مجتبی خزائی؛ علیرضا تاب
چکیده
بهمنظور بررسی اثر شبدر ایرانی (Trifolium resupinatum L.) بهعنوان گیاه پوششی در کنترل علفهایهرز کلزای پاییزه، آزمایشی بصورت مزرعهای در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1397-1396 در کیلومتر 35 نهاوند اجرا شد. شش تیمار شامل کاشت کلزای خالص (با و بدون علف هرز) و کلزا همراه با 25، 50، 75 و 100 درصد میزان کشت مطلوب شبدر (50 کیلوگرم در هکتار) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر شبدر ایرانی (Trifolium resupinatum L.) بهعنوان گیاه پوششی در کنترل علفهایهرز کلزای پاییزه، آزمایشی بصورت مزرعهای در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1397-1396 در کیلومتر 35 نهاوند اجرا شد. شش تیمار شامل کاشت کلزای خالص (با و بدون علف هرز) و کلزا همراه با 25، 50، 75 و 100 درصد میزان کشت مطلوب شبدر (50 کیلوگرم در هکتار) به صورت افزایشی بودند. نتایج نشان داد که کاربرد گیاه پوششی اثر معنی داری در کاهش تراکم و وزن خشک علفهایهرز در مقایسه با شاهد (تداخل تمام فصل با علفهای هرز) دارد. بهطوریکه تیمارهای کلزا+25، 50، 75 و 100 درصد تراکم مطلوب شبدر ایرانی توانست تراکم علفهایهرز را به ترتیب 63، 66، 80، 91 درصد کاهش دهد. تیمارهای یاد شده به ترتیب سبب 35، 51، 58، 75 درصد کاهش وزن خشک علف هایهرز شدند. عملکرد دانه در تیمارهای کلزا به همراه شبدر پایین تر از تیمار کلزای خالص بدون علفهرز بود اما در تیمارهای کلزا+75 و 100 درصد شبدر بالاتر از تیمار کلزای آلوده به علفهرز بود بهطوریکه نسبت برابری زمین در این تیمارها به ترتیب 92/0 و 09/1 بودند. همچنین محتوی روغن در تمام تیمارهای کلزا به همراه شبدر با تیمار کلزای خالص بدون علفهرز برابر و بالاتر از تیمار کلزای آلوده به علفهرز بود. در نتیجه استفاده از شبدر ایرانی بهمراه کلزا میتواند بهعنوان یک استراتژی کارا در مدیریت غیرشیمیایی علفهایهرز مورد توجه قرارگیرد که ممکن است منجر به خدمات اکوسیستمی نظیر تثبیت نیتروژن و افزایش ماده آلی خاک نیز شود.
مجتبی خزائی؛ محمدحسن هادی زاده؛ احسان اله زیدعلی
چکیده
بهمنظور تعیین دورة بحرانی کنترل علفهای هرز در گیاه ذرت (Zea mays L.)، آزمایشی در بهار 1392 در منطقۀ نهاوند استان همدان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و چهارده تیمار اجرا شد. تیمارها در دو سری شامل کنترل و تداخل علفهای هرز به فاصلة 10، 20، 30، 40، 50 و 60 روز پس از سبز شدن ذرت بههمراه دو تیمار شاهد (تداخل و کنترل تمام فصل) در نظر ...
بیشتر
بهمنظور تعیین دورة بحرانی کنترل علفهای هرز در گیاه ذرت (Zea mays L.)، آزمایشی در بهار 1392 در منطقۀ نهاوند استان همدان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و چهارده تیمار اجرا شد. تیمارها در دو سری شامل کنترل و تداخل علفهای هرز به فاصلة 10، 20، 30، 40، 50 و 60 روز پس از سبز شدن ذرت بههمراه دو تیمار شاهد (تداخل و کنترل تمام فصل) در نظر گرفته شدند. برای تعیین زمان آغاز و پایان دورة بحرانی کنترل علفهای هرز ذرت بهترتیب از معادلات غیرخطی نوع لجستیک و گامپرتز استفاده شد. علفهای هرز غالب مزرعه شامل پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.)، تاجخروس ریشهقرمز (Amaranthus retroflexus L.)، تاجخروس رونده (Amaranthus blitoides L.) و سلمه تره (Chenopodium album L.) بودند. نتایج نشان داد طول دورة تداخل موجب افزایش وزن خشک علفهای هرز و طول دورة کنترل سبب کاهش وزن خشک علفهای هرز شد. دورة بحرانی کنترل علفهای هرز ذرت براساس 5 درصد افت عملکرد مجاز بین 14 تا 47 روز پس از سبز شدن ذرت یا 117 تا 566 درجه روز رشد (چهار تا دوازده برگی) برآورد شد. این دوره با احتساب 10 درصد کاهش عملکرد مجاز در فاصلۀ بین 23 تا 36 روز پس از سبز شدن ذرت یا 220 تا 419 درجه روز رشد (شش تا ده برگی) تعیین شد.
مجتبی خزائی
چکیده
بهمنظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت و چغندرقند آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در استان همدان، شهرستان نهاوند، در سال 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل نسبتهای کشت صفر:100، 75:25، 50:50، 25:75 و 100:صفر درصد ذرت به چغندرقند بهروش جایگزین بودند. نتایج نشان داد نسبتهای مختلف کشت، اثر معناداری بر عملکرد ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت و چغندرقند آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در استان همدان، شهرستان نهاوند، در سال 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل نسبتهای کشت صفر:100، 75:25، 50:50، 25:75 و 100:صفر درصد ذرت به چغندرقند بهروش جایگزین بودند. نتایج نشان داد نسبتهای مختلف کشت، اثر معناداری بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و چغندرقند داشتند. عملکرد ریشه، درصد عیار قند، درصد ملاس، درصد قند استحصالی و عملکرد شکر سفید در چغندرقند و ذرت، ارتفاع بوته، تعداد دانه در ردیف، وزن هزاردانه و عملکرد ذرت تحت تأثیر نسبتهای مختلف کاشت قرار گرفتند. نسبت برابری زمین در نسبت کاشت 25:75 (چغندرقند: ذرت) 09/1 و در نسبت کاشت 75:25 (چغندرقند: ذرت) 08/1 بود (بهترتیب 9 و 8 درصد افزایش نسبت به کشت خالص). همچنین بیشترین نسبت برابری سطح و زمان در نسبت کاشت 25:75 (چغندرقند: ذرت) به میزان 03/1 حاصل شد. گیاه ذرت در نسبت کاشت 75:25 بهعنوان گیاه غالب دارای بیشترین ضریب نسبی تراکم (7 = ka) و گیاه چغندرقند در نسبت کاشت 25:75 بهعنوان گیاه غالب (88/3 = kb) بودند.