زهرا محمدزاده؛ رئوف سید شریفی؛ سلیم فرزانه
چکیده
هدف: مطالعه اثرات آزوسپریلیوم و نانوذرات (روی و سیلیکون) بر عملکرد دانه و برخی صفات تریتیکاله آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد.روش پژوهش: فاکتورهای آزمایشی شوری (عدم اعمال شوری بهعنوان شاهد، شوری 60 و 120 میلیمولار با نمک کلریدسدیم)، ...
بیشتر
هدف: مطالعه اثرات آزوسپریلیوم و نانوذرات (روی و سیلیکون) بر عملکرد دانه و برخی صفات تریتیکاله آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد.روش پژوهش: فاکتورهای آزمایشی شوری (عدم اعمال شوری بهعنوان شاهد، شوری 60 و 120 میلیمولار با نمک کلریدسدیم)، کاربرد آزوسپریلیوم (عدم تلقیح بهعنوان شاهد و تلقیح بذر با باکتری آزوسپریلیوم) و محلولپاشی با نانوذرات (محلولپاشی با آب بهعنوان شاهد، محلولپاشی 8/0 گرم در لیتر نانواکسید روی، محلولپاشی 50 میلیگرم در لیتر نانوسیلیکون، محلولپاشی توأم توأم 4/0 میلیگرم در لیتر نانواکسید روی و 25 میلیگرم در لیتر نانوسیلیکون) شامل میشدند.یافته‌ها: کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات در شوری 120 میلیمولار، محتوای پرولین (46/37 درصد)، پراکسید هیدروژن (66/41 درصد)، مالوندیآلدهید (57/37 درصد) و فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و پلیفنلاکسیداز (بهترتیب 86/53 و 47 درصد) را نسبت به عدم اعمال شوری و عدم کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات افزایش داد. کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات محتوای قندهای محلول (68/18 درصد) و آنزیم کاتالاز (28 درصد) نسبت به عدم کاربرد آزوسپریلیوم و عدم محلولپاشی افزایش داد. عدم کاربرد آزوسپریلیوم و عدم محلولپاشی نانوذرات در شوری 120 میلیمولار، انتقال ماده خشک از اندام هوایی (25/54 درصد) و سهم انتقال ماده خشک از اندام هوایی در عملکرد دانه (14/126 درصد) را نسبت به شرایط کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات در عدم اعمال شوری افزایش داد.نتیجه‌گیری: بهنظر میرسد کاربرد آزوسپریلیوم و محلول پاشی نانوذرات می‌تواند به‌واسطه بهبود صفات بیوشیمیایی در شرایط شوری، عملکرد تریتیکاله را افزایش دهد.
سعیده سادات کرمانی پوربقایی؛ مجید پوریوسف؛ علیرضا یوسفی؛ مسعود رفیعی
چکیده
بهمنظور ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی تودههای بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) کاربرد برخی مواد ضدتعرق در شرایط دیم در سال زراعی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ آزمایشی در دو منطقه کرج و خرمآباد اجرا شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل چهار توده بالنگوی شهری (کردستان، تکاب، ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی تودههای بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) کاربرد برخی مواد ضدتعرق در شرایط دیم در سال زراعی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ آزمایشی در دو منطقه کرج و خرمآباد اجرا شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل چهار توده بالنگوی شهری (کردستان، تکاب، نظرکهریزی و کلیبر) و فاکتور دوم شامل سهماده ضدتعرق (کائولین با غلظت پنجدرصد، کیتوزان با غلظت یکدرصد و ایستا با غلظت 2 درصد) و عدم کاربرد ماده ضدتعرق (شاهد) موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد کاربرد مواد ضدتعرق موجب افزایش میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز شد. ماده ضدتعرق ایستا نسبت به کائولین و کیتوزان بر فعالیت آنزیمها تأثیر بیش‌تری داشت. به‌طورطوری‌که بیشترین میزان پراکسیداز و کاتالاز بهترتیب (39/0 و 51/0 واحد/ میلیگرم در پروتئین) از توده کردستان تحت تیمار ایستا و کشت در کرج به‌دست آمد. همچنین بیشترین عملکرد دانه و عملکرد زیست‌توده از تیمار با کیتوزان حاصل شد، که نسبت به شاهد بهترتیب (20- 4 درصد) افزایش داشت. براساس نتایج، استفاده از مواد ضدتعرق در شرایط کشت دیم کرج موجب بهبود صفات عملکرد و بیوشیمیایی موردبررسی نسبت به شاهد شد.
مجتبی کبودخانی؛ هادی سالک معراجی؛ کیوان آقائی؛ افشین توکلی
چکیده
کینوا یکی از گیاهان متحمل به شوری است و در آینده می‌تواند در تأمین غذای انسان نقش مهمی داشته باشد. بهمنظور بررسی تأثیر تنش شوری بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد ارقام کینوا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399 در شرایط گلخانه اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه رقم کینوا (Q26، Titicaca ...
بیشتر
کینوا یکی از گیاهان متحمل به شوری است و در آینده می‌تواند در تأمین غذای انسان نقش مهمی داشته باشد. بهمنظور بررسی تأثیر تنش شوری بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد ارقام کینوا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399 در شرایط گلخانه اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه رقم کینوا (Q26، Titicaca و Giza1) و سه سطح شوری (صفر، 15، 30 دسیزیمنس بر متر) بود. در شرایط تنش شوری صفاتی مانند رنگیزههای فتوسنتزی، محتوای نسبی آب برگ و عملکرد دانه کاهش یافت که میزان کاهش کلروفیل a و b در شرایط شاهد نسبت به سطح شوری 30 دسیزیمنس بر متر بهترتیب 46 و 77 درصد کاهش یافت و کاهش عملکرد 6/35 درصد اما کاهش محتوای نسبی آب 6/12 درصد بود. نشت یونی، پرولین، مالوندیآلدهید، فعالیت آنزیمهای کاتالاز و گایاکول پراکسیداز در شرایط تنش افزایش یافت. رقم Q26 بالاترین محتوای کاروتنویید، کلروفیل a، محتوای نسبی آب برگ، پروتئینهای محلول، پرولین و فعالیت آنزیم کاتالاز را نسبت به ارقام دیگر داشت. رقم Titicaca مقدار مالوندیآلدهید و نشت یونی پایینتری نسبت به ارقام Q26 و Giza1 داشت که بیانگر کمترین خسارت وارده به غشاهای سلولی است. رقم Giza1 نیز کلروفیل b و کارتنویید بالاتری نسبت به دو رقم دیگر داشت. ارقام از لحاظ عملکرد پاسخ یکسانی به شرایط نشان دادند، اما براساس صفات فیزیولوژیک احتمالاً رقم Q26 و Giza1 بهترتیب، مقاومترین و حساسترین ارقام به تنش شوری باشند.
