سیده مرضیه حسینی ولشکلایی؛ یحیی تاجور؛ مسعود آزادبخت؛ زینب رفیعی راد
چکیده
تنش دمای پایین یکی از مهمترین تنش‌های محیطی غیرزنده است که رشد و عملکرد گیاهان زینتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بهمنظور بررسی برخی شاخصهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی چهار رقم مرکبات زینتی مورد استفاده در فضای سبز شهری در شرایط تنش دمای پایین، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پژوهشکدة مرکبات و میوه‌های ...
بیشتر
تنش دمای پایین یکی از مهمترین تنش‌های محیطی غیرزنده است که رشد و عملکرد گیاهان زینتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بهمنظور بررسی برخی شاخصهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی چهار رقم مرکبات زینتی مورد استفاده در فضای سبز شهری در شرایط تنش دمای پایین، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پژوهشکدة مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری کشور (رامسر) در سال 1394 اجرا شد. تیمارها شامل دما در چهار سطح (3، 0، 3- و 6- درجة سانتیگراد) و چهار رقم مرکبات زینتی شامل (کامکوات، انگشت بودا، کالاموندین و لایم‌کوات) بودند. نتایج نشان داد که با کاهش دما میزان نشت یونی، آب‌گزیدگی، محتوای پرولین، ظرفیت آنتیاکسیدانی، پراکسیداسیون لیپیدها و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز به‌طور معناداری افزایش یافتند، در صورتیکه مقدار کلروفیل a و کل کاهش یافت. بر این اساس کمترین میزان آب‌گزیدگی برگ (92/20 درصد) و نشت یونی (81/30 درصد) که شاخصهای تخریبی هستند، در کامکوآت مشاهده شد. همچنین، مقدار کلروفیل کل (21/2 میلیگرم برگرم وزن تر برگ)، ظرفیت آنتیاکسیدانی (61/60 درصد) و میزان فعالیت سوپراکساید دیسموتاز (53/26 واحد آنزیمی برگرم وزن تر برگ) که از صفات تحمل‌پذیری محسوب می‌شوند، در این رقم مشهودتر بود. به‌طورکلی، کامکوات از طریق افزایش برخی شاخص‌ها مانند پرولین، قندهای محلول، ظرفیت آنتیاکسیدانی و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز قادر به تحمل تنش یخبندان تا دمای 3- درجة سانتیگراد است.
الهه مرادی مرجانه؛ محمد گلوی؛ محمود رمرودی؛ محمود سلوکی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک، شیمیایی و چین‌های مختلف بر برخی ویژگیهای گیاه دارویی رزماری (Rosmarinus officinalis L.)، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده بر پایة طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا شد. سه نوبت چین؛ چین اول پاییزه (اواخر پاییز)، چین اول بهاره (اواخر بهار) و چین دوم پاییزه (شش ماه بعد ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک، شیمیایی و چین‌های مختلف بر برخی ویژگیهای گیاه دارویی رزماری (Rosmarinus officinalis L.)، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده بر پایة طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا شد. سه نوبت چین؛ چین اول پاییزه (اواخر پاییز)، چین اول بهاره (اواخر بهار) و چین دوم پاییزه (شش ماه بعد از چین اول پاییزه) عامل اصلی و کودهای بیولوژیک ازتوبارور، فسفاته بارور-2، پتا بارور، کود کامل شیمیایی NPK 20:20:20 و شاهد، عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که چین اول بهاره بیشترین تأثیر را بر درصد اسانس و عنصر فسفر و چین دوم پاییزه بیشترین اثر را بر درصد آب نسبی برگ و میزان عناصر پتاسیم و سدیم داشت. تحتتأثیر انواع کودها مقادیر پروتئین، کربوهیدرات محلول، عملکرد مادة خشک، درصد و عملکرد اسانس، درصد و عملکرد روغن، آب نسبی برگ، کلروفیل، کاروتنوئیدها و عنصر نیتروژن در مقایسه با شاهد به‌طور معناداری افزایش یافتند. بیشترین میزان عنصر فسفر (7352 میلیگرم بر کیلوگرم) از کاربرد کود بیولوژیک فسفاته بارور-2 و بیشترین میزان عنصر پتاسیم و کمترین میزان عنصر سدیم به‌ترتیب (5542 و 4760 میلیگرم بر کیلوگرم) از مصرف کود بیولوژیک پتابارور حاصل شدند. تحتتأثیر برهمکنش چین اول بهاره و کود بیولوژیک ازتوبارور، مقادیر پروتئین، عملکرد مادة خشک و روغن، درصد روغن، محتوی کلروفیل a، b و کل به‌ترتیب 36/28 میلیگرم بر لیتر، (3294 و 90/53 کیلوگرم در هکتار)، 63/1، 66/6، 94/1 و 4/81 میلیگرم بر گرم به‌طور معناداری افزایش یافتند. برهمکنش چین اول بهاره و کود بیولوژیک پتابارور بیشترین میزان عملکرد اسانس (60/41 کیلوگرم در هکتار) و چین دوم پاییزه و کود بیولوژیک ازتوبارور، بالاترین مقدار نیتروژن (12955 پی‌پی‌ام) را در شاخساره تولید کردند. نتایج نشان داد که کاربرد کود بیولوژیک ازتوبارور در چین اول بهاره باعث بهبود و افزایش ویژگیهای کمّی و فیزیولوژیک رزماری شد که احتمالاً چنین تأثیری به‌دلیل تسهیل جذب نیتروژن و شرایط محیطی بهینة فصل بهار برای رشد و نمو گیاه بوده است.
