مهران بیگی خاروانی؛ علی اکبر صفری سنجانی
چکیده
برای بررسی پیامد کاربرد زغال گرمایی و زغال گرمابی فرآوریشده از ماندههای گیاه سیبزمینی بر شناسههای رشد گیاه لوبیا، اندازه کلروفیل و میکوریزاییشدن ریشه در تنش خشکی، پژوهشی با طرح اسپلیتپلات با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1396 انجام شد. کرت اصلی تنش خشکی با دو تیمار و کرت فرعی چهار تیمار ...
بیشتر
برای بررسی پیامد کاربرد زغال گرمایی و زغال گرمابی فرآوریشده از ماندههای گیاه سیبزمینی بر شناسههای رشد گیاه لوبیا، اندازه کلروفیل و میکوریزاییشدن ریشه در تنش خشکی، پژوهشی با طرح اسپلیتپلات با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1396 انجام شد. کرت اصلی تنش خشکی با دو تیمار و کرت فرعی چهار تیمار بهساز از ماندههای گیاه سیبزمینی بود. کاربرد تنش خشکی و بهسازهای گوناگون بر شناسههای رشدی گیاه، اندازه کلروفیل و میکوریزاییشدن ریشه پیامد چشمگیر داشت. تنش خشکی مایه کاهش وزن خشک اندام هوایی و ریشه بهترتیب به اندازه 8/39 و 1/46 درصدشد، همچنین اندازه کلروفیل a (6/52 درصد)، کلروفیل b (58 درصد)، کلروفیل کل (52/54 درصد) کاهش پیدا کرد. اگرچه گرهزایی ریزوبیومها در تنش خشکی کاهش یافت، اما درصد میکوریزاییشدن ریشهها 2/19 درصد افزایش یافت. کاربرد بیوچار مایه افزایش همزیستی گیاه لوبیا با قارچهای میکوریزی شد که در آن میکوریزاییشدن ریشه 34/11 درصد و فراوانی اسپورهای آنها در خاک 5/50 درصد افزایش یافت. رشد گیاه و سبزینه آن در خاک تیمارشده با ماندههای خام بیشترین بود و مایه افزایش وزن خشک اندام هوایی (8/49 درصد) و اندازه کلروفیل a و b (54/3 و 8/36 درصد) شد. یافتههای این پژوهش نشان داد که از میان تیمارهای تهیهشده از اندام هوایی سیبزمینی بهترین عملکرد مربوط به کاربرد بیوچار آن بود که این تیمار توانست اثرات منفی تنش خشکی بر گیاه لوبیا را کاهش دهد.