مسعود فتاحی؛ عبدالرحمان محمدخانی؛ بهروز شیران؛ بهرام بانی نسب؛ رودابه راوش
چکیده
این آزمایش جهت مقایسه مقاومت پایه‌های مختلف پسته تلقیح‌شده با مایکوریزا در برابر تنش شوری و خشکی اجرا شد. در این آزمایش از گونه قارچ فونلیفورمیس موسه‌آ و چهار پایه پسته شامل بادامیریز زرند، قزوینی، سرخس و UCB1 استفاده شد. آزمایش تنش خشکی در چهار سطح 100، 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی، و آزمایش تنش شوری در چهار سطح 91/0، 57/7، 12/16 و 63/24 دسی‌زیمنس ...
بیشتر
این آزمایش جهت مقایسه مقاومت پایه‌های مختلف پسته تلقیح‌شده با مایکوریزا در برابر تنش شوری و خشکی اجرا شد. در این آزمایش از گونه قارچ فونلیفورمیس موسه‌آ و چهار پایه پسته شامل بادامیریز زرند، قزوینی، سرخس و UCB1 استفاده شد. آزمایش تنش خشکی در چهار سطح 100، 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی، و آزمایش تنش شوری در چهار سطح 91/0، 57/7، 12/16 و 63/24 دسی‌زیمنس بر متر به‌مدت 60 روز اعمال شد. در پایان آزمایش شاخص‌های مختلف مانند ماده خشک کل گیاه، سطح برگ، درصد رطوبت اندام‌ها و نشت الکترولیت‌ها برآورد شد. هم‌چنین در طول آزمایش رنگدانه‌های کلروفیل کل، کارتنوئید و آنتوسیانین مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد هم‌زیستی با مایکوریزا سبب بهبود ماده خشک کل گیاه، درصد رطوبت برگ و سطح برگ تحت هر دو تنش خشکی و شوری شد. تحت تأثیر هر دو تنش میزان رطوبت اندام‌ها و کلرفیل کل برگ کاهش و محتوای آنتوسیانین و نشت الکترولیت‌ها افزایش یافت و کم‌ترین درصد رطوبت برگ، ساقه و ریشه در بالاترین سطح تنش خشکی و شوری دیده شد. پایه UCB1 بیش‌ترین وزن خشک کل و رطوبت را درشرایط تنش شوری داشت و بیش‌ترین درصد رطوبت برگ و ساقه و کم‌ترین نشت الکترولیت تحت تنش خشکی در پایه سرخس دیده شد. به‌نظر می‌رسد پایه UCB1 و سرخس تلقیح‌شده با مایکوریزا به‌ترتیب برای استفاده در شرایط شوری و خشکی می‌توانند مفید باشند.