حامد نریمانی؛ رئوف سید شریفی؛ فاطمه اقایی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی و مصرف خاکی روی بر وزن دانه و برخی صفات بیوشیمیایی گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط شوری خاک، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل سطوح شوری خاک (سطح شاهد و اعمال شوریهای 30، 60 و ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی و مصرف خاکی روی بر وزن دانه و برخی صفات بیوشیمیایی گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط شوری خاک، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل سطوح شوری خاک (سطح شاهد و اعمال شوریهای 30، 60 و 90 میلیمولار در خاک) و چهار روش کاربرد روی (شاهد یا عدم کاربرد روی، مصرف خاکی سولفات‌روی، محلولپاشی نانواکسیدروی و مصرف خاکی و محلولپاشی روی) بود. نتایج نشان داد که کاربرد هم‌زمان مصرف خاکی سولفات‌روی و محلولپاشی نانواکسیدروی در شوری 90 میلیمولار خاک، بهطور معنیداری فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز، محتوای آنتوسیانین، پرولین و قندهای محلول را بهترتیب 24/20، 68/17، 16/13، 88/32 و 08/14 درصد نسبت به عدم کاربرد روی در شرایط شوری 90 میلیمولار خاک افزایش داد. همچنین، کاربرد هم‌زمان مصرف خاکی سولفات‌روی و محلولپاشی نانواکسیدروی در شرایط عدم اعمال شوری، محتوای پراکسید هیدروژن و مالوندیآلدهید در مقایسه با عدم کاربرد روی در بالاترین سطح از شوری خاک کاهش داد. کاربرد هم‌زمان مصرف خاکی سولفات‌روی و محلولپاشی نانواکسیدروی تحت شرایط عدم اعمال شوری دارای بیشترین وزن دانه (016/1 گرم در بوته) نسبت به کاربرد این ترکیب تیماری در سایر سطوح شوری بود. بهنظر میرسد که کاربرد هم‌زمان مصرف خاکی سولفات‌روی و محلولپاشی نانواکسیدروی می‌تواند وزن دانهی گندم در شرایط شوری را، بهدلیل بهبود صفات بیوشیمیایی افزایش دهد.
فرشته دارابی؛ نصرت اله عباسی؛ محمدجواد زارع
چکیده
هدف آزمایش بررسی و ارزیابی تأثیر پوتریسین و 24- اپی‌براسینولید در تغییر فعالیت آنزیمهای ضداکسنده جهت تحمل به تنش خشکی در گیاه ریحان بود. طرح بهصورت اسپلیت‌پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های زراعی 97- 1396 و 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل ...
بیشتر
هدف آزمایش بررسی و ارزیابی تأثیر پوتریسین و 24- اپی‌براسینولید در تغییر فعالیت آنزیمهای ضداکسنده جهت تحمل به تنش خشکی در گیاه ریحان بود. طرح بهصورت اسپلیت‌پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های زراعی 97- 1396 و 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمار آبی در سه سطح (40، 80 و 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) در کرتهای اصلی، محلولپاشی پوتریسین در سه سطح (صفر (شاهد)، 5/0 و 2 میلیمولار) و 24-اپی‌براسینولید در سه سطح (صفر (شاهد)، 5/0 و 2 میکرومولار) بهصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان پرولین در تیمارآبی 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر در سال اول آزمایش حاصل شد و کاربرد پوتریسین (دو میلیمولار) و 24-اپی‌براسینولید (5/0 میکرومولار) نیز سبب افزایش بیشتر میزان پرولین گیاه ریحان شد. در تیمار120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر و کاربرد دو میلیمولار پوتریسین بیشترین میزان آنزیم کاتالاز مشاهده شد. برهم‌کنش اثرات تنش خشکی، پوتریسین و 24-اپی براسینولید نیز نشان داد که بیشترین میزان آنزیم آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در تیمار 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر و بالاترین غلظت پوتریسین (دو میلیمولار) و 24- اپی‌براسینولید (دو میکرومولار) مشاهده شد. در شرایط آبیاری مطلوب (40 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر)، کاربرد هم‌زمان غلظتهای کم‌تر پوتریسین (5/0 میلیمولار) و اپی براسینولید (5/0 میکرومولار) و در شرایط تنش خشکی (80 و 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر)، غلظت بیشتر این دو ماده (دو میلیمولار پوتریسین و دو میکرومولار اپی‌براسینولید) باعث افزایش آنزیم گایاکول پراکسیداز شد. برهم‌کنش چندگانه سال، تنش خشکی، پوترسین و 24- اپی‌براسینولید تأثیر معنیداری بر فلاونوِئید کل و درصد اسانس ریحان گذاشت به‌نحوی که در هر دو سال آزمایش، کاربرد غلظت 2 میلیمولار پوترسین و 2 میکرومولار 24-اپی‌براسینولید در همه سطوح آبی به‌ویژه 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر، سبب افزایش بیشتر این دو صفت شد و در سال اول آزمایش این افزایش بیشتر از سال دوم بود. کاربرد هم‌زمان دو میلیمولار پوترسین و دو میکرومولار اپی‌براسینولید بهدلیل افزایش سنتز پرولین و آنزیمهای آنتیاکسیدانی بهترین تیمار در جهت کاهش اثرات تنش خشکی در گیاه ریحان بود، که نشاندهنده وجود رابطه همافزایی بین این دو ماده در بهبود رشد گیاه ریحان و افزایش درصد اسانس این گیاه است.
عبدالحمید زاهدیان؛ عبدالحسین ابوطالبی جهرمی؛ عبدالرسول ذاکرین؛ وحید عبدوسی؛ علی محمدی ترکاشوند
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر رژیم‌های مختلف آبیاری و مصرف کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر ویژگیهای مورفولوژیکی، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و میزان قند میوه طالبی رقم احلام، آزمایشی در طول سال زراعی 97-96 بهصورت کرتهای خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی شهرستان خنج اجرا شد. فاکتور اصلی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر رژیم‌های مختلف آبیاری و مصرف کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر ویژگیهای مورفولوژیکی، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و میزان قند میوه طالبی رقم احلام، آزمایشی در طول سال زراعی 97-96 بهصورت کرتهای خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی شهرستان خنج اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح آبیاری 50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی و فاکتور فرعی شامل کاربرد کودهای شیمیایی در چهار سطح کود شیمیایی NPK، صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی نیتروکسین در دو سطح (عدم استفاده کود و مصرف 100 درصد کود) بود. نتایج نشان داد که رژیم‌های مختلف آبیاری، تیمارهای کودی و برهم‌کنش آن‌ها بر برخی صفات موردبررسی اثر معنیدار داشتند. کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی به‌همراه کود زیستی اثر معنیداری بر تعداد شاخه فرعی، وزن کل بوته طول و قطر شاخه اصلی، مواد جامد محلول (TSS)، میزان قندهای زایلوز و فروکتوز و فعالیت آنزیمهای کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز نشان دادند. بیشترین تعداد شاخه فرعی و وزن تر بوته، طول و قطر شاخه در تیمار کود شیمیایی 120 و180 کیلوگرم در هکتار به‌همراه استفاده از کود نیتروکسین در شرایط 100 درصد ظرفیت زراعی به‌دست آمد. کودهای زیستی اثر معنیداری بر میزان قند‌‌ها و فعالیت آنزیمهای میوه نداشتند، بهطوریکه بیشترین میزان کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز در تیمار 50 درصد ظرفیت زراعی با 120و 180 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی بدون استفاده از کود بیولوژیک نیتروکسین به‌دست آمد. در کل میتوان بیان کرد، کاربرد کودهای زیستی اثرات مضر تنش آبی را کاهش دادند و مصرف کودهای شیمیایی به‌همراه کودهای زیستی تأثیر معنیداری در افزایش صفات موردبررسی داشتند.
