محسن سیلسپور
چکیده
بهمنظور ارزیابی غلظت نیترات و فلزات سنگین در خاک و اندام خوراکی کاهو در مزارع دشت ورامین، پژوهش حاضر در سال زراعی 97-1396 انجام شد. برای انجام پژوهش، تعداد 30 مزرعه کاهو در دشت ورامین انتخاب شد. در فصل برداشت کاهو به مزارع فوق مراجعه و نمونهبرداری مرکب از خاک و محصول انجام شد و میانگین غلظت نیترات و فلزات سنگین در خاک و محصول با حدود ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی غلظت نیترات و فلزات سنگین در خاک و اندام خوراکی کاهو در مزارع دشت ورامین، پژوهش حاضر در سال زراعی 97-1396 انجام شد. برای انجام پژوهش، تعداد 30 مزرعه کاهو در دشت ورامین انتخاب شد. در فصل برداشت کاهو به مزارع فوق مراجعه و نمونهبرداری مرکب از خاک و محصول انجام شد و میانگین غلظت نیترات و فلزات سنگین در خاک و محصول با حدود استاندارد از طریق آزمون تی تکنمونهای، مقایسه آماری شدند. میانگین غلظت نیترات، سرب و کادمیوم در کاهو بهترتیب 2756، 46/1 و 11/0 میلیگرم در کیلوگرم وزن تازه بود که بهترتیب، 8/1، 3/7 و 1/1 برابر استاندارد اعلامشده توسط سازمان ملی استاندارد ایران بود. میانگین غلظت نیترات و غلظت کل سرب، کادمیوم و نیکل در خاک مزارع کاهو بهترتیب 27، 42، 64/0و 5/42 میلیگرم در کیلوگرم بود که غلظت نیترات و سرب بهترتیب 35 و 180 درصد بیشتر از حد مجاز بود. ارزیابی خطر ناشی از ورود عناصر سنگین به بدن و بیماریهای غیرسرطانی با فرمولهای ارائهشده توسط سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا انجام شد. در این راستا از شاخص خطرپذیری به بیماریهای غیرسرطانی (HQ) استفاده شد. شاخص خطرپذیری به بیماریهای غیرسرطانی برای کلیه آلایندهها، کمتر از یک بود که مؤید عدم خطر برای مصرف بود. شاخص تجمع زیستی برای تمام فلزات موردمطالعه، کمتر از یک بود. بیشترین عامل تجمع زیستی متعلق به فلز سنگین کادمیوم بود که نشاندهنده تمایل کاهو به جذب و انباشت کادمیوم در مقایسه با سایر فلزات سنگین بود. براساس نتایج این پژوهش، احتمال مواجهه با بیمارىهاى غیرسرطانى ناشى از نیترات و فلزات سنگین از مسیر خوردن کاهو بهطور جدى وجود ندارد، اما پایش غلظت نیترات و فلزات سنگین در خاک و کاهو در فواصل زمانى مختلف ضرورى است.
محسن سیلسپور
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر روشهای مختلف مصرف (برگپاشی و مصرف خاکی) هیومیکاسید و آمینوکلات بر رشد و عملکرد خیار گلخانهای (Cucumis sativus L.) رقم سوپرسلطان، آزمایش گلخانهای دوساله (98-1397) بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی، با دو عامل هیومیکاسید (بدون کاربرد هیومیکاسید، کاربرد خاکی هیومیکاسید ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر روشهای مختلف مصرف (برگپاشی و مصرف خاکی) هیومیکاسید و آمینوکلات بر رشد و عملکرد خیار گلخانهای (Cucumis sativus L.) رقم سوپرسلطان، آزمایش گلخانهای دوساله (98-1397) بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی، با دو عامل هیومیکاسید (بدون کاربرد هیومیکاسید، کاربرد خاکی هیومیکاسید و کاربرد هیومیکاسید بهصورت برگپاشی) و آمینوکلات (بدون کاربرد آمینوکلات، کاربرد خاکیآمینوکلات و کاربرد آمینوکلات بهصورت برگپاشی) در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران اجرا شد. اثر کاربرد هیومیکاسید و آمینوکلات و اثر متقابل آنها بر عملکرد میوه در واحد سطح، تعداد میوه در بوته، درصد ماده خشک میوه و شاخص کلروفیل برگ معنیدار بود، به گونهای که بیشترین عملکرد میوه در واحد سطح، تعداد میوه در بوته، درصد ماده خشک میوه و شاخص کلروفیل برگ از کاربرد خاکی هیومیکاسید و آمینوکلات بهدست آمد که بهترتیب 4/57، 6/58، 4/56 و 8/43 درصد بیشتر از تیمار شاهد بود. اثر کاربرد هیومیکاسید و آمینوکلات و اثر متقابل آنها بر غلظت عناصر غذایی پرمصرف برگ معنیدار بود. بیشترین غلظت نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم برگ از کاربرد خاکی هیومیکاسید و آمینوکلات بهدست آمد، بهگونهایکه غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ در اثر کاربرد هیومیکاسید و آمینوکلات بهصورت مصرف در خاک بهترتیب به میزان 44، 51 و 58 درصد افزایش نشان داد. براساس نتایج بهدستآمده، برای رسیدن به حداکثر عملکرد خیار گلخانهای در واحد سطح، کاربرد همزمان هیومیکاسید و آمینوکلات بهصورت مصرف در خاک توصیه میشود.
