سید پویا حسینی؛ سودابه گلستانی کرمانی؛ کوروش قادری؛ نسرین سیاری
چکیده
با توجه به کمبود منابع آبی و اثرات منفی آن بر عملکرد محصولات کشاورزی و لزوم تأمین امنیت غذایی، ارائه راهکارهای مؤثر جهت بهبود مدیریت و بهرهوری مصرف آب در این بخش ضروری است. بدین منظور در بهار 1398 آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه باهنر کرمان انجام شد. فاکتورهای پژوهش شامل سه سطح ...
بیشتر
با توجه به کمبود منابع آبی و اثرات منفی آن بر عملکرد محصولات کشاورزی و لزوم تأمین امنیت غذایی، ارائه راهکارهای مؤثر جهت بهبود مدیریت و بهرهوری مصرف آب در این بخش ضروری است. بدین منظور در بهار 1398 آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه باهنر کرمان انجام شد. فاکتورهای پژوهش شامل سه سطح آبیاری FC100، FC75 و FC50 (100 و 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی) بهعنوان فاکتور اول و دو سطح سوپرجاذب شامل S0 و S5 (صفر و 5 گرم در هر کیلوگرم خاک) بهعنوان فاکتور دوم بود که با پنج تکرار انجام شد. بیشترین مقدار عملکرد (23/40 تن در هکتار) و بهرهوری مصرف آب (36/10کیلوگرم بر مترمکعب) در تیمار FC100S5 مشاهده شد که نسبت به مقادیر ثبتشده در شرایط رطوبتی مشابه و بدون کاربرد سوپرجاذب بهترتیب 71/5 و 6/47 درصد افزایش داشت. بیشترین مقدار کلروفیل کل (12/25 میلیگرم بر میلیلیتر) در تیمار FC100S5 مشاهده شد که نسبت به مقدار شاهد 44/19 درصد افزایش داشت. بیشترین مقدار ویتامین ث (10/29 میلیگرم در صد گرم نمونه) نیز در تیمار FC50S0 مشاهده شد که نسبت به حداقل مقدار ثبتشده 72/18 درصد افزایش داشت. در مجموع بررسی نتایج بهدستآمده نشان داد که بهرهوری مصرف آب گوجهفرنگی گیلاسی با وجود کاهش 25 درصدی رطوبت ظرفیت زراعی در تیمارFC75S5، اختلاف معنیداری با تیمار FC100S0 نداشت. براساس نتایج این پژوهش، تابع درجه دوم بهعنوان تابع بهینه برآورد صفات مذکور در شرایط کاربرد و عدم کاربرد سوپرجاذب قابل توصیه میباشد.