محمود مرادی چگنی؛ احمد علی شوشی دزفولی؛ محمود توحیدی؛ مهدی صادقی؛ فربد فتوحی
چکیده
یکی از اقدامات مهم جهت دستیابی به ارقام متحمل به خشکی، غربال‌گری و انتخاب ارقام براساس عملکرد و صفات بیوشیمیایی میباشد. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی به‌روش کرتهای یک‌بار خردشده در سه تکرار طی دو سال زراعی (98-1396) در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی‌آباد دزفول انجام شد. در کرتهای اصلی رژیم‌های مختلف آبیاری براساس ...
بیشتر
یکی از اقدامات مهم جهت دستیابی به ارقام متحمل به خشکی، غربال‌گری و انتخاب ارقام براساس عملکرد و صفات بیوشیمیایی میباشد. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی به‌روش کرتهای یک‌بار خردشده در سه تکرار طی دو سال زراعی (98-1396) در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی‌آباد دزفول انجام شد. در کرتهای اصلی رژیم‌های مختلف آبیاری براساس 25، 50، 75 و 100 درصد نیازآبی و در کرتهای فرعی پنج رقم یونجه بغدادی، نیک‌شهری، یزدی، امید و مساسرسا مقایسه شدند. نتایج نشان داد تنش آبی ناشی از رژیم آبیاری باعث کاهش معنیدار عملکرد علوفه خشک و تغییرات معنیدار مقدار قند محلول، میزان گلوتاتیون پراکسیداز و میزان کاتالاز موجود در برگ یونجه شد، اما تأثیر معنیدار بر پروتئین کل محلول نداشت. برترین کلاس آماری عملکرد علوفه خشک هر چین به رقم بغدادی با تیمار تأمین 100 درصد نیاز آبی با عملکرد علوفه خشک 824/2 تن در هکتار و کمترین کلاس آماری نیز به رقم‌های یزدی و مساسرسا با آبیاری براساس 25 درصد نیاز آبی بهترتیب با عملکرد علوفه خشک 598/0 و 546/0 تن در هکتار تعلق داشت. بین رقم‌های مورد بررسی، رقم یزدی بهدلیل پایداری عملکرد علوفه خشک و همچنین مقادیر بالای آنتیاکسیدان در برگ تحت تنش آبی، بهعنوان رقم متحمل به تنش آبی شناخته شد.
سمیه میرزایی؛ سید عطالله سیادت؛ بابک پاکدامن سردرود؛ محمد رضا مرادی تلاوت
چکیده
بهمنظور بررسی اثر قارچ پریفورموسپورا ایندیکا (Piriformospora indica) و سطوح مختلف سالیسیلیک‌اسید بر خصوصیات مورفولوژیکی و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت در آویشن باغی (.Thymus vulgaris L) تحت تیمار قطع آبیاری، آزمایشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی و با چهار تکرار در مزرعه‌ای واقع در دهلران در سال زراعی 95-1394 ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر قارچ پریفورموسپورا ایندیکا (Piriformospora indica) و سطوح مختلف سالیسیلیک‌اسید بر خصوصیات مورفولوژیکی و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت در آویشن باغی (.Thymus vulgaris L) تحت تیمار قطع آبیاری، آزمایشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی و با چهار تکرار در مزرعه‌ای واقع در دهلران در سال زراعی 95-1394 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح سالیسیلیک‌اسید (صفر، 150، 300، 600 میکرومولار) بهصورت محلولپاشی برگی و قارچ شبهمایکوریزا دردو سطح تلقیح و عدم تلقیح و عامل قطع آبیاری آب در سه سطح (آبیاری در 90، 50 و 30 درصد ظرفیت زراعی) بودند. در این آزمایش تیمار قطع آبیاری تا سطح 30 درصد ظرفیت زراعی باعث کاهش ارتفاع، وزن کل اندام هوایی، تعداد برگ، درصد کلونیزاسیون و همچنین میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز شد. تلقیح با قارچ و تیمار با سالیسیلیک‌اسید تا غلظت 300 میکرومولار توانست تا حدود زیادی از اثرات مخرب تیمار قطع آبیاری بر این صفات بکاهد، اما افزایش غلظت سالیسیلیک‌اسید تا سطح 600 میکرومولار باعث تشدید اثرات تیمار قطع آبیاری شد و مانع از بروز اثرات مثبت قارچ شد.
سیاوش حشمتی؛ غلام عباس اکبری؛ الیاس سلطانی؛ مجید امینی دهقی؛ کیوان فتحی امیرخیز؛ کیوان ملکی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر محلولپاشی ملاتونین بر گیاهان گلرنگ رشد یافته از بذور با کیفیت مختلف گلرنگ در شرایط تنش خشکی، دو آزمایش مزرعه‌ای طی سال‌های زراعی 96-1395 و 97-1396 در مزرعه پژوهشی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران انجام گرفت. طرح آزمایشی بهصورت اسپلیت-فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. عامل اصلی ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر محلولپاشی ملاتونین بر گیاهان گلرنگ رشد یافته از بذور با کیفیت مختلف گلرنگ در شرایط تنش خشکی، دو آزمایش مزرعه‌ای طی سال‌های زراعی 96-1395 و 97-1396 در مزرعه پژوهشی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران انجام گرفت. طرح آزمایشی بهصورت اسپلیت-فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. عامل اصلی شامل دو سطح تنش خشکی 1- بدون تنش و 2- تنش (بهترتیب آبیاری پس از 50 و 85 درصد تخلیه رطوبت از ظرفیت زراعی خاک در مرحله گلدهی) بود که در کرتهای اصلی قرار گرفتند. کرتهای فرعی، شامل چهار تیمار بودند که عبارت بودند از از کیفیت بذر (بذور انبارشده و بذور تازه برداشت‌شده) و محلولپاشی (1- شاهد و 2- محلولپاشی ملاتونین). نتایج این آزمایش نشان داد محلولپاشی ملاتونین عملکر دانه در بذور انبارشده را به مقدار 589 کیلوگرم در هکتار نسبت به تیمار محلولپاشی با آب (شاهد) افزایش داد. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیمهای سوپراکسیددیسموتاز و کاتالاز در گیاهان حاصل از بذور تازه برداشت‌شده در پاسخ به محلولپاشی ملاتونین در شرایط تنش خشکی افزایش یافت. همچنین مشخص شد که در گیاهان حاصل از بذور تازه برداشت‌شده، محلولپاشی با ملاتونین، میزان پروتئینهای محلول برگ را تا 28 درصد کاهش داد. نتایج مشخص کرد که در گیاهان حاصل از بذور انبارشده، محلولپاشی ملاتونین، میزان مالوندیآلدهید را در شرایط تنش خشکی، به میزان 37 درصد کاهش داد. بهنظر میرسد کیفیت بذر مورداستفاده در ویژگیهای گیاهان حاصل از آن بذرها تأثیر داشته باشد و همچنین استفاده از ملاتونین در شرایط تنش خشکی، ممکن است نقش قابل‌توجهی در کاهش شدت آسیب حاصل از تنش روی گلرنگ داشته باشد.
