فاطمه دلاورنیا؛ فائزه زعفریان؛ رقیه حسن پور؛ همت اله پیردشتی
چکیده
بهمنظور ارزیابی توانایی گیاه سورگوم علوفهای (Sorghum bicolor L.) در حذف فلز سنگین کادمیم به کمک بیوچار (زغال زیستی) و باکتری سودوموناس پوتیدا (Pseudomonas putida) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال 1398 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، در شرایط گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد که حضور کادمیم ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی توانایی گیاه سورگوم علوفهای (Sorghum bicolor L.) در حذف فلز سنگین کادمیم به کمک بیوچار (زغال زیستی) و باکتری سودوموناس پوتیدا (Pseudomonas putida) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال 1398 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، در شرایط گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد که حضور کادمیم در بستر کشت گیاه سورگوم موجب کاهش وزن خشک ریشه و شاخساره شد. اما افزودن بیوچار و تلقیح سودوموناس پوتیدا بهطور معنیداری موجب افزایش صفات مذکور شد. فاکتور تجمع زیستی ریشه و شاخساره از غلظت 25 تا 100 میلیگرم کادمیم در کیلوگرم خاک روند افزایشی داشت، بهطوریکه بیشترین فاکتور تجمع زیستی شاخساره (31/2) در غلظت 100 میلیگرم کادمیم در کیلوگرم خاک و در تیمار کاربرد همزمان بیوچار و سودوموناس پوتیدا مشاهده شد که نسبت به شاهد 33/28 درصد افزایش معنیداری داشته است. همچنین، کمینه فاکتور انتقال گیاه سورگوم (000/1) مربوط به تیمار عدم مصرف بیوچار، عدم تلقیح سودوموناس پوتیدا و بدون آلودگی کادمیم بود که نسبت به شاهد 20 درصد کاهش یافت؛ حال آنکه بیشینه فاکتور انتقال (94/1) در غلظت 25 میلیگرم کادمیم در کیلوگرم خاک و تیمار عدم مصرف بیوچار و عدم تلقیح سودوموناس پوتیدا مشاهده شد. شاخص تحمل گیاه با افزایش غلظت کادمیم کاهش یافت، درحالیکه استفاده از بیوچار و تلقیح باکتری سودوموناس پوتیدا موجب افزایش این شاخص شد، بهطوریکه بیشترین شاخص تحمل (22/1) مربوط به تیمار کاربرد تلفیقی بیوچار و باکتری بدون استفاده از کادمیم بود که نسبت به عدم مصرف بیوچار و عدم تلقیح باکتری 22 درصد افزایش یافت. از آنجاکه شاخص تحمل گیاه سورگوم علوفهای در همه غلظتهای کادمیم بیشتر از 60/0 بود، لذا میتوان این گیاه را در گروه تحمل بالا نسبت به تنش فلز سنگین کادمیم دستهبندی کرد و از سورگوم جهت گیاهپالایی کادمیم بهره جست.
فرشته نورالهی؛ حمیدرضا محمددوست چمن آباد؛ داود حسن پناه؛ محمد انوار
چکیده
بهمنظور بررسی توانایی رقابتی ارقام مختلف سیبزمینی با علفهای هرز آزمایشی در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای موردمطالعه شامل 10 رقم سیبزمینی بودند که در شرایط با و بدونرقابت طبیعی علفهای هرز رشد میکردند. نتایج نشان ...
بیشتر
بهمنظور بررسی توانایی رقابتی ارقام مختلف سیبزمینی با علفهای هرز آزمایشی در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای موردمطالعه شامل 10 رقم سیبزمینی بودند که در شرایط با و بدونرقابت طبیعی علفهای هرز رشد میکردند. نتایج نشان داد افت عملکرد در شرایط حضور علفهای هرز از سه درصد در رقم ساتینا تا 84 درصد در رقم آگریا متغیر بود. همچنین توانایی رقابتی ارقام با یکدیگر متفاوت بود. رقم ساتینا دارای بالاترین شاخص رقابت (CI) بود و توانست وزن خشک علفهای هرز را نسبت به رقم اسپریت بهعنوان یک رقم ضعیف در رقابت با علفهای هرز به میزان دو برابر بیشتر کاهش دهد. از بین صفات موردبررسی قطر ساقه سیبزمینی همبستگی منفی با وزن خشک علفهای هرز و همبستگی مثبت با شاخصهای تحمل و رقابت ارقام داشت. قطر ساقه در رقم ساتینا در شرایط حضور علفهای هرز نسبت به رقم اسپریت 18 درصد بیشتر بود. بهطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد رقم ساتینا بهعنوان یک رقم سازگار برای کشت در منطقه اردبیل نسبت به سایر ارقام از شاخص حساسیت (SSI) کمتر و پایداری بیشتری نسبت به علفهای هرز برخوردار بوده و میتوان آن را بهعنوان رقم رقیب در برنامههای مدیریت غیرشیمیایی علفهای هرز معرفی نمود.