زهرا اصفهانی؛ طاهر برزگر؛ زهرا قهرمانی قهرمانی؛ جعفر نیکبخت
چکیده
بهمنظور مطالعه اثر تنش کمآبی و سطوح مختلف مگافول بر عملکرد و کیفیت میوه و کارآیی مصرف آب گوجه‌فرنگی رقم ریوگرند آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در سال 1394 در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری بهعنوان عامل اصلی در سه سطح (50، 75 و ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه اثر تنش کمآبی و سطوح مختلف مگافول بر عملکرد و کیفیت میوه و کارآیی مصرف آب گوجه‌فرنگی رقم ریوگرند آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در سال 1394 در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری بهعنوان عامل اصلی در سه سطح (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و محلول‌پاشی مگافول بهعنوان عامل فرعی در چهار سطح (صفر، 1، 2 و 3 میلی‌لیتر در لیتر) بودند. نتایج آزمایش نشان دادکه تیمار آبیاری تأثیر معناداری بر عملکرد و کیفیت میوه و کارآیی مصرف آب داشت. تیمار مگافول بر سفتی بافت میوه، عملکرد، لیکوپن میوه و کارآیی مصرف آب در سطح احتمال پنج درصد معنادار شد. بیشترین مواد جامد محلول کل (41/2 درصد بریکس) و اسید قابل تیتراسیون (09/2 درصد) در تیمار تنش کمآبی 50 درصد نیاز آبی گیاه بهدست آمد. در تیمار 2 میلی‌لیتر در لیتر مگافول، بیشترین مقدار مواد جامد محلول کل (29/2 درصد بریکس)، اسید قابل تیتراسیون میوه (97/1 درصد)، لیکوپن (83/0 گرم بر لیتر)، تعداد میوه (9/37)، متوسط وزن میوه (32/59 گرم)، کارآیی مصرف آب (78/21 کیلوگرم در متر مکعب) و عملکرد بوته (2680 گرم) حاصل شد. اثر متقابل معناداری بین آبیاری و مگافول در صفات اسید قابل تیتراسیون میوه، عملکرد بوته و تعداد میوه وجود داشت. بیشترین تعداد میوه (7/51) و عملکرد بوته (3278 گرم) در تیمار 2 میلی‌لیتر در لیتر مگافول در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه و حداکثر اسید قابل تیتراسیون در تیمار 1 میلی‌لیتر در لیتر مگافول و تنش کم‌آبیاری 50 درصد به دست آمد. با توجه به نتایج، کاربرد مگافول 2 میلی‌لیتر عملکرد میوه را در شرایط آبیاری نرمال و کمآبی بهبود بخشید و باعث افزایش 16 درصدی کارآیی مصرف آب شد. تنش کم آبیاری 75 درصد با کاهش 16 درصدی عملکرد موجب ذخیرة 25 درصدی آب در مقایسه با تیمار 100 آبیاری شد.
عرفان سپهوند؛ محمود قاسم نژاد؛ محمد رضا فتاحی مقدم؛ علیرضا طلایی؛ محمد علی عسکری سرچشمه
چکیده
نوع سیستم تربیت و محلول‌پاشی قبل از برداشت با کلسیم میتواند عمر انبارمانی میوهها را تحت تأثیر قرار دهد. در پژوهش حاضر، اثر محلول‌پاشی برگی کلراید کلسیم (غلظتهای صفر، 75/0، 5/1 و 3 گرم در لیتر) در طی دو، چهار و شش هفته قبل از برداشت بر کیفیت میوههای سیب (Malus domestica) رقمهای گالا و دلبار استیوال که به سه حالت (وی شکل، هایتک و کوردون) ...