سید مجتبی موسوی؛ احسان بیژن زاده؛ زهرا زینتی؛ وحید براتی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر قطع آبیاری آخر فصل بر صفات بیوشیمیایی و عملکرد ارقام گلرنگ آزمایشی بهصورت کرت خردشده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز در سال زراعی 97-1396 به‌‌اجرا درآمد. عامل اصلی شامل رژیم آبیاری در سه سطح آبیاری مطلوب و قطع آبیاری از اواسط ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر قطع آبیاری آخر فصل بر صفات بیوشیمیایی و عملکرد ارقام گلرنگ آزمایشی بهصورت کرت خردشده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز در سال زراعی 97-1396 به‌‌اجرا درآمد. عامل اصلی شامل رژیم آبیاری در سه سطح آبیاری مطلوب و قطع آبیاری از اواسط مرحله گلدهی و اوایل پرشدن دانه و عامل فرعی شامل ارقام گلرنگ به نام‌های پدیده، گلدشت، فرامان و محلی اصفهان بود. قطع آبیاری از گلدهی سبب کاهش 37/30 درصدی کلروفیل a و 8/25 درصدی کلروفیل b و افزایش 38/15 درصدی کارتنوئید، 38/23 درصدی فعالیت آنزیم کاتالاز و 94/34 درصدی فعالیت آنزیم پراکسیداز شد که در رقم گلدشت بیشتر از سایر ارقام بود. در شرایط قطع آبیاری از گلدهی و پرشدن دانه بیشترین عملکرد دانه بهترتیب به میزان 132 و 5/150 گرم در مترمربع در رقم گلدشت به‌دست آمد. به‌طورکلی، قطع آبیاری از مرحله گلدهی و پرشدن دانه بهترتیب 3/32 و 93/19 درصد عملکرد دانه را کاهش داد. در شرایط قطع آبیاری عملکرد دانه با محتوای کلروفیل a (**77/0=r)، کلروفیل b (**86/0=r)، کارتنوئید (**74/0=r)، کاتالاز (**71/0=r) و پراکسیداز (**72/0= r)، و شاخص برداشت (**83/0= r)، همبستگی مثبت و معنیداری داشت. در مجموع رقم گلدشت گلرنگ توانست با افزایش رنگیزههای فتوسنتزی و فعالیت آنزیمی در شرایط کمبود آب در آخر فصل رشد عملکرد دانه بیش‌تری را نسبت به سایر ارقام به‌دست آورد.
مهدی امیریوسفی؛ محمود رضا تدین؛ رحیم ابراهیمی
چکیده
این آزمایش بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1397-1398 در مزرعه‌ای شور (هدایت الکتریکی 2/5 دسیزیمنس بر متر)، واقع در منطقه دستگرد اصفهان انجام شد. چهار سطح آبیاری (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت مزرعه) بهعنوان عامل اصلی و چهار سطح کود زیستی (شاهد، نیتروکسین، بیوفسفر و تلفیق نیتروکسین و بیوفسفر) ...
بیشتر
این آزمایش بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1397-1398 در مزرعه‌ای شور (هدایت الکتریکی 2/5 دسیزیمنس بر متر)، واقع در منطقه دستگرد اصفهان انجام شد. چهار سطح آبیاری (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت مزرعه) بهعنوان عامل اصلی و چهار سطح کود زیستی (شاهد، نیتروکسین، بیوفسفر و تلفیق نیتروکسین و بیوفسفر) و دو سطح کود شیمیایی (عدم کاربرد و کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر) بهعنوان عوامل فرعی مورد مطالعه قرار گرفتند. تنش شدید خشکی 25 درصد ظرفیت مزرعه فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان کاتالاز، پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز، میزان پرولین و میزان مالون‌دی‌آلدئید در کینوا را بهترتیب حدود 46، 52، 142، 42 و 39 درصد نسبت به شرایط بدون تنش آبیاری 100 درصد ظرفیت مزرعه افزایش داد و در نتیجه موجب کاهش معنیدار عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک (بهترتیب حدود 76 و 49 درصد) در این گیاه گردید. با این وجود در تمامی سطوح تنش خشکی، تیمار تلفیق نیتروکسین و بیوفسفر در شرایط کاربرد هم‌زمان کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر بیشترین تأثیر را بر تعدیل اثرات تنش خشکی، کاهش معنیدار فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان و در نتیجه افزایش عملکرد در مقایسه با سایر تیمارهای کودی در همان سطح خشکی داشت. نتایج در مجموع نشان داد که گیاه کینوا با وجود شوری خاک محل آزمایش، توانست حتی در شرایط تنش شدید خشکی، دوره رشد خود را کامل کند و بذر تولید نماید.
محمد هادی میرزاپور؛ احمد گلچین؛ امیر حسین خوشگفتارمنش؛ محمد مهدی طهرانی
چکیده
بررسی نقش اسیدهای‌آمینه در جذب و انتقال عناصر کم‌مصرف برای بهبود مدیریت تغذیه گیاه ازاهمیت ویژه‌ای برخورداراست. در این آزمایش کشت محلول، اثرکاربرد 100 میکرومولار تریپتوفان، آرجنین و هیستیدین برجذب و انتقال روی و آهن درکلزا درسه سطح صفر، 5 و 10 میکرومولار روی از منبع سولفات‌روی بررسی‌شد. نتایج نشان داد در غلظت 5 میکرومولار روی، حضور ...
