نسرین تیموری؛ مختار قبادی؛ دانیال کهریزی
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر محلول‌پاشی سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در گیاه کاملینا اجرا شد.روش پژوهش: آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلدانی اجرا گردید. تیمارهای آزمایش دو ژنوتیپ کاملینا (رقم سهیل و لاین-84)، تیمار خشکی (دو سطح تنش خشکی و بدون تنش خشکی) و محلول‌پاشی برگی سیلیکات‌سدیم ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر محلول‌پاشی سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در گیاه کاملینا اجرا شد.روش پژوهش: آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلدانی اجرا گردید. تیمارهای آزمایش دو ژنوتیپ کاملینا (رقم سهیل و لاین-84)، تیمار خشکی (دو سطح تنش خشکی و بدون تنش خشکی) و محلول‌پاشی برگی سیلیکات‌سدیم (پنج سطح صفر، 2، 4، 6 و 8 میلی‌مولار) بودند.یافته ها: نتایج نشان داد که خشکی باعث کاهش صفات عملکرد دانه، اجزای آن و صفات مورفولوژیک هر دو ژنوتیپ کاملینا شد. تنش خشکی وزن دانه در بوته در رقم سهیل و لاین-84 را به‌ترتیب 27 و 39 درصد کاهش داد. محلول‌پاشی برگی سیلیکون در افزایش عملکرد و اجزای عملکرد مؤثر بود. به‌طور میانگین، محلول‌پاشی سیلیکون در غلظت 6 میلی‌مولار نسبت به تیمار شاهد باعث افزایش در صفات وزن دانه در بوته (04/13 درصد)، شاخص برداشت (1/12 درصد) و تعداد خورجین در بوته (7 درصد) شد. در تجزیه همبستگی مشخص شد که در بین اجزای عملکرد دانه، بالاترین ضریب همبستگی مثبت با وزن دانه در بوته به صفت تعداد خورجین در بوته (941/0) تعلق داشت.نتیجه گیری: به‌طور کلی، به‌نظر میرسد که در گیاه کاملینا محلول‌پاشی سیلیکون با غلظت 6 میلی‌مولار میتواند در افزایش تحمل به خشکی مؤثر باشد.
مسعود ارغوانی؛ سعیده سوادکوهی؛ سید نجم الدین مرتضوی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی پاسخهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی چمن کنتاکی بلوگراس(Poa pratensis L) به شوری و کاربرد سیلیکون در سال 1393 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای شوری (صفر، 40 و 80 میلی مولار کلرید سدیم) و سیلیکات سدیم (صفر، 75/0 و 5/1 میلی مولار) در محلولهای کامل غذایی اعمال شدند. بهطورکلی، شوری رشد ریشه و شاخساره، ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی پاسخهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی چمن کنتاکی بلوگراس(Poa pratensis L) به شوری و کاربرد سیلیکون در سال 1393 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای شوری (صفر، 40 و 80 میلی مولار کلرید سدیم) و سیلیکات سدیم (صفر، 75/0 و 5/1 میلی مولار) در محلولهای کامل غذایی اعمال شدند. بهطورکلی، شوری رشد ریشه و شاخساره، مقدار کلروفیل، کیفیت ظاهری چمن و میزان پتاسیم برگها را کاهش داد. در صورتی که میزان سدیم، پرولین و نشت یونی برگها با افزایش میزان شوری افزایش یافت. کاربرد سیلیکون در تمامی صفات به غیر از میزان پتاسیم برگها، اثرات منفی تنش شوری را بهبود بخشید و این اثر در غلظت 80 میلی مولار نمک بیشتر دیده شد. اگرچه در مورد صفات کیفیت ظاهری چمن، میزان کلروفیل و رشد ریشهها تفاوت معنیداری بین سطوح 75/0 و 5/1 میلی مولار سیلیکون مشاهده نشد، ولی در مجموع کاربرد 5/1 میلی مولار سیلیکات سدیم جهت افزایش تحمل به شوری چمن کنتاکی بلوگراس نتیجه بهتری را در بر داشت.