محسن سیلسپور
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات کمپوست و نیتروژن بر ویژگیهای کمی ذرت علوفهای و پروتئین دانه و برخی ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی خاک، پژوهشی با 9 تیمار در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی بهصورت فاکتوریل در مزرعه مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران در سال 1393 انجام شد. تیمارها شامل سه سطح مصرف کمپوست پسماند (صفر، 10 ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات کمپوست و نیتروژن بر ویژگیهای کمی ذرت علوفهای و پروتئین دانه و برخی ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی خاک، پژوهشی با 9 تیمار در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی بهصورت فاکتوریل در مزرعه مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران در سال 1393 انجام شد. تیمارها شامل سه سطح مصرف کمپوست پسماند (صفر، 10 و20 تن در هکتار) و سه سطح مصرف نیتروژن خالص بهصورت اوره (صفر،100 و 200 کیوگرم در هکتار) بودند. اثر کمپوست پسماند شهری و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد معنیدار شد. مصرف کمپوست زباله شهری باعث افزایش معنیدار هدایت الکتریکی خاک، نیترات، آهن قابل جذب خاک، روی قابل جذب خاک و کاهش معنیدار واکنش خاک شد. همچنین مصرف کمپوست زباله، سبب بهبود برخی ویژگیهای فیزیکی خاک از جمله کاهش معنیدار جرم ویژه ظاهری و افزایش ظرفیت مزرعه و درصد آب قابلاستفاده خاک شد. بنابراین در خاکهایی مشابه شرایط خاک آزمایش حاضر، برای دستیابی به حداکثر عملکرد علوفه خشک به میزان 44/21 تن در هکتار، مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن از منبع اوره همراه با مصرف 20 تن در هکتار کمپوست پسماند شهری توصیه میشود.
محسن سیلسپور
چکیده
در آزمایشی مزرعهای، اثرات کاربرد نیتروژن و بوربر کمی و کیفی پنبه رقم ورامین در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران مطالعه گردید. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. نیتروژن با چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) بهعنوان عامل اصلی و بور با سه سطح ...
بیشتر
در آزمایشی مزرعهای، اثرات کاربرد نیتروژن و بوربر کمی و کیفی پنبه رقم ورامین در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران مطالعه گردید. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. نیتروژن با چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) بهعنوان عامل اصلی و بور با سه سطح (بدون برگپاشی، یک بار برگپاشی و دو بار برگپاشی) بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. اثرات ساده نیتروژن و بور و اثر متقابل نیتروژن و بور بر صفات کمی پنبه شامل میانگین تعداد غوزه در بوته، میانگین وزن غوزه، عملکرد وش و الیاف، درصد کیل و صفات کیفی شامل طول و استحکام الیاف معنیدار بود. بالاترین عملکرد وش (5233 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد الیاف (2080 کیلوگرم در هکتار)، درصد کیل (40)، طول الیاف (3/31 میلیمتر)، استحکام الیاف (7/29 گرم بر تکس) از کاربرد 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار همراه با دو بار برگپاشی بور حاصل شد. بین خصوصیات کیفی الیاف با نیتروژن همبستگی وجود داشت که رابطه رگرسیون آن از معادله درجه دو پیروی میکرد. نتایج نشان داد که در خاکهایی که کمتر از 5/0 میلیگرم در کیلوگرم بور داشته باشند و ذخیره کربن آلی آنها کمتر از 81/0 درصد باشد، مصرف نیتروژن و بور باعث افزایش معنیدار عملکرد وش و الیاف پنبه میشود و خصوصیات کیفی الیاف نیز ارتقا مییابد. بنابراین، در چنین خاکهایی مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن خالص همراه با دو بار برگپاشی بور با غلظت پنج در هزار از منبع اسید بوریک در مرحله گلدهی و دو هفته پس از آن، توصیه میشود.