عباس زارعیان؛ آیدین حمیدی؛ فرشید حسنی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر قطع‌آبیاری و محلولپاشی پتاسیم بر برخی از ویژگیهای فیزیولوژیک (فتوسنتز، پایداری غشای سلولی و کلروفیل‌برگ) و شاخص‌برداشت گندم نان، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی90-91 و در دو مکان مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج و مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع‌طبیعی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر قطع‌آبیاری و محلولپاشی پتاسیم بر برخی از ویژگیهای فیزیولوژیک (فتوسنتز، پایداری غشای سلولی و کلروفیل‌برگ) و شاخص‌برداشت گندم نان، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی90-91 و در دو مکان مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج و مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع‌طبیعی استان یزد اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش‌خشکی (بهصورت قطع‌آبیاری در سه سطح از مرحله تشکیل سنبله تا رسیدگی فیزیولوژیک، از مرحله شروع دانه‌بندی تا رسیدگی فیزیولوژیک و آبیاری طبیعی)، محلولپاشی پتاسیم (در سه سطح عدم محلولپاشی، محلولپاشی5/1 و 3 درصد سولفات پتاسیم (K2SO4)) و ژنوتیپ (در سه سطح دو رقم «پیشتاز»، و«مرودشت» و لاین"WS-82-9"( بودند. نتایج نشان داد که صفات مورد مطالعه با افزایش تنش‌خشکی، به‌طور معناداری کاهش یافتند. بیشترین مقدار شاخص‌برداشت، تحت شرایط آبیاری طبیعی برای لاین "WS-82-9"در منطقة کرج (69/32 درصد) و کمترین مقدار آن، تحت شرایط تنش‌خشکی شدید برای رقم«مرودشت» در منطقة یزد (50/11 درصد) مشاهده شد. پایداری غشای سلولی در رقم‌های مورد مطالعه متفاوت بود و رقم «مرودشت» کمترین پایداری غشای سلول (5/35 درصد) را داشت. محلولپاشی3 درصد K2SO4، باعث افزایش معنادار صفات فیزیولوژیک، به‌ویژه فتوسنتز برگ در شرایط تنش‌خشکی شدید شد، به‌نحوی‌که فتوسنتز برگ در دو منطقة یزد و کرج به‌ترتیب به میزان 1/99 و 7/69 درصد افزایش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد که محلولپاشی 3 درصد K2SO4 و استفاده از لاین "WS-82-9"در تعدیل آثار تنش‌خشکی، به‌ویژه در مزارعی که در مراحل پایانی دورة رشد با محدودیت آب مواجه هستند، مؤثر است.
حسین قانع؛ حسین امیر شکاری؛ امیر محمد ناجی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر پرایمینگ و تاریخ کشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و صفات فیزیولوژیکیدو توده زیرة سبز، آزمایشی بهصورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح پایة بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال زراعی 94-1393 انجام‌گرفت. در این آزمایش، عامل پرایمینگ در دو سطح (بدون پرایم و کلرید پتاسیم 4 درصد)، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر پرایمینگ و تاریخ کشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و صفات فیزیولوژیکیدو توده زیرة سبز، آزمایشی بهصورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح پایة بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال زراعی 94-1393 انجام‌گرفت. در این آزمایش، عامل پرایمینگ در دو سطح (بدون پرایم و کلرید پتاسیم 4 درصد)، تاریخ کشت در سه سطح (25 بهمن، 10 اسفند و 25 اسفند) و توده‌های زیرة سبز در دو سطح (سبزوار و نیشابور) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل سه عامل تاریخ کشت، پرایمینگ و توده زیرة سبز بر تعداد چتر در بوته در سطح 1 درصد و تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه و عملکرد زیستی در سطح 5 درصد معنادار شد. نتایج بیانگر آن بود که تأخیر در تاریخ کشت از 10 اسفند به 25 اسفند در شرایط بدون پرایم در تودة سبزوار به کاهش معنادار عملکرد دانه و عملکرد زیستی میانجامد. همچنین، استفاده از پرایمینگ در تودة سبزوار درصد و عملکرد اسانس را افزایش می‌دهد. درصد ترکیبات تشکیلدهندة اسانس با تأخیر در تاریخ کاشت کاهش معناداری نشان داد. به‌طور کلی، کشت تودة سبزوار در تاریخ 25 بهمن مطلوبترین عملکرد کمّی و کیفی را داشت.
فریبا رضایی آدریانی؛ آیت اله رضایی؛ اورنگ خادمی؛ یاور شرفی
چکیده
شوری یکی از مهمترین عوامل محدودکنندة رشد گیاهان است که با استفاده از مواد تعدیل‌دهندة تنش میتوان از آثار نامطلوب آن کاست. در این پژوهش پاسخ دانهال‌های خرمندی به تنش شوری کلرید سدیم و اثر دو ترکیب پوتریسین و کیتوزان بر کاهش آثار ناشی از شوری بررسی شد. آزمایش در دانشگاه شاهد، در سال 95-1394، بهصورت فاکتوریل، شامل سه سطح کلرید سدیم ...
بیشتر
شوری یکی از مهمترین عوامل محدودکنندة رشد گیاهان است که با استفاده از مواد تعدیل‌دهندة تنش میتوان از آثار نامطلوب آن کاست. در این پژوهش پاسخ دانهال‌های خرمندی به تنش شوری کلرید سدیم و اثر دو ترکیب پوتریسین و کیتوزان بر کاهش آثار ناشی از شوری بررسی شد. آزمایش در دانشگاه شاهد، در سال 95-1394، بهصورت فاکتوریل، شامل سه سطح کلرید سدیم (0، 30 و 60 میلیمولار) و پنج تیمار ضدتنش (شاهد، پوتریسین در دو غلظت 1 و 2 میلیمولار و کیتوزان در دو غلظت 25/0 و 5/0 درصد) بر پایة طرحی کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که گیاه خرمندی در مراحل اولیة رشد، حساس به تنش شوری بود و کاهش معناداری در وزن تر ساقه، وزن تر ریشه، طول ساقه، طول ریشه و مقدار کلروفیل برگ در دانهال‌های تیمارشده با تنش شوری کلرید سدیم در مقایسه با شوری صفر مشاهده شد. در حالی که مقدار سدیم، درصد سوختگی برگ، درصد نشت یونی و مقدار مالون دی‌آلدهید در دانهال‌های تنش شوری کلرید سدیم افزایش یافت. تیمار پوتریسین، به‌خصوص در غلظت 2 میلیمولار به‌طور معناداری آثار ناشی از تنش شوری کلرید سدیم را در دانهال‌های خرمندی کاهش داد و موجب بهبود رشد رویشی ریشه و ساقه شد، در حالی که تیمار کیتوزان اثر معناداری در کاهش آثار مضر ناشی از تنش شوری در این آزمایش نشان نداد. بنابراین، دانهال خرمندی حساس به شوری و از جمله تیمارهای مؤثر در افزایش تحمل آن به تنش شوری استفاده از پوتریسین است.
