ندا حسین زاده؛ علیرضا پیرزاد
چکیده
هدف: لوبیا یک محصول جهانی می‌باشد و تنش خشکی دارای اثرات سوء بسیاری بر این گیاه می‌باشد بنابراین استفاده از موادی که بتواند اثرات مضر تنش را در گیاهان کاهش دهد و همچنین دارای سازگاری با محیط زیست باشد، بسیار ضروری می‌باشد. لذا پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر هیومیکاسید و فراهمی میزان فسفر و جایگزین کودهای شیمیایی در گیاه لوبیا ...
بیشتر
هدف: لوبیا یک محصول جهانی می‌باشد و تنش خشکی دارای اثرات سوء بسیاری بر این گیاه می‌باشد بنابراین استفاده از موادی که بتواند اثرات مضر تنش را در گیاهان کاهش دهد و همچنین دارای سازگاری با محیط زیست باشد، بسیار ضروری می‌باشد. لذا پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر هیومیکاسید و فراهمی میزان فسفر و جایگزین کودهای شیمیایی در گیاه لوبیا چیتی، و پاسخ فیزیولوژیک آن انجام گرفت. روش پژوهش: پژوهش انجام‌شده در شهرستان مشگین‌شهر روستای آقبلاغ با عرض جغرافیایی 38 درجه و 21 دقیقه و 31 ثانیه عرض شمالی و طول جغرافیایی47 درجه و 39 دقیقه و 53 ثانیه طول شرقی انجام شد. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول: تنش خشکی در دو سطح آبیاری کامل (100 درصد ظرفیت زراعی) و کمآبیاری (70 درصد ظرفیت زراعی)، فاکتور دوم: منابع مختلف کودی در شش سطح (کود شیمیایی فسفاته (150 کیلوگرم درهکتار)، کود زیستی فسفات بارور2 (100 گرم درهکتار)، نصف کود شیمیایی فسفاته+کودزیستی فسفات بارور2، کود شیمیایی فسفاته+ هیومیکاسید، کودزیستی فسفات بارور2+ هیومیکاسید (10 لیتر درهکتار)، نصف کود شیمیایی فسفاته+ کودزیستی فسفات بارور2+ هیومیکاسید) بودند.یافته‌ها: نتایج نشان داد اعمال تنش خشکی منجر به کاهش برخی شاخص‌های فیزیولوژیکی مانند کلروفیل a و b شد. با این‌حال، تیمار کودی به ویژه نصف کود شیمیایی فسفاته+ کود زیستی فسفات بارور2+ هیومیکاسید منجر به افزایش کلروفیل a، b و کل و افزایش جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم شد. میزان مالون‌دی‌آلدهید در اثر اعمال نصف کود شیمیایی فسفاته+کودزیستی فسفات بارور2+ هیومیکاسید روندی کاهشی نشان داد و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در اثر تنش خشکی و تیمار نصف کود شیمیایی فسفاته+ کود زیستی فسفات بارور2+ هیومیکاسید افزایش یافت. در تیمار آبیاری کامل (100 درصد ظرفیت زراعی)، بین اکثر تیمارهای کودی اختلاف معنی‌داری از لحاظ آماری در افزایش وزن دانه مشاهده نشد، اما در کمآبیاری مشاهده شد که اعمال تنش و تیمار کودی منجر به افزایش وزن دانه گردید، به‌طوری‌که بیشترین عملکرد دانه (2/6448 کیلوگرم در هکتار) مربوط به کمآبیاری و تیمار کودی "نصف کود شیمیایی فسفاته+ کود زیستی فسفات بارور2+ هیومیکاسید" بود.نتیجه‌گیری: به‌طور کلی تنش خشکی منجر به کاهش عملکرد و فاکتورهای رشدی چیتی شد و تیمار ترکیبی کود زیستی و هیومیکاسید اثر تنش کاهش و عملکرد گیاه در شرایط تنش حفظ کرد.
