کامل ساجد گلجه؛ سعید خماری؛ پریسا شیخ زاده مصدق؛ ناصر صباغ نیا؛ مهدی محب الدینی
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی اثر محلول‌پاشی مواد نانو و اسید سالیسیلیک بر برخی ویژگی‌های زراعی، عملکرد و اجزای عملکرد دانه در گیاه کلزا بهاره تحت شرایط محدودیت‌های مختلف آب انجام شد. برای این هدف آزمایشی به‌صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی اثر محلول‌پاشی مواد نانو و اسید سالیسیلیک بر برخی ویژگی‌های زراعی، عملکرد و اجزای عملکرد دانه در گیاه کلزا بهاره تحت شرایط محدودیت‌های مختلف آب انجام شد. برای این هدف آزمایشی به‌صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیل در دو سال زراعی 96- 1395 و 97- 1396 اجراشد. تیمارهای محدودیت آب شامل آبیاری کامل (تیمار شاهد) و قطع آبیاری در سه مرحله ساقه‌روی، گلدهی و دانه‌بندی و محلول‌پاشی مواد نانو به فرم نانودی‌اکسید سیلیکون (nSiO2) در سه سطح صفر (شاهد)، 60 و300 میلی‌گرم در لیتر و اسید سالیسیلیک (SA) در سه سطح صفر (شاهد)، 5/0 و 5/2 میلی‌مولار بودند. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که اثر سال بر صفات تعداد شاخه اصلی و فرعی در بوته، تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین و عملکرد دانه معنی‌دار بود. محدودیت آب منجر به کاهش تمام صفات مورداندازه‌گیری شد، با این حال کاربرد محلول‌پاشی منجر به بهبود صفات رویشی، عملکرد و اجزای عملکرد دانه شد. بالاترین عملکرد دانه به‌ترتیب در سال اول و دوم آزمایش برابر 2705 و 1327 کیلوگرم در هکتار بود که از کاربرد 300 میلی‌گرم بر لیتر نانودی‌اکسیدسیلیکون به‌همراه 5/0 و 5/2 میلی‌مولار اسیدسالیسیلیک در شرایط آبیاری نرمال به‌دست آمد و کم‌ترین میزان متعلق به عدم محلول‌پاشی در شرایط قطع آبیاری در مراحل گلدهی و ساقه‌روی بود.
وحید رحیمی؛ مهدی محب الدینی؛ علیرضا قنبری؛ شیوا عزیزی نیا؛ مهدی بهنامیان
چکیده
به‌منظور بررسی روابط بین صفات مؤثر بر عملکرد ترتیزک، آزمایشی در قالب طرح لاتیس مربع با سه تکرار در مزرعة جهاد کشاورزی ایوانکی در سال 1395 انجام شد. نتایج تجزیة واریانس نشان داد اختلاف بین ژنوتیپ‌ها برای همه صفات معنا‌دار بود. همبستگی معناداری بین عملکرد و اغلب صفات وجود داشت. بیشترین همبستگی فنوتیپی مثبت بین صفت طول برگ و عرض ...
بیشتر
به‌منظور بررسی روابط بین صفات مؤثر بر عملکرد ترتیزک، آزمایشی در قالب طرح لاتیس مربع با سه تکرار در مزرعة جهاد کشاورزی ایوانکی در سال 1395 انجام شد. نتایج تجزیة واریانس نشان داد اختلاف بین ژنوتیپ‌ها برای همه صفات معنا‌دار بود. همبستگی معناداری بین عملکرد و اغلب صفات وجود داشت. بیشترین همبستگی فنوتیپی مثبت بین صفت طول برگ و عرض برگ به دست آمد (92/0). نتایج تجزیة رگرسیون نشان داد صفات طول برگ و تعداد دانه درخورجینک ساقه جانبی و اصلی بیشترین تأثیر را بر عملکرد در ژنوتیپ‌ها داشتند، به‌طوری‌که این سه صفت حدود 93 درصد تغییرات عملکرد را توجیه کردند و صفت طول برگ نخستین صفتی بود که وارد مدل شد و 91 درصد از تغییرات عملکرد را توجیه کرد. تجزیه علیت فنوتیپی نشان داد که صفت طول برگ بیشترین تأثیر مستقیم و مثبت را روی عملکرد داشت (81/6). طول برگ علاوه بر تأثیر مستقیم بر عملکرد، بر سایر صفات مورد بررسی نیز تأثیر مثبت و غیرمستقیم داشت. در تجزیة عاملی در مجموع سه عامل مستقل، حدود 70 درصد از تغییرات را توجیه کردند. عامل نخست متشکل از تعداد خورجینک در گیاه و تعداد دانه در خورجینک ساقة جانبی و اصلی بود که عوامل مرتبط با بذر نام‌گذاری شد. هدف از این تحقیق تعیین همبستگیهای فنوتیپی بین صفت عملکرد و اجزاء و صفات مرتبط با آن، برآورد آثار مستقیم و غیرمستقیم اجزای عملکرد بر عملکرد ترتیزک و سهم آنها در توجیه تنوع موجود بود.
الهام صمدی کلخوران؛ محمدتقی آل ابراهیم؛ مهدی محب الدینی
چکیده
به‌منظور بررسی دزهای کاهش یافته علفکش اگزادیارژیل (تاپ استار) به صورت پسرویشی بر عملکرد قابل فروش سیبزمینی، آزمایشی مزرعهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار و با استفاده از رقم آگریا در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آلاروق واقع در شهر اردبیل، در سال 1392 انجام شد. آزمایش شامل دزهای علفکش ...
بیشتر
به‌منظور بررسی دزهای کاهش یافته علفکش اگزادیارژیل (تاپ استار) به صورت پسرویشی بر عملکرد قابل فروش سیبزمینی، آزمایشی مزرعهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار و با استفاده از رقم آگریا در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آلاروق واقع در شهر اردبیل، در سال 1392 انجام شد. آزمایش شامل دزهای علفکش اگزادیارژیل در 7 سطح (صفر به عنوان شاهد با علف هرز، 05/0، 1/0، 2/0، 4/0، 6/0 و 8/0 لیتر ماده مؤثره در هکتار) و زمان مصرف علفکش اگزادیارژیل در 3 سطح (مرحله سبز شدن، استولونزایی و حجیم شدن غده سیبزمینی) به همراه شاهد وجین کامل میباشد. نتایج آزمایش نشان داد کاربرد اگزادیارژیل به میزان 8/0 لیتر ماده مؤثره در هکتار، باعث کاهش زیست‌توده علفهایهرز به میزان 16/66 درصد نسبت به شاهد با علفهرز شد که با دز 6/0 لیتر ماده مؤثره در هکتار تفاوت معنیداری نداشت. از بین زمانهای مصرف اگزادیارژیل، مرحله سبز شدن سیبزمینی، بالاترین درصد کاهش زیست توده علفهای هرز را ایجاد کرد. نتایج نشان داد که کاربرد اگزادیارژیل به میزان 8/0 لیتر ماده مؤثره در هکتار، باعث افزایش درصد غدههای متوسط و عملکرد کل غده به‌ترتیب 21/81 و 59/51 درصد و باعث کاهش 60/45 درصدی غدههای ریز نسبت به شاهد با علفهرز گردید. لذا، بالاترین درصد غدههای درشت و عملکرد قابل فروش در دز 8/0 لیتر ماده مؤثره در هکتار اگزادیارژیل در مرحله سبز شدن سیبزمینی حاصل شد.