زبیده البرز؛ فریبرز حبیبی؛ سید نجم الدین مرتضوی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی قبل و پس از برداشت پلیآمینها بر افزایش عمر گلجایی آلسترومریا رقم ‘سوکاری’ (Alstroemeriaaurantica cv.Sukari)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو نوع پلیآمین (پوتریسین و اسپرمین) در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 20 میلیگرم در لیتر) انجام گرفت. تیمار 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین عمر گلجایی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی قبل و پس از برداشت پلیآمینها بر افزایش عمر گلجایی آلسترومریا رقم ‘سوکاری’ (Alstroemeriaaurantica cv.Sukari)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو نوع پلیآمین (پوتریسین و اسپرمین) در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 20 میلیگرم در لیتر) انجام گرفت. تیمار 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین عمر گلجایی را بهترتیب 19 و 22 روز، و تیمار 10 میلیگرم بهترتیب 14 و 18 روز افزایش دادند. تیمار پوتریسین و اسپرمین در هر سه مرحلۀ نمونهبرداری اثر معناداری بر شاخص کلروفیل برگ داشت. در مرحلۀ اول، نمونهبرداری غلظت 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و غلظت 10 و 20 میلیگرم در لیتر اسپرمین اثر معناداری بر وزن تر و خشک داشت. غلظتهای 10 و 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین بهطور معناداری فعالیت آنزیم کاتالاز را در مراحل اول و دوم نمونهبرداری افزایش داد و اثر اسپرمین بیشتر از پوتریسین بود. تیمار 20 میلیگرم در لیتر اسپرمین به افزایش فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز منجر شد و فعالیت آن را تا مرحلۀ سوم نمونهبرداری افزایش داد. پوتریسین و اسپرمین بهطور معناداری سبب کاهش فعالیت آنزیم کلروفیلاز برگ و پکنیناز و فنلاکسیداز گل آلسترومریا شد و بهترین تیمار، 20 گرم در لیتر اسپرمین بود. تیمارهای 10 و 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین اثر معناداری بر افزایش مقاومت غشایی گلبرگ در مراحل اول و دوم نمونهبرداری داشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، اسپرمین 20 میلیگرم در لیتر و پوتریسین 10 میلیگرم در لیتر بیشترین تأثیر را در افزایش عمر گلجایی و کاهش پیری گلهای آلسترومریا داشتند. اسپرمین در افزایش عمر گلجایی آلسترومریا مؤثرتر از پوتریسین بود.