بیشتر
بررسی نقش اسیدهای‌آمینه در جذب و انتقال عناصر کم‌مصرف برای بهبود مدیریت تغذیه گیاه ازاهمیت ویژه‌ای برخورداراست. در این آزمایش کشت محلول، اثرکاربرد 100 میکرومولار تریپتوفان، آرجنین و هیستیدین برجذب و انتقال روی و آهن درکلزا درسه سطح صفر، 5 و 10 میکرومولار روی از منبع سولفات‌روی بررسی‌شد. نتایج نشان داد در غلظت 5 میکرومولار روی، حضور اسید آمینه آرجنین و تریپتوفان سبب کاهش معنیدار وزن خشک شاخساره در مقایسه با شاهد شد در حالی که کاربرد هیستیدین منجر به افزایش معنیدار وزن خشک شاخساره گیاه در این سطح از روی شد. بالاترین مقدار جذب روی توسط شاخساره کلزا در سطح 10 میکرومولار روی در حضور اسید آمینه هیستیدین بدست آمد. کاربرد 10 میکرومولار روی تنها در حضور آرجنین سبب افزایش معنیدار جذب روی ریشه در مقایسه با تیمار بدون اسید آمینه شد. افزایش غلظت روی به 10 میکرومولار در حضور اسیدهای آمینه، به‌جز اسیدآمینه آرجنین، سبب کاهش جذب آهن شاخساره و ریشه کلزا شد. بالاترین غلظت اسید آمینه کل در شاخساره و ریشه مربوط به تیمار بدون روی و بدون اسید آمینه بود. صرفنظر از نوع اسید آمینه مصرفی، افزایش سطح روی تا 10 میکرومولار سبب افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و آسکوربات پروکسیداز برگ شد. براساس نتایج پژوهش حاضر، حضور اسیدهای آمینه تأثیر معنیداری بر جذب و انتقال روی و آهن در کلزا داشت و این تأثیر بسته به نوع اسید آمینه متفاوت بود. در بین اسیدهای آمینه، کاربرد اسیدآمینه هیستیدین باعث بیشترین افزایش جذب روی و عملکرد ماده خشک شاخساره و ریشه کلزا گردید.
داریوش طالعی؛ رضا شریفی؛ سید مهدی پیر صالحی
چکیده
بهمنظور بررسی واکنش‌های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.) به متیلجاسمونات تحت تنش شوری با کلریدسدیم آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده با دو فاکتور بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در سال 1396 انجام شد که در آن غلظتهای شوری با 4 سطح (0، 3، 6، 9 دسیزیمنس) بهعنوان ...
بیشتر
بهمنظور بررسی واکنش‌های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.) به متیلجاسمونات تحت تنش شوری با کلریدسدیم آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده با دو فاکتور بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در سال 1396 انجام شد که در آن غلظتهای شوری با 4 سطح (0، 3، 6، 9 دسیزیمنس) بهعنوان فاکتور اصلی و غلظتهای متیلجاسمونات با 4 سطح (0، 25/0، 5/0 و 75/0 میلیمولار) بهعنوان فاکتور فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری شاخص‌های رشد از قبیل طول ریشه، وزن‌تر ریشه، کلروفیل b، کلروفیل کل و میزان فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز کاهش پیدا کرد، در حالیکه با افزایش غلظت شوری مقدار پرولین برگ، میزان فعالیت مالون‌دی‌آلدئید و کاتالاز افزایش یافت. با اعمال تیمار متیلجاسمونات تحت تنش شوری میزان کاهش شاخض‌های رشد و رنگیزههای فتوسنتزی تعدیل پیدا کرد. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، تعداد برگ، وزن‌تر و خشک اندام هوایی و پرولین در غلظت شش دسیزیمنس بر متر شوری و 5/0 میلیمولار متیلجاسمونات بدست آمد، همچنین با افزایش سطح متیلجاسمونات میزان پرولین و میزان فعالیت کاتالاز افزایش یافت ولی با افزایش غلظت متیلجاسمونات میزان فعالیت مالون‌دی‌آلدئید و سوپراکسیددیسموتاز در برگ کاهش یافت. بنابراین میتوان نتیجه‌گیری کرد که تحمل گیاه خرفه به شوری حداکثر شش دسیزیمنس بر متر شوری میباشد و مصرف مقدار پائین متیلجاسمونات (5/0 میلیمولار) منجر به افزایش حدود 7/30 درصد در عملکرد و بهبود شاخص‌های فیزیولوژیک خرفه می‌شود.
محمد رضا نائینی؛ محمود اثنی عشری؛ امیرحسین خوشگفتارمنش؛ محمد هادی میرزاپور
چکیده
از اثرهای مخرب شوری، افزایش رادیکالهای آزاد در سلولهای ریشه و در نتیجه افزایش نشت یونی در این سلولهاست. به منظور بررسی تاثیرعنصرروی بر برخی آنزیم های مهارکنندهی رادیکالهای آزاد (کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز) و کاهش صدمات ناشی از تنش شوری حاصل از کلرید سدیم در دو رقم زیتون (,فرانتویو، و ,کنسروالیا،) آزمایشی گلدانی به صورت ...
بیشتر
از اثرهای مخرب شوری، افزایش رادیکالهای آزاد در سلولهای ریشه و در نتیجه افزایش نشت یونی در این سلولهاست. به منظور بررسی تاثیرعنصرروی بر برخی آنزیم های مهارکنندهی رادیکالهای آزاد (کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز) و کاهش صدمات ناشی از تنش شوری حاصل از کلرید سدیم در دو رقم زیتون (,فرانتویو، و ,کنسروالیا،) آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. در این آزمایش نهال‌های یک ساله دو رقم زیتون به مدت 8 هفته در معرض چهار سطح شوری صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار کلرید سدیم و سه غلظت صفر، یک و پنج میکرومولار روی از منبع سولفات روی (ZnSO4.7H2O) قرار گرفتند. نتایج نشان داد اگرچه با افزایش سطوح شوری، نشت یونی پتاسیم و روی در ریشه و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در برگ افزایش یافت اما با افزایش سطوح روی، نشت یونی پتاسیم و روی کاهش یافته، اگرچه فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت. نتایج نشان داد که بافت ریشه رقم ,فرانتویو، در مقایسه با رقم ,کنسروالیا، غلظت گروه های سولفهیدریل بیشتر و نیز نشت یون های پتاسیم و روی کمتری دارد. برهمین اساس، رقم ,فرانتویو، در مقایسه با رقم ,کنسروالیا، در برابر تنش اکسیداتیو حاصل از تنش شوری متحملتراست.
جواد گرایلی؛ مهدی حدادی نژاد؛ حسین مرادی؛ مرضیه قنبری جهرمی
چکیده
خسارت غیرسرمایی پوست (NCPP) یکی از عوامل تخریب فیزیولوژیکی و بعد از برداشت در پوست میوه‌های مرکبات میباشد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر کمبود رطوبت نسبی در انبار خشک (%35-30=RH و دمای 22-18درجه سانتی گراد) نسبت به انبار معمولی (%75-70= RH و دمای 8-6درجه سانتی گراد) و 24-اپی‌براسینولید صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر در زمانهای مختلف انبارداری (15 و ...
