1391 اجرا شد. در این آزمایش، سطوح آبیاری در دو سطح فاریاب (آبیاری ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی تأثیر تلقیح بذر با باکتریهای ریزوبیوم و ریزوباکتریهای تحریککنندة رشد گیاه (PGPR) بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود زراعی (Cicer arietinum L.) رقم ‘آرمان’، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سال 1391 اجرا شد. در این آزمایش، سطوح آبیاری در دو سطح فاریاب (آبیاری مطلوب از سبز شدن تا رسیدن محصول) و دیم (عدم آبیاری در کل دورة رشد) در کرتهای اصلی؛ و سطوح کودی در هفت سطح (شاهد، مصرف 50 کیلوگرم کود اوره در موقع کاشت، تلقیح بذر با Mesorhizobiumciceri نژاد SWRI-3، تلقیح بذر با Mesorhizobiumciceri نژاد SWRI-17، تلقیح بذر با PGPR، تلقیح مشترک با نژاد ریزوبیومی (SWRI-3+SWRI-17) و تلقیح مشترک با PGPR+SWRI-3+SWRI-17) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که شرایط دیم، موجب کاهش ارتفاع بوته، تعداد شاخههای فرعی، تعداد دانه در بوته، وزن صددانه، عملکرد دانه و زیستی و شاخص برداشت شد. در این تحقیق، استفاده از کودهای زیستی در هر دو شرایط فاریاب و دیم، بهدلیل تأثیر مثبت بر صفاتی نظیر ارتفاع بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صددانه، وزن غلاف در بوته و عملکرد زیستی، عملکرد دانة بیشتری را در مقایسه با تیمار شاهد کودی و مصرف کود نیتروژنة اوره تولید کرد. در ضمن، تلقیح مشترک بذر با تمام کودهای زیستی (PGPR+SWRI-3+SWRI-17) نسبت به تلقیح جداگانه موجب افزایش 18-36 درصدی عملکرد دانه در شرایط فاریاب و 34-50 درصدی در شرایط دیم شد
علی خسروی؛ رئوف سید شریفی؛ علی اکبر ایمانی
چکیده
به منظور بررسی زمان مصرف کود نیتروژنه و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد بر عملکرد، کارایی مصرف کود، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شامل زمان مصرف کود نیتروژنه در ...
بیشتر
به منظور بررسی زمان مصرف کود نیتروژنه و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد بر عملکرد، کارایی مصرف کود، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شامل زمان مصرف کود نیتروژنه در سه سطح ( در مرحله چهار تا شش برگی، مرحله غنچهدهی و مرحله گلدهی)، (در مرحله چهار تا ششبرگی، مرحله غنچهدهی)، ( در مرحله چهار تا شش برگی، مرحله غنچهدهی و مرحله گلدهی) به ترتیب به صورتN1، N2و N3و عامل دوم شامل تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد در چهار سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با باکتری های ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، سودوموناس پوتیدا سویه 9 و سودوموناس پوتیدا سویه 41) بودند. نتایج نشان داد که حداکثر وزن تک بذر، طول دوره مؤثر پر شدن دانه، عملکرد دانه و زیستی، وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق، ارتفاع بوته، قطر طبق و قطر ساقه در سطح دوم از زمان مصرف نیتروژن و تلقیح بذر با ازتوباکتر به دست آمد. بیشترین کارایی مصرف نیتروژن در کاربرد نیتروژن به صورت N2 و تلقیح بذر با ازتوباکتر و کم ترین آن در کاربرد به صورتN1 و عدم تلقیح بذر با باکتری مشاهده شد. به نظر میرسد به منظور افزایش عملکرد، کارایی مصرف کود، سرعت و دوره مؤثر پر شدن دانه میتوان تلقیح بذر با ازتوباکتر در مصرف کود به صورت N2 را پیشنهاد نمود.