مجید مسلمی؛ حمیدرضا مبصر؛ نعمت اله صداقت؛ ایمان عشقی
چکیده
بهینه‌سازی مقدار مصرف کودهای نیتروژنه یکی از راهکارهای مهم مدیریتی برای بهبود عملکرد است. به منظور بررسی اثرات مقادیر و تنش نیتروژن طی دو سال بر خصوصیات مورفولوژیک و صفات زراعی برنج، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1388 و 1389 در مزرعه پژوهشی واقع در آمل اجرا شد. مقادیر نیتروژن در ...
بیشتر
بهینه‌سازی مقدار مصرف کودهای نیتروژنه یکی از راهکارهای مهم مدیریتی برای بهبود عملکرد است. به منظور بررسی اثرات مقادیر و تنش نیتروژن طی دو سال بر خصوصیات مورفولوژیک و صفات زراعی برنج، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1388 و 1389 در مزرعه پژوهشی واقع در آمل اجرا شد. مقادیر نیتروژن در سه سطح (46، 69، 92 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره) به عنوان عامل اصلی و عامل فرعی شامل چهار سطح تنش یا عدم مصرف نیتروژن (T1= تنش در مرحله خوشهدهی کامل، T2= تنش در مرحله ظهور خوشه آغازین، T3= تنش در مرحله پنجهدهی و T4= تنش در مرحله نشاکاری) بود. نتایج نشان داد که تعداد دانه پر در خوشه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سال 1388 بیشتر از سال 1389 بود. عملکرد دانه در سال اول (25/450 گرم در مترمربع) بیشتر از سال دوم (1/395 گرم در مترمربع) بدست آمد. حداکثر شاخص برداشت در سال 1388 و با تنش نیتروژن در مرحله خوشهدهی کامل بدست آمد. بنابراین مصرف 69 کیلوگرم نیتروژن بصورت تنشی در هکتار با تنش نیتروژن در مرحله خوشهدهی کامل را میتوان جهت تولید بالاترین عملکرد دانه پیشنهاد نمود.
رحمت عباسی؛ میثم نامداری
چکیده
بهمنظور مطالعه رقابت گیاه سویا و کنجد در نسبتهای مختلف کشت مخلوط بهروش جایگزینی، آزمایشی بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبتهای کاشت 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 (بهترتیب کنجد- سویا) بودند. نتایج نشان ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه رقابت گیاه سویا و کنجد در نسبتهای مختلف کشت مخلوط بهروش جایگزینی، آزمایشی بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبتهای کاشت 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 (بهترتیب کنجد- سویا) بودند. نتایج نشان داد نسبتهای مختلف کاشت اثر معنیداری بر درصد نیتروژن حاصل از تثبیت بیولوژیکی و کارایی مصرف نور دارد. در بین نسبتهای مختلف کاشت بیشترین مقدار تثبیت بیولوژیکی نیتروژن مربوط به مرحله 90 روز پس از کاشت بود و نسبت کاشت 75:25 و 25:75 بهترتیب با میانگین 59/75 و 67/42 درصد دارای بیشترین و کمترین میزان فعالیت بودند. علاوه بر مطالب مذکور بیشترین برآیند کارایی مصرف نور در کشت مخلوط مربوط به مرحله 120 روز پس از کاشت بود. در این مرحله برآیند کارایی مصرف نور در نسبتهای کشت 75:25 و 50:50 بهترتیب 03/2 و 92/1 گرم بر مگاژول در روز بود. بیشترین نسبت برابری زمین نیز متعلق به نسبت کاشت 50:50 (کنجد- سویا) با میانگین 12/1 بود. در نهایت افزایش کارایی مصرف نور در نسبت کاشت 75:25 و 50:50 نقش مهمی در افزایش قابلیت تثبیت بیولوژیکی گیاه سویا و بهبود کارایی کشت مخلوط داشت.
نسیبه پورقاسمیان؛ روح اله مرادی؛ مهدی نقی زاده
چکیده
جهت بررسی مناسبترین تاریخ کاشت، مکان کاشت و رقم گل شببو برای عرضه در فصل بهار، آزمایشی بهصورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تاریخ کاشت (15 شهریور، 15 مهر، 15 آبان، 15 آذر و 15 دی) به ...
بیشتر
جهت بررسی مناسبترین تاریخ کاشت، مکان کاشت و رقم گل شببو برای عرضه در فصل بهار، آزمایشی بهصورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تاریخ کاشت (15 شهریور، 15 مهر، 15 آبان، 15 آذر و 15 دی) به عنوان عامل اصلی، مکان کاشت (داخل و بیرون گلخانه) به عنوان عامل فرعی و رقم (دو رقم محلی قرمز و سفید و دو رقم اصلاح شده بنفش و صورتی) به عنوان عامل فرعی-فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تأثیر تاریخ کاشت بر صفات ارتفاع بوته، تعداد روز تا غنچهدهی و گلدهی، قطر گلچه و گلآذین، تعداد گلچه در بوته، وزن تر گلچه و گیاه و دوام گل در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود، ولی اثر معنیداری بر ارتفاع گلآذین نداشت. تأثیر مکان کاشت بر کلیه صفات به استثنای ارتفاع بوته و گلآذین و تعداد برگ در بوته معنیدار بود. نتایج نشان داد با تاخیر در کاشت، تعداد روز تا غنچهدهی و گلدهی در همه ارقام و در هر دو مکان کاشت کاهش یافت. دوره رشد ارقام محلی بهطور معنیداری طولانیتر از ارقام اصلاح شده بود. کاشت در بیرون از گلخانه شرایط مطلوبتری نسبت به داخل گلخانه داشت. بهطورکلی، کاشت رقم محلی قرمز در 15 مهر و در شرایط بیرون گلخانه مناسبترین شرایط برای عرضه شببو در اول بهار بود.