بیشتر
خسارت غیرسرمایی پوست (NCPP) یکی از عوامل تخریب فیزیولوژیکی و بعد از برداشت در پوست میوه‌های مرکبات میباشد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر کمبود رطوبت نسبی در انبار خشک (%35-30=RH و دمای 22-18درجه سانتی گراد) نسبت به انبار معمولی (%75-70= RH و دمای 8-6درجه سانتی گراد) و 24-اپی‌براسینولید صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر در زمانهای مختلف انبارداری (15 و 30 روز) بر عمر پس از برداشت پرتقال تامسون ناول میباشد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در زمستان 1394 به مدت 30 روز و در 3 تکرار و 5 نمونه انجام شد. صفاتی نظیر درصد کاهش وزن، میزان خسارت غیرسرمایی پوست، درصد باز بودن روزنه‌ها، مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، نشت یونی، میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و مقدار مالون‌دی‌آلدئید در میوه اندازه‌گیری شد. نتایج نشان دادند که تنش خشکی بهطور معنیداری باعث افزایش کاهش وزن (%67/9)، خسارت غیرسرمایی پوست (33/3 code) و فعالیت آنزیم کاتالاز پوست میوه‌ها (136/0) گردید. نگهداری میوه‌ها در محیط خشک منجر به کاهش روزنه های باز پوست میوه از 3/55 به 1/36 درصد شد که با کاربرد 24-اپی‌براسینولید، روزنه‌های روی پوست میوه به دلیل اثر متعادل کننده این تنظیم‌کننده رشد، در حد انبار معمولی (1/51 درصد) باز باقی ماندند. همچنین کاربرد 24-اپی‌بر در غلظت 5 میلیگرم در لیتر به طور معنیداری سبب کاهش خسارت غیرسرمایی پوست و کاهش وزن شد. با توجه به اثر معنیدار غلظت 5 میلیگرم در لیتر 24-اپی‌براسینولید روی کاهش نرخ افت وزن، مقدار خسارت غیرسرمایی پوست و مقدار فعالیت کاتالاز پوست میوه‌ها، این تیمار بهصورت کاربردی توصیه می‌گردد.
زهرا نوری آکندی؛ همت اله پیردشتی؛ یاسر یعقوبیان؛ ولی اله قاسمی عمران
چکیده
به منظور بررسی اثر همزیستی قارچ Piriformospora indica بر سیستم آنتیاکسیدانی و رنگیزههای فتوسنتزی گیاه دارویی استویا تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط درونشیشهای انجام شد. عاملهای آزمایش شامل تنش شوری در شش سطح (صفر، 50، 100، 150، 200 و 250 میلیمولار NaCl) و تیمار همزیستی قارچی در ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر همزیستی قارچ Piriformospora indica بر سیستم آنتیاکسیدانی و رنگیزههای فتوسنتزی گیاه دارویی استویا تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط درونشیشهای انجام شد. عاملهای آزمایش شامل تنش شوری در شش سطح (صفر، 50، 100، 150، 200 و 250 میلیمولار NaCl) و تیمار همزیستی قارچی در دو سطح عدم تلقیح و تلقیح قارچ P. indica بود.روند تغییرات غلظت پراکسیدهیدروژن، مالوندیآلدهید و فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار شاهد به صورت خطی و افزایشی و در تیمار تلقیح با قارچ به صورت دوتکهای بود، بهطوریکه در تیمار تلقیح در سطوح پایین تنش این میزان کاهش یافت. روند تغییرات کلروفیلa ، b و کلروفیل a+b در هر دو تیمار عدم تلقیح و تلقیح قارچ به صورت معادلهی دوتکهای بود. با این وجود، محتوای کاروتنوئید با افزایش تنش شوری در تیمار تلقیح و عدم تلقیح به صورت خطی (بهترتیب با شیب 007/0- و 005/0-) کاهش یافت.در مجموع، نتایج نشان داد که قارچ P. indicaدر سطوح پایین شوری احتمالاً از طریق کاهش غلظت پراکسیدهیدروژن (دو درصد تا سطح 124 میلیمولار شوری) و مالوندیآلدهید (17 درصد تا سطح 50 میلیمولار شوری) و درنتیجه کاهش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و بهبود میزان رنگیزههای فتوسنتزی سبب افزایش نسبی تحمل به تنش در گیاهان تلقیح شده نسبت به گیاهان شاهد شد.
امید یونسی؛ علی مرادی
چکیده
تحقیق حاضر با هدف ارزیابی نقش قارچ میکوریزایی بر فعالیت آنتیاکسیدانی گندم تحت تنش شوری، در گلخانه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، در سال 1390 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت از سه سطح تنش شوری شامل شاهد (بدون تنش)، 60 و 120 میلیمولار نمک کلرید ...
بیشتر
تحقیق حاضر با هدف ارزیابی نقش قارچ میکوریزایی بر فعالیت آنتیاکسیدانی گندم تحت تنش شوری، در گلخانه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، در سال 1390 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت از سه سطح تنش شوری شامل شاهد (بدون تنش)، 60 و 120 میلیمولار نمک کلرید سدیم و دو سطح تلقیح میکوریزایی (تلقیح و عدم تلقیح قارچ میکوریزاییGlomusmosseae) بود. صفات مورد ارزیابی شامل طول ریشه و اندام هوایی، وزن خشک ریشه و اندام هوایی، درصد کلونیزاسیون ریشه و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان سوپراکسیددیسمیوتاز، کاتالاز و گایاکول پراکسیداز بود. نتایج حاصل نشاندهنده اثرات بازدارنده تنش شوری بر رشد گیاه گندم بود، به نحوی که با افزایش شدت تنش شوری طول و وزن خشک اندام هوایی و ریشه به میزان قابل ملاحظهای کاهش یافت. بهکارگیری تیمار میکوریزایی موجب بهبود رشد اندام هوایی و ریشه بوتههای گندم در شرایط تنش گردید. همچنین، تنش شوری موجب کاهش درصد کلونیزاسیون ریشه و افزایش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان مورد ارزیابی گردید. اعمال تیمار میکوریزایی نقش مؤثری در ارتقاء رشد و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان گندم به ویژه در شرایط تنش شوری داشت. هرچند اثر متقابل شوری و میکوریزا برای آنزیمهای کاتالاز و سوپراکسیددیسمیوتاز در ریشه و برای آنزیم گایاکول پراکسیداز در اندام هوایی و ریشه معنیدار نبود.
