مرتضی گرزین؛ فرشید قادری فر؛ سید اسماعیل رضوی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی قارچکشهای مختلف بر کیفیت بذر سویا آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1395 انجام شد. عامل اصلی شامل دو تاریخ کاشت بهاره (28 اردیبهشت) و تابستانه (10 تیر) و عامل فرعی شامل محلولپاشی با قارچکشهای ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی قارچکشهای مختلف بر کیفیت بذر سویا آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1395 انجام شد. عامل اصلی شامل دو تاریخ کاشت بهاره (28 اردیبهشت) و تابستانه (10 تیر) و عامل فرعی شامل محلولپاشی با قارچکشهای مختلف از قبیل بنومیل، مانکوزب، پروپیکونازول، تیوفانات متیل، کاربندازیم و شاهد در دو مرحله رشدی R3 و R6 بود. برای ارزیابی کیفیت محمولههای بذری تولیدی از آزمونهای جوانهزنی، تسریع پیری، هدایت الکتریکی و سلامت بذر استفاده شد. در این تحقیق دو قارچ آلترناریا و فوزاریوم در محمولههای بذری مشاهده شد. میزان شیوع فوزاریوم در کلیه تیمارها بسیار پایین (کمتر از هفت درصد) بود. بنابراین، سلامت بذر بیشتر تحت تأثیر آلترناریا قرار داشت. درصد بذرهای سالم در کشت بهاره 48/21 درصد بیشتر از کشت تابستانه بود. همه قارچکشهای مورد استفاده (بهویژه پروپیکونازول و تیوفانات متیل) سلامت، قابلیت جوانهزنی و قدرت بذر را در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنیداری افزایش دادند. کشت تابستانه با وجود آلودگیهای قارچی بیشتر، به دلیل برخورد مراحل نمو بذر (R5-R8) با دماهای پایینتر دارای جوانهزنی و بنیه بذر بیشتری در مقایسه با بذرهای حاصل از کشت بهاره بودند. درواقع، دما عامل مهمتری در تعیین قابلیت جوانهزنی و بنیه بذر در مقایسه با عوامل بیماریزا بود. بنابراین، برای دستیابی به حداکثر کیفیت بذر، بهتر است از کشت تابستانه همراه با کاربرد قارچکشهای مناسب از جمله پروپیکونازول و تیوفانات متیل در دو مرحله R3 و R6، استفاده شود.