نگار حیدریان؛ طاهر برزگر؛ زهرا قهرمانی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تنش کمآبی بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه برخی از توده‌های خربزه ایرانی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل هشت توده خربزه (قلم‌قاش، روشی، زرکه، خاتونی، قبادلو، ریش‌بابا، گرکه، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تنش کمآبی بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه برخی از توده‌های خربزه ایرانی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل هشت توده خربزه (قلم‌قاش، روشی، زرکه، خاتونی، قبادلو، ریش‌بابا، گرکه، کالیار) و سه سطح آبیاری (40، 70 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) بود. نتایج نشان داد که تنش کمآبی به‌طور معنیداری رشد و عملکرد میوه را کاهش داد. کمترین مقدار عملکرد (kg/ha 1/18223)، وزن متوسط میوه ( gr94/1057)، تعداد میوه در بوته (75/1)، سطح برگ ( cm257/12) و بیشترین درصد وزن خشک برگ (21 درصد) در تنش کمآبیاری 40 درصد حاصل شد. بین توده‌ها نیز از نظر رشد و عملکرد و کیفیت میوه تفاوت معنیداری مشاهده شد. در همه توده‌ها با افزایش تنش کمآبی رشد و عملکرد کاهش یافت، ولی درصد وزن خشک برگ، مواد جامد محلول و کارایی مصرف آب افزایش یافت. بیشترین سطح برگ ( cm279/410)، عملکرد (kg/ha 33/49881) و وزن متوسط میوه (gr 9/2270) در توده قلم‌قاش در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه مشاهده شد. حداکثر کارآیی مصرف آبی در توده‌های خاتونی و قلم‌قاش در شرایط کمآبیاری 40 درصد نیاز آبی گیاه بهدست آمد. با توجه به نتایج، توده زرکه و ریش‌بابا به‌ترتیب با بیشترین (17/65 درصد) و کمترین (16/41 درصد) کاهش عملکرد در آبیاری 40 درصد نسبت به آبیاری معمولی به‌ترتیب حساس‌ترین و متحمل‌ترین توده از لحاظ این صفت به تنش کمآبی بودند.
پیمان عباس زاده دهجی؛ دیناالسادات رضایی؛ عبدالرضا اخگر؛ علی اشرف سلطانی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر جدایههای باکتریایی بر پارامترهای رویشی و جذب عناصر غذایی در دو رقم ذرت سینگل کراس 704 و تریوی کراس 645، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در گلخانه دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان در سال 1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل چهار جدایه باکتری سودوموناس فلورسنت (P7، P15، P24، P29و شاهد (تلقیحنشده)) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر جدایههای باکتریایی بر پارامترهای رویشی و جذب عناصر غذایی در دو رقم ذرت سینگل کراس 704 و تریوی کراس 645، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در گلخانه دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان در سال 1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل چهار جدایه باکتری سودوموناس فلورسنت (P7، P15، P24، P29و شاهد (تلقیحنشده)) بود. نتایج نشان داد که استفاده از جدایههای 29p، 15p، 7p، 15p، 29p و 24p در مقایسه با شاهد (تلقیح نشده)، به ترتیب موجب افزایش وزن خشک اندام هوایی (9/42 درصد)، طول اندام هوایی (7/23 درصد)، سطح برگ (6/43 درصد)، کلروفیل (9/15 درصد)، وزن خشک ریشه (8/49 درصد) و حجم ریشه (53 درصد) در رقم سینگل کراس 704 شدند. کاربرد اکثر جدایههای مورد آزمایش جذب عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم را در رقم سینگل کراس 704 نسبت به شاهد به‌طور معنیداری افزایش دادند. جدایههای مورد آزمایش جذب عناصر آهن، روی، مس و منگنز ساقه و ریشه رقم تریوی کراس 645 را نسبت به شاهد به‌طور معنیداری افزایش دادند. بیشترین جذب روی ساقه و ریشه در رقم تریوی کراس 645 در تیمار با جدایه 29p مشاهده شد که جذب روی در ساقه و ریشه را به ترتیب 8/41 و 2/66 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. در سینگل کراس ۷۰۴ تمامی جدایهها تأثیر معنیداری بر جذب روی ریشه داشتند و در ساقه بیشترین افزایش جذب روی مربوط به 29 pبا 2/60 درصد افزایش نسبت به شاهد بود. در مجموع، یافتههای این پژوهش نشان داد که تلقیح ذرت با جدایههای منتخب نقش مهمی در افزایش رشد ذرت و میزان جذب عناصر غذایی توسط این گیاه داشت.
سهیلا طاهری؛ مسعود ارغوانی؛ سید نجم الدین مرتضوی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی پاسخ‌های مورفوفیزیولوژیکی چمن آفریقایی(Cynodon dactylon (L.) Pers) به تنش کمآبی و کاربرد سدیم نیتروپروساید در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. سه سطح آب قابل دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و سدیم نیتروپروساید (صفر، 250 و 500 میکرومولار) بهصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اعمال ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی پاسخ‌های مورفوفیزیولوژیکی چمن آفریقایی(Cynodon dactylon (L.) Pers) به تنش کمآبی و کاربرد سدیم نیتروپروساید در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. سه سطح آب قابل دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و سدیم نیتروپروساید (صفر، 250 و 500 میکرومولار) بهصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اعمال شدند. تنش کم آبی محتوای نسبی آب برگ و رشد شاخساره را کاهش داد. در صورتیکه رشد ریشه، نسبت ریشه به شاخساره، ظرفیت آنتی اکسیدانی، نشت یونی، پرولین، فنل کل، و میزان کلروفیل برگها با کاهش آب قابل دسترس خاک افزایش یافت. کاربرد سدیم نیتروپروساید از طریق افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان پرولین و کلروفیل برگها و همچنین کاهش نشت یونی، اثرات منفی تنش کمآبی را بهبود بخشید و این اثر در غلظت 500 میکرومولار واضح تر بود. از اینرو آزمایش غلظتهای بالاتر این ماده پیشنهاد می شود.
مسلم حیدری؛ نوشین میر؛ سید محسن موسوی نیک
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر نانوزئولیتهای عامل‌دارشده با دو ترکیب آلی در آزادسازی فسفر و اثر آن بر خصوصیات رشدی گیاه لوبیا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان همدان در سال 1393 به اجرا درآمد. تیمارهای کودی شامل P0(زئولیت بدون گروه عاملی (نمونه شاهد))، P1(زئولیت + لیگاند AcAcEN)، P2(زئولیت + با ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر نانوزئولیتهای عامل‌دارشده با دو ترکیب آلی در آزادسازی فسفر و اثر آن بر خصوصیات رشدی گیاه لوبیا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان همدان در سال 1393 به اجرا درآمد. تیمارهای کودی شامل P0(زئولیت بدون گروه عاملی (نمونه شاهد))، P1(زئولیت + لیگاند AcAcEN)، P2(زئولیت + با لیگاند (HED) وP3(سوپر فسفات تریپل) و همچنین دو نوع لوبیا شامل لوبیا قرمزرقم "درخشان" (Phaseolus vulgarisL.)و لوبیا چشمبلبلی ژنوتیپ"29005"(Vigna unguiculataL.) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد کود نانوزئولیت عامل‌دارشده با لیگاند HEDبیشتر از دو کود زئولیتی دیگر موجب بهبود ویژگیهای کمی وکیفی گیاه لوبیا شده است. کود P2 درخصوص عملکرد دانه و میزان جذب فسفات گیاه، نتایج بهتری را نسبت به کود سوپر فسفات تریپل نشان داد. علاوه بر این، میزان آبشویی فسفاته در این کود کمتر بود. نتایج کلی نمایانگر نقش مفید و مؤثر نانوزئولیت عامل‌دارشده با لیگاند HEDدر بهبود ویژگیهای رشدو خصوصیات کیفـی و کمی گیاه لوبیا بود.