محسن سیلسپور
چکیده
به منظور تعیین حد بحرانی غلظت نیتروژن برگ کلزا و مطالعه همبستگی عملکرد واجزای عملکرد این گیاه با غلظت نیتروژن برگ، طی پژوهشی در سال 1396 در مزارع کلزای پاییزه دشت ورامین، تعداد 35 مزرعه که از نظر مدیریتی یکسان بودند و در سری غالب خاک منطقه(سری ورامین) واقع شده بودند، انتخاب و نمونه برگ از این مزارع تهیه شد. در فصل برداشت نیز از تمامی مزارع ...
بیشتر
به منظور تعیین حد بحرانی غلظت نیتروژن برگ کلزا و مطالعه همبستگی عملکرد واجزای عملکرد این گیاه با غلظت نیتروژن برگ، طی پژوهشی در سال 1396 در مزارع کلزای پاییزه دشت ورامین، تعداد 35 مزرعه که از نظر مدیریتی یکسان بودند و در سری غالب خاک منطقه(سری ورامین) واقع شده بودند، انتخاب و نمونه برگ از این مزارع تهیه شد. در فصل برداشت نیز از تمامی مزارع مورد مطالعه سه کادر یک متر مربعی، نمونه تصادفی برداشت و میانگین عملکرد دانه تعیین گردید. سپس با استفاده از روش گرافیکی کیت و نلسون، غلظت بحرانی نیتروژن برگ کلزا برای عملکرد نسبی دانه 90 درصد، 3 درصد در وزن خشک برگ تعیین گردید. روابط همبستگی معنی داری بین محتوای نیتروژن برگ کلزا به عنوان متغیر مستقل(X) با سایر صفات از جمله عملکرد دانه و اجزای عملکرد به عنوان متغیر های وابسته(Y) در سطح 35 مزرعه مطالعه شده وجود داشت. نتایج مطالعات نشان داد که عملکرد دانه کلزا تحت تاثیر محتوای نیتروژن برگ است. محتوای نیتروژن برگ کلزا با عملکرد دانه، همبستگی معنیدار داشت. معادله رگرسیون این همبستگی از تابع درجه دوم با ضریب تبیین 97/0 پیروی میکرد. عملکرد نسبی دانه کلزا تنها تا غلظت 36/4 درصد نیتروژن برگ افزایش یافت و از آن به بعد، افزایش محتوای نیتروژن برگ، تاثیری بر افزایش عملکرد دانه نداشت.
