فریبا امینی؛ شیوا شریعت زاده؛ مهری عسکری
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر 24-اپیبراسینولید بر بهبود جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچۀ بادمجان معمولی آمریکایی تحت تنش سرما، آزمایشی با چهار سطح 24-اپیبراسینولید (صفر، 5/0، 1 و 2 میکرومولار) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه اراک در سال 1391 انجام گرفت. بذرهای بادمجان بهمدت 48 ساعت ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر 24-اپیبراسینولید بر بهبود جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچۀ بادمجان معمولی آمریکایی تحت تنش سرما، آزمایشی با چهار سطح 24-اپیبراسینولید (صفر، 5/0، 1 و 2 میکرومولار) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه اراک در سال 1391 انجام گرفت. بذرهای بادمجان بهمدت 48 ساعت در غلظتهای مذکور 24-اپیبراسینولید خیسانده شدند و سپس به پتریدیش انتقال یافتند. برای هر تیمار سه پتریدیش، هر یک حاوی 20 بذر بهعنوان سه تکرار درنظر گرفته شد. پس از کاشت بذرها، ظروف پتریدیش به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه به انکوباتور با 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی (دمای 1 ± 22 درجۀ سانتیگراد) منتقل شدند و گروه دیگر بهمدت چهار روز در دمای 4 درجۀ سانتیگراد قرار گرفتند و سپس به انکوباتور انتقال یافتند. 24-اپیبراسینولید اثر زیادی در افزایش شاخصهای جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه، وزن تر و خشک ریشهچه و ساقهچه در هر دو شرایط تنش و شاهد داشت. افزایش پراکسیداسیون لیپید و نشتپذیری غشا که تحت تنش سرما مشهود بود، در تیمار با 24-اپیبراسینولید کاهش معناداری را نشان داد. غلظت 1 میکرومولار 24-اپیبراسینولید نسبت به سایر غلظتها اثر بهتری داشت. در گیاهان تحت تنش سرما و غلظت 1 میکرومولار 24-اپیبراسینولید کاهش بهترتیب 30/28 و 89/37 درصدی در پراکسیداسیون لیپید و نشتپذیری غشا مشاهده شد.