بابک پیکرستان؛ مهرداد یارنیا؛ حمید مدنی؛ ورهرام رشیدی؛ حسین حیدری شریف آباد
چکیده
به‌منظور بررسی عملکرد و محتوای دانة دو هیبرید ذرت شیرین چیس و چلنجر در شرایط کم‌آبیاری و محلول‌پاشی با ترکیبات حاوی عنصر روی، آزمایشی به‌صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال‌های 1393و 1394 انجام شد. تیمار الگوی آبیاری در کرت‌های ...
بیشتر
به‌منظور بررسی عملکرد و محتوای دانة دو هیبرید ذرت شیرین چیس و چلنجر در شرایط کم‌آبیاری و محلول‌پاشی با ترکیبات حاوی عنصر روی، آزمایشی به‌صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال‌های 1393و 1394 انجام شد. تیمار الگوی آبیاری در کرت‌های اصلی شامل آبیاری کامل مزرعه یا تمامی جویچه‌ها (شاهد)، آبیاری یک‌درمیان جویچه‌ها، آبیاری یک‌درمیان متناوب جویچه‌ها و در کرت‌های فرعی تیمار محلول‌پاشی با عنصر روی شامل عدم محلول‌پاشی (شاهد)، کاربرد سولفات روی زینک درآپ (دو در هزار لیتر)، کاربرد سولفات روی زینک فست (دو در هزار لیتر) و دو هیبرید ذرت به‌صورت فاکتوریل قرار گرفتند. نتایج نشان داد تأثیر الگوهای آبیاری، محلول‌پاشی روی، رقم و برهمکنش آن‌ها برعملکرد دانه، پروتئین دانه، روغن دانه، رطوبت دانه و پرولین برگ در سطح احتمال 1 درصد معنا‌دار بود. بالاترین میزان پرولین درروش آبیاری یک‌درمیان با میزان 21/30 میلی‌گرم بر گرم مشاهده شد که تفاوت معنا‌دار 86/39 درصد نسبت به روش آبیاری شاهد با میزان 60/21 میلی‌گرم بر گرم داشت. بالاترین میزان روی در دانه در تیمار کاربرد زینک فست به میزان 50/28 میلی‌گرم بر گرم مشاهده شد در حالی که در تیمار عدم کاربرد روی این میزان به 09/18 میلی‌گرم بر گرم کاهش یافت. یعنی 54/57 درصد افت نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق، در شرایط کم‌آبی، استفاده از الگوی آبیاری تناوبی و محلول‌پاشی با زینک فست در تولید ذرت شیرین رقم چلنجر توصیه می‌شود.
حسین صادقی؛ حسین حیدری شریف آباد؛ آیدین حمیدی؛ قربان نورمحمدی؛ حمید مدنی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر دمای پوشش گیاهی بر مقدار پروتئین و قندهای محلول، روغن و عملکرد سویا در تاریخ‌های مختلف کاشت، پژوهشی به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مناطق مغان و کرج در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. عوامل مورد بررسی شامل رقم (‘ویلیامز’ و ‘L17’) و تاریخ کاشت (15 اردیبهشت، 15 خرداد و 15 تیر) ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر دمای پوشش گیاهی بر مقدار پروتئین و قندهای محلول، روغن و عملکرد سویا در تاریخ‌های مختلف کاشت، پژوهشی به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مناطق مغان و کرج در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. عوامل مورد بررسی شامل رقم (‘ویلیامز’ و ‘L17’) و تاریخ کاشت (15 اردیبهشت، 15 خرداد و 15 تیر) بود. نتایج نشان داد که مقدار پروتئین محلول تحت تأثیر عوامل بررسی‌شده قرار نگرفت. در هر دو منطقه بیشترین درصد روغن (38/22 درصد) مربوط به تاریخ کاشت اول بود؛ همچنین تاریخ کاشت‌های دوم و سوم به‌ترتیب با 80/18 و 72/17 درصد در رده‌های بعدی قرار گرفتند. بیشترین مقدار قندهای محلول در منطقۀ کرج (17/73 میلی‌گرم بر گرم دانه) در تاریخ سوم و در منطقۀ مغان (12/72 میلی‌گرم بر گرم دانه) در تاریخ کاشت دوم حاصل شد. علاوه‌بر این بیشترین عملکرد (3679 کیلوگرم در هکتار) در هر دو منطقه در تاریخ کاشت دوم مشاهده شد، درحالی که تاریخ کاشت‌های سوم و اول به‌ترتیب با عملکرد 3160 و 3000 کیلوگرم در هکتار در رده‌های بعدی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هرچند درصد روغن دانه در تاریخ کاشت 15 اردیبهشت نسبت به دو تاریخ کاشت دیگر بیشتر بود، به‌دلیل رویارویی مراحل غلاف‌بندی و پر شدن دانۀ سویا با دمای زیاد در این تاریخ کاشت، عملکرد و مقدار قندهای محلول کاهش یافت، بنابراین به‌منظور جلوگیری از بروز این مشکل، توصیه می‌شود که کاشت سویا در اردیبهشت انجام نگیرد و تا نیمۀ خرداد به تأخیر انداخته شود.
سلمان دستان؛ قربان نورمحمدی؛ حمید مدنی
چکیده
این تحقیق با هدف ارزیابی ارقام برنج در نظام‌های کاشت تغییریافته اجرا شد. آزمایش به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح پایة بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعة پژوهشی واقع در شهرستان نکا طی سال‌های 1390 و 1391 اجرا شد. نظام‌های کاشت رایج منطقه، بهبودیافته و تشدید (تقویت)شده[1]، عامل اصلی؛ و ارقام پابلند سنگ طارم و طارم هاشمی و ...
بیشتر
این تحقیق با هدف ارزیابی ارقام برنج در نظام‌های کاشت تغییریافته اجرا شد. آزمایش به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح پایة بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعة پژوهشی واقع در شهرستان نکا طی سال‌های 1390 و 1391 اجرا شد. نظام‌های کاشت رایج منطقه، بهبودیافته و تشدید (تقویت)شده[1]، عامل اصلی؛ و ارقام پابلند سنگ طارم و طارم هاشمی و پاکوتاه ندا و شیرودی، عامل فرعی بودند.نتایج نشان داد که بیشترین تعداد پنجة بارور در کپه، تعداد خوشه در متر مربع (8/374 عدد) و تعداد خوشه‌چة پر در خوشه در نظام کاشت تقویت‌شده به‌دست آمد که به تولید حداکثر عملکرد شلتوک (6412 کیلوگرم در هکتار) منجر شد. بیشترین تعداد و درصد خوشه‌چة پر در خوشه برای رقم طارم هاشمی به‌دست آمد، ولی تعداد خوشه در متر مربع برای رقم ندا (8/396 عدد) حداکثر بود. بیشترین عملکرد شلتوک برای دو رقم پاکوتاه و پرمحصول ندا و شیرودی به‌ترتیب 7272 و 7315 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین عملکرد شلتوک به‌مقدار 7770 کیلوگرم در هکتار برای اثر متقابل نظام کاشت تقویت‌شده و رقم ندا تولید شد. عملکرد شلتوک در نظام کاشت تقویت‌شده به‌ترتیب معادل 44/5 و 65/12 درصد بیشتر از دو نظام کاشت بهبودیافته و رایج منطقه بود. بنابراین، نظام تولید تقویت‌شده با ایجاد تغییرات بهینه در محیط رشد گیاه به افزایش عملکرد شلتوک و اجزای عملکرد منجر شد. [1]SRI: System of Rice Intensification