لطفعلی صادقی آذر؛ شهاب مداححسینی؛ اصغر رحیمی؛ علی اکبر محمدی میریک
چکیده
به منظور بررسی اثر تنش شوری بر برخی شاخصهای جوانهزنی و رشد رویشی ژنوتیپهای عدس، 2 آزمایش در آزمایشگاه و گلخانة پژوهشی دانشکدة کشاورزی دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان انجام شد. در آزمایش اول 9 ژنوتیپ عدس تحت اثر 3 سطح شوری (هدایت الکتریکی 1، 4 و 7 دسیزیمنس بر متر) قرار گرفتند و شاخصهای جوانهزنی آنها پس از 7 روز بررسی شد. در آزمایش ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تنش شوری بر برخی شاخصهای جوانهزنی و رشد رویشی ژنوتیپهای عدس، 2 آزمایش در آزمایشگاه و گلخانة پژوهشی دانشکدة کشاورزی دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان انجام شد. در آزمایش اول 9 ژنوتیپ عدس تحت اثر 3 سطح شوری (هدایت الکتریکی 1، 4 و 7 دسیزیمنس بر متر) قرار گرفتند و شاخصهای جوانهزنی آنها پس از 7 روز بررسی شد. در آزمایش دوم همان ژنوتیپها تحت تأثیر سطوح شوری در خاک گلدان قرار گرفتند. پس از 4 هفته مادة خشک و سطح برگ آنها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که درصد جوانهزنی، نسبت ریشهچه به ساقهچه، سطح برگ و مادة خشک بوته با افزایش شوری کاهش معنیداری یافت، اما بهجز در مورد درصد جوانهزنی تفاوت معنیداری بین سطوح 4 و 7 دسیزیمنس بر متر شوری نبود. از سوی دیگر تنوع ژنوتیپی چشمگیری از نظر واکنش به شوری میان ژنوتیپها وجود داشت؛ اما همبستگی معنیداری بین میزان بردباری نسبت به شوری در مرحلة جوانهزنی و رشد رویشی وجود نداشت. در شرایط این آزمایش، میزان آسیب شوری 7 دسیزیمنس بر متر به شاخصهای رشد رویشی و جوانهزنی عدس بهطور نسبی بیش از شوری 4 بود.
مجید اسماعیلی زاده؛ محمدرضا پوررجبی نژاد؛ حمید رضا کریمی؛ علی اکبر محمدی
چکیده
به منظور بررسی اثر بنزیلآدنین و حذف آبیاری در زمستان بر پارامترهای رشدی و ترکیب شیمیایی درخت و ویژگیهای کمّی خشکمیوة پستة رقم کلهقوچی پژوهشی، در سالهای 1389 تا 1391، انجام شد. در این پژوهش اثر 2 سطح رژیم آبیاری شامل آبیاری و بدون آبیاری در زمستان در ترکیب با 3 سطح بنزیلآدنین (0، 20 و 40 میلیگرم در لیتر) با استفاده از طرح بلوکهای ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر بنزیلآدنین و حذف آبیاری در زمستان بر پارامترهای رشدی و ترکیب شیمیایی درخت و ویژگیهای کمّی خشکمیوة پستة رقم کلهقوچی پژوهشی، در سالهای 1389 تا 1391، انجام شد. در این پژوهش اثر 2 سطح رژیم آبیاری شامل آبیاری و بدون آبیاری در زمستان در ترکیب با 3 سطح بنزیلآدنین (0، 20 و 40 میلیگرم در لیتر) با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار بررسی شد. دادههای آماری حاصل از هر 2 آزمایش بهصورت تجزیة مرکب تجزیه و تحلیل شدند. تیمار آبیاری مطابق تقویم آبیاری معمول بود و در تیمار بدون آبیاری که از دی ماه تا فروردین ماه ادامه داشت، هیچگونه آبیاری انجام نشد. اعمال تیمارهای بنزیلآدنین در زمان تورم جوانههای گل انجام شد. نتایج نشان داد که غلظت 40 میلیگرم در لیتر بنزیلآدنین در مقایسه با دیگر تیمارها بیشترین اثر را بر ویژگیهای رویشی درختان پسته داشت. همچنین، سطوح تیمار بنزیلآدنین در مقایسه با شاهد افزایش معنیداری در پارامترهای اکوفیزیولوژیکی، محتوای ترکیبات بیوشیمیایی برگها و عناصر غذایی برگ داشت و موجب کاهش درصد زودخندانی میوه و درصد ریزش جوانههای گل شد؛ ولی حذف آبیاری در فصل زمستان اثر معنیداری بر پارامترهای اندازهگیریشده نداشت. بنابراین، با توجه به نتایج این پژوهش به نظر میرسد حذف آبیاری زمستان اثری بر رشد و نمو درخت پسته نداشته باشد، اما کاربرد بنزیلآدنین اواخر فصل زمستان اثرهای مثبتی داشت.