حامد حیدری؛ امین صالحی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر کود آلی ورمیکمپوست بر وزن ریشه، وزن ساقه، طول ریشه، طول ساقه، میزان رنگیزه های فتوسنتزی و جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم گیاه دارویی سنبلهایکرکدار (Stachys pilifera L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور شامل کود آلی ورمیکمپوست در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 درصد وزنی) و اکوتیپ در چهار سطح (مارگون، لوداب، ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر کود آلی ورمیکمپوست بر وزن ریشه، وزن ساقه، طول ریشه، طول ساقه، میزان رنگیزه های فتوسنتزی و جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم گیاه دارویی سنبلهایکرکدار (Stachys pilifera L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور شامل کود آلی ورمیکمپوست در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 درصد وزنی) و اکوتیپ در چهار سطح (مارگون، لوداب، آب‌نهر کاکان و سپیدار)؛ در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392-1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که گیاهان اکوتیپ لوداب و مارگون دارای بیشترین میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلروفیلb و گیاهان اکوتیپ سپیدار و آب‌نهر نیز دارای کمترین میزان این صفات بودند. تیمارهای 15 درصد و صفر درصد ورمی کمپوست نیز به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلروفیلb بودند که کاربرد ورمی کمپوست 15 درصد در صفات ذکر شده بترتیب باعث افزایش 43/71، 24/61، 33/33 و 75 درصد نسبت به شاهد گردید. بیشترین و کمترین میزان کلروفیل کل، کلروفیلa و کارتنوئید به ترتیب مربوط به اکوتیپ آب‌نهر و سپیدار با ورمیکمپوست 15درصد و صفر درصد بود. در مجموع نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که اکوتیپهای مربوط به رویشگاههای مناطق پستتر نسبت به شرایط گلخانه سازگاری بهتری داشتند. همچنین نشان داده شد که کاربرد کود آلی ورمیکمپوست در سطح 15درصد، دارای نقش قابل توجهی در بهبود خصوصیات مورفوفیزیولوژیک گیاه دارویی سنبلهایکرکدار بوده و میتوان از این کود آلی جهت ایجاد بستر کشت مناسب برای این گیاه استفاده نمود.
زهرا نوری آکندی؛ همت اله پیردشتی؛ یاسر یعقوبیان؛ ولی اله قاسمی عمران
چکیده
به منظور بررسی اثر همزیستی قارچ Piriformospora indica بر سیستم آنتیاکسیدانی و رنگیزههای فتوسنتزی گیاه دارویی استویا تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط درونشیشهای انجام شد. عاملهای آزمایش شامل تنش شوری در شش سطح (صفر، 50، 100، 150، 200 و 250 میلیمولار NaCl) و تیمار همزیستی قارچی در ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر همزیستی قارچ Piriformospora indica بر سیستم آنتیاکسیدانی و رنگیزههای فتوسنتزی گیاه دارویی استویا تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط درونشیشهای انجام شد. عاملهای آزمایش شامل تنش شوری در شش سطح (صفر، 50، 100، 150، 200 و 250 میلیمولار NaCl) و تیمار همزیستی قارچی در دو سطح عدم تلقیح و تلقیح قارچ P. indica بود.روند تغییرات غلظت پراکسیدهیدروژن، مالوندیآلدهید و فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار شاهد به صورت خطی و افزایشی و در تیمار تلقیح با قارچ به صورت دوتکهای بود، بهطوریکه در تیمار تلقیح در سطوح پایین تنش این میزان کاهش یافت. روند تغییرات کلروفیلa ، b و کلروفیل a+b در هر دو تیمار عدم تلقیح و تلقیح قارچ به صورت معادلهی دوتکهای بود. با این وجود، محتوای کاروتنوئید با افزایش تنش شوری در تیمار تلقیح و عدم تلقیح به صورت خطی (به‌ترتیب با شیب 007/0- و 005/0-) کاهش یافت.در مجموع، نتایج نشان داد که قارچ P. indicaدر سطوح پایین شوری احتمالاً از طریق کاهش غلظت پراکسیدهیدروژن (دو درصد تا سطح 124 میلیمولار شوری) و مالوندیآلدهید (17 درصد تا سطح 50 میلیمولار شوری) و درنتیجه کاهش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و بهبود میزان رنگیزههای فتوسنتزی سبب افزایش نسبی تحمل به تنش در گیاهان تلقیح شده نسبت به گیاهان شاهد شد.
ایوب امیری؛ علی رضا سیروس مهر؛ پرویز یداللهی؛ محمدرضا اصغری پور؛ صدیقه اسماعیل زاده بهابادی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تنش خشکی و محلولپاشی اسیدسالیسیلیک و کیتوزانروی غلظت رنگیزههای فتوسنتزی و آنزیمهای آنتیاکسیدانی گلرنگ، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل، طی سال 1391 انجام شد. تیمارها تنش خشکی در سه سطح شامل آبیاری در زمان 25، 50 و 75 درصد ظرفیت زراعی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تنش خشکی و محلولپاشی اسیدسالیسیلیک و کیتوزانروی غلظت رنگیزههای فتوسنتزی و آنزیمهای آنتیاکسیدانی گلرنگ، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل، طی سال 1391 انجام شد. تیمارها تنش خشکی در سه سطح شامل آبیاری در زمان 25، 50 و 75 درصد ظرفیت زراعی خاک (Fc) به عنوان تیمار اصلی و چهار سطح محلولپاشی شامل عدم مصرف (تیمار شاهد)، محلولپاشی اسید سالیسیلیک (424/0 گرم در لیتر)، محلولپاشی کیتوزان (5 گرم در لیتر) و تلفیق اسید سالیسیلیک و کیتوزان به عنوان تیمار فرعی درنظر گرفته شد. با افزایش فاصله آبیاری، محتوای کلروفیل a، b، کل و فلورسانس کلروفیل کاهش معنیداری یافت. تنش خشکی آنزیمهای اکسیدانی را افزایش داد، اما این افزایش فقط در میزان آنزیم پراکسیداز معنیدار بود. همچنین خشکی بر کارتنوئید، عملکرد پروتئین و میزان آنزیمهای آسکوربات، گایاکول پراکسیداز و کاتالاز اثر معنیداری نداشت. تیمارهای محلولپاشی با تأثیر بر تمام صفات مورد مطالعه در مقایسه با شاهد باعث افزایش آنها گردید. از بین تیمارهای مختلف محلولپاشی کاربرد توأمان اسید سالیسیلیک و کیتوزان در مقایسه با به‌کارگیری جداگانه آنها اثربخش‌تر بود. برهمکنش تنش خشکی و محلولپاشی بر کلروفیل a و عملکرد پروتئین معنیدار شد. بنابراین، میتوان با انجام تحقیقات تکمیلی محلولپاشی اسید سالیسیلیک و کیتوزان را در افزایش پایداری غشای سلولی و کاهش خسارت ناشی از H2O2 حاصل از آبیاری محدود در گلرنگ دخیل دانست.