احسان حسنوند؛ مصطفی درویش نیا؛ حسین میرزایی نجفقلی؛ سمیرا پاکباز
چکیده
هدف: گیاه گندم هر ساله تحت تأثیر بیماریهای قارچی مختلف از جمله بلایت فوزاریومی سنبله گندم قرار می گیرد. تلقیح بذور با ریزوباکتریهای بومی افزاینده رشد گیاه (PGPR)، رویکردی مناسب در مدیریت سلامت، بهبود تولید و کیفیت محصولات کشاورزی می‌باشد.روش پژوهش: برای ارزیابی توانایی مهار زیستی و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی پراکسیداز ...
بیشتر
هدف: گیاه گندم هر ساله تحت تأثیر بیماریهای قارچی مختلف از جمله بلایت فوزاریومی سنبله گندم قرار می گیرد. تلقیح بذور با ریزوباکتریهای بومی افزاینده رشد گیاه (PGPR)، رویکردی مناسب در مدیریت سلامت، بهبود تولید و کیفیت محصولات کشاورزی می‌باشد.روش پژوهش: برای ارزیابی توانایی مهار زیستی و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی پراکسیداز و کاتالاز توسط باکتریهای اندوفیت در ژنوتیپهای مقاوم و حساس گندم آلوده به بیماری بلایت فوزاریومی سنبله، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در بهار 1401 در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار جدایه باکتری Pseudomonas brassicacearum،Pseudomonas sp.، Exiguobacterium sp.، Acinetobacter calcoaceticus و مخلوط آنها بود.یافته‌ها: نتایج نشان داد که در توانایی مهار زیستی بین چهار جدایه، بیشترین درصد بازدارندگی از رشد پرگنه قارچ بیمارگر مربوط به جدایة P. brassicacearum با مقدار 33/49 درصد بود. فعالیت آنزیم‌های آنتیاکسیدانی (پراکسیداز و کاتالاز) هم در رقم مقاوم آلوده و هم در رقم حساس آلوده در زمانهای مختلف بعد از مایهزنی با قارچ، نسبت به شاهد افزایش چشمگیری داشت. تیمار مخلوط باکتری+رقم مقاوم+ آلوده با میانگین 41/12 بیشترین و تیمار B3+ حساس+ شاهد با میانگین 59/3 کم‌ترین میانگین فعالیت آنزیم کاتالاز را نشان دادند. همچنین تیمار مخلوط باکتری+رقم مقاوم+ آلوده با میانگین 93/1 بیشترین و تیمار B3+ حساس+ شاهد با میانگین 58/0 کم‌ترین میانگین فعالیت آنزیم پراکسیداز را نشان دادند.نتیجه‌گیری: با توجه به کارایی بالای سویههای باکتریایی مورداستفاده در افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی و همچنین توانایی فعالیت ضدقارچی آنها میتوانند به‌عنوان یک گزینه مناسب در تولید گیاهان سالم موردبررسی قرار گیرند.
حمزه میرزائی؛ فرید شکاری؛ رضا فتوت؛ محمد امیر دلاور
چکیده
بمنظور بررسی اثر منابع مختلف ترکیبات گوگردار بهمراه تلقیح باکتری تیوباسیلوس بر گیاه ذرت در شرایط تنش فلزات سرب و روی، آزمایشی بصورت فاکتوریل طرح بلوک‌های کامل تصادفی در گلخانه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1400 اجرا گردید. تیمارهای گوگرد شامل گوگرد عنصری (75/0، 25/1 و 2 گرم برکیلوگرم خاک) گوگرد همراه باکتری تیوباسیلوس (بیوگوگرد) ...