ابراهیم بروکی میلان؛ لیلا حسنی؛ بابک عبدالهی مندولکانی؛ رضا درویش زاده؛ فاطمه خردمند؛ عباس حسنی
چکیده
به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف متیلجاسمونات (صفر، 1/0 و 5/0 میلیمولار)بر فعالیت آنزیمهای پلیفنلاکسیداز، فنیلآلانینآمونیالیاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیدازو میزان پروتئین کل در ریحان، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه ارومیه، در سال 1392 اجرا شد. میزان فعالیت ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف متیلجاسمونات (صفر، 1/0 و 5/0 میلیمولار)بر فعالیت آنزیمهای پلیفنلاکسیداز، فنیلآلانینآمونیالیاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیدازو میزان پروتئین کل در ریحان، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه ارومیه، در سال 1392 اجرا شد. میزان فعالیت آنزیمها صفر، 24، 48 و 72 ساعت بعد از محلولپاشی متیل جاسمونات بر برگهای گیاهان سالم در مرحله گلدهی کامل اندازه‌گیری شد. تجزیه آماری دادهها با در نظر گرفتن غلظت متیل جاسمونات به عنوان عامل اصلی و زمان بعد از محلولپاشی به عنوان عامل فرعی به صورت طرح اسپلیت پلات در زمان انجام گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد بیشترین فعالیت آنزیمهای فنیل آلانین آمونیالیاز و گایاکول پراکسیداز به ترتیب در غلظتهای 5/0 و 1/0 میلیمولار و 48 و 72 ساعت بعد از محلولپاشی میباشد. اثر غلظتهای مختلف متیل جاسمونات بر میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پلی‌فنول اکسیداز و پروتئین کل معنیدار بود (01/0 P≤). براساس نتایج مقایسات میانگین، غلظت 5/0 میلیمولار بیشترین تأثیر را در افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پروتئین کل داشت. فعالیت آنزیم کاتالاز در زمانهای مختلف پس از محلولپاشی اختلاف معنیداری نشان داد (05/0 P≤)، بهطوریکه 48 و 72 ساعت پس از محلولپاشی میزان فعالیت این آنزیم افزایش معنیداری داشت. بنابراین، میتوان بیان نمود که کاربرد متیلجاسمونات با غلظت 5/0 میلیمولار در افزایش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت و پروتئین کل مؤثر است.
علیرضا خالقی؛ روح انگیز نادری؛ علیرضا سلامی؛ مصباح بابالار؛ ایمان روح اللهی؛ غلامرضا خالقی
چکیده
خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی محدودکننده کشت گیاهان چوبی میباشد. ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می‌شود که کمبود آب، کاشت درختان و درختچه‌های زینتی را در آن محدود می‌سازد. به همین منظور، اثر محلولپاشی برگیاسید سالیسیلیک و یا اسپرمیدین (صفر، 100، 500 و 1000 میکرومولار) بر کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی (عدم آبیاری) بر نهال‌های یک‌ساله ...
بیشتر
خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی محدودکننده کشت گیاهان چوبی میباشد. ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می‌شود که کمبود آب، کاشت درختان و درختچه‌های زینتی را در آن محدود می‌سازد. به همین منظور، اثر محلولپاشی برگیاسید سالیسیلیک و یا اسپرمیدین (صفر، 100، 500 و 1000 میکرومولار) بر کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی (عدم آبیاری) بر نهال‌های یک‌ساله توت آمریکایی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار، در ایستگاه تحقیقات باغبانی دانشگاه تهران، در سال 1392 مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا نهال‌ها توسط تنظیم‌کننده‌های رشد در دو روز متوالی، در دو نوبت صبح و عصر محلولپاشی برگی شدند و سپس به مدت 10 روز تحت تنش خشکی به صورت عدم آبیاری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت 100 میکرومولار اسید سالیسیلیک و یا اسپرمیدین بهطور معنیداری باعث کاهش نشت یونی و افزایش محتوای پرولین، افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز و همچنین حفظ محتوای کلروفیل و کارایی فتوشیمیایی کلروفیل در گیاهان تحت تنش شدند، اما غلظتهای بالا بی‌تأثیر یا بازدارنده بودند. بنابراین، غلظتهای 100 میکرومولار اسید سالیسیلیک یا اسپرمیدین جهت افزایش تحمل به خشکی نهال‌های جوان، به‌ویژه در طی فرایند حمل و نقل و انتقال به زمین اصلی توصیه می‌شوند.
راضیه رستمی؛ احمد ارشادی؛ حسن ساری خانی
چکیده
بهمنظور بررسی تحمل چهار پایه از درختان هسته‌دار به کلروز کمبود آهن، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار، در دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1391 انجام گرفت. پایه‌های مورد بررسی شامل هیبریدهای هلوو بادام GF677 و GN15، بادام تلخ و هلو و تیمارهای غذایی مورد استفاده شامل: محلول غذایی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تحمل چهار پایه از درختان هسته‌دار به کلروز کمبود آهن، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار، در دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1391 انجام گرفت. پایه‌های مورد بررسی شامل هیبریدهای هلوو بادام GF677 و GN15، بادام تلخ و هلو و تیمارهای غذایی مورد استفاده شامل: محلول غذایی هوگلند فاقد آهن (اسیدیتۀ 6)؛ محلول غذایی هوگلند حاوی آهن با غلظت 90 میکرومولار بهعنوان تیمار شاهد (اسیدیتۀ 6)؛ و محلول غذایی هوگلند حاوی آهن با غلظت 90 میکرومولار و بی‌کربنات پتاسیم با غلظت 10 میلیمولار (اسیدیتۀ 8) بود. در پایان آزمایش، آهن کل و فعال برگ و ریشه،غلظت کلروفیل، پراکسید هیدروژن و همچنین فعالیت کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز اندازه‌گیری شد. حساسترین پایه به کمبود آهن و اسیدیتۀ زیاد، هلو؛ و متحمل‌ترین پایۀ بادام تلخ بود. بین هیبریدهای هلو و بادام،GF677 تحمل بهتری به شرایط فقر آهن و حضور بی‌کربنات در مقایسه با GN15 نشان داد. محلول غذایی حاوی بی‌کربنات مانع جذب و انتقال آهن توسط ریشه‌های هلو شد، درحالی که سایر پایه‌ها مقادیر به‌نسبت زیادی آهن را در این شرایط جذب کردند و به اندام هوایی انتقال دادند. در این شرایط، در پایه‌های GF677 و GN15 مقادیر به‌نسبت زیادی آهن در برگ‌ها به‌شکل غیرفعال بود، ولی در پایۀ بادام تلخ افزون بر جذب و انتقال زیاد آهن، مقدار زیادی از این عنصر فعال و توسط برگ قابل استفاده بود.