اعظم رنجبر؛ نوراله احمدی
چکیده
به منظور بررسی اثر تیمار 1- متیلسیکلوپروپان و اتیلن بر حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گلهای میخک رقم ‘گرنداسلم’ آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشگاه تربیت مدرس در سال 93-1392 انجام شد. ابتدا گلهای شاخه‌بریدنی با چهار سطح صفر، 5/0، 1 و 5/1 میکرولیتر بر لیتر 1- متیلسیکلوپروپان ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تیمار 1- متیلسیکلوپروپان و اتیلن بر حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گلهای میخک رقم ‘گرنداسلم’ آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشگاه تربیت مدرس در سال 93-1392 انجام شد. ابتدا گلهای شاخه‌بریدنی با چهار سطح صفر، 5/0، 1 و 5/1 میکرولیتر بر لیتر 1- متیلسیکلوپروپان به مدت 24 ساعت تیمار شدند و سپس به مدت 16 ساعت در معرض غلظت یک میکرولیتر بر لیتر اتیلن قرار گرفتند.تیمار 1- متیلسیکلوپروپان اثر معنیداری بر عمر گلجایی، ویژگیهای بیوشیمیایی و میزان فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانت داشت. بیشترین عمر گلجایی و مقدار کلروفیل برگ و آنتوسیانین‌های گلبرگ مربوط به تیمار یک میکرولیتر بر لیتر 1- متیلسیکلوپروپان بود، هرچند که با تیمار 5/1 میکرولیتر بر لیتر 1- متیلسیکلوپروپان تفاوت معنیداری نداشت. بیشترین فعالیت آنزیم پراکسیداز تحت تیمار 1- متیلسیکلوپروپان با غلظت یک میکرولیتر بر لیتر مشاهده شد، درحالیکه بیشترین و کمترین فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز به‌ترتیب در تیمار 5/1 میکرولیتر بر لیتر و تیمار شاهد مشاهده شد. به‌طورکلی، نتایج تحقیق حاضر نشان داد که 1- متیلسیکلوپروپان به عنوان یک بازدارنده عمل اتیلن سبب افزایش عمر گلجایی و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی در گل شاخه‌بریدنی میخک رقم ‘گرند اسلم’ گردید.
سالومه طاهری؛ طاهر برزگر؛ ولی ربیعی؛ حسین ربی انگورانی
چکیده
تنش شوری یکی از مهمترین تنش‌های محیطی میباشد که رشد و عملکرد گیاهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به منظور مطالعه اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات فیزیولوژیکی دو رقم ریحان تحت تنش شوری در آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل شوری کلرید سدیم در چهار سطح (صفر، ...
بیشتر
تنش شوری یکی از مهمترین تنش‌های محیطی میباشد که رشد و عملکرد گیاهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به منظور مطالعه اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات فیزیولوژیکی دو رقم ریحان تحت تنش شوری در آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل شوری کلرید سدیم در چهار سطح (صفر، 50، 100، 150 میلیمولار)، سالیسیلیک اسید در سه سطح (صفر، 25/0، 5/0 میلیمولار) و دو رقم ریحان (بنفش و سبز) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری، مقدار کلروفیل، کارتنوئید و محتوای نسبی آب برگ به طور معنیداری کاهش و مقدار پرولین، مقاومت روزنهای و درصد نشت یونی افزایش یافت. کاربرد سالیسیلیک اسید باعث افزایش مقدار کلروفیل، کارتنوئید و درصد محتوای نسبی آب برگ و کاهش مقدار پرولین، مقاومت روزنهای و درصد نشت یونی شد. بیشترین مقدار کلروفیل b (617/0 میلیگرم در گرم وزن تر برگ) و کمترین درصد نشت یونی (4/30) در شرایط بدون شوری و کاربرد 5/0 میلیمولار سالیسیلیک اسید به ترتیب در ریحان سبز و بنفش حاصل شد. کمترین میزان مقاومت روزنهای (8/7 ثانیه بر سانتیمتر مربع) و بیشترین مقدار پرولین (4/11 میکروگرم در گرم وزن تر برگ) در سطح 150 میلیمولار کلرید سدیم به ترتیب در ریحان بنفش و سبز مشاهده گردید. با توجه به نتایج، استفاده از سالیسیلیک اسید برای بهبود رشد گیاه در شرایط تنش شوری توصیه می‌شود.
رضا فیفائی؛ رضا فتوحی قزوینی؛ بهروز گلعین؛ یوسف حمیداوغلی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر خشکی بر مقدار برخی ترکیبات در دانهال‌های نوسلار شش‌ماهۀ پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)، ترویرسیترنج(Citrus sinensis Osbec. × Poncirus trifoliata Raf.) ، نارنج(Citrus aurantium L.) ، سیتروملو(Citrus paradisi M. × Citrus sinensis Osbec.) و نارنگی کلئوپاترا (Citrus reshni L.)، آزمایشی در مؤسسۀ تحقیقات مرکبات رامسر، در سال 1393 انجام گرفت. این پژوهش، بهصورت آزمایش فاکتوریل ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر خشکی بر مقدار برخی ترکیبات در دانهال‌های نوسلار شش‌ماهۀ پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)، ترویرسیترنج(Citrus sinensis Osbec. × Poncirus trifoliata Raf.) ، نارنج(Citrus aurantium L.) ، سیتروملو(Citrus paradisi M. × Citrus sinensis Osbec.) و نارنگی کلئوپاترا (Citrus reshni L.)، آزمایشی در مؤسسۀ تحقیقات مرکبات رامسر، در سال 1393 انجام گرفت. این پژوهش، بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در بستر کوکوپیت و ماسه تحت شرایط گلخانه‌ای انجام گرفت. فاکتورها شامل پایه‌های تجاری مرکبات و سطوح آبیاری بودند. نتایج نشان داد پرولین، کل قندهای محلول، مالون‌دی‌آلدئید و کاروتنوئید در شرایط تنش خشکی افزایش یافتند، درحالی که مقدار کلروفیل a، b و کل کاهش یافت. در اثر خشکی، بیشترین تجمع پرولین در پایه‌های نارنج و نارنگی کلئوپاترا (به‌ترتیب با 41/306 و 65/281 میکرومول بر گرم وزن خشک) و همچنین بیشترین تجمع قندهای محلول در پایه‌های نارنج و نارنگی کلئوپاترا (به‌ترتیب با 79/233 و 9/137 میلیگرم بر گرم وزن خشک) و کمترین مقدار تجمع مالون‌دی‌آلدئید نیز در پایه‌های نارنج و نارنگی کلئوپاترا (به‌ترتیب با 21/179 و 1/204 میکرومول بر گرم وزن خشک) مشاهده شد. میزان کاهش کلروفیل a و کلروفیل کل در نارنگی کلئوپاترا و کلروفیل b در نارنج بیشترین و میزان کاهش کلروفیل a، b و کل در سیتروملو کمترین بود. همچنین بیشترین افزایش کاروتنوئید در نارنج و نارنگی کلئوپاترا و کمترین آن در پونسیروس مشاهده شد. ازاین‌رو، پایه‌های سه‌برگچه‌ای بترتیب پونسیروس، ترویرسیترنج و سیتروملو تحمل بیشتری به خشکی نشان دادند.
