نسرین تیموری؛ مختار قبادی؛ دانیال کهریزی
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر محلولپاشی سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در گیاه کاملینا اجرا شد.روش پژوهش: آزمایش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلدانی اجرا گردید. تیمارهای آزمایش دو ژنوتیپ کاملینا (رقم سهیل و لاین-84)، تیمار خشکی (دو سطح تنش خشکی و بدون تنش خشکی) و محلولپاشی برگی سیلیکاتسدیم ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر محلولپاشی سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در گیاه کاملینا اجرا شد.روش پژوهش: آزمایش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلدانی اجرا گردید. تیمارهای آزمایش دو ژنوتیپ کاملینا (رقم سهیل و لاین-84)، تیمار خشکی (دو سطح تنش خشکی و بدون تنش خشکی) و محلولپاشی برگی سیلیکاتسدیم (پنج سطح صفر، 2، 4، 6 و 8 میلیمولار) بودند.یافته ها: نتایج نشان داد که خشکی باعث کاهش صفات عملکرد دانه، اجزای آن و صفات مورفولوژیک هر دو ژنوتیپ کاملینا شد. تنش خشکی وزن دانه در بوته در رقم سهیل و لاین-84 را بهترتیب 27 و 39 درصد کاهش داد. محلولپاشی برگی سیلیکون در افزایش عملکرد و اجزای عملکرد مؤثر بود. بهطور میانگین، محلولپاشی سیلیکون در غلظت 6 میلیمولار نسبت به تیمار شاهد باعث افزایش در صفات وزن دانه در بوته (04/13 درصد)، شاخص برداشت (1/12 درصد) و تعداد خورجین در بوته (7 درصد) شد. در تجزیه همبستگی مشخص شد که در بین اجزای عملکرد دانه، بالاترین ضریب همبستگی مثبت با وزن دانه در بوته به صفت تعداد خورجین در بوته (941/0) تعلق داشت.نتیجه گیری: بهطور کلی، بهنظر میرسد که در گیاه کاملینا محلولپاشی سیلیکون با غلظت 6 میلیمولار میتواند در افزایش تحمل به خشکی مؤثر باشد.
فاطمه صمدزاده؛ علیرضا پیرزاد؛ حسین زینل زاده تبریزی
چکیده
تعیین آرایش کاشت و تراکم مناسب بوته باعث بهرهوری بهتر از منابع و افزایش عملکرد در واحد سطح میشود. در این راستا آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده نواری بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان) در سال زراعی 1399 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ردیفهای کاشت 30، 45 و ...
بیشتر
تعیین آرایش کاشت و تراکم مناسب بوته باعث بهرهوری بهتر از منابع و افزایش عملکرد در واحد سطح میشود. در این راستا آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده نواری بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان) در سال زراعی 1399 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ردیفهای کاشت 30، 45 و 60 سانتیمتری بهعنوان فاکتور عمودی و فاصله کاشت در پنج، هشت، 11 و 14 سانتیمتری بهعنوان فاکتور افقی بودند. براساس نتایج بهدستآمده، با افزایش فاصله بین بوتهها روی ردیف کاشت، بیشترین تاریخ کاشت تا شروع گلدهی (25/47 روز)، طول دوره رشد (25/122 روز)، قطر ساقه (33/8 میلیمتر)، تعداد شاخه فرعی (97/2 عدد) و طول کپسول (20/24 میلیمتر) کنجد در فاصله کاشت بین بوته 14 سانتیمتری مشاهده شد. فاصله ردیفهای کاشت 45 نسبت به 30 سانتیمتری، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن هزاردانه کنجد را بهترتیب به میزان 33، 50/18 و 16 درصد افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه، وزن تر و خشک بوته بهترتیب با 40/1455، 80/5021 و 73/1280 کیلوگرم در هکتار در فاصله ردیف کاشت 45 سانتیمتر مشاهده شد. نتایج کلی این آزمایش نشان داد آرایش کاشت کنجد رقم ناشکوفا با فاصله بین بوته 14 سانتیمتر و فاصله بین ردیف کاشت 45 سانتیمتر با استفاده بهینه از منابع محیطی برای کشت کنجد در دشت مغان مناسب بوده و بنابراین قابل توصیه برای کشاورزان منطقه است.