شکیبا شاهمرادی
چکیده
منابع ژنتیکی بومی چاودار در ایران دارای سازگاری و تنوع بالایی میباشد که تأمین علوفه موردنیاز در اقلیمهای مختلف و متنوع کشورمان را مقدور میسازد. در این پژوهش تعداد نُه اکوتیپ چاودار، بههمراه ارقام تجاری چاودار، جو و تریتیکاله در سه سال زراعی 94-93، 96-95 و 97-96 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در کرج ارزیابی ...
بیشتر
منابع ژنتیکی بومی چاودار در ایران دارای سازگاری و تنوع بالایی میباشد که تأمین علوفه موردنیاز در اقلیمهای مختلف و متنوع کشورمان را مقدور میسازد. در این پژوهش تعداد نُه اکوتیپ چاودار، بههمراه ارقام تجاری چاودار، جو و تریتیکاله در سه سال زراعی 94-93، 96-95 و 97-96 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در کرج ارزیابی شدند. پژوهش شامل سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار بود. بررسی صفات فنولوژیکی، مرفولوژیکی و زراعی اکوتیپها در سالهای مختلف نشان داد اثر متقابل سال و اکوتیپ بر همه صفات بهجز صفت روز تا گلدهی معنیدار بود. براساس عملکرد علوفه خشک اکوتیپ شماره 119 چاودار دارای بالاترین میانگین بود و رقم تریتیکاله پایینترین میانگین را بهخود اختصاص داد (بهترتیب 68/5 و14/4 تن در هکتار). همبستگی صفات عملکرد علوفه، عملکرد دانه و وزن هزاردانه با سطح برگ پرچم معنیدار شد. براساس مقایسه درصد دیواره سلولی بدون همیسلولز در علوفه، اکوتیپ شماره 119 و رقم جو والفجر بهطور معنیداری پایینتر از سایر نمونهها بودند (بهترتیب 60 و 56 درصد). براساس میانگین فیبر موجود در علوفه نیز اکوتیپ شماره 119 پایینترین میانگین را بهخود اختصاص داد (33 درصد). لذا بهنظر میرسد اکوتیپ شماره 119 علاوه بر پتانسیل بالای تولید علوفه، دارای کیفیت علوفه مطلوبی نیز میباشد.
محمدرضا لبافی؛ فریبا میقانی؛ حمیده خلج؛ محمد علی باغستانی میبدی؛ ایرج اله دادی؛ علی مهرآفرین
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1389، ، صفحه 49-57
چکیده
روش همارز کده - آگار برای بررسی برهم کنش دگرآسیبی گندم رقم نیکنژاد و برخی گونههای مشکلساز علف هرز مزارع گندم مورد استفاده قرارگرفت. آزمایش سال 1384 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه بخش تحقیقات علفهای هرز مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور انجام شد. در این آزمایش، تیمارها شامل رقم نیکنژاد در چهار ...
بیشتر
روش همارز کده - آگار برای بررسی برهم کنش دگرآسیبی گندم رقم نیکنژاد و برخی گونههای مشکلساز علف هرز مزارع گندم مورد استفاده قرارگرفت. آزمایش سال 1384 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه بخش تحقیقات علفهای هرز مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور انجام شد. در این آزمایش، تیمارها شامل رقم نیکنژاد در چهار تراکم صفر، هشت، 16 و 24 گیاهچه در بشر شیشه ای 800 میلی لیتری و علفهای هرز رایج مزارع گندم (چاودار، یولاف، پیچک صحرایی و ماشک گل خوشهای) بودند که از نظر رشد اولیه علفهای هرز و گندم مورد بررسی قرار گرفتند. باتوجه به نتایج به دست آمده، طول علفهای هرز بیش از وزن خشک آنها و ریشهچه بیش از ساقهچه تحت تأثیر تراوشات گندم قرار گرفت. درمجموع، رشد گونههای تکلپه بیشتر تحت تأثیر پتانسیل دگرآسیبی گندم، کاهش نشان داد، اما واکنش گونههای دولپه به صفت مورد بررسی بستگی داشت. به استثنای طول و وزن خشک ساقهچه، افزایش تراکم گندم با افزایش مواد آللوشیمیایی بازدارنده رشد علفهای هرز همراه بود. گونههای علف هرز تنها بر طول ساقهچه و وزن خشک گیاهچه گندم اثر معنیداری داشتند. در این میان یولاف وحشی بیشترین بازدارندگی را نشان داد. به جز طول ساقهچه و وزن خشک گیاهچه، تراکم 16 گیاهچه گندم موجب افزایش رشد و وزن خشک گندم شد.