حسن موسی پور یحیی آبادی؛ محمدرضا اصغری پور
چکیده
در این مطالعه، تأثیر تنش خشکی و محلولپاشی سطوح مختلف سیلیکون بر عملکرد دانه، مقدار اسانس و خصوصیات فیزیوشیمیایی گیاه رازیانه ارزیابی شد. طرح آزمایش بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با سه رژیم آبیاری شامل آبیاری در 100، 70 و 40 درصد ظرفیت مزرعه به‌عنوان فاکتور اصلی و محلولپاشی سیلیکون در پنج سطح (صفر، 5/2، ...
بیشتر
در این مطالعه، تأثیر تنش خشکی و محلولپاشی سطوح مختلف سیلیکون بر عملکرد دانه، مقدار اسانس و خصوصیات فیزیوشیمیایی گیاه رازیانه ارزیابی شد. طرح آزمایش بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با سه رژیم آبیاری شامل آبیاری در 100، 70 و 40 درصد ظرفیت مزرعه به‌عنوان فاکتور اصلی و محلولپاشی سیلیکون در پنج سطح (صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10 میلیمولار) به‌عنوان عامل فرعی بود که در سه تکرار اجرا شد. این مطالعه در سال 1393 و در مزرعۀ تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه زابل انجام گرفت. بیشترین درصد (4/2 درصد) و عملکرد اسانس رازیانه (6/20 لیتر در هکتار) از محلولپاشی 5/7 میلیمولار سیلیکون در شرایط آبیاری 70 درصد ظرفیت زراعی بهدست آمد. کمآبیاری سبب کاهش معنادار مقدار کلروفیل، کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ شد، ولی مقدار نشت الکترولیتی در شرایط خشکی نسبت به تیمار شاهد افزایش دو‌برابری نشان داد.تیمار 5/7 میلیمولار سیلیکون در شرایط تنش، محتوای نسبی آب برگ، مقدار کلروفیل، آنتوسیانین، پرولین و قندهای محلول را به‌ترتیب 38، 30، 38، 12 و 22 درصد افزایش و نشت الکترولیتی را 28 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داد. نتایج نشان داد محلولپاشی سیلیکون از طریق افزایش رنگیزههای فتوسنتزی و اسمولیت‌های محلول، همچنین محافظت در برابر خسارت نشت الکترولیتی توانایی گیاه رازیانه را در پاسخ به تنش خشکی بهبود بخشید و از این طریق، عملکرد دانه را در شرایط تنش شدید 61 درصد افزایش داد.
امل مقدم؛ محمد محمودی سورستانی؛ احمد فرخیان فیروزی؛ زهرا رمضانی؛ فرخنده اسکندری
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی نانوکلات آهن و کلات آهن بر خصوصیات مورفولوژیکی، آناتومیکی و مقدار اسانس گیاه ریحان مقدس، آزمایشی برپایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در شش تیمار و سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز طی سال‌های 92-1391 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (محلولپاشی با آب مقطر)، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی نانوکلات آهن و کلات آهن بر خصوصیات مورفولوژیکی، آناتومیکی و مقدار اسانس گیاه ریحان مقدس، آزمایشی برپایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در شش تیمار و سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز طی سال‌های 92-1391 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (محلولپاشی با آب مقطر)، نانوکلات آهن (5/0، 1 و 5/1 گرم در لیتر) و محلولپاشی با کلات آهن (1 و 5/1 گرم در لیتر) بودند. محلولپاشی در مرحلۀ شش تا هشت‌برگی انجام گرفت و در فواصل زمانی 15روزه تا مرحلۀ گلدهی کامل تکرار شد. صفات مورد نظر در مرحلۀ گلدهی کامل اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که اثر محلولپاشی کودهای آهن بر صفات مورفولوژیکی شامل ارتفاع گیاه، تعداد شاخه‌های جانبی، تعداد برگ، سطح برگ و وزن تر و خشک (برگ، ساقه و اندام هوایی) و همچنین مقدار اسانس معنادار شد. بیشترین و کمترین مقدار صفات مذکور به‌ترتیب در تیمارهای محلولپاشی 1 گرم در لیتر نانوکلات آهن و تیمار شاهد مشاهده شد. با توجه اینکه تفاوت معناداری بین تیمارهای محلولپاشی 1 و 5/1 گرم در لیتر نانوکلات آهن و همچنین 5/1 گرم در لیتر کلات آهن وجود نداشت، برای بهبود صفات مذکور محلولپاشی 1 گرم در لیتر نانوکلات آهن پیشنهاد می‌شود.
