عبدالحمید زاهدیان؛ عبدالحسین ابوطالبی جهرمی؛ عبدالرسول ذاکرین؛ وحید عبدوسی؛ علی محمدی ترکاشوند
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر رژیمهای مختلف آبیاری و مصرف کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر ویژگیهای مورفولوژیکی، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و میزان قند میوه طالبی رقم احلام، آزمایشی در طول سال زراعی 97-96 بهصورت کرتهای خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی شهرستان خنج اجرا شد. فاکتور اصلی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر رژیمهای مختلف آبیاری و مصرف کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر ویژگیهای مورفولوژیکی، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و میزان قند میوه طالبی رقم احلام، آزمایشی در طول سال زراعی 97-96 بهصورت کرتهای خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی شهرستان خنج اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح آبیاری 50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی و فاکتور فرعی شامل کاربرد کودهای شیمیایی در چهار سطح کود شیمیایی NPK، صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی نیتروکسین در دو سطح (عدم استفاده کود و مصرف 100 درصد کود) بود. نتایج نشان داد که رژیمهای مختلف آبیاری، تیمارهای کودی و برهمکنش آنها بر برخی صفات موردبررسی اثر معنیدار داشتند. کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی بههمراه کود زیستی اثر معنیداری بر تعداد شاخه فرعی، وزن کل بوته طول و قطر شاخه اصلی، مواد جامد محلول (TSS)، میزان قندهای زایلوز و فروکتوز و فعالیت آنزیمهای کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز نشان دادند. بیشترین تعداد شاخه فرعی و وزن تر بوته، طول و قطر شاخه در تیمار کود شیمیایی 120 و180 کیلوگرم در هکتار بههمراه استفاده از کود نیتروکسین در شرایط 100 درصد ظرفیت زراعی بهدست آمد. کودهای زیستی اثر معنیداری بر میزان قندها و فعالیت آنزیمهای میوه نداشتند، بهطوریکه بیشترین میزان کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز در تیمار 50 درصد ظرفیت زراعی با 120و 180 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی بدون استفاده از کود بیولوژیک نیتروکسین بهدست آمد. در کل میتوان بیان کرد، کاربرد کودهای زیستی اثرات مضر تنش آبی را کاهش دادند و مصرف کودهای شیمیایی بههمراه کودهای زیستی تأثیر معنیداری در افزایش صفات موردبررسی داشتند.
حامد حسن زاده خانکهدانی؛ عبدالحسین ابوطالبی جهرمی؛ ابراهیم ذاکری فرد ملاحسنی
چکیده
این آزمایش بهصورت کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب طی دو سال متوالی اجرا شد. کرتهای اصلی به روش کشت شامل کرتی (با آبیاری غرقابی) و جویپشتهای (با آبیاری نشتی) و کرتهای فرعی به چهار رقم پیاز پریماورا، وایت ارلی گرانو، HT3544 و HT3560 اختصاص یافتند. خزانهگیری در مهرماه انجام ...
بیشتر
این آزمایش بهصورت کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب طی دو سال متوالی اجرا شد. کرتهای اصلی به روش کشت شامل کرتی (با آبیاری غرقابی) و جویپشتهای (با آبیاری نشتی) و کرتهای فرعی به چهار رقم پیاز پریماورا، وایت ارلی گرانو، HT3544 و HT3560 اختصاص یافتند. خزانهگیری در مهرماه انجام شد و نشاها در آذرماه به زمین اصلی منتقل شدند. آبیاری براساس نتایج تحقیقات قبلی برای همة کرتها یکسان اجرا شد. در پایان صفاتی نظیر عملکرد، درصد چندمرکزی، طول و قطر سوخ، شاخص شکل سوخ، متوسط وزن سوخ و تاریخ سوخدهی و برداشت اندازهگیری شد. مجموع نتایج دو سال نشان داد که روش کشت اثر معنیداری بر عملکرد کل سوخ داشت بهطوری که میزان عملکرد سوخ در روش کشت کرتی 28 درصد بیشتر از روش کشت جویپشتهای بود و اختلاف معنیداری با هم داشتند. عملکرد رقم HT3560 بیشترین و رقم وایت ارلی گرانو 502 کمترین مقدار بود، ولی اختلاف معنیداری با هم نداشتند. همچنین، رقم وایت ارلی گرانو 502 در دو سال آزمایش 18 روز دیرتر از بقیه ارقام قابلیت برداشت پیدا کرد و بیشتر از بقیه ارقام درصد چندقلویی داشت. بهطور کلی دو رقم جدید HT3544 و HT3560 بهتر از دو رقم غالب مورد کشت در منطقه در طول دو سال آزمایش بودند.