بیژن مهرگان؛ صادق موسوی فرد؛ عبدالحسین رضایی نژاد
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سیلیسیم در کاهش آثار خشکی، روی ژنوتیپهای «برگ موجی» و «برگ صاف» گیاه آلترنانترا (Alternantherarepens L.) انجام گرفت. آزمایش بهصورت گلدانی، با ترکیب مساوی از خاک، ماسه و کود حیوانی و بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شش تکرار انجام شد. بعد از استقرار گیاهان، تیمار سیلیسیم در سه سطح صفر، ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سیلیسیم در کاهش آثار خشکی، روی ژنوتیپهای «برگ موجی» و «برگ صاف» گیاه آلترنانترا (Alternantherarepens L.) انجام گرفت. آزمایش بهصورت گلدانی، با ترکیب مساوی از خاک، ماسه و کود حیوانی و بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شش تکرار انجام شد. بعد از استقرار گیاهان، تیمار سیلیسیم در سه سطح صفر، 1 و 2 میلیمولار، یک هفته قبل از شروع تنش خشکی و سپس تنش خشکی در سه سطح 90، 75 و 55 درصد ظرفیت زراعی اعمال شد. تیمار سیلیسیم بهصورت هفتهای انجام گرفت. پس از گذشت 12 هفته از اعمال تیمارها، نمونهبرداری صورت گرفت. نتایج تجزیة واریانس نشان داد افزایش خشکی بهطور معناداری بر تمامی صفات مورفولوژیکی (ارتفاع گیاه، قطر ساقه و قطر ریشه)، رویشی و فیزیولوژیکی (نشت الکترولیت، محتوای نسبی آب برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه) و بیوشیمیایی (کلروفیل a، b و کل، پرولین و آنتوسیانین) تأثیر داشت. در حالیکه کاربرد سیلیسیم آثار تنش را تعدیل کرد، بهطوریکه در همة سطوح خشکی تیمار سیلیسیم بهویژه با غلظت دو میلیمولار باعث افزایش رشد، وزن خشک گیاه و شاخص مقاومت به تنش شد. در این مطالعه نشت یونی که شاخصی از یکپارچگی غشاء سلولی است با کاربرد سیلیسیم در سطوح بالای تنش خشکی کاهش یافت. نتایج مطالعة حاضر نشان داد دو ژنوتیپ مطالعهشدة آلترنانترا، تحمل متفاوتی به تنش خشکی دارند. در این مطالعه ژنوتیپ «برگ موجی» نسبت به «برگ صاف» متحملتر بود. بنابراین، در مناطقی که آب کمتری در دسترس است، میتوان آن را در فضاهای سبز کشت کرد.