محسن سیلسپور؛ احمد گلچین؛ محمود رضا روزبان
چکیده
به منظور ارزیابی اثرات شوری بر رشد و غلظت عناصر غذایی پرمصرف در دو رقم زیتون، آزمایشی گلخانهای با پنج سطح شوری در بستر کشت بدون خاک انجام شد. در این آزمایش، نهالهای یکساله ارقام زیتون زرد و میشن، به مدت 5 ماه تحت 5 سطح شوری صفر، 4، 8، 12 و 16دسیزیمنس بر متر ناشی از کلرور سدیم قرار گرفتند. تیمار شوری 16 دسیزیمنس بر متر، وزن خشک ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثرات شوری بر رشد و غلظت عناصر غذایی پرمصرف در دو رقم زیتون، آزمایشی گلخانهای با پنج سطح شوری در بستر کشت بدون خاک انجام شد. در این آزمایش، نهالهای یکساله ارقام زیتون زرد و میشن، به مدت 5 ماه تحت 5 سطح شوری صفر، 4، 8، 12 و 16دسیزیمنس بر متر ناشی از کلرور سدیم قرار گرفتند. تیمار شوری 16 دسیزیمنس بر متر، وزن خشک کل ارقام میشن و زرد را به ترتیب 63 و 85 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داد. کاهش 25 درصدی عملکرد نسبی وزن خشک کل در رقم میشن و زرد به ترتیب در شوریهای 7 و 6/3 دسیزیمنس بر متر اتفاق افتاد. شوری باعث کاهش معنیداری در غلظت عناصر پر مصرف و افزایش معنیدار غلظت سدیم و کلر در ریشه و برگ هر دو رقم شد. شوری 16 دسیزیمنس بر متر، غلظت سدیم در برگ و ریشه را به ترتیب 1660و 679 درصد، و غلظت کلر در برگ و ریشه را به ترتیب 1069 و 506 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. در کلیه سطوح شوری، غلظت سدیم و کلر در برگهای رقم زرد به طور معنیداری بیشتر از رقم میشن بود. این نتایج نشان میدهد که رقم میشن به واسطه استفاده از سازوکار تدافعی ایجاد محدودیت در جذب و انتقال سدیم به بخشهای هوایی و نیز حفظ سطح مناسبی از پتاسیم در برگ، از تحمل به شوری بالاتری در مقایسه با رقم زرد برخوردار است و میتوان از آن به عنوان یک رقم متحمل یاد کرد.
محسن سیلسپور؛ احمد گلچین؛ محمود رضا روزبان
چکیده
به منظور ارزیابی اثرات تنش شوری بر ویژگیهای رشدی دو رقم زیتون ‘زردʻ و ‘میشنʻ، آزمایشی طی سالهای 94-1393 با پنج سطح شوری کلرید سدیم (صفر، 4، 8، 12 و 16 دسیزیمنس بر متر) در محیط کشت بدون خاک در گلخانه پژوهشی مرکز تحقیقات کشاوزی و منابع طبیعی استان تهران انجام گردید. در این آزمایش، اثر شوری بر کلیه صفات رشدی در هر دو رقم مورد مقایسه، ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثرات تنش شوری بر ویژگیهای رشدی دو رقم زیتون ‘زردʻ و ‘میشنʻ، آزمایشی طی سالهای 94-1393 با پنج سطح شوری کلرید سدیم (صفر، 4، 8، 12 و 16 دسیزیمنس بر متر) در محیط کشت بدون خاک در گلخانه پژوهشی مرکز تحقیقات کشاوزی و منابع طبیعی استان تهران انجام گردید. در این آزمایش، اثر شوری بر کلیه صفات رشدی در هر دو رقم مورد مقایسه، معنیدار بود، به گونهای که وزن خشک اندام هوایی و ریشه، نسبت وزن خشک اندام هوایی به ریشه، طول شاخساره، فاصله میان گره، سطح برگ، سبزینه برگ، تعداد برگ، محتوای نسبی آب برگ، شاخص تحمل به شوری شاخساره و ریشه، به طور معنیداری کاهش یافت. ضمن آن که کاهش صفات فوق در رقم ‘زردʻ بیشتر بود و این رقم بیشتر تحت تأثیر شوری قرار گرفت. وزن خشک ساقه، برگ و ریشه در سطح شوری 16 دسیزیمنس بر متر، بهترتیب 80، 80 و 69 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش معنیدار نشان دادند. با افزایش سطح شوری، غلظت سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم در برگ هر دو رقم افزایش و غلظت پتاسیم کاهش یافت. افزایش سدیم و کاهش پتاسیم برگ در رقم ʻزردʻ بیشتر بود. وزن خشک اندام هوایی نیز تحت تأثیر غلظت سدیم و پتاسیم برگ قرار گرفت، به گونهای که همبستگی معنیداری بین وزن خشک اندامهوایی با غلظت سدیم برگ، غلظت پتاسیم برگ و نسبت سدیم به پتاسیم برگ مشاهده گردید. با ارزیابی شاخصهای فوق نتیجهگیری شد که رقم ‘میشنʻ در مقایسه با رقم ‘زردʻ تحمل بیشتری نسبت به شوری دارد.