راحله عرب؛ علیرضا یدوی؛ حمیدرضا بلوچی؛ حمید اله دادی
چکیده
هدف: آزمایش به منظور بررسی اثر تنش خشکی و محلولپاشی عناصر آهن و روی بر خصوصیات زراعی آفتابگردان انجام شدروش پژوهش: آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس در سال 94-1393 اجرا شد. آبیاری در سه سطح (آبیاری پس از 60، 120 و180 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) به عنوان ...
بیشتر
هدف: آزمایش به منظور بررسی اثر تنش خشکی و محلولپاشی عناصر آهن و روی بر خصوصیات زراعی آفتابگردان انجام شدروش پژوهش: آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس در سال 94-1393 اجرا شد. آبیاری در سه سطح (آبیاری پس از 60، 120 و180 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) به عنوان کرت اصلی و محلولپاشی در چهار سطح (محلولپاشی با آب (شاهد)، سولفات آهن، سولفات روی و سولفات آهن + سولفات روی) به عنوان کرتهای فرعی بهکار برده شدند.یافتهها: نتایج نشان داد که تأخیر در آبیاری از 60 به 180 میلیمتر تبخیر باعث کاهش تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و زیستی به ترتیب به میزان 8/24، 5/37 و 30 درصد شد. در بین تیمارهای محلولپاشی، محلولپاشی با سولفات آهن + سولفات روی، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه و عملکرد دانه را به ترتیب 1/24، 6/16 و 3/14 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. تأخیر در آبیاری، کارایی مصرف آب را تا 9/50 درصد افزایش داد. برهمکنش رژیم آبیاری و محلولپاشی تاثیر معنیداری بر غلظت آهن برگ و دانه و غلظت روی برگ داشت به طوریکه با تأخیر در آبیاری، جذب عناصر غذایی کاهش یافت ولی محلولپاشی در شرایط تنش خشکی باعث افزایش جذب آهن و روی در آفتابگردان شد.نتیجهگیری:با توجه به این نتایج می توان اظهار داشت که از طریق محلولپاشی آهن و روی می توان از افت شدید عملکرد آفتابگردان در شرایط تنش خشکی جلوگیری نمود.
فاطمه قبادی؛ ناصر مجنون حسینی؛ مصطفی اویسی؛ غلام عباس اکبری
چکیده
جهت بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد برخی ارقام گلرنگ در استان البرز، آزمایشی بهصورت کرتهای دوبار خرد شده با سه فاکتور در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98-1397 و در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج اجرا شد. فاکتور اصلی سطوح آبیاری (معمول، ...
بیشتر
جهت بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد برخی ارقام گلرنگ در استان البرز، آزمایشی بهصورت کرتهای دوبار خرد شده با سه فاکتور در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98-1397 و در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج اجرا شد. فاکتور اصلی سطوح آبیاری (معمول، تا نیمه گلدهی و آبیاری تا آغاز پر شدن دانه)، فاکتور فرعی کود نیتروژن (100 و 50 د صد نیاز گیاه) و فرعی فرعی ارقام پدیده، پرنیان، گلدشت و گلمهر بودند. اثر فاکتورهای آبیاری، نیتروژن و رقم در صفات تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و زیست توده معنیدار بود. قطع آبیاری در مرحله آغاز دانهبندی و 50 درصد گلدهی به ترتیب منجربه کاهش 2/16 و 1/68 درصدی عملکرد دانه نسبت به آبیاری معمول گردید. با کاهش 50درصدی نیتروژن نسبت به تأمین کامل آن، عملکرد دانه 5/8 درصد و زیست توده 12 درصد کاهش یافت. برهمکنش سهگانه آبیاری، کود و رقم در صفات قطر ساقه و طبق معنیدار شد. رقم گلمهر بیشترین و رقم گلدشت کمترین قطر ساقه را در سطوح مختلف آبیاری و کود نشان دادند. برهمکنش سطوح آبیاری و نیتروژن نشان داد که با کاهش سطوح آبیاری، جذب نیتروژن نیز کاهش یافته و باعث کاهش تعداد دانه در طبق میشود با این وجود تأمین 100درصد نیاز نیتروژن درشرایط تنش خشکی مانع افت شدیدتر تعداد دانه در طبق میشود.