بیشتر
بمنظور بررسی اثر منابع مختلف ترکیبات گوگردار بهمراه تلقیح باکتری تیوباسیلوس بر گیاه ذرت در شرایط تنش فلزات سرب و روی، آزمایشی بصورت فاکتوریل طرح بلوک‌های کامل تصادفی در گلخانه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1400 اجرا گردید. تیمارهای گوگرد شامل گوگرد عنصری (75/0، 25/1 و 2 گرم برکیلوگرم خاک) گوگرد همراه باکتری تیوباسیلوس (بیوگوگرد) (1، 2 و 3گرم برکیلوگرم خاک) و سولفات‌پتاسیم (5/0، 1 و 5/1گرم برکیلوگرم) بود. نتایج نشان داد که صفات مورفولوژیک، آناتومیک و فیزیولوژیک در مرحله رشد رویشی در تمام تیمارهای اعمال شده معنی‌دار شدند. تیمارهای اعمال شده نسبت به شاهد موجب افزایش میزان کلروفیل، فلورسانس و آنزیم‌ها گردید. این افزایش باعث کاهش دمای برگ، افزایش طول سلول-های برگ و در نتیجه موجب افزایش سطح برگ و سرعت برگ‌دهی در گیاهان گردید. در تیمار گوگرد بهمراه باکتری این افزایش بیشتر بود. اما تیمارهای گوگرد عنصری 2گرم و سولفات‌پتاسیم 5/1 گرم در گیاه تنش ایجاد کردند و موجب کاهش میزان صفات نسبت به شاهد شدند. همچنین گیاهان در خاک آلوده دچار تنش شدند و میزان صفات ذکر شده نیز کاهش یافتند. اما با اعمال تیمارها میزان صفات کاروتنوئید، پروتئین کل و پروکسیداز افزایش یافتند که موجب کاهش تنش در گیاهان شدند و به تبع آن میزان صفات و شاخص‌های رشدی در گیاه نسبت به شاهد در خاک آلوده افزایش یافتند. می‌توان نتیجه گرفت که تیمار گوگرد همراه باکتری در مقایسه با دیگر تیمارها موجب فعال شدن سیستم دفاعی آنزیمی و غیرآنزیمی و متحمل شدن گیاه به تنش گردید. و نهایتا بهبود رشد گیاه را موجب می‌گردد.
سید علی طباطبایی
چکیده
یکی از تأثیرات کاهش آب در خاک، کاهش رشد و نمو گیاهچه‌های سبزشده و تغییر در نمو مزرعه‌ای آنها در چنین شرایطی است. مشخص شده که پیش‌تیمار بذرها موجب بهبود برخی خصوصیات گیاهچه و گیاه حاصل می‌شود. به‌منظور بررسی اثر پیش‌تیمار بذر جو با سالیسیلیک اسید بر رشد گیاهچۀ جو، مقدار پرولین و تغییر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی تحت شرایط ...
بیشتر
یکی از تأثیرات کاهش آب در خاک، کاهش رشد و نمو گیاهچه‌های سبزشده و تغییر در نمو مزرعه‌ای آنها در چنین شرایطی است. مشخص شده که پیش‌تیمار بذرها موجب بهبود برخی خصوصیات گیاهچه و گیاه حاصل می‌شود. به‌منظور بررسی اثر پیش‌تیمار بذر جو با سالیسیلیک اسید بر رشد گیاهچۀ جو، مقدار پرولین و تغییر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی تحت شرایط تنش خشکی آزمایشی در سال 1391 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد به اجرا درآمد. فاکتور اول شامل غلظت‌های مختلف سالیسیلیک اسید (صفر، 50، 100 و 150 قسمت در میلیون) و فاکتور دوم شامل سه سطح خشکی (صفر، 6- و 12- بار) بود. نتایج نشان داد که اثر سالیسیلیک اسید و تنش خشکی بر درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، وزن خشک گیاهچه، پروتئین، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پرولین معنادار بود. اثر متقابل تنش و تیمار بذر بر تعداد برگ معنادار نبود، ولی تأثیرات اصلی آنها معنادار بود. بیشترین درصد جوانه‌زنی (7/98 درصد)، سرعت جوانه‌زنی و وزن خشک گیاهچه مربوط به غلظت 100 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید بود. تحت شرایط تنش خشکی، پروتئین کاهش یافت که استفاده از سالیسیلیک اسید مقدار آن را افزایش داد. همچنین تحت شرایط تنش فعالیت کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پرولین افزایش یافت که استفاده از سالیسیلیک اسید سبب کاهش در آنها شد.