بیشتر
نوع سیستم تربیت و محلول‌پاشی قبل از برداشت با کلسیم میتواند عمر انبارمانی میوهها را تحت تأثیر قرار دهد. در پژوهش حاضر، اثر محلول‌پاشی برگی کلراید کلسیم (غلظتهای صفر، 75/0، 5/1 و 3 گرم در لیتر) در طی دو، چهار و شش هفته قبل از برداشت بر کیفیت میوههای سیب (Malus domestica) رقمهای گالا و دلبار استیوال که به سه حالت (وی شکل، هایتک و کوردون) تربیت شده بودند، در پایان 4 ماه انبارمانی بررسی شد. این آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفیبا 4 تکرار طراحی شده بود. خصوصیات میوه مانند سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل تیتر (TA)، TSS/TA، فنل کل، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، مقدار اتیلن و شدت تنفس در پایان دوره انبارمانی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که نوع سیستم تربیت و تغذیه برگی کلراید کلسیم اثر معنیداری بر کیفیت پس از برداشت میوهها داشت. محلول‌پاشی با کلراید کلسیم باعث افزایش TSS، TA، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، مقدار آنتوسیانین، مقدار فنل و سفتی بافت میوه را در مقایسه با میوههای شاهد در پایان دوره انبارمانی شد. در کلیه سیستمهای تربیت، سفتی بافت میوههای رقم گالا به طور معنیداری بیشتر از میوههای رقم دلبار استیوال بود. بیشترین میزان TSS (22/14 درصد) و TA (47/0 درصد) میوه در سیستم تربیت هایتک و با غلظت 75/0 گرم در لیتر کلراید کلسیم، مشاهده شد. مقدار اتیلن میوههای رقم دلبار استیوال در هر سه سیستم تربیت (36/18، 22/15 و 11/15 نانولیتر بر گرم ساعت) به طور معنیداری از رقم گالا (60/6، 38/6 و 43/8 نانولیتر بر گرم ساعت) بیشتر بود. محلول‌پاشی قبل از برداشت کلراید کلسیم توانست، تولید اتیلن و شدت تنفس میوههای سیب در هر سه سیستم تربیتی را به طور معنیداری نسبت به میوههای شاهد در پایان دوره انبارمانی کاهش دهد.
هادی لطفی؛ طاهر برزگر؛ ولی ربیعی؛ زهرا قهرمانی؛ جعفر نیکبخت
چکیده
به منظور بررسی اثر تنش کمآبی بر صفات کمی و کیفی میوه توده خربزه ایرانی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آبیاری (33، 66 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و ۱۱ توده خربزه شامل ‘خاتونی’، ‘کالی’، ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تنش کمآبی بر صفات کمی و کیفی میوه توده خربزه ایرانی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آبیاری (33، 66 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و ۱۱ توده خربزه شامل ‘خاتونی’، ‘کالی’، ‘اورشنگ’، ‘موری’، ‘موزی’، ‘زردتبریز’، ‘شیرازی’، ‘شیاردار’، ‘ازمیر’، ‘ایوانکی’ و ‘سوسکی سبز’ بود. نتایج نشان داد که تیمارهای آبیاری بر سفتی بافت میوه، طول و عرض میوه، ضخامت پوست میوه، pH، مواد جامد محلول، وزن متوسط میوه و عملکرد تأثیر معنیداری داشت. تنش کمآبی باعث افزایش مواد جامد محلول و کاهش سفتی بافت میوه گردید. کمترین عملکرد (۱۳۷۶۱ کیلوگرم در هکتار)، وزن متوسط میوه (۷/۱۳۶۳ گرم)، عرض میوه (۹۷/۱۲ سانتیمتر)، بیشترین ضخامت پوست (۶۳/۴ میلی‌متر) و pH (۲۸/6) در تنش شدید (33 درصد) حاصل شد. از نظر صفات مورد مطالعه در بین تودههای خربزه تفات معنیداری وجود داشت. بیشترین طول میوه (6/31 سانتیمتر) در توده ‘خاتونی’، سفتی بافت میوه (9/2 کیلوگرم بر سانتیمترمربع) در توده ‘زرد تبریز’، عملکرد (۴۹۶۹۸ کیلوگرم در هکتار) و وزن متوسط میوه (۳۲۲۳ گرم) در توده ‘ایوانکی’ در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه و بیشترین مواد جامد محلول (16 درصد) در توده ‘شیرازی’ در سطح آبیاری 33 درصد نیاز آبی مشاهده شد. با توجه به نتایج، توده ‘ایوانکی’ و ‘موزی’ به ترتیب با بیشترین (۲۷/۷۲ درصد) و کمترین (۴/۴۳ درصد) میزان کاهش عملکرد در آبیاری ۳۳ درصد نسبت به آبیاری معمولی به ترتیب حساس‌ترین و متحمل‌ترین توده از لحاظ این صفت به تنش کمآبی می‌باشند.