محسن سیلسپور
چکیده
در آزمایشی مزرعهای، اثرات کاربرد نیتروژن و بوربر کمی و کیفی پنبه رقم ورامین در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران مطالعه گردید. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. نیتروژن با چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) به‌عنوان عامل اصلی و بور با سه سطح ...
بیشتر
در آزمایشی مزرعهای، اثرات کاربرد نیتروژن و بوربر کمی و کیفی پنبه رقم ورامین در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران مطالعه گردید. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. نیتروژن با چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) به‌عنوان عامل اصلی و بور با سه سطح (بدون برگ‌پاشی، یک بار برگ‌پاشی و دو بار برگ‌پاشی) به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. اثرات ساده نیتروژن و بور و اثر متقابل نیتروژن و بور بر صفات کمی پنبه شامل میانگین تعداد غوزه در بوته، میانگین وزن غوزه، عملکرد وش و الیاف، درصد کیل و صفات کیفی شامل طول و استحکام الیاف معنیدار بود. بالاترین عملکرد وش (5233 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد الیاف (2080 کیلوگرم در هکتار)، درصد کیل (40)، طول الیاف (3/31 میلیمتر)، استحکام الیاف (7/29 گرم بر تکس) از کاربرد 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار همراه با دو بار برگ‌پاشی بور حاصل شد. بین خصوصیات کیفی الیاف با نیتروژن همبستگی وجود داشت که رابطه رگرسیون آن از معادله درجه دو پیروی میکرد. نتایج نشان داد که در خاکهایی که کم‌تر از 5/0 میلیگرم در کیلوگرم بور داشته باشند و ذخیره کربن آلی آن‌ها کم‌تر از 81/0 درصد باشد، مصرف نیتروژن و بور باعث افزایش معنیدار عملکرد وش و الیاف پنبه میشود و خصوصیات کیفی الیاف نیز ارتقا مییابد. بنابراین، در چنین خاکهایی مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن خالص همراه با دو بار برگ‌پاشی بور با غلظت پنج در هزار از منبع اسید بوریک در مرحله گلدهی و دو هفته پس از آن، توصیه میشود.
مجید رحیمی زاده
چکیده
با هدف مقایسه اثر کودهای نیتروژن و فسفرشیمیایی و بیولوژیک بر رقابت پنبه با علف‌های هرز این آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال 92-1391در بجنورد به انجام رسید. علف‌های هرز در دو سطح کنترل و عدم کنترل به عنوان عامل اصلی و پنج سطح تیمار کودی: 1- بدون مصرف کود (شاهد) 2- اوره +سوپر فسفات تریپل (به ...
بیشتر
با هدف مقایسه اثر کودهای نیتروژن و فسفرشیمیایی و بیولوژیک بر رقابت پنبه با علف‌های هرز این آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال 92-1391در بجنورد به انجام رسید. علف‌های هرز در دو سطح کنترل و عدم کنترل به عنوان عامل اصلی و پنج سطح تیمار کودی: 1- بدون مصرف کود (شاهد) 2- اوره +سوپر فسفات تریپل (به ترتیب 350 و 140 کیلوگرم در هکتار) 3- نیتروکسین+50% اوره+100 % سوپرفسفات تریپل 4-بارور2+50% سوپر فسفات تریپل+100 % اوره 5- نیتروکسین + بارور2+50% اوره+50% سوپرفسفات نیز به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. کنترل علف-های هرز در سال اول آزمایش موجب افزایش 34 درصدی شاخص سطح برگ و افزایش 22 درصدی تعداد غوزه پنبه شد و عملکرد در سال اول آزمایش به میزان 67 درصد و در سال دوم به میزان 50 درصد افزایش یافت.نوع کود مصرفی اثر معنی‌داری بر طول ساقه، سطح برگ، تعداد انشعابات زایشی، تعداد غوزه و عملکرد پنبه داشت. در شرایط تداخل علف‌های هرز کاربردکود شیمیایی به تنهایی به دلیل افزایش توان رقابتی علف‌های هرز موجب کاهش رشد و عملکرد پنبه شد در حالی که با کاهش مصرف اوره به میزان نصف و جایگزینی آن با نیتروکسین، عملکرد پنبه به سبب افزایش تعدادغوزه در بوته در مقایسه با تیمار مصرف کودهای شیمیایی حدود 61 درصد افزایش یافت.این نتیجه گویای آن است که مصرف کودهای بیولوژیک ضمن کاهش اثرمنفی کودهای شیمیایی به افزایش توان رقابتی گیاه زراعی و کاهش خسارت علف‌های هرز در زراعت منجر میشود.
احمد رایفی زاده؛ محمد آرمین؛ متین جامی معینی
چکیده
به منظور تعیین زمان بحرانی کنترل علف‌های هرز در پنبه (رقم خرداد) در شرایط کشت رایج و فواصل ردیف خیلی باریک آزمایشی به صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در شهرستان سبزوار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی عبارت بودند از: نظام کشت رایج (کشت با فواصل ردیف 70 سانتیمتر) و فواصل ردیف خیلی باریک (کشت با ...
بیشتر
به منظور تعیین زمان بحرانی کنترل علف‌های هرز در پنبه (رقم خرداد) در شرایط کشت رایج و فواصل ردیف خیلی باریک آزمایشی به صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در شهرستان سبزوار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی عبارت بودند از: نظام کشت رایج (کشت با فواصل ردیف 70 سانتیمتر) و فواصل ردیف خیلی باریک (کشت با فواصل ردیف 20 سانتیمتر) و طول دوره تداخل علف‌های هرز (0، 30، 45، 60، 75 روز بعد از سبز شدن به همراه تداخل کامل علف هرز در طی فصل رشد). نتایج آزمایش نشان داد در شرایط کشت با فواصل ردیف خیلی باریک کاهش 5/2، 5 و 10 درصدی عملکرد وش به ترتیب در 4/27، 1/36 و 7/44 روز بعد از سبز شدن و در شرایط کشت رایج در 1/8، 5/13 و 4/24 روز بعد از سبز شدن به دست آمد. در شرایط کشت با فواصل ردیف رایج شروع کاهش عملکرد وش و الیاف زودتر مشاهده شد (به ترتیب در 3/46 و 7/53 روز بعد از سبز شدن) در حالی که شروع کاهش عملکرد وش و الیاف در کشت با فواصل ردیف خیلی باریک به ترتیب تا 9/57 و 9/65 روز بعد از سبز شدن به تعویق افتاد. در مجموع نتایج آزمایش نشان داد که کشت با فواصل ردیف خیلی باریک در شرایط تداخل علف‌های هرز میتواند عملکرد مناسبتری از کشت با فواصل رایج تولید کند.