موسی ابراهیم پور؛ پورنگ کسرایی؛ حمیدرضا لاریجانی؛ حمیدرضا توحیدی مقدم؛ سحر هنرمند جهرمی
چکیده
هدف: هدف از انجام این آزمایش، بررسی تأثیر محلولپاشی علف‌کشهای باکتریایی و عصاره آبی گیاهان بر خصوصیات مورفولوژیک و نشاسته علف هرز سوروف و برنج بود.روش پژوهش: این آزمایش بهصورت اسپلیت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در زمین زراعی واقع در یکی از روستاهای آمل در دو سال زراعی 97-1396 و 98-1397 اجرا گردید. ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این آزمایش، بررسی تأثیر محلولپاشی علف‌کشهای باکتریایی و عصاره آبی گیاهان بر خصوصیات مورفولوژیک و نشاسته علف هرز سوروف و برنج بود.روش پژوهش: این آزمایش بهصورت اسپلیت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در زمین زراعی واقع در یکی از روستاهای آمل در دو سال زراعی 97-1396 و 98-1397 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل محلولپاشی عصاره آبی گیاهان و سورفاکتانت سورگوم، کلم بروکلی، گزنه، اوکالیپتوس، آقطی، باکتری Streptomyces sp-albos حاوی thaxtomin، باکتری Xanthomonas campestris و شاهد به‌عنوان عامل اصلی، غلظت عصاره در سطوح صفر، 5، 10 و 15 در هزار به‌عنوان عامل فرعی و گونههای گیاهی برنج رقم طارم و علف هرز سوروف به‌عنوان عامل فرعی فرعی بود.یافته ها: با محلولپاشی عصارهها عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک سوروف کاهش و درصد نشاسته دانه افزایش پیدا کرد. عملکرد دانه برنج در کاربرد 5 در هزار عصاره کلم بروکلی و 5 در هزار Streptomyces sp-albos تفاوت معنیداری با شاهد نداشت. با افزایش غلظت عصاره نیز، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک برنج و سوروف کاهش بیش‌تری را نشان دادند. کم‌ترین عملکرد دانه در برنج به میزان 16/3 تن در هکتار مربوط به عصاره آقطی و در سوروف به میزان 68/0 و 61/0 تن در هکتار مربوط به عصاره گزنه و آقطی بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، دگرآسیبی و عوامل بیماریزای گیاهی میتوانند یکی از راههای اساسی کنترل علف‌های هرز در سیستم کشاورزی پایدار باشند.
محمد نصری؛ زهرا کریمی؛ میثم اویسی؛ پورنگ کسرایی؛ حمیدرضا لاریجانی
چکیده
جهت بررسی اثر محلولپاشی سالیسیلیک‌اسید و جاسمونیک‌اسید بر ویژگی‌های بیوشیمیایی آویشن، آزمایشی مزرعه‌ای بهصورت اسپلیت‌پلات فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 99-1398 در منطقه ورامین اجرا شد. عامل اصلی، سطوح آبیاری [60 (نرمال) و 110 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر (تنش خشکی)] و فاکتورهای فرعی نیز محلولپاشی ...
بیشتر
جهت بررسی اثر محلولپاشی سالیسیلیک‌اسید و جاسمونیک‌اسید بر ویژگی‌های بیوشیمیایی آویشن، آزمایشی مزرعه‌ای بهصورت اسپلیت‌پلات فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 99-1398 در منطقه ورامین اجرا شد. عامل اصلی، سطوح آبیاری [60 (نرمال) و 110 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر (تنش خشکی)] و فاکتورهای فرعی نیز محلولپاشی سطوح مختلف سالیسیلیک‌اسید [سه سطح شاهد (صفر)، 25 و 50 میلی‌گرم بر لیتر) و جاسمونیک‌اسید [سه سطح شاهد (صفر)، 1 و 2 میلی‌گرم بر لیتر] بود. برهم‌کنش سه‌گانه تنش خشکی× محلولپاشی سالیسیلیک‌اسید و جاسمونیک‌اسید در تمام صفات موردمطالعه در این پژوهش در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بیش‌ترین ارتفاع بوته (2/38 سانتی‌متر)، وزن‌های تر و خشک شاخساره (3/7112 و 7/1778 کیلوگرم در هکتار)، درصد متابولیت‌های ثانویه (اسانس 28/0 و تیمول 9/60 درصد) و غلظت سالیسیلیک‌اسید و جاسمونیک‌اسید برگ و کم‌ترین فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی آویشن باغی در تیمار آبیاری معمول همراه با محلولپاشی 50 و 2 میلی‌گرم در لیتر سالیسیلیک‌اسید و جاسمونیک‌اسید مشاهده شد. محلولپاشی هم‌زمان سالیسیلیک‌اسید و جاسمونیک‌اسید در شرایط تنش خشکی، به‌ترتیب با کاهش 70، 85 و 72 درصدی فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی سوپراکسیداز دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز نسبت به شاهد باعث شد که آسیمیلاسیون تولیدی صرف تولید ماده خشک شود. بنابراین استفاده خارجی 50 و 2 میلی‌گرم در لیتر سالیسیلیک‌اسید و جاسمونیک‌اسید در شرایط تنش خشکی، در بهبود صفات مرتبط با عملکرد و افزایش تولید گیاه آویشن می‌تواند مدنظر باشد.