پیمان شریفی؛ فاطمه بناءکاشانی؛ ایرج اله دادی؛ غلام عباس اکبری
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر مالچ‌های زنده بر کنترل علف‌های‌هرز و عملکرد سیاه‌دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی به‌صورت اسپیلت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال زراعی 98-97 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع بستر (معمول و کهنه)، نوع مالچ زنده (شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر مالچ‌های زنده بر کنترل علف‌های‌هرز و عملکرد سیاه‌دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی به‌صورت اسپیلت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال زراعی 98-97 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع بستر (معمول و کهنه)، نوع مالچ زنده (شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum L.)، شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) و یونجه (Medicago sativa L.)) و زمان کاشت مالچ زنده (کاشت دو هفته زودتر و هم‌زمان با کاشت سیاه‌دانه) بودند. فاکتور اول در کرت‌های اصلی و ترکیب فاکتورهای دوم و سوم در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد شنبلیله و یونجه با کاهش 40 درصدی تراکم و زیست‌توده علف‌های هرز نسبت به شاهد بدون مالچ زنده و وجین، از نظر کنترل علف‌های هرز موفق‌تر از شبدر برسیم بودند. هم‌چنین به‌منظور دستیابی به بالاترین درصد صفات عملکردی سیاه‌دانه (02/83، 44/93 و 30/50)، به‌ترتیب تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول و وزن هزاردانه، نسبت به شاهد بدون مالچ زنده و وجین کامل، پیشنهاد می‌شود شنبلیله هم‌زمان با سیاه‌دانه کشت شود. درخصوص یونجه نیز پیشنهاد کشت پیش از سیاه‌دانه می‌باشد. بستر کشت کهنه نقش مثبت و معنی‌داری در کنترل علف‌های هرز و افزایش صفات عملکردی سیاه‌دانه نداشت.
مجید رحیمی زاده
چکیده
با هدف مقایسه اثر کودهای نیتروژن و فسفرشیمیایی و بیولوژیک بر رقابت پنبه با علف‌های هرز این آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال 92-1391در بجنورد به انجام رسید. علف‌های هرز در دو سطح کنترل و عدم کنترل به عنوان عامل اصلی و پنج سطح تیمار کودی: 1- بدون مصرف کود (شاهد) 2- اوره +سوپر فسفات تریپل (به ...
بیشتر
با هدف مقایسه اثر کودهای نیتروژن و فسفرشیمیایی و بیولوژیک بر رقابت پنبه با علف‌های هرز این آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال 92-1391در بجنورد به انجام رسید. علف‌های هرز در دو سطح کنترل و عدم کنترل به عنوان عامل اصلی و پنج سطح تیمار کودی: 1- بدون مصرف کود (شاهد) 2- اوره +سوپر فسفات تریپل (به ترتیب 350 و 140 کیلوگرم در هکتار) 3- نیتروکسین+50% اوره+100 % سوپرفسفات تریپل 4-بارور2+50% سوپر فسفات تریپل+100 % اوره 5- نیتروکسین + بارور2+50% اوره+50% سوپرفسفات نیز به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. کنترل علف-های هرز در سال اول آزمایش موجب افزایش 34 درصدی شاخص سطح برگ و افزایش 22 درصدی تعداد غوزه پنبه شد و عملکرد در سال اول آزمایش به میزان 67 درصد و در سال دوم به میزان 50 درصد افزایش یافت.نوع کود مصرفی اثر معنی‌داری بر طول ساقه، سطح برگ، تعداد انشعابات زایشی، تعداد غوزه و عملکرد پنبه داشت. در شرایط تداخل علف‌های هرز کاربردکود شیمیایی به تنهایی به دلیل افزایش توان رقابتی علف‌های هرز موجب کاهش رشد و عملکرد پنبه شد در حالی که با کاهش مصرف اوره به میزان نصف و جایگزینی آن با نیتروکسین، عملکرد پنبه به سبب افزایش تعدادغوزه در بوته در مقایسه با تیمار مصرف کودهای شیمیایی حدود 61 درصد افزایش یافت.این نتیجه گویای آن است که مصرف کودهای بیولوژیک ضمن کاهش اثرمنفی کودهای شیمیایی به افزایش توان رقابتی گیاه زراعی و کاهش خسارت علف‌های هرز در زراعت منجر می‌شود.