بصیر صمدی فیروزآباد؛ مهدی قیاسی؛ رضا امیرنیا
چکیده
هدف: ذرات نانو پس از محلولپاشی بهدلیل ابعاد کوچک خود بهراحتی از طریق سیستم روزنهای گیاه وارد برگ میشوند. علاوه بر این بهدلیل افزایش قابلملاحظه سطح مولکولی مواد نانو واکنشپذیری آنها نیز افزایش یافته و در نتیجه قابلیت استفاده از این ترکیبات توسط گیاه بهبود مییابد.روش پژوهش: مطالعه حاضر بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب ...
بیشتر
هدف: ذرات نانو پس از محلولپاشی بهدلیل ابعاد کوچک خود بهراحتی از طریق سیستم روزنهای گیاه وارد برگ میشوند. علاوه بر این بهدلیل افزایش قابلملاحظه سطح مولکولی مواد نانو واکنشپذیری آنها نیز افزایش یافته و در نتیجه قابلیت استفاده از این ترکیبات توسط گیاه بهبود مییابد.روش پژوهش: مطالعه حاضر بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی (RCBD) در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه مرکزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی استان تهران اجرا شد. اثرات محلولپاشی در قالب هفت تیمار شامل عدم محلولپاشی (شاهد)، محلولپاشی با روی معمولی، محلولپاشی با روی نانو، محلولپاشی با آهن معمولی، محلولپاشی با آهن نانو محلولپاشی با منگنز معمولی و محلولپاشی با منگزنانو و پرایمینگ بذر در سه سطح عدم پرایمینگ (شاهد)، اسمو پرایمینگ و هیدروپرایمینگ جهت بررسی عملکرد کمی و کیفی و گلرنگ رقم گلدشت موردبررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که اسموپرایمینگ بههمراه محلولپاشی نانو روی و پس از آن بههمراه محلولپاشی با نانوآهن بیشترین تأثیر را بر افزایش معنیدار تمام صفات موردبررسی شامل اجزای عملکرد، عملکرد دانه، درصد و عملکرد روغن در گلرنگ داشت. همچنین تیمار هیدروپرایمینگ بههمراه محلولپاشی نانو روی توانست وزن هزاردانه را تا بالاترین سطح آماری افزایش دهد.نتیجه گیری: نتایج در مجموع نشان داد که اعمال پرایمینگ بذور گلرنگ بههمراه محلولپاشی عناصر ریزمغذی بهویژه روی و آهن بهصورت نانو، بهعنوان روشی امیدبخش جهت افزایش عملکرد کمی و کیفی دانه و روغن گیاه گلرنگ در شرایط آبوهوایی مشابه (نیمهخشک) قابل توصیه است.
محسن ملک؛ فرشید قادری فر؛ بنیامین ترابی؛ حمیدرضا صادقی پور
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر روشهای خشککردن (تیمارهای پسابیدگی)، تیمارهای شوک حرارتی و تنش اسمزی بر قابلیت حیات بذرهای پرایمشدهی ارقام کلزا، آزمایشی در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 97-1396 انجام شد. در این مطالعه بذرهای سه رقم کلزا بانامهای دیکا-ایکسپاور، تراپر و هایولا50، بلافاصله پس از ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر روشهای خشککردن (تیمارهای پسابیدگی)، تیمارهای شوک حرارتی و تنش اسمزی بر قابلیت حیات بذرهای پرایمشدهی ارقام کلزا، آزمایشی در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 97-1396 انجام شد. در این مطالعه بذرهای سه رقم کلزا بانامهای دیکا-ایکسپاور، تراپر و هایولا50، بلافاصله پس از پرایمینگ، در معرض تیمارهای مختلف پسابیدگی، شوک حرارتی و پتانسیل اسمزی قرار گرفتند. سپس بهمنظور بررسی قابلیت حیات بذرهای تیمارشده با روشهای مختلف پرایمینگ و شرایط مختلف در مرحلهی خشک کردن بذرهای پرایمشده، در معرض آزمون زوال کنترلشده قرار گرفتند و درنهایت با استفاده از برازش مدل لجستیک سه پارامتره به دادههای درصد جوانهزنی طی آزمون زوال کنترلشده؛ زمان کاهش جوانهزنی بذرها به 50 درصد محاسبه و بهعنوان معیار مقایسهی قابلیت حیات بذرها قرار گرفت. نتایج نشان داد پاسخ ارقام کلزا به تیمارهای مختلف، متفاوت بود. بهطورکلی تیمارهای شوک حرارتی توانستند در رقمهای دیکا-ایکسپاور و تراپر بسیار مفید واقعشده و منجر به افزایش قابلیت ماندگاری بذرها شوند. در مقابل تیمارهای تنش اسمزی اغلب دارای اثرات منفی بر ماندگاری بذرهای تمامی ارقام داشتند. همچنین پرایمینگ به روش اسموپرایمینگ و خشککردن بذرها بهروش آرام دارای اثرات منفی بیشتری نسبت به هیدروپرایمینگ و خشککردن سریع بودند.