علی اکبری؛ اورنگ خادمی؛ یاور شرفی؛ سید جلال طباطبایی
چکیده
توت فرنگی گیاهی حساس به تنش شوری میباشد. در این آزمایش بهمنظور مطالعه اثر تیمار پوتریسین بر کاهش اثرات تنش شوری روی میوه توتفرنگی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در دانشگاه شاهد در سال زراعی 1393 انجام شد. تنش شوری کلریدسدیم در غلظتهای (صفر، 25 و 50 میلیمولار) از محل ریشه در محیط کشت هیدروپونیک ...
بیشتر
توت فرنگی گیاهی حساس به تنش شوری میباشد. در این آزمایش بهمنظور مطالعه اثر تیمار پوتریسین بر کاهش اثرات تنش شوری روی میوه توتفرنگی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در دانشگاه شاهد در سال زراعی 1393 انجام شد. تنش شوری کلریدسدیم در غلظتهای (صفر، 25 و 50 میلیمولار) از محل ریشه در محیط کشت هیدروپونیک روی توت فرنگی رقم ’کاماروسا‘ اعمال شد. تیمار پوتریسین نیز در غلظتهای (صفر، 5/1 و 3 میلیمولار) در چهار نوبت به فاصله 15 روز از یکدیگر در طول دوره رشد بهصورت محلولپاشی روی برگها اعمال گردید. نتایج نشان داد که اعمال تیمارهای کلریدسدیم بهویژه در سطح 50 میلیمولار، شاخصهای طول شاخساره، طول ریشه، وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر و خشک ریشه، تعداد برگ، مقدار کلروفیل برگ، تعداد میوه در بوته، وزن تر میوه، وزن خشک میوه، عملکرد تک بوته و اسید قابل تیتراسیون را کاهش و مقدار آنتوسیانین و مقدار مواد جامد میوه را نسبت به شاهد افزایش داد. تنش شوری تأثیری بر طول ریشه نشان نداد. اعمال تیمارهای پوتریسین در هر دو غلظت 5/1 و 3 میلیمولار اثرات ناشی از تنش شوری را کاهش داد. بهطوریکه، بیشتر شاخصهای فوق را تحت تنش شوری افزایش و مقدار مواد جامد محلول میوه را کاهش داد. بنابراین، بر اساس نتایج بهدست آمده در این پژوهش استفاده از تیمار پوتریسین در هر دو غلظت 5/1 و 3 میلیمولار، راهکاری مناسب در جهت حل مشکلات ناشی از تنش شوری میباشد.