هادی شوریده؛ حیدر مفتاحی زاده؛ محدثه حیدرزاده؛ عبدالله یوسفی
چکیده
بهمنظور بررسی پاسخهای عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپهای گوار (Cyamopsis tetragonoloba L.) به آبیاری تکمیلی در شرایط دیم، مطالعهای دو ساله در قالب کرتهای نواری خردشده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاههای تحقیقاتی شیروان، کهنهکند و محمدآباد خراسان شمالی در سالهای زراعی 1399-1398 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی پاسخهای عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپهای گوار (Cyamopsis tetragonoloba L.) به آبیاری تکمیلی در شرایط دیم، مطالعهای دو ساله در قالب کرتهای نواری خردشده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاههای تحقیقاتی شیروان، کهنهکند و محمدآباد خراسان شمالی در سالهای زراعی 1399-1398 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل سطوح آبیاری در سه سطح دیم، دو آبیاری (پس از کاشت و زمان دانهبستن) و سه آبیاری (پس از کاشت، هنگام تشکیل غلاف و زمان دانهبستن) و فاکتور فرعی شامل ژنوتیپهای گوار در چهار سطح شامل سه ژنوتیپ RGC-1077،RGC-1036 ، RGC-1025 و توده محلی چابهار بود. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که بین ژنوتیپهای مختلف تفاوت معنیداری بهجز در صفت تعداد روز تا گلدهی وجود نداشت. از طرفی اثر تیمار آبیاری تکمیلی بر ویژگیهای عملکردی نسبت به شرایط دیم مشهود بود، اما تفاوت معنیداری بین دو و سه بار آبیاری تکمیلی مشاهده نشد. عملکرد دانه گوار در سال اول و دوم در منطقه آشخانه به میزان (5/750 و 1/219 کیلوگرم در هکتار) برتر از بجنورد و شیروان است. بیشترین عملکرد دانه (590 کیلوگرم در هکتار) در سال اول از تیمار دو بار آبیاری و در سال دوم (51/271 کیلوگرم در هکتار) از تیمار سهبار آبیاری بهدست آمد. در بین ژنوتیپهای آزمایشی بیشترین عملکرد دانه متعلق به ژنوتیپ RGC-1025 بود. بهطور کلی میتوان کشت گوار ژنوتیپ RGC-1025 را در منطقه آشخانه توصیه کرد.