معصومه نعیمی؛ غلام علی اکبری؛ امیرحسین شیرانی راد؛ طاهره حسنلو؛ غلام عباس اکبری؛ مهدیه امیری نژاد
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد زئولیت و محلولپاشی سلنیم در رژیمهای مختلف رطوبتی بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانۀ گیاه دارویی کدوی پوست‌کاغذی (Cucurbita pepo L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در منطقۀ تاکستان واقع در استان قزوین طی سال 1389 به اجرا درآمد. عامل آبیاری در سه سطح شامل آبیاری ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد زئولیت و محلولپاشی سلنیم در رژیمهای مختلف رطوبتی بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانۀ گیاه دارویی کدوی پوست‌کاغذی (Cucurbita pepo L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در منطقۀ تاکستان واقع در استان قزوین طی سال 1389 به اجرا درآمد. عامل آبیاری در سه سطح شامل آبیاری معمول براساس 60 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (شاهد)، قطع آبیاری در مرحلۀ گلدهی و قطع آبیاری در مرحلۀ میوهدهی، زئولیت در دو سطح (عدم کاربرد و کاربرد به‌مقدار 10 تن در هکتار) و سلنیم نیز در دو سطح (عدم مصرف و مصرف 30 گرم در هکتار از منبع سلنات سدیم) بود. تنش کمآبی به کاهش صفات هدایت روزنهای، مقدار کاروتنوئید، محتوای کلروفیل a، عملکرد دانه و افزایش غلظت پرولین و محتوای کلروفیل b منجر شد. کاربرد زئولیت به‌مقدار 10 تن در هکتار در شرایط تنش کمآبی، ضمن تأثیر مطلوب بر محتوای کلروفیلa و b و عملکرد دانه، موجب بهبود صفت هدایت روزنهای و کاهش غلظت پرولین شد. بیشترین عملکرد دانه از کاربرد همزمان زئولیت و سلنیم در شرایط آبیاری معمول (1329 کیلوگرم در هکتار) بهدست آمد. با توجه به نتایج، کاربرد زئولیت و سلنیم در مناطقی که در معرض تنش کمآبی هستند، از طریق بهبود شرایط فیزیولوژیک گیاه می‌تواند موجب بهبود شرایط رشد گیاه و حصول عملکرد دانۀ بیشتر شود.
منصوره حاتمیان؛ مصطفی عرب؛ محمودرضا روزبان
چکیده
بیوسنتز رنگیزههای گیاهی به‌شدت تحت تأثیر عوامل محیطی به‌ویژه شدت نور قرار می‌گیرد. بهمنظور بررسی تأثیر شدت‌های مختلف نور بر غلظت رنگیزههای فتوسنتزی در برگ و غیرفتوسنتزی در گلبرگ دو رقم رز تجاری، شدت‌های مختلف نور شامل 240، 520، 640 و 1200 (شاهد، بدون استفاده از تور) میکرومول بر متر مربع بر ثانیه با استفاده از تورهای پلاستیکی روی ...
بیشتر
بیوسنتز رنگیزههای گیاهی به‌شدت تحت تأثیر عوامل محیطی به‌ویژه شدت نور قرار می‌گیرد. بهمنظور بررسی تأثیر شدت‌های مختلف نور بر غلظت رنگیزههای فتوسنتزی در برگ و غیرفتوسنتزی در گلبرگ دو رقم رز تجاری، شدت‌های مختلف نور شامل 240، 520، 640 و 1200 (شاهد، بدون استفاده از تور) میکرومول بر متر مربع بر ثانیه با استفاده از تورهای پلاستیکی روی بوته‌های دو رقم رز (‘ردوان’ و ‘گلمیرا’) اعمال شد. نتایج تجزیۀ واریانس داده‌ها، اختلاف معناداری را در مقدار کلروفیل کل و کاروتنوئید در تأثیرات اصلی شدت‌های مختلف نور نشان داد، بهطوریکه در شدت نور 240 میکرومول بر متر مربع بر ثانیه، مقدار کلروفیل کل و کاروتنوئید افزایش یافت و در تیمار شاهد از مقدار آنها کاسته شد. همچنین در شدت نور 240 میکرومول بر متر مربع بر ثانیه، کمترین مقدار آنتوسیانین تولید شد. نتایج این آزمایش نشان داد که با کاهش شدت نور تا 240 میکرومول بر متر مربع بر ثانیه، غلظت کلروفیل افزایش می‌یابد. همچنین همراه با افزایش کلروفیل در شدت نور 240 میکرومول بر متر مربع بر ثانیه، کاروتنوئیدهای برگ رز افزایش یافتند. اگرچه اختلاف معناداری در غلظت فلاونوئید مشاهده نشد، تجمع آنتوسیانین در شدت نور 1200 میکرومول بر متر مربع بر ثانیه نشان می‌دهد که تأثیر این ماده، سازوکاری حفاظتی برای گیاهان در برابر سطوح مضر نور بوده است.
عزیزاله خندان میرکوهی؛ فرزانه کاظمی؛ مصباح بابالار؛ روح‌انگیز نادری
چکیده
به منظور تعیین اثر کاربرد محدود نیتروژن در کنترل ارتفاع و بهبود کیفیت گیاه شمعدانی (Pelargonium hortorum cv Bulles Eye) آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 92-1391 اجرا شد. گیاهان در بستر کشت بر پایه پیت (به نسبت 80 درصد حجمی پیت + 20 درصد حجمی خاک زراعی با بافت لوم شنی) کشت شدند. تیمارها در قالب چهار سطح نیتروژن در محلول غذایی شامل ...
بیشتر
به منظور تعیین اثر کاربرد محدود نیتروژن در کنترل ارتفاع و بهبود کیفیت گیاه شمعدانی (Pelargonium hortorum cv Bulles Eye) آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 92-1391 اجرا شد. گیاهان در بستر کشت بر پایه پیت (به نسبت 80 درصد حجمی پیت + 20 درصد حجمی خاک زراعی با بافت لوم شنی) کشت شدند. تیمارها در قالب چهار سطح نیتروژن در محلول غذایی شامل 1، 5/1، 2 و 5/2 میلیمولار نیتروژن اعمال گردید. نسبت نیتروژن آمونیومی به نیتراتی یک به چهار در همه محلولهای غذایی حفظ شد. در پایان آزمایش صفات ارتفاع، تعداد و طول شاخه جانبی، تعداد گل آذین، تعداد گل در گل‌آذین، طول دمگل (ساقه گل آذین در این مورد)، سرعت گلدهی، وزن تر و خشک شاخه و ریشه، تعداد برگ و سطح برگ، محتوای کلروفیل و آنتوسیانین‌های برگ، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج واکاوی داده‌ها نشان داد که کاهش سطح نیتروژن تا 5/1 میلیمولار کیفیت گیاهان را بهصورت منفی تحت تأثیر قرار نداد درحالیکه کاهش شدید نیتروژن تا یک میلیمولار، منجر به کاهش معنیدار در وزن تر و خشک شاخه و ریشه، تعداد گل آذین، محتوای کلروفیل برگ، تعداد برگ، طول شاخه جانبی و همچنین افزایش طول دمگل شد و درنهایت منجر به تولید گیاهانی با کیفیت بازارپسند، نشد. بنابراین کاهش سطح نیتروژن تا 5/1 میلیمولار ضمن کاهش مصرف نیتروژن، برای دستیابی به گیاهان با کیفیت مطلوب قابل توصیه و کاربردی میباشد.
