رئوف سید شریفی؛ رضا سید شریفی؛ حامد نریمانی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و پوترسین بر بیوماس، گرهزایی و برخی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی ماشک گل خوشهای تحت شرایط دیم، آزمایشی در سال 1398 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل کودهای زیستی (عدم کاربرد کودهای زیستی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و پوترسین بر بیوماس، گرهزایی و برخی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی ماشک گل خوشهای تحت شرایط دیم، آزمایشی در سال 1398 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل کودهای زیستی (عدم کاربرد کودهای زیستی بهعنوان شاهد، کاربرد ریزوبیوم (Rhizobium legominuzarum)، کاربرد میکوریز (Glomus mosseae)، کاربرد توأم میکوریز با ریزوبیوم، ریزوبیوم و ازتوباکتر (Azotobacter chrocoocom strain 5)، میکوریز و ازتوباکتر، ریزوبیوم با ازتوباکتر و میکوریز] و محلولپاشی پوترسین در سه سطح (محلولپاشی با آب بهعنوان شاهد و محلولپاشی 5/0 و 1 میلیمولار پوترسین) بودند. نتایج نشان داد کاربرد توأم ازتوباکتر با میکوریز و ریزوبیوم و محلولپاشی یک میلیمولار پوترسین وزن ریشه، سهم برگ از بیوماس کل، قندهای محلول برگ و ساقه و بیوماس کل را بهترتیب 33/133، 5/4، 94/31، 82/41 و 94/56 درصد نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی و عدم محلولپاشی با پوترسین افزایش داد. همچنین کاربرد توأم ازتوباکتر با میکوریز و ریزوبیوم و محلولپاشی یک میلیمولار پوترسین هدایت الکتریکی و میزان مالوندیآلدئید را بهترتیب 99 و 39/125 درصد در مقایسه با عدم کاربرد کودهای زیستی و عدم محلولپاشی با پوترسین کاهش داد. بهنظر میرسد کاربرد کودهای زیستی و محلولپاشی پوترسین میتواند بیوماس کل ماشک گلخوشهای تحت شرایط دیم را بهواسطه بهبود صفات بیوشیمیایی و مورفولوژیکی افزایش دهد.