فاطمه سالارپورغربا؛ حسن فرحبخش
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) تحت شرایط کم‌آبی، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی، آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی)؛ و فاکتور فرعی، غلظت ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) تحت شرایط کم‌آبی، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی، آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی)؛ و فاکتور فرعی، غلظت اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0 و یک میلی‌مولار) درنظر گرفته شد. محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک در مرحلۀ چهاربرگی و قبل از اعمال تیمار آبیاری انجام گرفت. کم‌آبیاری سبب کاهش معنادار عملکرد دانه، درصد و عملکرد اسانس و افزایش معنادار آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به تیمار شاهد شد. با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک، افزایش معناداری در عملکرد دانه، درصد و عملکرد اسانس و آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به تیمار شاهد دیده شد. همچنین اثر متقابل کم‌آبیاری در اسید سالیسیلیک بر عملکرد دانه، عملکرد اسانس و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان معنادار بود. افزایش آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان نشاندهندۀ کاهش خسارت اکسیداتیو و نقش اسید سالیسیلیک در افزایش تحمل رازیانه در برابر کمبود آب است.
فاطمه سالارپورغربا؛ حسن فرحبخش
چکیده
امروزه، کاربرد اسید سالیسیلیک در افزایش مقاومت گیاهان به تنش خشکی افزایش یافته است. از این‌رو، جهت بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه رازیانه (Foeniculum Vulgare Mill.)تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان، به‌صورت کرت‌های خرد ده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار به مرحلة اجرا ...
بیشتر
امروزه، کاربرد اسید سالیسیلیک در افزایش مقاومت گیاهان به تنش خشکی افزایش یافته است. از این‌رو، جهت بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه رازیانه (Foeniculum Vulgare Mill.)تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان، به‌صورت کرت‌های خرد ده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار به مرحلة اجرا درآمد. تنش خشکی در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) فاکتور اصلی و غلظت اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0 و یک میلی مولار) فاکتور فرعی درنظر گرفته شد. محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک در مرحلة چهاربرگی و قبل از اعمال تنش خشکی انجام شد. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش معنادار ارتفاع، تعداد و طول میانگره در ساقة اصلی، عملکرد دانه و پروتئین برگ (به‌ترتیب 2/14، 4/2، 5/31، 51 و 5/23 درصد) و افزایش معنادار پراکسایش لیپید، پراکسید هیدروژن و ترکیبات فنلی برگ (6/66، 5/10 و 1/14 درصد) نسبت به شاهد شد. با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک به‌جز کاهش در پراکسایش لیپید و پراکسایش هیدروژن (8/31 و 7/13درصد)، افزایش معناداری در سایر صفات نسبت به تیمار شاهد دیده شد. اثر متقابل خشکی در اسید سالیسیلیک نیز بر طول میانگره در ساقة اصلی، پراکسایش لیپید و پروتئین معنادار بود. در نتیجه، اسید سالیسیلیک در غلظت 1 میلی‌مولار در رفع آسیب‌های ناشی از تنش خشکی نقش مؤثری دارد.
علیرضا ترابی؛ حسن فرحبخش؛ غلامرضا خواجویی نژاد
چکیده
به منظور بررسی اثر رژیم‌های مختلف آبیاری و مقادیر مختلف سوپرجاذب زئولیت بر عملکرد، اجزای عملکرد و محتوای نسبی آب سورگوم (Sorghum bicolor L.)، آزمایشی با استفاده از طرح کرت‌های خردشده در مکان و زمان و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 90 در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، انجام شد. رژیم‌های ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر رژیم‌های مختلف آبیاری و مقادیر مختلف سوپرجاذب زئولیت بر عملکرد، اجزای عملکرد و محتوای نسبی آب سورگوم (Sorghum bicolor L.)، آزمایشی با استفاده از طرح کرت‌های خردشده در مکان و زمان و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 90 در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، انجام شد. رژیم‌های مختلف آبیاری (100، 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی) به کرت‌های اصلی و مقادیر مختلف سوپرجاذب زئولیت (صفر، 150 و300 کیلوگرم در هکتار) به کرت‌های فرعی اختصاص داده شدند. نتایج نشان داد همة صفات مورد بررسی (علوفة تر و خشک، ارتفاع بوته، محتوای نسبی آب و ...) به جز تعداد گره در بوته تحت تأثیر رژیم‌های مختلف آبیاری قرار گرفتند؛ همچنین، تمام صفات به جز ارتفاع، محتوای نسبی آب در مرحلة اول و سرعت رشد در مراحل اول و چهارم نمونه‌گیری تحت تأثیر سوپرجاذب قرار گرفتند، به‌طوری که، بیشترین مقدار صفات اندازه‌گیری‌شده از سطح 300 کیلوگرم سوپرجاذب در هکتار به‌دست آمد. اثر متقابل آبیاری×سوپرجاذب×برداشت در مورد علوفة تر معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد علوفة تر از برداشت دوم و آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی با کاربرد 300 کیلوگرم زئولیت در هکتار به‌دست آمد. به‌طور کلی می‌وان نتیجه‌گیری کرد که مصرف سوپرجاذب در سطح 300 کیلوگرم در هکتار در سطوح آبیاری کمتر از ظرفیت زراعی به افزایش 20 درصدی عملکرد منجر می‌شود.