راحله عدالتی مرفه؛ مصطفی عرب؛ روح‌انگیز نادری؛ مجید راحمی
چکیده
زرد شدن برگها مهمترین عامل محدود کنندهی عمر پس از برداشت گلهای آلسترومریا میباشد. بدین منظور جهت جلوگیری از زرد شدن برگها و حفظ خصوصیات کیفی آن، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی بر روی گل شاخه بریده آلسترومریا، رقم ’فوجی‘ انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل چهار غلظت اتانول (0،2،4 و 6 درصد) و جیبرلیک اسید ...
بیشتر
زرد شدن برگها مهمترین عامل محدود کنندهی عمر پس از برداشت گلهای آلسترومریا میباشد. بدین منظور جهت جلوگیری از زرد شدن برگها و حفظ خصوصیات کیفی آن، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی بر روی گل شاخه بریده آلسترومریا، رقم ’فوجی‘ انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل چهار غلظت اتانول (0،2،4 و 6 درصد) و جیبرلیک اسید (0، 50، 100 و 150 میلیگرم در لیتر) بود که به دو روش تیمار کوتاه مدت و مداوم بر دوام عمر و برخی خصوصیات کیفی پس از برداشت گیاه مورد بررسی قرار گرفتند. ساکارز 4 درصد نیز در تمامی تیمارها به جز شاهد (آب مقطر) وجود داشت. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار مداوم نسبت به روش تیمار کوتاه مدت، تأثیر بیشتری بر ماندگاری و حفظ خصوصیات کیفی شاخه گلهای بریده داشت. اتانول 4 درصد موجب افزایش عمر گلها و افزایش میزان جذب محلول شد. افزایش غلظت اسید جیبرلیک در محلول نگهدارنده نیز باعث افزایش عمر گلها و حفظ خصوصیات کیفی گیاه شد، اگرچه تفاوت معنیداری در غلظت 100 و 150 میلیگرم در لیتر اسید جیبرلیک در دوام عمر گلها، میانگین جذب محلول و وزن تر گلها مشاهده نشد. علاوه براین اسید جیبرلیک در روش تیمار کوتاه مدت تأثیر بهتری در حفظ کلروفیل برگها نسبت به روش تیمار مداوم داشت.
علیرضا مشرفی عراقی؛ روح‌انگیز نادری؛ مصباح بابالار؛ محمدرضا طاهری
چکیده
بنتالقنسول (Euphorbia pulcherrima) گیاهی گلدانی است که براکتههای رنگین آن در روزهای کوتاه تشکیل می‌شود. در این تحقیق، تأثیر نسبتهای مختلف نیتروژن آمونیومی به نیتروژن کل بر خصوصیات کمی و کیفی بنتالقنسول مطالعه شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. گیاهان بنتالقنسول با نسبتهای مختلف آمونیوم به نیتروژن ...
بیشتر
بنتالقنسول (Euphorbia pulcherrima) گیاهی گلدانی است که براکتههای رنگین آن در روزهای کوتاه تشکیل می‌شود. در این تحقیق، تأثیر نسبتهای مختلف نیتروژن آمونیومی به نیتروژن کل بر خصوصیات کمی و کیفی بنتالقنسول مطالعه شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. گیاهان بنتالقنسول با نسبتهای مختلف آمونیوم به نیتروژن کل صفر، پنج صدم، یک دهم و شانزده صدم میلیاکیوالان در لیتر تغذیه شدند. سپس، در پایان آزمایش خصوصیات رویشی، وزن تر و خشک اندامهای هوایی و ریشه، شاخص کلروفیل و غلظت عناصر معدنی ارزیابی شدند. بررسی کلی نتایج نشان داد که محلولهای غذایی با نسبتهای مختلف آمونیوم به نیتروژن کلتأثیر معنیداری (01/0≥P) بر خصوصیات کمی و کیفی بنتالقنسول داشت. بهطوری که، حداکثر سطح براکته و برگ در نسبت آمونیوم به نیتروژن کلپنج صدم میلیاکیوالان در لیتر و حداقل در نسبت شانزده صدم میلیاکیوالان در لیتر بهدست آمد. نسبت بالاتر از پنج صدم میلیاکیوالان در لیتر آمونیوم به نیتروژن کل سبب تأخیر در تشکیل براکته و کاهش ماندگاری گل شد. همچنین، تأثیر تیمارها بر وزن تر و خشک براکته، برگ، ساقه، ریشه و میزان نیتروژن برگ معنیدار بود. بنابراین، با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، به نظر میرسد، نسبت تغذیة آمونیوم به نیتروژن کل برابر پنج صدم سبب بهبود شاخصهای تولید گیاه بنتالقنسول شد.
حمید باقری؛ بابک عندلیبی؛ محمدرضا عظیمی مقدم
چکیده
به منظور امکان بهبود صفات فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه گلرنگ با کاربرد ماده ضدتعرق در شرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان میانه (استان آذربایجان شرقی) در سال زراعی 90-1389 اجرا شد که در آن آترازین به عنوان ماده ضدتعرق در چهار سطح صفر (شاهد)، 80، 120 و 160 گرم ماده مؤثره در هکتار ...
بیشتر
به منظور امکان بهبود صفات فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه گلرنگ با کاربرد ماده ضدتعرق در شرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان میانه (استان آذربایجان شرقی) در سال زراعی 90-1389 اجرا شد که در آن آترازین به عنوان ماده ضدتعرق در چهار سطح صفر (شاهد)، 80، 120 و 160 گرم ماده مؤثره در هکتار و سه زمان استفاده (ساقه روی، گلدهی و دانه‌بندی) به صورت محلول پاشی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمارها از نظر تمامی صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود داشت. محلول پاشی 80 و 120 گرم ماده مؤثره در هکتار آترازین به ویژه در مرحله گلدهی با ایجاد شرایط مناسب نظیر کاهش دمای کانوپی، افزایش سرعت فتوسنتز و محتوای کلروفیل، موجب بهبود عملکرد و اجزای عملکرد نسبت به شرایط تنش در کاشت دیم شد. محلول پاشی با مقدار 160 گرم ماده مؤثره در هکتار نه تنها موجب بهبود رشد نشد، بلکه به عنوان یک عامل جلوگیری کننده رشد عمل نمود. بیشترین و کمترین تعداد غوزه بارور در بوته، تعداد دانه در غوزه و همچنین عملکرد دانه به ترتیب از محلول پاشی در زمان گلدهی با مقدار 120 گرم ماده مؤثره در هکتار و زمان ساقه روی با مقدار 160 گرم ماده مؤثره در هکتار آترازین به دست آمد.