فرشته کامیاب
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر پلیآمینها برحفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گل شاخه بریده میخک رقم ʼرد کورسا ʻدر آزمایشگاه باغبانی دانشگاه آزاد رفسنجان انجام گرفت. بدین‌منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به منظور مقایسه فاکتورهای اسپرمیدین در سطوح 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار، پوترسین در سطوح 1، 2 و 3 میلی‌مولار و اسپرمین در سطوح ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر پلیآمینها برحفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گل شاخه بریده میخک رقم ʼرد کورسا ʻدر آزمایشگاه باغبانی دانشگاه آزاد رفسنجان انجام گرفت. بدین‌منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به منظور مقایسه فاکتورهای اسپرمیدین در سطوح 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار، پوترسین در سطوح 1، 2 و 3 میلی‌مولار و اسپرمین در سطوح 1، 2 و 3 میلی‌مولار با شاهد به صورت محلول‌پاشی بر روی شاخه‌های گل بریده در 10 تیمار و سه تکرار انجام پذیرفت. عمر گلجایی و پارامترهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مختلف اندازهگیری شدند. کلیه تیمارهای پلی‌آمین در مقایسه با شاهد به‌طور معنیداری ماندگاری گلها را افزایش و از طرف دیگر، میزان اتیلن تولید شده را کاهش دادند. تیمار اسپرمیدین 2 میلی‌مولار باعث بالاترین عمر گلجایی و کمترین تولید اتیلن شد، به‌طوری‌که پس از 10 روز نگهداری، گلها در این تیمار دارای کیفیت خوبی بودند. کلیه تیمارها باعث افزایش معنیداری در قطر گلها و میزان جذب محلول شدند و تیمار اسپرمیدین 2 میلی‌مولار مؤثرترین تیمار بود. اسپرمیدین 1 و 2 میلی‌مولار تنها تیمارهایی بودند که درصد ماده خشک در گلها را به‌طور معنیدار حفظ کردند. بیشترین میزان صفات فیزیولوژیکی نظیر مواد جامد محلول، پروتئین و کلروفیل در اثر کاربرد اسپرمیدین 2 میلی‌مولار مشاهده شد. بنابراین، باتوجه به نتایج این آزمایش تیمار اسپرمیدین 2 میلی‌مولار بهترین تیمار به منظور افزایش عمر گلجایی گل بریده میخک ʼرد کورساʻ پیشنهاد میشود.
اصغر رمضانیان؛ سید حسین میردهقان؛ نجمه روشن ضمیر
چکیده
در پژوهش حاضر، اثر کاربرد قبل از برداشت سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر طول عمر گلجایی و برخی صفات کیفی و کمّی گل بریدة رز رقم ‘سوییت واتر’ و ‘دلسویتا’بررسی شد. محلول‌پاشی برگی با سالیسیلیک اسید در سه سطح 01/0، 05/0 و 1/0 میلی‌مولار و متیل جاسمونات در دو سطح 1/0 و 2/0 میلی‌مولار قبل از برداشت انجام و از آب مقطر تیمار شاهد استفاده ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، اثر کاربرد قبل از برداشت سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر طول عمر گلجایی و برخی صفات کیفی و کمّی گل بریدة رز رقم ‘سوییت واتر’ و ‘دلسویتا’بررسی شد. محلول‌پاشی برگی با سالیسیلیک اسید در سه سطح 01/0، 05/0 و 1/0 میلی‌مولار و متیل جاسمونات در دو سطح 1/0 و 2/0 میلی‌مولار قبل از برداشت انجام و از آب مقطر تیمار شاهد استفاده شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرحی کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام شد. گلها پس از برداشت در دمای 1±3 درجة سلسیوس و رطوبت نسبی 70-80 درصد قرار گرفتند و ویژگی‌هایی نظیر عمر گلجایی، وزن تازة نسبی، جذب محلول نگهدارنده، قطر گل، پایداری غشای گلبرگ و کربوهیدرات کل ساقه ارزیابی شد. نتایج نشان داد طی دورة نگهداری در رقم ‘سوییت واتر’ تیمار متیل جاسمونات 2/0 و سالیسیلیک اسید 1/0 میلی‌مولار و در رقم ‘دلسویتا’ تیمار متیل جاسمونات 1/0 میلی‌مولار از طریق تأخیر در فرایندهای مرتبط با پیری با افزایش میزان جذب محلول، افزایش وزن تازة نسبی، حفظ پایداری غشای گلبرگ‌ها و افزایش کربوهیدرات کل ساقه عمر گلجایی را افزایش داد. همچنین، رقم ‘سوییت واتر’ با میانگین 56/40 روز در مقایسه با رقم ‘دلسویتا’ با میانگین 74/27 روز در دمای 3 درجة سلسیوس عمر گلجایی بیشتری نشان داد. به‌طور کلی، محلول‌پاشی قبل از برداشت رز با متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید راهکاری برای افزایش کیفیت و ماندگاری پس از برداشت رزهای بریدنی توصیه میشود.