اعظم رنجبر؛ نوراله احمدی
چکیده
به منظور بررسی اثر تیمار 1- متیلسیکلوپروپان و اتیلن بر حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گل‌های میخک رقم ‘گرنداسلم’ آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشگاه تربیت مدرس در سال 93-1392 انجام شد. ابتدا گل‌های شاخه‌بریدنی با چهار سطح صفر، 5/0، 1 و 5/1 میکرولیتر بر لیتر 1- متیلسیکلوپروپان ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تیمار 1- متیلسیکلوپروپان و اتیلن بر حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گل‌های میخک رقم ‘گرنداسلم’ آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشگاه تربیت مدرس در سال 93-1392 انجام شد. ابتدا گل‌های شاخه‌بریدنی با چهار سطح صفر، 5/0، 1 و 5/1 میکرولیتر بر لیتر 1- متیلسیکلوپروپان به مدت 24 ساعت تیمار شدند و سپس به مدت 16 ساعت در معرض غلظت یک میکرولیتر بر لیتر اتیلن قرار گرفتند.تیمار 1- متیلسیکلوپروپان اثر معنی‌داری بر عمر گلجایی، ویژگیهای بیوشیمیایی و میزان فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانت داشت. بیشترین عمر گلجایی و مقدار کلروفیل برگ و آنتوسیانین‌های گلبرگ مربوط به تیمار یک میکرولیتر بر لیتر 1- متیلسیکلوپروپان بود، هرچند که با تیمار 5/1 میکرولیتر بر لیتر 1- متیلسیکلوپروپان تفاوت معنی‌داری نداشت. بیشترین فعالیت آنزیم پراکسیداز تحت تیمار 1- متیلسیکلوپروپان با غلظت یک میکرولیتر بر لیتر مشاهده شد، درحالی‌که بیشترین و کمترین فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز به‌ترتیب در تیمار 5/1 میکرولیتر بر لیتر و تیمار شاهد مشاهده شد. به‌طورکلی، نتایج تحقیق حاضر نشان داد که 1- متیلسیکلوپروپان به عنوان یک بازدارنده عمل اتیلن سبب افزایش عمر گلجایی و فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی در گل شاخه‌بریدنی میخک رقم ‘گرند اسلم’ گردید.
اصغر رمضانیان؛ سید حسین میردهقان؛ نجمه روشن ضمیر
چکیده
در پژوهش حاضر، اثر کاربرد قبل از برداشت سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر طول عمر گلجایی و برخی صفات کیفی و کمّی گل بریدة رز رقم ‘سوییت واتر’ و ‘دلسویتا’بررسی شد. محلول‌پاشی برگی با سالیسیلیک اسید در سه سطح 01/0، 05/0 و 1/0 میلی‌مولار و متیل جاسمونات در دو سطح 1/0 و 2/0 میلی‌مولار قبل از برداشت انجام و از آب مقطر تیمار شاهد استفاده ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، اثر کاربرد قبل از برداشت سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر طول عمر گلجایی و برخی صفات کیفی و کمّی گل بریدة رز رقم ‘سوییت واتر’ و ‘دلسویتا’بررسی شد. محلول‌پاشی برگی با سالیسیلیک اسید در سه سطح 01/0، 05/0 و 1/0 میلی‌مولار و متیل جاسمونات در دو سطح 1/0 و 2/0 میلی‌مولار قبل از برداشت انجام و از آب مقطر تیمار شاهد استفاده شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرحی کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام شد. گل‌ها پس از برداشت در دمای 1±3 درجة سلسیوس و رطوبت نسبی 70-80 درصد قرار گرفتند و ویژگی‌هایی نظیر عمر گلجایی، وزن تازة نسبی، جذب محلول نگهدارنده، قطر گل، پایداری غشای گلبرگ و کربوهیدرات کل ساقه ارزیابی شد. نتایج نشان داد طی دورة نگهداری در رقم ‘سوییت واتر’ تیمار متیل جاسمونات 2/0 و سالیسیلیک اسید 1/0 میلی‌مولار و در رقم ‘دلسویتا’ تیمار متیل جاسمونات 1/0 میلی‌مولار از طریق تأخیر در فرایندهای مرتبط با پیری با افزایش میزان جذب محلول، افزایش وزن تازة نسبی، حفظ پایداری غشای گلبرگ‌ها و افزایش کربوهیدرات کل ساقه عمر گلجایی را افزایش داد. همچنین، رقم ‘سوییت واتر’ با میانگین 56/40 روز در مقایسه با رقم ‘دلسویتا’ با میانگین 74/27 روز در دمای 3 درجة سلسیوس عمر گلجایی بیشتری نشان داد. به‌طور کلی، محلول‌پاشی قبل از برداشت رز با متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید راهکاری برای افزایش کیفیت و ماندگاری پس از برداشت رزهای بریدنی توصیه می‌شود.