زبیده البرز؛ فریبرز حبیبی؛ سید نجم الدین مرتضوی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی قبل و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها بر افزایش عمر گلجایی آلسترومریا رقم ‘سوکاری’ (Alstroemeriaaurantica cv.Sukari)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو نوع پلی‌آمین (پوتریسین و اسپرمین) در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 20 میلیگرم در لیتر) انجام گرفت. تیمار 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین عمر گلجایی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی قبل و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها بر افزایش عمر گلجایی آلسترومریا رقم ‘سوکاری’ (Alstroemeriaaurantica cv.Sukari)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو نوع پلی‌آمین (پوتریسین و اسپرمین) در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 20 میلیگرم در لیتر) انجام گرفت. تیمار 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین عمر گلجایی را بهترتیب 19 و 22 روز، و تیمار 10 میلیگرم بهترتیب 14 و 18 روز افزایش دادند. تیمار پوتریسین و اسپرمین در هر سه مرحلۀ نمونه‌برداری اثر معناداری بر شاخص کلروفیل برگ داشت. در مرحلۀ اول، نمونه‌برداری غلظت 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و غلظت 10 و 20 میلیگرم در لیتر اسپرمین اثر معناداری بر وزن تر و خشک داشت. غلظتهای 10 و 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین بهطور معناداری فعالیت آنزیم کاتالاز را در مراحل اول و دوم نمونه‌برداری افزایش داد و اثر اسپرمین بیشتر از پوتریسین بود. تیمار 20 میلیگرم در لیتر اسپرمین به افزایش فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز منجر شد و فعالیت آن را تا مرحلۀ سوم نمونه‌برداری افزایش داد. پوتریسین و اسپرمین بهطور معناداری سبب کاهش فعالیت آنزیم کلروفیلاز برگ و پکنیناز و فنل‌اکسیداز گل آلسترومریا شد و بهترین تیمار، 20 گرم در لیتر اسپرمین بود. تیمارهای 10 و 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین اثر معناداری بر افزایش مقاومت غشایی گلبرگ در مراحل اول و دوم نمونه‌برداری داشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، اسپرمین 20 میلیگرم در لیتر و پوتریسین 10 میلیگرم در لیتر بیشترین تأثیر را در افزایش عمر گلجایی و کاهش پیری گل‌های آلسترومریا داشتند. اسپرمین در افزایش عمر گلجایی آلسترومریا مؤثرتر از پوتریسین بود.
مرتضی بازیار؛ علی بنده حق؛ داود فرج زاده
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تلقیح بذر کلزا با باکتری P. fluorescens FY32بر فعالیت برخی آنزیمهای آنتیاکسیدان و تجمع یونهای فلزی در شرایط تنش شوری در پاییز سال 1391 در گلخانۀ تحقیقاتی گروه به‌نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز انجام گرفت. آزمایش بهصورت کرتهای دوبار خردشده با سه فاکتور (تنش شوری، تلقیح با باکتری ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تلقیح بذر کلزا با باکتری P. fluorescens FY32بر فعالیت برخی آنزیمهای آنتیاکسیدان و تجمع یونهای فلزی در شرایط تنش شوری در پاییز سال 1391 در گلخانۀ تحقیقاتی گروه به‌نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز انجام گرفت. آزمایش بهصورت کرتهای دوبار خردشده با سه فاکتور (تنش شوری، تلقیح با باکتری و رقم) در قالب طرح پایة کاملاً تصادفی در سه تکرار در سیستم کشت هیدروپونیک انجام گرفت. سطوح تنش شوری شامل 150 و 300 میلیمولار نمک کلرید سدیم همراه با سطح بدون شوری بهعنوان شاهد بود. دو رقم مورد بررسی کلزا، ‘ساریگول’ و ‘هایولا 308’ بودند. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان (کاتالاز، پراکسیداز و پلیفنولاکسیداز) در گیاهچههای تلقیح‌شده با باکتری کاهش معناداری نسبت به گیاهچههای تلقیح‌نشده در سطوح مختلف تنش شوری داشت. تجمع یونهای سدیم و کلراید با افزایش شوری در گیاهان بیشتر شد، ولی یون پتاسیم کاهش معنادار داشت. تجمع یون سدیم و کلراید در گیاهچههای تلقیح‌شده با باکتری تحت تنش شوری کاهش و مقدار پتاسیم افزایش داشت. رقم ‘هایولا 308’ تحت تنش شوری کمترین کاهش در مقدار تولید مادۀ خشک را داشت و مقاومتر از ‘ساریگول’بود. این رقم مقاوم در حالت تلقیح با باکتری و در سطوح مختلف شوری دارای کمترین فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان و تجمع یونهای سدیم و کلراید و بیشترین غلظت یون پتاسیم بود.
حمید رهنمون؛ فرید شکاری؛ جلیل دژم پور؛ محمد باقر خورشیدی بنام
چکیده
به منظور ارزیابی برخی تغییرات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بادام (Prunus dulcis Mill.) در شرایط تنش شوری و تعیین رابطة بین انباشت یونهای سدیم و کلر با این تغییرات، آزمایشی بر مبنای طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار سطح تیماری شامل؛ صفر (شاهد)، 25، 50 و 75 میلی‌مول بر لیتر نمک خالص کلرید سدیم طراحی و بین سال‌های 1389 تا 1391 اجرا شد. مادة آزمایشی استفاده‌شده ...
بیشتر
به منظور ارزیابی برخی تغییرات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بادام (Prunus dulcis Mill.) در شرایط تنش شوری و تعیین رابطة بین انباشت یونهای سدیم و کلر با این تغییرات، آزمایشی بر مبنای طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار سطح تیماری شامل؛ صفر (شاهد)، 25، 50 و 75 میلی‌مول بر لیتر نمک خالص کلرید سدیم طراحی و بین سال‌های 1389 تا 1391 اجرا شد. مادة آزمایشی استفاده‌شده در این تحقیق بذر ژنوتیپ‌های سالم و باردة بادام رشد‌یافته در مناطق شور استان آذربایجان شرقی بود. این بذرها بعد از رشد و رسیدن به مرحلة 20 ـ 15 برگی به مدت هشت هفته تحت تأثیر سطوح شوری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آستانۀ ظهور علائم سوختگی حاشیه‌ای در برگهای بادام با انباشت سدیم به میزان حداقل 11 ـ 9 میلیگرم بر گرم مادة خشک در ارتباط است. همچنین، مشخص شد که به موازات انباشت یونهای سدیم و کلر در برگ، میانگین محتوای پرولین آزاد بهطور معنیدار و با الگوی خطی از 7/37 در ژنوتیپ‌های بادام شاهد به 9/117 میکرومول بر گرم مادة تر در ژنوتیپ‌های تحت 75 میلی‌مول نمک افزایش می‌یابد. براساس نتایج به‌دست‌آمده فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز با افزایش سطوح نمک روند افزایشی معنیدار داشت (p≤0.05). همچنین، فعالیت آنزیم پراکسیداز تا سطح شوری 50 میلی‌مول افزایشی و در سطوح بالاتر کاهشی بود.